ΑΓΧΩΤΙΚΗ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ..ΒΟΗΘΕΙΑ

ΒΑΣΙΚΑ ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ ΔΕ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΒΡΩ ΚΑΠΟΙΑ ΛΥΣΗ..ΣΙΓΟΥΡΑ ΘΑ ΕΝΙΩΘΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΑΝ ΕΜΕΝΑ ΜΟΝΗ ΜΟΥ, ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΩ ΝΑ ΣΤΑΘΩ ΣΤΑ ΠΟΔΙΑ ΜΟΥ, ΝΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΠΟΙΗΘΩ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΝΑ ΗΡΕΜΗΣΕΙ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΜΟΥ ΑΠΟ ΟΛΕΣ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΦΑΣΑΡΙΕΣ..
ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ, ΕΠΕΙΔΗ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΜΕ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΣΠΟΥΔΑΖΩ ΔΕΝ ΕΧΩ ΟΥΤΕ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΟΥΤΑ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΦΕΡΩ ΜΟΝΗ ΜΟΥ ΕΙΣ ΠΕΡΑΣ ΤΙΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΕΝΟΣ ΣΠΙΤΙΟΥ..ΑΣΕ ΠΟΥ ΑΝ ΤΟ ΑΚΟΥΣΟΥΝ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΒΛΕΠΩ ΚΑΛΑ..ΠΑΛΙ ΘΑ ΠΟΥΝ ΟΤΙ ΦΤΑΙΕΙ ΑΥΤΟΣ..ΟΤΙ ΑΥΤΟΣ ΜΕ ΕΒΑΛΕ Η ΟΤΙ ΤΟ ΚΑΝΩ ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΟΝ ΚΑΛΩ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ Κ.Α.
Η ΑΓΧΩΤΙΚΗ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΛΟΓΩ ΤΩΝ ΑΠΑΝΩΤΩΝ ΔΥΣΑΡΕΣΤΩΝ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΚΑΙ ΜΕ ΕΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΥΓΕΙΑΣ ΠΟΥ ΕΙΧΑ ΕΠΙΔΕΙΝΩΘΗΚΕ..ΑΛΛΑ ΟΙ ΦΑΣΑΡΙΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΙΜΑ, ΚΑΙ ΑΚΟΜΑ ΠΙΟ ΕΝΤΟΝΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ, ΛΕΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΜΕΝΑΝ ΚΑΤΑ ΚΑΠΟΙΟΝ ΤΡΟΠΟ ΝΑ ΒΓΟΥΝ ΚΑΛΑ ΟΙ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΜΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΒΑΛΟΥΝ ΜΠΡΟΣ ΤΟ ΝΑ ΜΕ ΧΩΡΙΣΟΥΝ...

Φιλες εχεις?
Αυτες τι λενε?
Μηπως θα ηταν καλυτερα να τα αφησεις ολα για λιγο πισω...σχεση-γονεις-συγγενεις να παρεις κανα δυο καλες φιλες και να πας καπου να ηρεμησεις και να δεις πως θα εισαι μετα?

ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΔΕΝ ΕΧΩ ΠΟΛΛΕΣ ΦΙΛΕΣ, ΣΠΑΝΙΖΕΙ ΒΛΕΠΕΙΣ Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΦΙΛΙΑ ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ...

Αλλο το πολλες και αλλο το δεν εχω...δεν χρειαζονται πολλες...και εγω δυο ατομα μπορω να πω πραγματικα κολλητους.

Τεσπα πες δεν εχεις...στην σχολη κανας κυκλος γνωριμιων που να κανονιζουν καμμια εξορμηση για καμμια εβδομαδα τιποτα?

Εισαι και γυναικα για να σου πω να πας μονη σου διακοπες...εγω στην θεση σου και το εχω κανει... εχω αρπαξει την σκηνη και εχω φυγει για καμπινγκ σε νησι.

Ισως με κανα γκρουπ κανα ταξιδακι...κατι να ξεφυγεις να βρεθεις και με τον εαυτο σου και να δεις μετα.

ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΔΕ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ Η ΦΥΓΗ ΘΑ ΜΕ ΒΟΗΘΗΣΕΙ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ..ΞΕΡΕΙΣ ΤΙ ΘΕΛΩ?ΤΗΝ ΗΡΕΜΙΑ ΜΟΥ, ΧΩΡΙΣ ΦΑΣΑΡΙΕΣ, ΧΩΡΙΣ ΑΛΛΑ ΑΓΧΗ ΚΑΙ ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΕΣ, ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΜΟΥ.. ΣΤΟ ΚΑΤΩ ΚΑΤΩ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΠΟΤΕ ΝΑ ΚΑΩ, ΑΣ ΚΑΩ ΑΠΟ ΤΗ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΤΗ ΦΛΟΓΑ..
ΔΕ ΖΗΤΑΩ ΠΟΛΥΤΕΛΕΙΕΣ, ΜΟΝΟ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ ΚΑΙ ΛΙΙΙΙΙΙΙΙΓΟ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ..ΑΛΛΑ ΑΥΤΑ ΜΑΛΛΟΝ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥΤΕΛΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ...ΞΕΡΩ ΠΟΣΟ ΜΕ ΑΓΑΠΟΥΝ ΚΑΙ ΑΝΗΣΥΧΟΥΝ-ΕΙΜΑΙ ΚΑΙ ΜΟΝΑΧΟΠΑΙΔΙ ΒΛΕΠΕΙΣ-ΑΛΛΑ ΩΣ ΠΟΤΕ ΠΙΑ?3 ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ ΔΕΝ ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑΝ?ΔΕ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΧΩΝΕΨΟΥΝ ΤΗ ΣΧΕΣΗ ΠΟΥ ΕΧΩ?ΚΑΙ ΔΕΝ ΗΤΑΝ Η ΠΡΩΤΗ ΜΟΥ ΣΧΕΣΗ ΓΙΑ ΝΑ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ΜΗΠΩΣ ΞΕΜΥΑΛΙΣΤΗΚΑ Η ΠΑΡΑΣΥΡΘΗΚΑ Η ΟΤΙ ΑΛΛΟ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΣΚΑΡΦΙΣΤΟΥΝ...

Ναι και εγω θελω πολλα αλλα δεν γινονται.

Δεν ειναι φυγη να ξεφυγεις λιγο απο τα καθημερινα προβληματα...ολοι κοιτανε να ερθει το καλοκαιρι να πανε καπου να ξεφυγουν απο ολα αυτα που τους βασανιζουν ολο το χρονο...να γεμισουν τις μπαταριες τους και να ριχτουν παλι στη μαχη...εκτος απο τους λιγους ατυχους που δεν εχουν επιλογες ισως ή αυτους που δεν θελουν να πανε πουθενα.

Εν πασει περιπτωση εχεις αποριψει ολες τις λυσεις που μπορω να σκεφτω αυτη τη στιγμη...την συμπαρασταση μου την εχεις αλλα το θεμα ειναι να λυθουν τα προβληματα και να μη διαιωνιζονται.

Δεν βρισκω κατι αλλο να γραψω προς το παρον...να σαι καλα.

ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ, ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ..
Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΥΤΥΧΙΑ ΜΑΣ, ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ..
ΠΙΣΤΕΥΩ ΠΟΛΥ ΣΤΗ ΜΟΙΡΑ..ΕΤΣΙ ΛΟΙΠΟΝ ΘΑ ΠΑΩ ΟΤΙ.. \"...ΟΤΑΝ ΚΑΤΙ ΤΟ ΘΕΛΟΥΜΕ ΠΟΛ, ΟΛΟ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΣΥΝΩΜΟΤΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΑΠΟΚΤΗΣΟΥΜΕ..\"

Ναι, αλλά \"συν Αθηνά και χείρα κίνει\".....

Έχοντας βρεθεί κάποτε στην ίδια κατάσταση με εσένα σηκώθηκα κι έφυγα παρά τις δυσκολίες (ναι ναι, σπούδαζα και δούλευα ταυτόχρονα, τα έβγαζα δύσκολα πέρα οικονομικά - αλλά όταν είσαι νέος, με όρεξη και ισχυρό κίνητρο μπορείς να γίνεις πολύ δημιουργικός - είχα επίσης όχι μόνο την πίεση από τους γονείς αλλά και όλο το σόι).

