Printable View
Μπράβο amelie,τι καλά νέα μας έδωσες και πόσο χάρηκα που τα διάβασα,μπράβο σου!Είδες λοιπόν,είσαι ικανή να καταφέρεις τόσα πολλά,ήδη είσαι στο δρόμο και ένα ένα στόχο σου τον κάνεις πραγματικότητα.Και η αισιοδοξία σου φέρνει και σε πολλά μέλη μία θετική ματιά,ελπίδα,άρα να ξέρεις πως επιδράς και σε άλλα άτομα με έναν ωραίο και γόνιμο τρόπο!!!:)
Οι αλλαγές σου είναι προς το καλύτερο. Μπράβο κοπέλα μου. Πάντα έτσι με το κεφάλι ψηλά κι εύχομαι οι στόχοι σου να γίνονται όλο και μεγαλύτεροι και πάντα επιτεύξιμοι.
να \'στε καλα βρε παιδια.
να στε παντα καλα!!!
ειναι τοσο ομορφο που υπαρχει αυτο το φορουμ,για να \"μοιραζομαστε\" τα δυσκολα που περναμε, αλλα και τα ομορφα που καποια στιγμη,μετα απο πολυ αγωνα, ερχονται:)
τελικα μηπως βιαστηκα να χαρω?
σημερα ενω ο υπνος μου ειχε στρωσει εδω και 2 μηνες ξηπνησα παλι χαραματα με σκεψεις να στοβιλιζουν μεσα στο κεφαλι μου.
αντι να χαιρομαι που απεξαρτηθηκα απο το αλκοολ, πηρα το ecdl, που τα οικονομικα μου ειναι πολυ καλυτερα απο πρωτα,που εχω εναν αξιολογο ψυχιατρο κλπ κλπ,σημερα βλεπω μονο την σκοτεινη πλευρα της ζωης μου.
σκεφτομαι οτι ειμαι σε προχωρημενη ηλικια και δεν εχω εναν δεσμο,σκεφτομαι τα προβληματα της αδερφης μου,σκεφτομαι οτι η μητερα μου δεν αναγνωριζει τις προσπαθειες μου και πολλα αλλα.
ισως να εχω δικιο που με βασανιζουν αυτες οι σκεψεις,ισως να περναω ενα μεταβατικο σταδιο επειδη προκειται να αρχισω αγγλικα μετα απο κατι αιωνες,ισως παλι να ειναι στην φυση μας να μην εκτιμαμε αυτα που εχουμε και να μην ειμαστε ποτε ευχαριστημενοι,ακομα και οταν τα πραγματα πανε προς το καλυτερο.ισως...ισως..ισως...
ελπιζω μονο να μην ξαναγυρισω εκει που ημουν,με τις πρωινες αφυπνισεις βλεποντας τους δεικτες του ρολογιου να προχωρουν βασανιστικα αργα...με το υπερμετρο αγχος...και αυτη την θλιψη που εμενει πεισματικα και δεν με αφηνει \"να χαρω την χαρα μου\"....
την καλημερα μου.
Καλημερα Amelie. Πολλες φορες χρειαζεται να δεις οτι τα πραγματα θα μπορουσαν να ειναι και χειροτερα για να βρεις τη διαθεση να παλεψεις καλυτερα.
Αμελί,δεν ξέρω τι συμβαίνει αλλά θα σου πω κάτι από προσωπική εμπειρία.Quote:
Originally posted by amelie74
τελικα μηπως βιαστηκα να χαρω?
σημερα ενω ο υπνος μου ειχε στρωσει εδω και 2 μηνες ξηπνησα παλι χαραματα με σκεψεις να στοβιλιζουν μεσα στο κεφαλι μου.
αντι να χαιρομαι που απεξαρτηθηκα απο το αλκοολ, πηρα το ecdl, που τα οικονομικα μου ειναι πολυ καλυτερα απο πρωτα,που εχω εναν αξιολογο ψυχιατρο κλπ κλπ,σημερα βλεπω μονο την σκοτεινη πλευρα της ζωης μου.
