γνωστή φλερτάρει τον άνδρα μου

Quote:

---

Originally Posted by νοσταλγία

Ρέμεντυ, εγώ ξεκαθαρίζω σιγά σιγά το θολό τοπίο μέσα μου και καταλαβαίνω ότι εκείνη -με την ανάρμοστη και απρεπή συμπεριφορά της σε κάθε περίπτωση- δεν είναι το πρόβλημα. Το πρόβλημα είναι ο σύζυγός μου, ο οποίος κοινωνικός-ξεκοινωνικός, δεν θα έπρεπε να αφεθεί στο φλερτ και θα μπορούσε, ενήλικας είναι, να θέσει τα όρια του με τρόπο σαφή και κατανοητό, να αποτραβηχτεί από το παιχνίδι ή να με το να στραφεί σε μένα, να μην αφήσει περιθώρια "εισχώρησης" της άλλης, να μη δημιουργήσει ένα "εμείς οι δυο" και η γυναίκα μου απέξω. Του άρεσε όμως κι ένιωσε την ανάγκη να το παίξει. Αυτό είναι το πρόβλημα. Το οποίο δεν λύνεται με ό,τι κι αν της πω ή δεν της πω. Η άλλη βρίσκεται ήδη ανάμεσά μας σαν φάντασμα. Κι όσες προσπάθειες κι αν κάνω (κι εκείνος κάνει πολλές φιλότιμες προσπάθειες) κι όσο κοντά κι αν ερχόμαστε κάποιες μέρες, δημιουργείται ξανά μια απόσταση μέσα μου. Είναι μια πληγή που μοιάζει να κλείνει και μετά ξαναματώνει. Δεν μπορώ να το διαχειριστώ αυτό που έγινε. Και δεν ξέρω καν αν είναι θέμα χρόνου, αν δηλ. το γυαλί δεν έσπασε οριστικά.

---

ΒΕΒΑΙΟΤΑΤΑ και ειναι οπως τα λες,
εκεινη και καθε 'εκεινη' θα βρισκεται παντα καπου γυρω και καποια φορα θα τυχει να ειναι και αξιολογη, οχι σαν αυτη που δεν του αρεσε κι ωστοσο υπεκυψε στο φλερτ της, και τοτε να σκεφτει ακομα και να ειναι μαζι της (?) δεν ξερω... εκεινος το ξερει.
απο αυτη την οπτικη, ειναι μια τυχη μεσα στην ολη αναστατωση οτι αυτο ετυχε με μια οχι αξιολογη γυναικα. σου δινει χρονο αυτο να επαναπροσδιορισεις τα πραγματα και πιθανον και την σταση σου (?)
αν αυτη η 'διεκδικηση" τυχαινε με μια ωραια/ αξιολογη γυναικα, μπορει να μην υπηρχε χρονος να δεις τις ευθυνες σου ΑΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ, η το αν πρεπει/θελεις να αλλαξεις κατι στην σταση σου.
σε καθε περιπτωση αν αποφασισεις οτι ολα καλα ειναι καμωμενα και το μονο σφαλμα ειναι του συζυγου, μπορεις να προχωρησεις σε ρηξη αν το κρινεις σκοπιμο...

'εκεινη" για το μονο που ειναι υπαιτια απεναντι σου, ειναι το οτι σου κολλαει επειδη δεν ειναι επιθυμητη ως γυναικα, για να βαλει ποδι στο περιβαλλον του ανδρα σου και οτι κανει τετοια ξεφτιλικια μπροστα σου και μετα σου ζηταει φιλιες και επαφες. για τπτ αλλο.
αν τον προσεγγιζε μονη της, θα ελεγα με γεια της με χαρα της, αν θεωρει οτι οι κοινωνικες σχεσεις ειναι ζουγκλα και δεν τρεφει κανεναν σεβασμο για εναν αλλο δεσμο/γαμο και θελει να δοκιμασει την τυχη της, ας το κανει. το ιδιο θα την αντιμετωπιζουν και οι αλλοι. σαν ανεπιθυμητο αρπακτικο. και το τιμημα μετα την αποτυχια, θα ειναι η μοναξια.. δουναι και λαβειν ειναι οι κοινωνικες σχεσεις.
αλλα δικαιωμα της. το "υποπροινον" και το "κατιναριο", εχουν να κανουν με τον τροπο που σου κολλαει για να τριγυριζει τον ανδρα σου, καλη μου. αν μετρουσε σαν γυναικα, δεν θα επεφτε τοσο χαμηλα.

