εγω σημερα εχω την 2η μου συναντηση...δεν εχω αγχος που παω εκει:P...την ελπιδα μου εχω χσει τελευταια...για ενα πραγμα που ημουν περηφανη ειναι οτι παντα ελπιζα οτι αυτο θα αλλαξει...τςρα σκετη απογνωση...και καλοι φιλοι...σφηνακια ολων των ιδων:P
Printable View
εγω σημερα εχω την 2η μου συναντηση...δεν εχω αγχος που παω εκει:P...την ελπιδα μου εχω χσει τελευταια...για ενα πραγμα που ημουν περηφανη ειναι οτι παντα ελπιζα οτι αυτο θα αλλαξει...τςρα σκετη απογνωση...και καλοι φιλοι...σφηνακια ολων των ιδων:P
Όλα καλά θα πάνε θα το δεις, απλα χρειάζεται υπομονή και να μην απελπίζεσαι. Ξέρω ότι αυτό είναι πιο εύκολο να το λεει κανείς παρά να το κάνει, αλλα μια παρέα είμαστε εδώ και θα το παλέψουμε.
Σου έδωσε κάποια φαρμακευτική αγωγή ο ψυχίατρος?
οχι μου ειπε οτι δεν χρειαζεσε φαρμακα...σημερα που θα με γνωρισει ομως καλυτερα θα το δουμε κι αυτο:P:P
Γεια σας παιδια. Υπαρχει τελικα και καποιος που να ζει πολλα χρονια με το προβλημα της αγχωδους διαταραχης και των κρισεων πανικου η εχω τα πρωτεια;
Εγώ εγώ, άσχετα αν το κατάλαβα στα 32 μου, και φυσικά μόλις το κατάλαβα η ένταση του αγχους πολλαπλασιάστηκε :)
Γιατι σου πηρε καιρο να το καταλαβεις; Μηπως απλα δεν ηθελες να το παραδεχτεις;
Θα σε καληνυχτισω τωρα γιατι αρχισαν να κλεινουν τα ματακια μου. Θα χαρω να τα πουμε αυριο αν μπορεσεις. Να εχεις ενα ομορφο ξημερωμα.
Καλημέρα. :)
Είμουν από πάντα πολύ αγχώδεις που λες, αγχωνόμουν για κάτι αλλά μετα το ξεχναγα, δεν του έδινα σημασία, οπότε με άφηνε και αυτό, μέχρι την επόμενη φορά που θα ξαναγινόταν. Βέβαια οι αντοχές μου στις αγχώδεις καταστάσεις ήταν πολύ μειωμένες. Από την στιγμή όμως που πήρα χαμπάρι ότι κάτι δεν πήγαινε καλά και άρχισα να το καταλαβαίνω και να το σκέφτομαι συνέχεια, άρχισε η κάτω βόλτα. :)
Γεια σου σπιραλ...... Απο την στιγμη που το πηρες χαμπαρι πηγες σε γιατρο;
Geia, nai einai poli diskolo kai se katalaveno kai egw edw kai poli kairo niw8o auto to apaisio sinais8ima kai pernw kai farmaka. Vges ekso kai koitakse ton ourano kai 8a deis oti 8a niwseis kalitera :) kratisoy kai nikise tous fovous sou kai des mesa va8ia stin psixh sou kai 8a deis poso dinati eisai ola mporoume na ta kseperasoume me ipomoni kai dinami. Exw ma8ei edw kai toso kairo na to antimetopizw pleon san mia sinei8eia ,moy simvainei kai to agnow. Ola 8a panw kala exe pisth... ;)
Βασικά μου πήρε ένα χρόνο περίπου να το αποφασίσω και να πάω σε γιατρό. Όλο το ανέβαλα , και όλο έλεγα θα πάω.
Ε δεν άντεξα άλλο, πήγα και ελπίζω για το καλύτερο. :)
Στο ευχομαι ολοψυχα να ξεμπερδεψεις γρηγορα απο αυτο το βασσανο.
