Αλλαζω?

Quote:

---

Originally Posted by Sofia

το περιβαλλον ομως δεν το φτιαχνεις μονη σου, ουτε εισαι υπευθυνη ολοκληρωτικα εσυ. αν για κατι εισαι υπευθυνη ειναι μονο για σενα.κι αν αυτα που θες να αλλαξεις εσυ, για τους αλλους ειναι απαραιτητα?τί να παλεψεις τοτε?

αληθεια....εχεις φυγει κυριολεκτικα απο την πρωτη οικογενεια σου κ εισαι στην δικη σου ή ειναι μια μεσα σου?

---

Αυτο που σκεφτομαι ειναι η συμβολη μου..
και το τι σταση θελω να εχω εγω ανεξαρτητα απο το τι θελουν οι αλλοι απο εμενα..
γιατι ετσι αντιλαμβανομαι τον αυτοσεβασμο..
Θελω να μην μου φορτωνουν τα προβληματα τους και να περιμενουν απο μενα να τους βρω εναλλακτικες..ειναι ασηκωτο το βαρος!!
Αληθεια δεν ειναι οξυμωρο αυτο?Απο τη μια δεν αξιζεις ιδιαιτερα και απο την αλλη πλιζ χελπ..
Το ελεγα σε μια φιλη αυτο...πως ισως αυτο ειναι μια εξηγηση..το οτι τα μηνυματα που επαιρνα ηταν παντα ασυνδετα,δηλ τωρα αει χασου και σε δυο λεπτα συχαρητηρια γιου αρ δε μπεστ..
Αν με ρωτουσες πριν απο κανα χρονο θα σου ελεγα "οχι δεν φυγει απο αυτη την οικογενεια,την κουβαλαω μεσα μου",και αυτη ειναι ισως η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΑΛΛΑΓΗ μου ,οτι αποδεσμευομαι σιγα σιγα..
Την φοβομουν τοσοοο πολυ αυτη την αποδεσμευση ,νομιζα οτι θα διαλυθω,νομιζα χωρις αυτους δεν υπαρχω..κι ομως ηταν το καλυτερο πραγμα που εχω κανει για μενα!

ετσι πιστευω κι εγω. πως η ενηλικιωση μας κ η διαφοροποιηση μας ειναι τα καλυτερα δωρα που μπορουμε να μας κανουμε Φωτεινη:)

Quote:

---

Originally Posted by Φωτεινη!

Αυτο με τις επισκεψεις..αμα σας πω οτι δεν εχω παει ΚΑΘΟΛΟΥ?αμα σας πω οτι δεν μπορω να παω και τις προαλλες εστειλα τον αντρα μου με τα παιδια και εγω ΔΕΝ πηγα?Εκνευριστηκαν βεβαια,αλλα δεν ειχα κεφι και αυτο τους ειπα,οχι καποια δικαιολογια..

---

Καλά έκανες και δεν πήγες Φωτεινή μου αφού δεν ήθελες. Πήγαινε όποτε και αν σου έρθει.

Πάντως ωραία σε βλέπω cool
χαίρομαι που σε διαβάζω :)
με την αλλαγή σου που διακρίνω μέσα από κάθε μνμ σου σχεδόν :)

Σημερα μιλησα με τον φιλο μου τον ψυχολογο..
εχει αρχισει να με γιατρευει αυτη η σχεση,ομολογω!
Δεν υπαρχει αυτο που λετε για τυπικη σχεση θεραπευτη θεραπευομενου..καμια σχεση!παω και τα λεω οπως ναναι και δεχομαι αυτα που μου λεει οπως και οσο μας τα λεει ενα καλο φιλαρακι του οποιου εμπιστευομαστε τη γνωμη..αλλα ως εκει!

αυτος μου ειπε,να δεχτω τις αναποδιες μου και να σκεφτω το ενδεχομενο καποιες χειριστικες συμπεριφορες απο μερους των γονιων μου ,να μην ειναι και τοσο συνειδητοποιημενες.
Παιζει να εχεις μαθει να συμπεριφερεσαι καπως και να μην κατανοεις οτι κανεις κακο στον αλλο!!

Παλι με βοηθησε παιδια,γιατι αυτο προεκυψε απο την αναγκη μου να μην ψαχνω ΚΑΘΕ μα ΚΑΘΕ συμπεριφορα γιατι ειναι εκει..