να σε ρωτησω κατι πολυ προσωπικο κι αν θες απαντας.
το σεξ υπαρχει ακομα αναμεσα σας, γενικα? κι αν ναι, υπαρχει παθος?

αληθεια, το συζητησες ανοιχτα μαζι του? τι αναγνωριζει απο ολα αυτα? πως σου απανταει?

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

ΒΕΒΑΙΟΤΑΤΑ και ειναι οπως τα λες,
εκεινη και καθε 'εκεινη' θα βρισκεται παντα καπου γυρω και καποια φορα θα τυχει να ειναι και αξιολογη, οχι σαν αυτη που δεν του αρεσε κι ωστοσο υπεκυψε στο φλερτ της, και τοτε να σκεφτει ακομα και να ειναι μαζι της (?) δεν ξερω... εκεινος το ξερει.
απο αυτη την οπτικη, ειναι μια τυχη μεσα στην ολη αναστατωση οτι αυτο ετυχε με μια οχι αξιολογη γυναικα. σου δινει χρονο αυτο να επαναπροσδιορισεις τα πραγματα και πιθανον και την σταση σου (?)
αν αυτη η 'διεκδικηση" τυχαινε με μια ωραια/ αξιολογη γυναικα, μπορει να μην υπηρχε χρονος να δεις τις ευθυνες σου ΑΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ, η το αν πρεπει/θελεις να αλλαξεις κατι στην σταση σου.
σε καθε περιπτωση αν αποφασισεις οτι ολα καλα ειναι καμωμενα και το μονο σφαλμα ειναι του συζυγου, μπορεις να προχωρησεις σε ρηξη αν το κρινεις σκοπιμο...

'εκεινη" για το μονο που ειναι υπαιτια απεναντι σου, ειναι το οτι σου κολλαει επειδη δεν ειναι επιθυμητη ως γυναικα, για να βαλει ποδι στο περιβαλλον του ανδρα σου και οτι κανει τετοια ξεφτιλικια μπροστα σου και μετα σου ζηταει φιλιες και επαφες. για τπτ αλλο.
αν τον προσεγγιζε μονη της, θα ελεγα με γεια της με χαρα της, αν θεωρει οτι οι κοινωνικες σχεσεις ειναι ζουγκλα και δεν τρεφει κανεναν σεβασμο για εναν αλλο δεσμο/γαμο και θελει να δοκιμασει την τυχη της, ας το κανει. το ιδιο θα την αντιμετωπιζουν και οι αλλοι. σαν ανεπιθυμητο αρπακτικο. και το τιμημα μετα την αποτυχια, θα ειναι η μοναξια.. δουναι και λαβειν ειναι οι κοινωνικες σχεσεις.
αλλα δικαιωμα της. το "υποπροινον" και το "κατιναριο", εχουν να κανουν με τον τροπο που σου κολλαει για να τριγυριζει τον ανδρα σου, καλη μου. αν μετρουσε σαν γυναικα, δεν θα επεφτε τοσο χαμηλα.

να σε ρωτησω κατι πολυ προσωπικο κι αν θες απαντας.
το σεξ υπαρχει ακομα αναμεσα σας, γενικα? κι αν ναι, υπαρχει παθος?

αληθεια, το συζητησες ανοιχτα μαζι του? τι αναγνωριζει απο ολα αυτα? πως σου απανταει?