σκεφτομαι οτι ειμαι σε προχωρημενη ηλικια και δεν εχω εναν δεσμο,σκεφτομαι τα προβληματα της αδερφης μου,σκεφτομαι οτι η μητερα μου δεν αναγνωριζει τις προσπαθειες μου και πολλα αλλα.
ισως να εχω δικιο που με βασανιζουν αυτες οι σκεψεις,ισως να περναω ενα μεταβατικο σταδιο επειδη προκειται να αρχισω αγγλικα μετα απο κατι αιωνες,ισως παλι να ειναι στην φυση μας να μην εκτιμαμε αυτα που εχουμε και να μην ειμαστε ποτε ευχαριστημενοι,ακομα και οταν τα πραγματα πανε προς το καλυτερο.ισως...ισως..ισως...
ελπιζω μονο να μην ξαναγυρισω εκει που ημουν,με τις πρωινες αφυπνισεις βλεποντας τους δεικτες του ρολογιου να προχωρουν βασανιστικα αργα...με το υπερμετρο αγχος...και αυτη την θλιψη που εμενει πεισματικα και δεν με αφηνει \"να χαρω την χαρα μου\"....
την καλημερα μου.
Όπως έχω ξαναπεί είχα πέσει σε πολύ βαριά κατάθλιψη,όλη μέρα στο κρεβάτι,κλάμα ατελείωτο..κ μπλα μπλα ..τα γνωστά...
Καποια στιγμή άρχισε η ανάκαμψη σιγά σιγά κ κάποια μέρα συνειδητοποιώ ότι πλέον δεν έχω καμιά σχέση μ\'αυτό που περνούσα είχα σηκωθεί!Όταν λοιπόν το είδα κ το συζήτησα ανοιχτά κ το παραδεχτήκαν αλλά το επικροτήσαν κιόλας τα άτομα που το συζήτησα καπάκι την άλλη μέρα(αν όχι την ίδια) άρχισαν σκέψεις πισωγυρίσματος,φόβος,αίσθη ση αδυναμίας,πάνω κάτω σαν εσένα γενικά.....
Κ όμως απλά ήταν ένα σκαμπανέβασμα.Για μένα λοιπόν,τι με βοήθησε.Συνέχισε τον αγώνα σου,μην το βάζεις κάτω ας τα νιώθεις όλα αυτά(θα περάσουν πάλι:)) κ συνέχισε να προχωράς κάπως \'σιωπηλά\' για ένα διάστημα μέχρι να σταθεροποιηθείς καλά,δλδ μην το δηλώνεις \'\'ναι είμαι καλά\'\'.Δεν ξέρω γιατί αυτή η δήλωση τουλάχιστον εμένα με πισωγύριζε ώσπου να σταθεροποιηθώ...
Τώρα βέβαια εσύ μπορεί να είσαι διαφορετική περίπτωση,λέω απλά τι συνέβη σε μένα κ σε σχέση μ\'αυτό σου γράφω.
Ένα θα σου πω,ότι κατάφερες είναι εκεί έγινε,δεν πρόκειται να στο πάρει κανείς κ έχει καταγραφεί στον αγώνα σου για ανάκαμψη.Είναι βήματα προς την θεραπεία σου που έγιναν.
Συνέχισε έτσι,καλή δύναμη γλυκιά μου:)
Είναι απλά ένα σκαμπανέβασμα.......
warrior εχεις δικιο υπαρχουν πολυ χειροτερα απο την δικη μου περιπτωση.ομως επειδη τα τελευταια δυο χρονια περασα μια κολαση δεν θελω με τπτ να πισογυρισω παλι.δεν θα το αντεξω.
arsi μου μαλλον εχεις δικιο σε αυτο που λες.