Η μόνη διαφορά είναι πως έφυγα πολύ πιο πριν περάσει η...τριετία με την ίδια σχέση, όπως και ότι αρκετά πριν φύγω μια και καλή από το σπίτι σαφώς και πήγαινα για μπάνιο, για καφέ κλπ σαν αυτά που περιγράφεις αγνοώντας τα σχόλια. Κατανοώ ότι εσύ μπορεί να μη θέλεις να κάνεις το ίδιο, αλλά έχε υπόψιν ότι όσο χρονίζουν κάποιες καταστάσεις, τόσο πιο πολύ μας επηρεάζουν και τόσο πιο δύσκολο είναι να τις αφήσουμε πίσω. Επιπλέον, πράγματα που μας φαίνονται βουνό ίσως δεν είναι και τόσο, αν τα ψάξουμε και τα δοκιμάσουμε αντί να καταστροφολογούμε. Και αν δεν ζητάμε εγγυήσεις και ιδανικές καταστάσεις. Ας πούμε, αυτό που λες για τις υποχρεώσεις ενός σπιτιού, ισχύει μόνο εν μέρει...αν θες άμεσα να αναπαράγεις τις συνθήκες στις οποίες ζεις τώρα, οπωσδήποτε οικονομικά δεν θα τα βγάλεις πέρα. Εσύ διαλέγεις βέβαια και εσύ ξέρεις τι αντέχεις...κάτι χάνεις και κάτι κερδίζεις...

Και έτσι για την ιστορία, να σου πω ότι οι σχέσεις μου με τους γονείς βελτιώθηκαν κατά πολύ όταν πάψαμε να ζούμε μαζί, η δε σχέση που είχα τότε έληξε όταν έτσι έκρινα εγώ. Και ξέρεις κάτι; Πιθανώς να είχε λήξει νωρίτερα αν οι γονείς μου δεν αντιδρούσαν σε αυτή. Κοιτώντας πίσω μπορώ να πω ότι είχαν κατά βάση δίκιο επί της ουσίας, αλλά εντελώς λάθος τρόπο.

ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΙΤΕ ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ ΤΗ ΓΝΩΜΗ ΣΑΣ..ΘΕΩΡΕΙΤΕ ΟΤΙ ΔΥΟ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΤΟ ΙΔΙΟ ΜΟΡΦΩΤΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ (ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ-ΙΕΚ) ΔΕ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΣΥΝΥΠΑΡΞΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΜΙΑ ΣΩΣΤΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΑΝ ΦΤΑΣΕΙ ΜΕΧΡΙ ΕΚΕΙ Η ΣΧΕΣΗ?ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ ΟΤΙ ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΔΙΑΦΟΡΑΣ ΘΑ ΔΙΑΛΥΘΕΙ Η ΣΧΕΣΗ-ΓΑΜΟΣ, Η ΟΤΙ ΘΑ ΔΥΣΤΥΧΗΣΟΥΝ??

Ειλικρινα δεν εχει καμμια σχεση το μορφωτικο επιπεδο...το θεμα ειναι να υπαρχει επικοινωνια.
Δηλαδη ο Αϊνσταϊν πρεπει να παντρευτει μια \"Αϊνστανενα\"...μπα δεν νομιζω.

το ιδιο μορφωτικο επίπεδο......δεν υπάρχει ιδιο μορφωτικο επιπεδο...παρε 2 ανθρωπους τυχαια απο καποιο πανεπιστημιο....νομιζεις πως εχουν ιδιο μορφωτικο επιπεδο..?αλλωστε για σενα μπορει να φανει πολυ υψηλο για καποιον αλλο μετριο.....

Οχι λοιπον, δεν πιστεύω πως υπάρχουν τετοιοι κανονες...εξαρτάται απο το τί μυαλα κ τί καρδια κουβαλαει ο καθενας μας.....