---

Σε ευχαριστώ για την απάντησή σου, Ρέμεντυ. Το σεξ υπάρχει μεταξύ μας, η διάθεσή μας δεν μειώθηκε ποτέ ούτε η συχνότητα και κάθε φορά είναι μοναδική. Καμιά φορά π.χ. λέω ότι αποκλείεται να υπάρξει μια νύχτα καλύτερη από αυτήν, ότι φτάσαμε στο ζενιθ της απόλαυσης, αλλά έρχεται μια επόμενη φορά, καλύτερη. Υπάρχει μια μυστήρια χημεία μεταξύ μας σε αυτό το θέμα και ίσως κιόλας κι αυτό να μας ένωνε τόσα χρόνια περισσότερο από ο,τιδήποτε άλλο, μια που διαφέρουμε πολύ σε πολλά θέματα (αλλά έχουμε ίδιες αξίες). Αναγνωρίζει ότι έκανε ένα μεγάλο λάθος, νιώθει ενοχές γι αυτό, αλλά συχνά μου δίνει την εντύπωση ότι είναι αφηρημένος ή ονειροπολεί. Δεν θα ήθελα να ζω σε έναν γάμο, στον οποίο ο άλλος είναι μαζί μου από καθήκον, από ενοχές, επειδή έτσι πρέπει. Αυτό δεν κάνει καλό ούτε σε αυτόν (αν αναρωτιέται ίσως μέσα του πως θα ήταν με μια άλλη) και αδικεί κι εμένα. Κάθε γυναίκα αξίζει να ζει με κάποιον με τον οποίο να έχει το συναίσθημα ότι ο άλλος χαίρεται που είναι μαζί της, δεν το κάνει από καθήκον, αλλά είναι μια συνειδητή απόφαση με την οποία νιώθει καλά. Ο ίδιος προσπαθεί να μην ρίξει λάδι στη φωτιά. Είναι δε ο τύπος που δεν θα παραδεχότανε ποτέ, ούτε στον ίδιο του τον εαυτό -πόσο δε σε μένα- ότι του συμβαίνει κάτι που δεν θα ήταν σωστό να του συμβεί. Το απωθεί από ένα αίσθημα καθήκοντος και ηθικής. Προσπαθεί να δώσει εξηγήσεις ότι "εντάξει, είμαι ένας κοινωνικός και πολύ φιλικός άνθρωπος, το έκανα από κοινωνικότητα." Μερικές εβδομάδες μετά το συμβάν έτυχε να βρεθούμε σε μια παρέα δική μου, στην οποία ήταν και μια γυναίκα που ξέρω ότι τη συμπαθεί και την εκτιμά πολύ. Το ίδιο και εγώ. Κι την έπιασε μονότερμα στην πάρλα σαν να μην υπήρχε κανείς άλλος στην παρέα, γεμάτος ενθουσιασμό και χαρά. Η γυναίκα ήταν σοβαρή και προσπαθούσε με κάθε τρόπο να με βάλει και μένα στη συζήτηση, ενώ οι άλλοι ψιλοσχολίαζαν μεταξύ τους τη συμπεριφορά του. Δεν ζήλεψα ούτε ένιωσα άσχημα, ούτε φοβήθηκα ότι θα τον χάσω εξαιτίας της, η γυναίκα είναι ακέραιο και πολύ σωστό άτομο κι ένιωθε μάλλον άβολα με τον ενθουσιασμό του. Προβληματίστηκα, όμως, πάρα πολύ. Ίσως τόσα χρόνια να μην ήθελα να δω ότι έπαψε πια να με αγαπά. Μάλιστα στο ενδιάμεσο πιστεύω ότι θα μπορούσε κιόλας να ερωτευτεί την "κακομοίρα" που λες κι εσύ, μια που του έδειξε τόσο ενδιαφέρον. Δεν μου αρέσει η αφηρημάδα του. Μόνοι μας -χωρίς τη βοήθεια συμβούλου- δεν πιστεύω ότι θα βγάλουμε άκρη. Η εμπιστοσύνη, η ασφάλεια που ένιωθα, πήγαν περίπατο.

