Μοναξιά...

αυτό που θεωρουν οι άλλοι ότι πρέπει να είμαστε καλά επειδή καλύπτονται οι ανάγκες μας και να "μην γκρινιάζουμε" μου ανάβει τα λαμπάκια.
δεν είναι εκεί το πρόβλημα, να έχεις ή όχι να φας ή να κοιμηθείς ή να πληρώσεις μια υπηρεσία, αυτό λέγεται δεν έχω πρόβλημα επιβίωσης, όχι καλοπέραση.
ή μπορεί να τα λένε επειδή τους καθρεφτίζει κάτι άλλο.
με τον συναδελφο τα λέγατε συχνά; παιζει πιθανότητα να διέγραψε το τηλέφωνό σου και να νόμιζε ότι του κάνουν πλάκα;
αν βγεις μόνος σου και πας κάπου σε ένα μάθημα ίσως αλλάξει κάτι;

Quote:

---

Originally Posted by user

αυτό που θεωρουν οι άλλοι ότι πρέπει να είμαστε καλά επειδή καλύπτονται οι ανάγκες μας και να "μην γκρινιάζουμε" μου ανάβει τα λαμπάκια.
δεν είναι εκεί το πρόβλημα, να έχεις ή όχι να φας ή να κοιμηθείς ή να πληρώσεις μια υπηρεσία, αυτό λέγεται δεν έχω πρόβλημα επιβίωσης, όχι καλοπέραση.
ή μπορεί να τα λένε επειδή τους καθρεφτίζει κάτι άλλο.
με τον συναδελφο τα λέγατε συχνά; παιζει πιθανότητα να διέγραψε το τηλέφωνό σου και να νόμιζε ότι του κάνουν πλάκα;
αν βγεις μόνος σου και πας κάπου σε ένα μάθημα ίσως αλλάξει κάτι;

---

Ναι, δεν καταλαβαίνουν ότι ανάγκη είναι και η επικοινωνία, ανάγκη είναι και το νοιάξιμο και η αλληλεγγύη, γενικά θεωρούν πολλοί ότι ισχύει αυτό που έγραψες, δεν ξεχωρίζουν την επιβίωση από τη ζωή την ίδια.

(δες ας πούμε το ότι πρέπει να νιώθει ενοχές κάποιος επειδή πίνει καφέ απ'έξω ντελίβερι ή τέηκ αγουέη, μεγάλη πολυτέλεια, τί να πω..)
-ήταν εκτός θρεντ αλλά θα σκαγα πχια.

Τα εχω ακουσει και γω στα πολυ δυσκολα.Οτι πρεπει να κανω πισω ,να πινω καναν καφε με τον καθε μαλακα για να ειμαι κοινωνικος και να μη βγω στην απ εξω.
Το σκηνικο της επιβιωσης και η συνηθεια της μιζεριας και του κουτσομπολιου.
"Για να περναει η ωρα και να μη σκεφτεσαι"
Τραγικες συμβουλες απο τραγικα ατομα.
Μην ψαρωνεις φιλη δεν εισαι για τετοια

Η μηπως η αλλη μπαρουφα,"με τη δουλεια ξεχνιεσαι,δεν θα σκεφτεσαι τα προβληματα(ψυχολογικα η μη)",τελειως λαθος,επειδη οι περισσοτεροι κανουν δουλειες μεσα στο αγχος και την πιεση,που δεν γουσταρουν η δεν τους γεμιζει,ισα ισα εκει μεσα σε ενα τετοιο περιβαλλον τα προβληματα τους μεγαλωνουν και οταν ερθει η ωρα να σχολασουν,ερχεται μια αρχικη ανακουφιση.

υπαρχουν δουλειές και δουλειές. βεβαίως με κάποιες δουλειές ξεχνιέσαι. όμως ότι όσοι δουλεύουν έλυσαν τα προβλήματά τους είναι λάθος. η δουλειά δεν φέρνει την ευτυχία. σαφώς και ο ανθρωπος πρέπει να κινείται, είναι κοινωνικό ον και τα λοιπά, όμως άλλο το ένα κι άλλο το άλλο. αυτό είναι μια γενίκευση για να ξεπλύνουν άλλα πράγματα, όπως ότι δε θέλουν να είσαι σε μια καλή δουλειά, θέλουν να ανέχεσαι τα πάντα αρκεί να έχεις δουλειά, να μη γκρινιάζεις αν σε βάζουν να δουλεύεις υπερωρίες απροειδοποίητα κλπ.
το κακό εδώ είναι πως μικρή μερίδα κόσμου γνωρίζει πως να υπερασπιστεί τη θέση του απέναντι σε ένα αυταρχικό αφεντικό. και τότε η μοναξιά γίνεται μεγαλύτερη. επειδή δε βρίσκεις ανταπόκριση στο δίκιο σου.

δε σκέφτεσαι τα προβλήματα με την ψυχαγωγία, τις τέχνες, τις κουβέντες με φίλους ή κάνοντας ένα χόμπι που σε ευχαριστεί.

Υπαρχουν ανθρωποι που απλως εχουν παραιτηθει,δεν τους γεμιζει τιποτε στη ζωη,νιωθουν πως οτι και να δοκιμασουν δεν βρισκουν ικανοποιηση και τους αφηνει μια αισθηση ανικανοποιητου.

Quote:

---

Originally Posted by JohnyK33

Υπαρχουν ανθρωποι που απλως εχουν παραιτηθει,δεν τους γεμιζει τιποτε στη ζωη,νιωθουν πως οτι και να δοκιμασουν δεν βρισκουν ικανοποιηση και τους αφηνει μια αισθηση ανικανοποιητου.

---

μπορώ να το κλέψω να το βάλω bio στα social?

