ρε παιδια ειμαι μονος.....

Quote:

---

Originally Posted by change

γτ ομως νιω8εις εσυ μοναξια??με τους φιλους σου δεν βγαινεις συχνα??

---

Πρωτα απο ολα δεν εχω φιλους,αυτους τους ελαχιστους που ειχα καποια χρονια πριν εξαφανιστηκαν...ετσι απλα,ειτε επειδη περασαν σε καποια σχολη με αποτελεσμα να φυγουν για 5-6-7 χρονια χωρις να δωσουν σημεια επαφης η υπαρξης,ειτε γιατι ηταν φιλοι του στυλ βγαινουμε μια φορα το 3μηνο-4μηνο ,επειδη θυμηθηκαμε οτι υπαρχεις κ εσυ κ ε ενταξει κριμα εισαι μωρε,αντε ελα κ συ μαζι μας.

Απο την αλλη δεν ειμαι ο τυπος ανθρωπου που θα καθεται να κυνηγαει τον εναν και τον αλλον απο πισω,θα σου πω μια φορα,δυο,αντε τρεις,αν αρχισει ο αλλος τις υπεκφυγες να σημερα δεν μπορω εχω κανονισει αυτο,ε να την αλλη βδομαδα ξερεις πνιγομαι στην δουλεια κ εχω κλεισει με την δικια μου εκει τα λεμε αλλη φορα,εκει το κοβω και δεν ξανασχολουμαι.Οποτε ως καταληξη απομονoσις.

μαλιστα..δουλευεις?για να κανεις φιλους στην δουλεια σου..με τι ασχολεισαι??

Quote:

---

Originally Posted by Jason

Πρωτα απο ολα δεν εχω φιλους,αυτους τους ελαχιστους που ειχα καποια χρονια πριν εξαφανιστηκαν...ετσι απλα,ειτε επειδη περασαν σε καποια σχολη με αποτελεσμα να φυγουν για 5-6-7 χρονια χωρις να δωσουν σημεια επαφης η υπαρξης,ειτε γιατι ηταν φιλοι του στυλ βγαινουμε μια φορα το 3μηνο-4μηνο ,επειδη θυμηθηκαμε οτι υπαρχεις κ εσυ κ ε ενταξει κριμα εισαι μωρε,αντε ελα κ συ μαζι μας.

Απο την αλλη δεν ειμαι ο τυπος ανθρωπου που θα καθεται να κυνηγαει τον εναν και τον αλλον απο πισω,θα σου πω μια φορα,δυο,αντε τρεις,αν αρχισει ο αλλος τις υπεκφυγες να σημερα δεν μπορω εχω κανονισει αυτο,ε να την αλλη βδομαδα ξερεις πνιγομαι στην δουλεια κ εχω κλεισει με την δικια μου εκει τα λεμε αλλη φορα,εκει το κοβω και δεν ξανασχολουμαι.Οποτε ως καταληξη απομονoσις.

---

Το να βλέπεις κάποιον μια φορά κάθε 3-4 μήνες ή να τον παρακαλάς να σε κάνει παρέα δεν είναι φιλία, είναι απλά γνωρμία και κάτι πιο κάτω. Κι εσύ μην κάθεσαι και κολλάς σε ορισμένα άτομα ούτε να κάθεσαι μόνος και να κλαίς τη μοίρα σου.

Βγες έξω απ το σπίτι, πήγαινε σε χώρους όπου συχνάζουν άτομα με κοινά ενδιαφέροντα μ εσένα (δεν εννοώ να περιμένεις να κάνεις φιλίες στο γήπεδο ή σε συναυλίες, εκεί δεν κοινωνικοποιείσαι, απλά πας για το χόμπι και τίποτα παραπάνω!), ψάξε σε συγγενικούς σου κύκλους, στη γειτονιά, σε παλιούς συμμαθητές, κάνε τηλέφωνα σε παλιούς γνωστούς που κάποτε σε έκαναν παρέα, γενικά όπου σου περνάει εσένα απ το μυαλό. Σίγουρα υπάρχουν και για σενα κάποια έστω πολύ λίγα άτομα με τα οποία ταιριάζεις, τα οποία θα σε αποδεχτούν και θα βιώσεις μαζί τους τη χαρά της φιλίας και θα παιρνάς ωραία. Ψάξε!