Quote:

---

Originally Posted by νοσταλγία

Σε ευχαριστώ για την απάντησή σου, Ρέμεντυ. Το σεξ υπάρχει μεταξύ μας, η διάθεσή μας δεν μειώθηκε ποτέ ούτε η συχνότητα και κάθε φορά είναι μοναδική. Καμιά φορά π.χ. λέω ότι αποκλείεται να υπάρξει μια νύχτα καλύτερη από αυτήν, ότι φτάσαμε στο ζενιθ της απόλαυσης, αλλά έρχεται μια επόμενη φορά, καλύτερη. Υπάρχει μια μυστήρια χημεία μεταξύ μας σε αυτό το θέμα και ίσως κιόλας κι αυτό να μας ένωνε τόσα χρόνια περισσότερο από ο,τιδήποτε άλλο, μια που διαφέρουμε πολύ σε πολλά θέματα (αλλά έχουμε ίδιες αξίες). Αναγνωρίζει ότι έκανε ένα μεγάλο λάθος, νιώθει ενοχές γι αυτό, αλλά συχνά μου δίνει την εντύπωση ότι είναι αφηρημένος ή ονειροπολεί. Δεν θα ήθελα να ζω σε έναν γάμο, στον οποίο ο άλλος είναι μαζί μου από καθήκον, από ενοχές, επειδή έτσι πρέπει. Αυτό δεν κάνει καλό ούτε σε αυτόν (αν αναρωτιέται ίσως μέσα του πως θα ήταν με μια άλλη) και αδικεί κι εμένα. Κάθε γυναίκα αξίζει να ζει με κάποιον με τον οποίο να έχει το συναίσθημα ότι ο άλλος χαίρεται που είναι μαζί της, δεν το κάνει από καθήκον, αλλά είναι μια συνειδητή απόφαση με την οποία νιώθει καλά. Ο ίδιος προσπαθεί να μην ρίξει λάδι στη φωτιά. Είναι δε ο τύπος που δεν θα παραδεχότανε ποτέ, ούτε στον ίδιο του τον εαυτό -πόσο δε σε μένα- ότι του συμβαίνει κάτι που δεν θα ήταν σωστό να του συμβεί. Το απωθεί από ένα αίσθημα καθήκοντος και ηθικής. Προσπαθεί να δώσει εξηγήσεις ότι "εντάξει, είμαι ένας κοινωνικός και πολύ φιλικός άνθρωπος, το έκανα από κοινωνικότητα." Μερικές εβδομάδες μετά το συμβάν έτυχε να βρεθούμε σε μια παρέα δική μου, στην οποία ήταν και μια γυναίκα που ξέρω ότι τη συμπαθεί και την εκτιμά πολύ. Το ίδιο και εγώ. Κι την έπιασε μονότερμα στην πάρλα σαν να μην υπήρχε κανείς άλλος στην παρέα, γεμάτος ενθουσιασμό και χαρά. Η γυναίκα ήταν σοβαρή και προσπαθούσε με κάθε τρόπο να με βάλει και μένα στη συζήτηση, ενώ οι άλλοι ψιλοσχολίαζαν μεταξύ τους τη συμπεριφορά του. Δεν ζήλεψα ούτε ένιωσα άσχημα, ούτε φοβήθηκα ότι θα τον χάσω εξαιτίας της, η γυναίκα είναι ακέραιο και πολύ σωστό άτομο κι ένιωθε μάλλον άβολα με τον ενθουσιασμό του. Προβληματίστηκα, όμως, πάρα πολύ. Ίσως τόσα χρόνια να μην ήθελα να δω ότι έπαψε πια να με αγαπά. Μάλιστα στο ενδιάμεσο πιστεύω ότι θα μπορούσε κιόλας να ερωτευτεί την "κακομοίρα" που λες κι εσύ, μια που του έδειξε τόσο ενδιαφέρον. Δεν μου αρέσει η αφηρημάδα του. Μόνοι μας -χωρίς τη βοήθεια συμβούλου- δεν πιστεύω ότι θα βγάλουμε άκρη. Η εμπιστοσύνη, η ασφάλεια που ένιωθα, πήγαν περίπατο.

---

Αν ειναι τοσο ωραια η σχεση σας και η ερωτικη σας ζωη κι ωστοσο αυτος δειχνει ενθουσιασμο και διαθεση για φλερτ με γυναικα που δεν του δινει το παραμικρο δικαιωμα, και μαλιστα σε εκθέτει στην παρεα σου, οντως δειχνει να ψάχνεται και ειναι πολυ λογικο να μην νοιωθεις εμπιστοσυνη.
Η εχει αλλη εντυπωση απ οτι εσυ για την ερωτικη σας ζωη, η το μονο προβλημα ειναι οτι δεν εισαι μια αλλη, εχει δλδ διαθεση για αλλαγη κι αυτο δεν παλευεται ...
Το πιο πιθανο ειναι να περναει καποια κριση μεσης ηλικιας οπου του λειπει η επιβεβαιωση κι αλλα αναλογα...
Επισης δεν εμπνεει εμπιστοσυνη η κατασταση εφοσον συνεχιζεται και δεν εληξε εκεινο το βραδυ...

