Ιδεοληψίες η κάτι χειρότερο ; Νιώθω τρελη

Χάπια δεν έχω πάρει προς το παρών.. και εγώ τα είχα αυτά πιο παλιά αλλά τα ξεπέρασα δηλαδή η σκέψη κρατούσε πολύ λίγο και έφευγε, τώρα έχω τον φόβο μην τρελαθώ, μην αρχίζω να πιστεύω σε παράλογα πράγματα.. υπομονή παιδιά πρέπει να βοηθήσουμε τον εαυτό μας μόνοι μας, πρέπει να αποδεχτούμε την κατάσταση και να μην δίνουμε σημασία στις σκέψεις.. εγώ έχω 1000 σκέψεις καινούργιες κάθε μέρα φεύγει η μια έρχεται η άλλη νιώθω έχω πιάσει πάτο.. ας το αποδεχτούμε πλέον πως έτσι είμαστε και ας προσπαθήσουμε να τα αγνοούμε.. εμένα το φάρμακο μου είναι ο άντρας μου, όταν τον βλέπω μου περνάνε όλα , και τα παιδιά μου φυσικά.. πρέπει να μάθουμε να ζούμε με αυτό δυστυχώς ο κάθε ένας δίνει την δίκη του μάχη..μην δίνεις σημάδια στις σκέψεις όσο μπορείς ξέρω είναι δύσκολο αλλά προσπάθησε όσο μπορείς

Quote:

---

Originally Posted by Marilou_91

Καλημέρα σε όλους. Καινουρια στο φορουμ και παθούσα όπως όλοι εδώ υποθέτω. Διαγνώστηκα με αγχώδη διαταραχή και ιψδ. Έχω εμμονές ιδέες στο κομμάτι των συναισθηματικών σχέσεων πιο πολύ που μου δημιουργήθηκαν μετά από μια κακοποιητικη σχέση που είχα στα 18 (τώρα είμαι 33). Έκτοτε σε όλες τις σχέσεις που έκανα είχα εμμονές ιδέες μήπως μαρεσει άλλος κ αναγκαστώ να χωρισω, στην αρχή δεν εδινα σημασία αλλά πλέον όλο αυτό με καθηλώνει στο κρεβάτι. Αυτή τη στιγμή σε λίγο καιρό παντρεύομαι, με τον άντρα μου είμαστε κομπλε, αλλά αυτές οι σκέψεις με τυρρανανε τόσο πολύ που δεν αντέχω. Πηγα ψυχίατρο εννοείται μου ξεκίνησε ζολοφτ 50, ακόμα είμαι στην 9η μέρα, νιώθω ναυτίες, πνίξιμο, σαν να χειροτερεύω. Σε πόσο διάστημα πιάνουν;

Ας βοηθήσει κάποιος παρακαλώ! ????

---

καλημερα.
καλα θα ειναι να ανοιξεις ενα νεο θεμα, αντιγραφοντας αυτα που μας εγραψες, γιατι σε αυτο το θεμα συζηταμε το θεμα ενος αλλου μελους.
παντως, για τις παρενεργειες των χαπιων σου, θα πρεπει να ρωτησεις τον ψυχιατρο σου. ρωτησες; τι σου ειπε;