Ολγακι σ\'ευχαριστω για τα θετικα σου λογια. Το θεμα δεν ειναι οτι δε θελω αλλα δεν εχω αλλες αντοχες. Μ\'εχει καταβαλει ψυχικα και σωματικα αυτο το προβλημα. Αισθανομαι πανω απο 100 χρονων. Δεν ξερω τι με κραταει και συνεχιζω ακομα να ζω. Ισως βαθεια μεσα μου να υπαρχει μια σπιθα ελπιδας οτι ολο αυτο ειναι ενας εφιαλτης και ξαφνικα θα ξυπνησω και θα ειμαι παλι η κοπελα με το χαμογελο, την χαρα, την αισιοδοξια και αυτη που δεν καθοταν ουτε δεμενη μεσα στο σπιτι.
silveroula διαβασα σχεδον ολα σου τα μηνυματα και με αγγιξαν βαθυτατα.εγω βεβαια ειμαι αλλου παπα ευαγγελιο:P(διπολικη) και με απειρα οικογενειακα προβληματα,αλλα εχουμε αρκετα κοινα σημεια.Quote:
Originally posted by silveroula
Ολγακι σ\'ευχαριστω για τα θετικα σου λογια. Το θεμα δεν ειναι οτι δε θελω αλλα δεν εχω αλλες αντοχες. Μ\'εχει καταβαλει ψυχικα και σωματικα αυτο το προβλημα. Αισθανομαι πανω απο 100 χρονων. Δεν ξερω τι με κραταει και συνεχιζω ακομα να ζω. Ισως βαθεια μεσα μου να υπαρχει μια σπιθα ελπιδας οτι ολο αυτο ειναι ενας εφιαλτης και ξαφνικα θα ξυπνησω και θα ειμαι παλι η κοπελα με το χαμογελο, την χαρα, την αισιοδοξια και αυτη που δεν καθοταν ουτε δεμενη μεσα στο σπιτι.
1/ οτι το αγχος μου γ@μ@ει σχεδον καθημερινα τη ζωη μου
2/πασχω απο τα 21 μου και ειμαι 36 με μικρες περιοδους υφεσης του προβληματος μου
3/νιωθω και γω πολυυυυυ κουρασμενη,σαν 100 χρονων οπως λες και συ...
απο αυτα που γραφεις περα απο το οτι ταυτιστηκα μαζι σου ηθελα να σου πω οτι σε συμπαθησα γιατι φαινεσαι ευφυεστατη κοπελα με ανεπτυγμενη την αισθηση του χιουμορ.
κλεινοντας θα σου αφιερωσω ενα στιχακι του Σεφερη που εμενα με παρηγορει οταν το σκεφτομαι
ΚΡΑΤΑ ΤΗ ΣΠΙΘΑ ΟΠΩΣ ΟΠΩΣ ΘΑ ΡΘΕΙ Η ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΘΑ ΑΝΑΨΕΙ Η ΦΛΟΓΑ.
ευχομαι να ερθει ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ αυτη η στιγμη σε μενα,σε σενα και σε ολους οσους υποφερουν χρονια....
κουραγιο καλη μου:)
Amelie καλησπερα. Λογο του οτι υπαρχει αυτο το προβλημα στην ζωη μου εχω διαβασει αρκετα βιβλια που εχουν σχεση με ψυχικες ασθενειες [ανετα μπορω να δωσω εξετασεις για ψυχιατρος χα χα χα] και ξερω τι ειναι η διπολικη διαταραχη. Καταλαβαινω ποσο δυσκολα περνας κι εσυ καλη μου. Μακαρι να μπορουσα να σε βοηθησω αλλα το ξερουμε και δυο πως αυτο δε γινεται. Κρατω τα λογια του Σεφερη και ευχομαι η φλογα να γινει πυρκαγια και να καψει οτι ασχημο μας βασανιζει τοσα χρονια.