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

Αν ειναι τοσο ωραια η σχεση σας και η ερωτικη σας ζωη κι ωστοσο αυτος δειχνει ενθουσιασμο και διαθεση για φλερτ με γυναικα που δεν του δινει το παραμικρο δικαιωμα, και μαλιστα σε εκθέτει στην παρεα σου, οντως δειχνει να ψάχνεται και ειναι πολυ λογικο να μην νοιωθεις εμπιστοσυνη.
Η εχει αλλη εντυπωση απ οτι εσυ για την ερωτικη σας ζωη, η το μονο προβλημα ειναι οτι δεν εισαι μια αλλη, εχει δλδ διαθεση για αλλαγη κι αυτο δεν παλευεται ...
Το πιο πιθανο ειναι να περναει καποια κριση μεσης ηλικιας οπου του λειπει η επιβεβαιωση κι αλλα αναλογα...
Επισης δεν εμπνεει εμπιστοσυνη η κατασταση εφοσον συνεχιζεται και δεν εληξε εκεινο το βραδυ...

---

Ρέμεντυ, δεν σου απάντησα αμέσως επειδή βρίσκομαι σε μια φάση εσωτερικής επεξεργασίας. Κάποια πράγματα μοιάζουν με την κρίση της μέσης ηλικίας, κάποια άλλα με δεσμοφοβικό άτομο και πάλι κάποια άλλα με ένα άτομο, το οποίο είχε πάντα ένα αίσθημα κατωτερότητας στη σχέση μας και θέλει -υποσυνείδητα- τόσο να επιβεβαιώσει τον εαυτό του, όσο και να με "εκδικηθεί". Υπήρχαν μάλλον πολλά συμπτώματα και στο παρελθόν, τα οποία δεν έπαιρνα και τόσο σοβαρά για δυο λόγους, από τη μια είχα πάρα πολλές ασχολίες, από την άλλη είχα ακλόνητη αυτοπεποίθηση, δεν σταματούσα να ασχοληθώ αναλυτικά με όλα αυτά. Τα συγχωρούσα πολύ γρήγορα και συνέχιζα σε έναν ρυθμό ζωής πολύ απαιτητικό. Γιατί, λοιπόν, δεν μπορώ να κάνω το ίδιο και σήμερα; Γιατί μεγάλωσα (για να μην πω γέρασα), γιατί πολλές από τις ασχολίες μου -βλέπε παιδιά- δεν υπάρχουν πια, επειδή άλλαξα, υπάρχουν πολλά "γιατί". Εκείνος, ο οποίος ποτέ δεν είχε μια πραγματική επαφή με τον εαυτό του και τα θέλω του- υποφέρει πάρα πολύ στη σκέψη ότι ο γάμος αυτός έκανε τον κύκλο του και τελείωσε. Για εκείνο το βράδυ λέει ότι θα νιώθει για το υπόλοιπο της ζωής του ενοχές. Εγώ το βλέπω αλλιώς. Ότι δηλ. δεν θα έπρεπε να νιώθει ενοχές, αλλά να κάνει μια ενδοσκόπηση για ποιό λόγο χρειάστηκε τόσο, είχε τόσο ανάγκη, αυτό που έλαβε. Όσο για μένα η ιδέα ότι όλα κάνουν τον κύκλο τους και τελειώνουν, και με τρομάζει και δεν με τρομάζει. Με λυπεί, θρηνώ, αλλά δεν φοβάμαι την αλήθεια. Όχι ότι δεν είναι πάρα πολύ δύσκολο μετά από μια ολόκληρη ζωή να έρθω αντιμέτωπη με τη μοναξιά. Είναι σκατά αυτό το θέμα. Νιώθω άθλια. Αλλά προτιμώ τη μοναξιά από την αίσθηση ότι "έχω" κάποιον που δεν είναι παρών. Τα δικά του θέματα πρέπει να τα ξεκαθαρίσει αυτός με τον εαυτό του. Τα δικά μου θέματα, πρέπει να τα ξεκαθαρίσω εγώ. Μια που από πολύ μικρή ζω μαζί του, δεν έχω την παραμικρή ιδέα πως είναι να ζει κανείς μόνος του. Με τρομάζει η σκέψη. Αλλά η σκέψη ότι θα συνεχίσω με το ανέχομαι αυτόν να ψάχνεται, με τρομάζει πολύ περισσότερο. Επειδή δεν νιώθει την ανάγκη να κάνουμε μια θεραπεία, ένιωσα κι εγώ την ανάγκη συζητήσω τα πρακτικά με τη δικηγόρο μου. Και στη συνέχεια να κάνει ο καθένας για τον εαυτό του την ενδοσκόπησή του. Κι επειδή ουσιαστικά αυτός ο άνθρωπος και μόνο αυτός είναι ο άνθρωπος που αγαπώ, αν μετά την απομάκρυνσή μας ανακαλύψει τους λόγους που ήτανε μαζί μου και ήμουνα μαζί του, θα είμαι η πιο ευτυχισμένη γυναίκα του κόσμου. Αν ανακαλύψει ανάγκες που εγώ δεν κατάφερα να καλύψω, πάλι θα είμαι ευχαριστημένη που βρήκε το δρόμο του.