ισως να ματιαξα εγω τον εαυτο μου κατα μια εννοια :P
ας ελπισουμε οτι ειναι ενα απλο σκαμπανευασμα...ο γιατρος μου παντως χθες μου ειπε οτι με βλεπει αρκετα καλα.
Αμελί μου,
ίσως η επιλογή του να μην προχωρήσουμε στη ζωή μας μπορεί να μας καθυσηχάζει ότι όσο δρόμο και να έχουμε μπροστά μας εμείς δεν θα αγχωθούμε γιατί επιλέγουμε να μην τον διαβούμε ποτέ...Επιλέγουμε να μείνουμε στην ίδια κατάσταση, που ακόμα κι αν δεν μας αρέσει, τη γνωρίζουμε, είναι οικεία οπότε δε μας αγχώνει και πολύ.
Όταν επιλέξουμε να διαβούμε το δρόμο, επειδή έχει δυσκολίες, μας κυριεύει ένα άγχος. Ο φόβος του αγνώστου, των δυσκολιών, της αποτυχίας.
Όταν καταφέρνουμε και κάνουμε βήματα, απο τη μία χαιρόμαστε. Τελικά δεν είναι και τόσο δύσκολο, λέμε στον εαυτό μας. Ή τελικά όσο δύσκολο και αν είναι, αξίζει τον κόπο. Και χαμογελάμε.
Από την άλλη μας πιάνει πάλι η απαισιοδοξία και λέμε στον εαυτό μας, έι που πας; εσύ αλλιώς ειχες συνηθίσει. Ή κοίτα πόσα πράγματα έχεις να κάνεις, ίσως πιο δύσκολα...
Αμελί μου το έχω νιώσει και εγώ αυτό και το νιώθω πολλές φορές πάλι.
Καλή μου απόλαυσε το τώρα, το ότι έχεις καταφέρει, μη βιάζεσαι, προχώρα στους δικούς σου ρυθμούς, βάζε στόχους με τους δικούς σου ρυθμούς, μην κοιτάς το απώτερο μέλλον αν σε αγχώνει, μη σε συγκρίνεις με τους άλλους-γιατί αυτές οι συγκρίσεις όσο φαινομενικά μπορεί να είναι αντικειμενικές είναι πάντα υποκειμενικές.
Κοίτα το αύριο, το πιο κοντινό μέλλον. Γιατί το αύριο και κάθε μέρα που ξημερώνει σε φέρνει με σταθερό ρυθμό πιο κοντά στην πραγματοποίηση των δικών σου ονείρων.
Χαίρομαι πάρα πολύ με την εξέλιξή σου!:)
ανωνυμη μου το μηνυμα σου ηταν ειλικρινα ενα δωρο για μενα.ηταν σαν να ακουω λογια ενος πεπειραμενου ειδικου.
σε ευχαριστω μεσα απο την ψυχη μου. :)
by the way σημερα ειμαι καλυτερα.
αυτες τις μερες χαλαρωνω κανοντας shopping therapy και σερφαροντας στο ιντερνετ και ανασυντασω τις δυναμεις μου προκειμενου να προχωρησω μετα τις γιορτες στο επομενο βημα(μαθηματα αγγλικων)
Αχ Αμελί μου δεν είμαι πεπειραμένος ειδικός αλλά μπουχτισμένη και αγωνίστρια όπως εσύ :)
Ωραίο το shopping therapy, είχα καιρό κι εγώ να το κάνω και επιδόθηκα αυτές τις μέρες.
Καλή συνέχεια στα επόμενά σου βήματα!:)
ετσι ετσι!
ολοι μας στον αγωνα ;)
καλη συνεχεια και σε σενα καλη μου :)
:):)
:):):)
:))))
lol,μου αρέσουμε,έχουμε θετική διάθεση.:)
γερα με τσαμπουκα!!!!!!!!!!!
:):):)