Να ξέρεις και εγώ είχα φόβο μην χωρίσω τον άντρα μου, δλδ μου περνούσαν ιδέες ότι θα του πω να χωρίσουμε και με έπιανε ένας μικρός πανικός αλλά μου περνούσε γρήγορα, τώρα σε αυτό το σημείο που έχω φτάσει λέω μακαρι να είχα μόνο αυτή την σκέψη και να μην χειροτέρευα, χάπια δεν έχω πάρει ακόμα προσπαθώ μόνη δίνω μαζί με τον εαυτό μου κάθε μέρα προσπαθώ όσο μπορω να μην σκέφτομαι, πριν ένα χρόνο δεν είχα απολύτως τίποτα μου είχαν φύγει όλα και αν μου έλεγες πως θα σκεφτόμουν τέτοιες βλακείες θα γελούσα και θα έλεγα ούτε καν, νόμιζα τότε τα είχα ξεπεράσει όλα και δεν φοβόμουν τίποτα, αλλά τελικά σκατα όλα όσο πάει χειροτερεύει ποσό αλλάζει το μυαλό του ανθρώπου τελικά, από εκεί που όλα είναι καλά ξαφνικά σκατα.. δεν περίμενα εγώ να σκέφτομαι τέτοιες βλακείες αλήθεια.. βέβαια ο γιατρός μου είπε πως είναι και οι ορμόνες μου επειδή γεννησα το ότι λείπει ο άντρας μου και είμαι μόνη με δυο παιδιά ευτυχώς το πρωί και το βράδυ έχω την μάνα μου , βέβαια μετά το μεσσημερι είμαι μια χαρά ξαφνικά φυσιολογική αλλά με πιάνουν οι τύψεις και η στεναχώρια

Συγγνώμη δεν το γνώριζα πως ανοίγεται νέο ποστ γι αυτό έγραψα εδώ! Ο γιατρός μου είπε να κάνω υπομονή τον 1ο μήνα!

καλησπέρα, διάβαζα τις αφηγήσεις σας σχετικά με όσα βιώνετε το τελευταίο διάστημα και αυτό που έχω να πω είναι πως οι σκέψεις που σας βασανίζουν θυμίζουν ΙΔΨ. Δεν είστε τρελή, ούτε πρόκειται να χάσετε το μυαλό σας. Κατανοείτε το παράλογο των σκέψεων αυτών αλλά ο λόγος που δεν σταματούν είναι πως είναι συναισθηματικά φορτισμένες διότι τους δίνετε αξία. Το μυαλό κολλάει με τον ίδιο τρόπο που κολλά μια χαλασμένη κασέτα. Είναι σκέψεις δυστονικές προς το εγώ και δεν σας χαρακτηρίζουν με κανέναν τρόπο. Όσο προσπαθείτε να τις "διώξετε" τόσο τις δυναμώνετε. Πάρτε τους τη δύναμη. Μόλις καταφέρετε να δείτε πως υπάρχει φως στο τούνελ, πως θα υπάρξουν μέρες που δεν θα σκεφτείτε καμία από αυτές, τότε θα καταλάβετε πως είστε πιο δυνατή από αυτές. Είναι λογικό καταστάσεις μεταβατικές να τις πυροδοτούν. Συμβουλευτείτε κάποιον ψυχολόγο-ψυχοθεραπευτή να σας συνοδεύσει σε αυτή την προσπάθεια που καταβάλλετε. Είναι δύσκολο ταξίδι και μια διαταραχή που πολύς κόσμος παίρνει αψήφιστα και δυστυχώς λόγω της ντροπής που τη συνοδεύει η διάγνωση πολλές φορές παίρνει χρόνια ή δεκαετίες. Δεν χρειάζεται να το περνάτε μόνη σας αυτό. Υπάρχει πολύς κόσμος που παλεύει καθημερινά με τους ίδιους δαίμονες και απλώς δεν έχει βρει την σωστή καθοδήγηση. Και να θυμάστε, η επιβεβαίωση τρίτων δεν θα σας βοηθήσει να την ξεπεράσετε, η επιβεβαίωση θα είναι εσωτερική και θα έρθει τη στιγμή που θα νιώσετε πως εσείς έχετε τον έλεγχο!

Γλυκιά μου διάβασα μεχρι την 14η σειρα του post σου και σταμάτησα γιατί triggerίστηκα, αλλά μέχρι εκεί ταυτίστηκα απολύτως. Έχουμε ίδιες ιδεοληψίες και τώρα που σου γραφω είμαι έγκυος 4ων μηνών. Δεν ξέρω αν μπορώ να βοηθήσω κάπως, πάντως σε καταλαβαίνω. Δεν είσαι μόνη σου!