Quote:

---

Originally Posted by νοσταλγία

Κι επειδή ουσιαστικά αυτός ο άνθρωπος και μόνο αυτός είναι ο άνθρωπος που αγαπώ, αν μετά την απομάκρυνσή μας ανακαλύψει τους λόγους που ήτανε μαζί μου και ήμουνα μαζί του, θα είμαι η πιο ευτυχισμένη γυναίκα του κόσμου. Αν ανακαλύψει ανάγκες που εγώ δεν κατάφερα να καλύψω, πάλι θα είμαι ευχαριστημένη που βρήκε το δρόμο του.

---

Ειλικρινά λυπάμαι για την εξέλιξη αλλά βρήκα πολύ γλυκά αυτά τα λόγια... :)

νοσταλγια, επαναφερω το θεμα σου, μηπως θελεις να συνεχισεις εδω.
απ οτι ειδα σε αλλο νημα, ειχες σοβαρες εξελιξεις στο θεμα σου.

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

νοσταλγια, επαναφερω το θεμα σου, μηπως θελεις να συνεχισεις εδω.
απ οτι ειδα σε αλλο νημα, ειχες σοβαρες εξελιξεις στο θεμα σου.

---

Όχι, Ρέμεντυ, δεν έχω το κουράγιο.
Για να μου ρίξει στάχτη στα μάτια, μου έλεγε "μα μπορεί κανείς να κάνει σχέση με τον Χίτλερ; Τη σύγκρινε με τον Χίτλερ. Η ψυχολόγος μου τρελάθηκε όταν το άκουσε. Δεν έχω τη δύναμη να συνεχίσω το θέμα, δεν κοιμήθηκα ούτε απόψε. Ήθελα μόνο να πω στη Μάιρα και την πλευρά της συζύγου που υποψιάζεται ότι ο "καλύτερος 'άνθρωπος του κόσμου", ο άνδρας της, κάνει κατά πάσα πιθανότητα διπλή ζωή.

Παει κ δουλευει σε ενα χωριο κ βγαζει χρηματα και τον παρακολουθει ενασ στρατηγοσ που ξερει τα παντα

Quote:

---

Originally Posted by νοσταλγία

Όχι, Ρέμεντυ, δεν έχω το κουράγιο.
Για να μου ρίξει στάχτη στα μάτια, μου έλεγε "μα μπορεί κανείς να κάνει σχέση με τον Χίτλερ; Τη σύγκρινε με τον Χίτλερ. Η ψυχολόγος μου τρελάθηκε όταν το άκουσε. Δεν έχω τη δύναμη να συνεχίσω το θέμα, δεν κοιμήθηκα ούτε απόψε. Ήθελα μόνο να πω στη Μάιρα και την πλευρά της συζύγου που υποψιάζεται ότι ο "καλύτερος 'άνθρωπος του κόσμου", ο άνδρας της, κάνει κατά πάσα πιθανότητα διπλή ζωή.