Απ την άλλη προσπάθησε να βελτιώσεις τον εαυτό σου, μην είσαι μίζερος, σκυθρωπος ή να περιμένεις τον άλλο να σου μηλίσει πρώτος, μην εμφανίζεσαι μελαγχολικός ή απαισιόδοξος άνθρωπος, άλλαξε τον τόνο στη φωνή, λέγε σοβαρές κουβέντες, μάθε να κινάς το ενδιαφέρον, κι όταν βλέπει θετική αντίκρυση παίρνε πρωτοβουλία για το μετά ώστε να εξελιχθεί σε φιλία, ντύσου ωραία και πρόσεξε γενικά την εμφάνιση σου, μάθε να εκπέμπεις δυναμισμό και αισιοδοξία. Αυτά τα λέω γενικά και χωρίς να ξέρω πως είσαι ακριβώς σα χαρακτήρας.

Γιατί ξέρω φίλε μου πόσο άσχημο πράγμα είναι η μοναξιά, πόσο συνθλίβει τον άνθρωπο και τον κάνει κουρέλι εκεί που θα μπορούσε να κανε πολλά. Γι αυτό κινήσου, μην περιμένεις απ τους άλλους ν αρθουν από μόνοι τους να σου μιλήσουν. Κι αν τα καταφέρεις και κάνεις σχέση ακόμα καλύτερα.

Λοιπόν Ιάσωνα, γνωστούς μπορείς να βρεις σε πολιτιστικούς ή αθλητικούς συλλόγους, ανάλογα με τα ενδιαφέροντά σου, σήμερα υπάρχουνε για όλους οι κατάλληλες ομάδες.

Φίλους δεν θα βρεις εύκολα.

Δυο πράγματα θα ήθελα να αναφέρω.
Σοσιαλοδημοκράτισσα, γνωστή εδώ, πολιτικός, έδωσε κάποτε μια συνέντευξη σε έγκυρο περιοδικό. Είπε λοιπόν, αν και πέρασαν χρόνια το θυμάμαι καλά, ότι όσο είχε το πόστο και την καρέκλα το τηλέφωνό της χτυπούσε ασταμάτητα και οι προσκλήσεις έτρεχαν βροχή. Μετά που έχασε τις εκλογές ούτε ένας δεν της πήρε τηλέφωνο και δεν της είπε πόσο λυπάται και όταν τους έπαιρνε αυτή προφασιζότανε όλοι πως δεν είχανε χρόνο.

Πιο πρόσφατο από βιβλίο ενός πολύ καλού και γνωστού δημοσιογράφου: Πάντα ήτανε περιζήτητος και σημαντικός, μέχρι που βγήκε στην σύνταξη. Από τότε το γραμματοκιβώτιό του άδειο και το τηλέφωνο σιωπηλό. Έξω κάνανε σαν να μην τον βλέπουνε, τρέχανε πίσω από άλλους "σημαντικούς".

Οι φιλίες σήμερα είναι πάντα συνδεδεμένες με μια πρακτικότητα, είναι of-on.
Η μοναξιά είναι το νούμερο ένα πρόβλημα στις αναπτυγμένες χώρες.

Εγώ προσωπικά, αφού έλεγα πως είναι καλύτερα να έχω τους λάθους φίλους παρά καθόλου φίλους, έκαν τα πάντα για να έχω φίλους. Σήμερα αηδιασμένη εν μέρει από τα βιώματά μου, λεω μια χαρά είναι η μοναξιά.
Και κάτι ακόμα. Η μοναξιά καμιά φορά είναι και η απόδειξη ότι είσαι πιο ευαίσθητος από τις μάζες. καλημέρα σε όλους με 12 βαθμούς και ομίχλη

Quote:

---

Originally Posted by νοσταλγία

Εγώ προσωπικά, αφού έλεγα πως είναι καλύτερα να έχω τους λάθους φίλους παρά καθόλου φίλους, έκανα τα πάντα για να έχω φίλους. Σήμερα αηδιασμένη εν μέρει από τα βιώματά μου, λεω μια χαρά είναι η μοναξιά.