ΚΑΙ ΕΓΩ ΕΤΣΙ ΠΙΣΤΕΥΩ..ΔΕ ΛΕΝΕ ΝΑ ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΧΤΟΥΝ ΟΜΩΣ ΟΙ ΔΙΚΟΙ ΜΟΥ..
ΛΕΝΕ ΠΩΣ ΔΕ ΘΑ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΩ, ΚΑΙ ΟΤΙ ΑΝ ΤΟΝ ΠΑΝΤΡΕΥΤΩ ΘΑ ΟΔΗΓΗΘΩ ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΑ ΣΕ ΕΞΩΣΥΖΥΓΙΚΗ ΣΧΕΣΗ ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΑΝΑΖΗΤΩ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΔΕ ΒΡΙΣΚΩ ΣΕ ΑΥΤΟΝ..
ΕΧΩ ΠΕΙ ΟΤΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΟΥΜΕ, ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΟ ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΜΕ ΣΕΒΕΤΑΙ,ΑΛΛΑ ΤΟ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑ ΤΟΥΣ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΡΟΒΑΛΟΥΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ, ΚΑΙ ΜΟΥ ΛΕΝΕ ΚΑΙ ΠΩΣ ΟΛΟΙ ΟΙ ΓΝΩΣΤΟΙ ΠΟΥ ΞΕΡΟΥΝ ΓΙΑ ΤΗ ΣΧΕΣΗ ΑΥΤΗ ΑΠΟΡΟΥΝ ΜΑΖΙ ΜΟΥ..

chrpap,

μολις διαβασα οτι έγραψες.......ξέρεις τί αισθηση εχω (που μπορει να ναι κ τελειως λαθος βεβαια)....
πως το κυριως θεμα ειναι οι γονεις, τί θα πουν, τί θα κανουν, πώς θα αλλαξουν αυτοί στάση. Κ πολυ στεναχωρια γυρω απο αυτο. Σαν να ναι αυτοι το θεμα κ πως θα μεινουν ικανοποιημενοι. Καταλαβαινω πώς τους αγαπας κ τους θες διπλα σου κ οχι απεναντι.

Να σου πω ομως κατι που σιγουρα ξερεις: δεν μπορουμε να αλλαξουμε κανεναν παρα μονο τον εαυτο μας. Ουτε τη στάση των αλλων, παρα μονο τη δικη μας. ή τουλάχιστον ξεκινώντας απο τους εαυτους μας.....

Οποτε πρακτικα σου λεω, μην περιμενεις να αλλαξουν σταση οι γονεις σου.Χειριζονται την κατάσταση έτσι....Εσενα σου κανει να στεναχωριεσαι σε μονιμη βάση, μενοντας άπραγη στην ουσια? Εισαι 25 εχεις δικαιωμα επιλογων, οπως κ δικαιωμα παραχώρησης επιλογων στους άλλους για σενα, παραχωροντας την ευθυνη στους άλλους, πχ στους γονεις σου.

Μπορει να χωρισεις, μπορει κ οχι....αλλα αυτο δεν αφορα κανεναν, παρα μονο εσενα κ τον φιλο σου.Μη βάζεις τοσο κοσμο στη σχεση....

ΜΙΛΗΣΕΣ ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΑ..ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ? ΝΑ ΤΟΥΣ ΜΙΛΗΣΩ? ΝΑ ΦΩΝΑΞΩ?ΤΙ ΝΑΚΑΝΩ??ΝΑ ΦΥΓΩ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ?

να προσπαθήσεις να κλεισεις τα αυτια στο τί λενε οι άλλοι. ολοι οι άλλοι. να προσπαθήσεις να δεις εσύ τί θες? τί σε κανει να περνας καλα? τί σου φέρνει χαμογελο? τί σου φέρνει χαρα?

μπορει να ακουγεται απλο ή αστειο,αλλα προσωπικα δεν το βλεπω έτσι. κ έτσι προσπάθησε να διεκδικησεις αυτο που σου δινει χαρα,δύναμη.

ειμαι υπερ της ανεξαρτησιαςκ της αυτονομιας της οικονομικης που συνεπαγεται κ αλλα.....οποτε θα προτεινα κατι τετοιο. ξερεις οσο οι γονεις μας στηριζουν οικονομικα θεωρουν πως πρεπει κ μπορουν να εχουν λογο σε ολα.ακομα κ με ποιον θα κοιμασαι. βαλε λοιπον τα ορια σου, ενηλικιώσου....γιατι νομιζω οτι μπαζει λιγο ο χώρος σου....

αν ημουν λιγο αποτομη, σου ζητώ συγγνωμη.αλλά ήμουν εκει που εισαι (έστω στο περιπου) κ νιωθω την θέση σου......