---

καλη δυναμη, νοσταλγια.
προσπαθησε να ξεμπερδεψεις με την απομακρυνση του απο το σπιτι.
θα διαπισιτωσεις οτι αυτη την στιγμη ειναι αυτο που σε φθειρει περισσοτερο.
το οτι αναγκαζεσαι να ζεις μαζι του.
και μην πιστευεις λεξη απο τα καραγκιοζιλικια με τα κρεμασματα. αν σε ξαναπειλησει οτι θα κρεμαστει, φωναξε αστυνομια να τον μαζεψει να τον παει για αναγκαστικη νοσηλεια για να μην κρεμαστει..

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

καλη δυναμη, νοσταλγια.
προσπαθησε να ξεμπερδεψεις με την απομακρυνση του απο το σπιτι.
θα διαπισιτωσεις οτι αυτη την στιγμη ειναι αυτο που σε φθειρει περισσοτερο.
το οτι αναγκαζεσαι να ζεις μαζι του.
και μην πιστευεις λεξη απο τα καραγκιοζιλικια με τα κρεμασματα. αν σε ξαναπειλησει οτι θα κρεμαστει, φωναξε αστυνομια να τον μαζεψει να τον παει για αναγκαστικη νοσηλεια για να μην κρεμαστει..

---

Ευχαριστώ πάρα πολύ, Ρέμεντυ. Και για την τελευταία συμβουλή. Ήμουν τόσο παγωμένη κι έτρεμα όλο το βράδυ από φόβο, που δεν σκέφτηκα καν τη δυνατότητα με την αστυνομία.

Κατα τη γνωμη εχεις να κανεις με ενα ανοιχτομυαλο ζευγαρι που θελει να προχωρησετε σε ανταλλαγη συντροφων ή και να βρεθειτε ολοι μαζι στο ιδιο κρεβατι. Εκαναν την πρωτη προσεγγιση μεσω του αντρα σου.

Κατα τη γνωμη μου δεν πρεπει να δεχτεις μια τετοια ερωτικη συνευρεση αν εσυ η ιδια δεν εισαι 100% σιγουρη οτι θα σου αρεσε κατι τετοιο.

Ακυρο εχασα επεισοδια

Quote:

---

Originally Posted by Ορέστης

Κατα τη γνωμη εχεις να κανεις με ενα ανοιχτομυαλο ζευγαρι που θελει να προχωρησετε σε ανταλλαγη συντροφων ή και να βρεθειτε ολοι μαζι στο ιδιο κρεβατι. Εκαναν την πρωτη προσεγγιση μεσω του αντρα σου.

Κατα τη γνωμη μου δεν πρεπει να δεχτεις μια τετοια ερωτικη συνευρεση αν εσυ η ιδια δεν εισαι 100% σιγουρη οτι θα σου αρεσε κατι τετοιο.

Ακυρο εχασα επεισοδια

---

Νάσαι καλά παρόλα αυτά για την απάντησή σου!

Νοσταλγια εισαι σιγουρη πλεον δηλαδη για τον αντρα σου και αυτην; Το παραδεχτηκε;

Quote:

---

Originally Posted by GeorgeGr1

Νοσταλγια εισαι σιγουρη πλεον δηλαδη για τον αντρα σου και αυτην; Το παραδεχτηκε;