---

Μια χαρα ειναι οταν εχει ημερομηνια ληξης,μονιμη μοναξια καπου σε τρελαινει κατα διαστηματα,αλλες φορες την αντεχεις αλλες οχι.Το να μεινεις μονος για λιγο καιρο,να απομονωθεις λιγο απο καποιες καταστασεις που σε εχουν κουρασει ειναι λογικο,οταν ομως αυτο γινεται τροπος ζωης εκει υπαρχει προβλημα.

Quote:

---

Originally Posted by Jason

Μια χαρα ειναι οταν εχει ημερομηνια ληξης,μονιμη μοναξια καπου σε τρελαινει κατα διαστηματα,αλλες φορες την αντεχεις αλλες οχι.Το να μεινεις μονος για λιγο καιρο,να απομονωθεις λιγο απο καποιες καταστασεις που σε εχουν κουρασει ειναι λογικο,οταν ομως αυτο γινεται τροπος ζωης εκει υπαρχει προβλημα.

---

Συμφωνώ μαζί σου.
Μπορεί να φτάνει κανείς στο σημείο να κάνει το συμβιβασμό που λέει η νοσταλγία, να έχει λάθος φίλους, απλά για να μιλά με κάποιους παρά να βιώνει το ψυχοπλάκωμα του τίποτα.
Είναι και θέμα χαρακτήρα, άμα δεν τα καταφέρνεις να συσχετιστείς και να κάνεις φιλίες όσο κι αν το προσπαθείς και δε γίνεσαι τελικά αποδεκτός τότε είναι που έχεις το πρόβλημα. Ή φτάνεις στο σημείο να κάνεις παρέα άτομα που έχουν αυτό το πρόβλημα τα οποία όμως δε σε γεμίζουν ως προς το υπόλοιπο. Και όλο λες, γιατί ρε γαμώτο να μην μπορώ να σχετιστώ με ανθρώπους που πραγματικά με ενθουσιαζουν? Απλά ψάχνεις για φίλους και κανεις και την καλύτερη δυνατή προσπάθεια που θα μπορούσες να κάνεις. Στο τέλος νοιώθεις μίσος και συχένεσαι τους ανθρώπους που γύρισαν την πλάτη.

Υπομονή παιδια..είμαστε πολλοί..

Το θέμα είναι να μην φτάσεις καθόλου σ'αυτό το στάδιο,δηλαδή το να έχεις μείνει μόνος και να στεναχωριέσαι,γιατί άμα το φτάσεις είναι δύσκολα τα πράγματα μετά,η ζωή δείχνει ότι πολύ δύσκολα ξανακάνεις παρέες.Οπότε οι επιλογές είναι ή να κάνεις τα πάντα για να βρεις μια σχέση και να 'κλειστείς' τουλάχιστον για να έχεις έστω έναν άνθρωπο δίπλα σου ή να βρεις μια ασχολία/χόμπι που να απορροφάει όλον σχεδόν τον χρόνο σου για να μην σκέφτεσαι τίποτα άλλο ή αν δεν την παλεύεις καθόλου τότε υπάρχει κ η αυτοκτονία(δυστυχώς).Γιατί ξέρω ότι αρκετοί σ'αυτήν την κατάσταση την σκέφτονται συνεχώς.

ναι αλλα δεν είσαι ο μονος!