Johny και user,σας νιωθω ειλικρινα.Συμβουλες δε μπορω να δωσω ,επειδη ο καθενας εχει το δικο του τροπο και αντοχες,για να αντιμετωπιζει τα θεματα του.
Επειδη το εζησα το αδιεξοδο,το μονο που μπορω να σας προτεινω ειναι να ζητησετε βοηθεια.Μη το καθηστερειτε..

Quote:

---

Originally Posted by sumac

Johny και user,σας νιωθω ειλικρινα.Συμβουλες δε μπορω να δωσω ,επειδη ο καθενας εχει το δικο του τροπο και αντοχες,για να αντιμετωπιζει τα θεματα του.
Επειδη το εζησα το αδιεξοδο,το μονο που μπορω να σας προτεινω ειναι να ζητησετε βοηθεια.Μη το καθηστερειτε..

---

Εχω ζητησει βοηθεια και κανω ομαδικη ψυχοθεραπεια εδω και 1 χρονο,ειναι κατι απο το τιποτα,τουλαχιστον δεν παιρνω φαρμακα.

Quote:

---

Originally Posted by JohnyK33

Εχω ζητησει βοηθεια και κανω ομαδικη ψυχοθεραπεια εδω και 1 χρονο,ειναι κατι απο το τιποτα,τουλαχιστον δεν παιρνω φαρμακα.

---

Είναι εύκολο να μιλάς μπροστά σε άλλους? Έχω κάνει βιωματικά εργαστήρια αλλά πάντα μου άρεσε η ιδέα της ομαδικης ψυχοθεραπείας.. Νιώθεις ότι σε βοηθά;

Quote:

---

Originally Posted by JohnyK33

Εχω ζητησει βοηθεια και κανω ομαδικη ψυχοθεραπεια εδω και 1 χρονο,ειναι κατι απο το τιποτα,τουλαχιστον δεν παιρνω φαρμακα.

---

Ok φιλε,δεκτο.Εχω δοκιμασει και εγω την ομαδικη και το μονο που εκανε ηταν να με νευριασει και να με πεισμωσει παραπανω.Δεδομενου οτι ειμαστε στην ιδι πολη,παιζει να μπηκες και στα ιδια κολπα.
Οταν βλεπεις οτι δεν υπαρχει προοδος εδω και ενα χρονο ,η αποψη μου ειναι να ξαναψαχτεις.
Φιλε να ξερεις,οταν εχεις μια χρονια καταθλιπτικη φαση δεν ειναι κακο ,ουτε ντροπη να δοκιμασεις καποιο σκευασμα για καποιο διαστημα (παντα υπο την επιβλεψη ειδικου),για να παρεις ωθηση.Απλα τη γνωμη μου λεω..Το βασικο σ αυτη τη φαση ειναι να βγεις απ τη μαυριλα και τα αλλα ερχονται

Κοιταξε,δεν ειναι για ολους προφανως η ομαδικη θεραπεια,μπορει καποιος να πει,γιατι να πληρωνω για να ακουω τα προβληματα των αλλων,δεν με ενδιαφερει αυτο,αν ξαναψαχτεις ξεκινας απο το μηδεν παλι,που σημαινει χρημα,χρονος επιπλεον για νεα θεραπεια,ενταξει,δεν εχω αυτη την πολυτελεια να αλλαζω θεραπευτες καθε χρονο και θεραπευτικη προσεγγιση.

Δεν εχω χρονια καταθλιψη,περισσοτερο ηπια συμπτωματα εχω,απλως δυσκολευομαι σε καθημερινα πραγματα για τα οποιοι αλλοι τα θεωρουν δεδομενα η ευκολακι,πχ να πας να γνωριστεις με καποιον και να ανοιχτεις για τον εαυτο σου,να μην δειχνεις απελπισμενος η μιζερος ολη την ωρα.

Πιστευω οτι φοβαμαι να αντιμετωπισω τους φοβους και τις ανασφαλειες μου,οποτε μενω στην ασφαλεια της ζωνης μου και δεν αλλαζει κατι προς το καλυτερο,παρα μονο απογοητευομαι ξανα και ξανα με τον εαυτο μου.

για ποιόν είναι εύκολο να μιλάει για τον εαυτό του; μόνο για τα μικρά παιδιά. κατα τη γνώμη μου, άνθρωπος που ζει τη ζωή του, ενήλικας νοήμον ανθρωπος, δεν ανοίγεται εύκολα. εσύ εννοείς γενικότερα να μιλάς με κάποιον άλλο; αν είναι αυτό, καταλαβαίνω ότι η συνθήκη μπορεί να το κάνει δύσκολο.
και το να μη δείχνεις απελπισμένος και μίζερος όλη την ώρα, δεν ξέρω, όλη την ώρα, τί εννοείς; ποιές ώρες είσαι έτσι; μόνο τις ώρες που είσαι με κόσμο; μήπως η εντύπωση που δίνεις είναι αυτή που δεν θέλεις να δίνεις αυτό ίσως δουλεύεται.
το social withdraw το έχεις ακούσει; κάπως έτσι μοιάζει, δεν θέλεις πολλές συναναστροφές, μαζεύεσαι και τέτοια.

Νιωθω ντροπη για εμενα,επειδη εμεινα πισω στην προσωπικη,επαγγελματικη,οι κονομικη,κοινωνικη ζωη μου και ολο αυτο ειναι δυσκολα αντιμετωπισημο,δλδ δεν ειναι τοσο απλο οπως το να πεις,πηγαινε κανε εθελοντισμο για να γνωρισεις κοσμο η γραψου σε ενα ομαδικο αθλημα που σου αρεσει για να αποκτησεις κοινωνικες δεξιοτητες,πραγματα που δεν τα εμαθα απο μικρη ηλικια ποτε.