---

Δεν παραδέχεται τίποτα. Αυτός ήταν κι ο λόγος που κάθισα και υπέφερα σαν σκυλί -και συνεχίζω να υποφέρω- μήνες ολόκληρους. Του έλεγα ότι είναι ανθρώπινο να ερωτευτεί, ότι αυτά συμβαίνουν, ότι δεν του καταλογίζω ούτε ότι ερωτεύτηκε ούτε ότι έκανε σχέση. Του καταλογίζω μόνο που δεν μου είπε την αλήθεια. Που με έβλεπε να υποφέρω και συνέχιζε να με παραμυθιάζει. Μου είπε μια μέρα ότι στην Αμερική καταδικάζουν ανθρώπους σε θάνατο επειδή υπάρχουν άπειρες ενδείξεις εις βάρος τους και μετά τη θανάτωσή τους αποδεικνύεται ότι εκείνοι ήτανε αθώοι. Αυτό με καθήλωσε. Μέσα μου έχω ακόμα τι σκέψη "κι αν είναι έτσι;" Αν τον καταδικάζω, αλλά κατά βάθος είναι αθώος;" Κάτι παρόμοιο λένε και τα (ενήλικα πλέον) παιδιά μου: "Είσαι σίγουρη ότι τα πράγματα είναι έτσι;" Αν μου έλεγε την αλήθεια, θα πληγωνόμουν πάρα πολύ, θα έκλαιγα μέρες, βδομάδες, ίσως μήνες, αλλά θα μπορούσα τουλάχιστον κάποτε να κλείσω το κεφάλαιο. Όταν με απείλησε με αυτοκτονία, του είπα, εντάξει, πες ότι πιστεύω πως δεν έχεις παράλληλη σχέση, αν αυτό σε βοηθάει, πες ότι θέλω διαζύγιο επειδή δεν μπορώ πια να σε εμπιστευτώ. Ούτε αυτό βοήθησε.

Quote:

---

Originally Posted by νοσταλγία

Δεν παραδέχεται τίποτα. Αυτός ήταν κι ο λόγος που κάθισα και υπέφερα σαν σκυλί -και συνεχίζω να υποφέρω- μήνες ολόκληρους. Του έλεγα ότι είναι ανθρώπινο να ερωτευτεί, ότι αυτά συμβαίνουν, ότι δεν του καταλογίζω ούτε ότι ερωτεύτηκε ούτε ότι έκανε σχέση. Του καταλογίζω μόνο που δεν μου είπε την αλήθεια. Που με έβλεπε να υποφέρω και συνέχιζε να με παραμυθιάζει. Μου είπε μια μέρα ότι στην Αμερική καταδικάζουν ανθρώπους σε θάνατο επειδή υπάρχουν άπειρες ενδείξεις εις βάρος τους και μετά τη θανάτωσή τους αποδεικνύεται ότι εκείνοι ήτανε αθώοι. Αυτό με καθήλωσε. Μέσα μου έχω ακόμα τι σκέψη "κι αν είναι έτσι;" Αν τον καταδικάζω, αλλά κατά βάθος είναι αθώος;" Κάτι παρόμοιο λένε και τα (ενήλικα πλέον) παιδιά μου: "Είσαι σίγουρη ότι τα πράγματα είναι έτσι;" Αν μου έλεγε την αλήθεια, θα πληγωνόμουν πάρα πολύ, θα έκλαιγα μέρες, βδομάδες, ίσως μήνες, αλλά θα μπορούσα τουλάχιστον κάποτε να κλείσω το κεφάλαιο. Όταν με απείλησε με αυτοκτονία, του είπα, εντάξει, πες ότι πιστεύω πως δεν έχεις παράλληλη σχέση, αν αυτό σε βοηθάει, πες ότι θέλω διαζύγιο επειδή δεν μπορώ πια να σε εμπιστευτώ. Ούτε αυτό βοήθησε.

---

αυτο ακριβως ηθελα να σου πω.
εχεις την τυχη να μην εισαι ουτε δικαστης ουτε δημιος.
ας τον κρινει η συνειδηση του κι ο θεος αν πιστευει.
εσυ εχεις καθε δικαιωμα να χωρισεις αν δεν τον εμπιστευεσαι πλεον, επειδη δεν μπορεις να συνεχισεις χωρις εμπιστοσυνη. ουτε θα τον εκτελεσεις, ουτε θα τον φυλακισεις.
τον εαυτο σου μονο διαχειριζεσαι και χωριζεις ΑΝ δεν εμπιστευεσαι.

αν επιτρεπεται, τοσο αμφισβητουμενα στοιχεια εχεις και το αρνειται; δεν εχεις αποδειξεις;