Οταν πηγαινα ακομα στο σχολειο,επειδη δεν ημουν τοσο καλος μαθητης,επρεπε να επιλεξω καποια στιγμη αν θα συνεχισω στο ενιαιο η αν θα πρεπει να παω σε τεχνικο λυκειο,βασει κοινης λογικης το δευτερο,ομως επειδη δεν ηθελα να χασω καποιες παρεες,οχι φιλους,γιατι φιλους δεν ειχα ποτε πραγματικα,παρεες που απλα ακολουθουσα για να ανηκω κ εγω καπου,τελικα αποδειχτηκε οτι μετα το τελος του σχολειου,ουτε φιλοι μου εμειναν,αλλα ακομα χειροτερα η επιλογη που εκανα υποτιθεται για να μην χασω αυτες τις παρεες με οδηγησε μετεπειτα σε ενα αδιεξοδο στις σπουδες μου.

Ποσο τυχαιο μπορει να ειναι για καποιον να μην εχει φιλους απο μικρη ηλικια στο σχολειο,επισης να συνεχιζει να μην εχει φιλους στο πανεπιστημιο η στην ιδιωτικη σχολη που πηγε,να συνεχιζει να μην εχει φιλους στην υπολοιπη ζωη του.Αυτο δεν οδηγει το ατομο που εχει αυτο προβλημα να νιωθει ενοχες οτι κατι κανεις αυτος λαθος και συμβαινει αυτη η κατασταση?

γεια σας,ειμαι καινουργιος στο φορουμ........θελω να πω οτι νιωθω μονος...παρολο που εχω φιλους,παρεες,κολλητους, νιωθω μονος....αυτος ειναι και ο λογος που εδω και ποσες βδομαδες τωρα δεν εχω ορεξη να βγω απο το σπιτι,να κυκλοφορησω να παω για εναν καφε,για ενα ποτο..νιωθω σαν να μου λειπει κατι.....συν πως τις τελευταιες μερες εχω αρχισει και γινομαι φοβερα μελαγχολικος........

Καλημερα thanoulhs και καλως ηρθες στο φορουμ.
Θα ηταν καλυτερο να ανοιγες ενα νεο θεμα και να μιλαγες λιγο περισσοτερο για σενα.
Να μας ελεγες για παραδειγμα την ηλικια σου,ποσο καιρο εχεις που αισθανεσαι ετσι,αν εχεις μιλησει σε καποιον δικο σου για αυτα που αισθανεσαι κλπ.

ειμαι 20 χρονων.η αληθεια ειναι οτι δεν εχω μιλησει σε καποιον δικο μου.γνκ ειμαι ατομο που δυσκολα εκφραζομαι σε αλλους και λεω τα προβληματα μου..ολη αυτη την μοναξια και μελαγχολια την νιωθω εδω και 1 με 1,5 μηνα περιπου....

Quote:

---

Originally Posted by Jason

Πρωτα απο ολα δεν εχω φιλους,αυτους τους ελαχιστους που ειχα καποια χρονια πριν εξαφανιστηκαν...ετσι απλα,ειτε επειδη περασαν σε καποια σχολη με αποτελεσμα να φυγουν για 5-6-7 χρονια χωρις να δωσουν σημεια επαφης η υπαρξης,ειτε γιατι ηταν φιλοι του στυλ βγαινουμε μια φορα το 3μηνο-4μηνο ,επειδη θυμηθηκαμε οτι υπαρχεις κ εσυ κ ε ενταξει κριμα εισαι μωρε,αντε ελα κ συ μαζι μας.

Απο την αλλη δεν ειμαι ο τυπος ανθρωπου που θα καθεται να κυνηγαει τον εναν και τον αλλον απο πισω,θα σου πω μια φορα,δυο,αντε τρεις,αν αρχισει ο αλλος τις υπεκφυγες να σημερα δεν μπορω εχω κανονισει αυτο,ε να την αλλη βδομαδα ξερεις πνιγομαι στην δουλεια κ εχω κλεισει με την δικια μου εκει τα λεμε αλλη φορα,εκει το κοβω και δεν ξανασχολουμαι.Οποτε ως καταληξη απομονoσις.

---

Σε καταλαβαινω απολυτα.

.....:( :( :(..nai alla den mporw allo....niwthw skata.xalia..