Αρσουλα,εχω και εγω αναγκες και ας μη τις θεωρουν οι αλλοι σημαντικες..μου αρκει που τις ικανοποιω μονη μου!!!ΧεΧε νιωθω σαν να ανεβηκα ενα βουνο και καμαρωνω :)
Σοφακι,δεν φοβαμαι πια την διαφοροποιηση,την απολαμβανω :)

η παρορμητικοτητα,στιγμες αδυναμιας και φοβοι που πηγαζουν απο ανασφαλειες...
Ποσα λαθη εχω κανει εξαιτιας τους..
ποσο φοβομουν να το παραδεχτω!σιγα!λες και σκοτωσα ανθρωπο..
ποσο λυτρωτικο να ζεις συμφιλιωμενος με τα λαθη σου τελικα...κι ας αφηνουν πονο και πικρα στο στομα..

Quote:

---

Originally Posted by Φωτεινη!

η παρορμητικοτητα,στιγμες αδυναμιας και φοβοι που πηγαζουν απο ανασφαλειες...
Ποσα λαθη εχω κανει εξαιτιας τους..
ποσο φοβομουν να το παραδεχτω!σιγα!λες και σκοτωσα ανθρωπο..
ποσο λυτρωτικο να ζεις συμφιλιωμενος με τα λαθη σου τελικα...κι ας αφηνουν πονο και πικρα στο στομα..

---

σε καταλαβαινω φωτ.. μακαρι να φυγει και η πικρα στο στομα..

Quote:

---

Originally Posted by Φωτεινη!

ποσο λυτρωτικο να ζεις συμφιλιωμενος με τα λαθη σου τελικα...κι ας αφηνουν πονο και πικρα στο στομα..

---

μεγαλη υποθεση....!!!!!

Quote:

---

Originally Posted by carrie

σε καταλαβαινω φωτ.. μακαρι να φυγει και η πικρα στο στομα..

---

αντε να δουμε ποτε θα περασει κι αυτη η φαση καρι μου...γιατι τωρα ειμαι στη φαση που δεν υποφερω εξαιτιας των λαθων μου,αλλα εχω δρομο μπροστα...
Σοφακι σκεφτομαι μηπως κυνηγω το ανεφικτο..μηπως φτιαχνω παλι εναν στοχο..και εχω κατι σκεψεις του τυπου "χαλοουυυυυ δεν υπαρχει το σουπερ ισορροπημενο ατομο,γιατι να γινεις εσυ?",το δουλευω να μου γινει συνηθεια η αμφισβητιση των βασανιστικων σκεψεων!

αλλαγες προς την ψυχ.μου ηρεμια..
Επιμονη των αλλων να ειναι στη ζωη μου.."βρε?δεν σε θελουν στο χωριο!!οχι εγω ψαχνω το σπιτι του φουρναρη!"
τι να πω..μονο οτι μια πετυχημενη συνταγη δεν την αλλαζω με τιποτα!!!

Θα περασω τις γιορτες με συγγενης που μου ειναι αδιαφοροι αλλα ΚΑΤΑΦΕΡΝΩ(!!!!!) να μην με νοιαζουν αυτοι αλλα το οφελος..τα παιδακια μου θα παιζουν στον ηλιο κοντα στη θαλασσα,εγω δεν θα εχω μαγειρεματα...
Ειναι αυτο που προσπαθω να πω..ειμαι ΕΓΩ χωρις να θελω την εγκριση κανενος,χωρις να γκρεμιζεται ο κοσμος μου απο μια κακεντρεχη συμπεριφορα ή απλως αλλιωτικη συμπεριφορα που δεν μου κανει..

κλασσικα εχω "aha momments" :D

Αντε φωτεινη , καλη αλλαγη και να ερθει αυτο που επιθυμεις.:)
Ο ανθρωπος αλλαζει , δεν μενει στασιμος αυτο να ξερεις.

σε ευχαριστω κηπακο :)
γραφω αυτα που μου συμβαινουν για να πω πως καποιος σαν εμενα που καταπιεζοταν τοσο πολυ,ΜΠΟΡΕΙ τελικα να νιωσει λιγο καλυτερα..αν δεις σου το εγραψα και στο θεμα σου..ξερω βεβαια πως καθε ανθρωπος ειναι διαφορετικος,αλλα πιστευω οτι αξιζει να το προσπαθησουμε!

Εχουμε διαφορετικο στοιβο μαχης. Εσυ εχεις τα παιδια σου , οικογενεια , τοσα να σκεφτεις. Εγω βολοδερνω σαν την αδικη καταρα σε ενα νεκρικο τοπιο προσπαθωντας απεγνωσμενα να ανταλλαξω πεντε λεξεις. Σε μια πολη που με απομονωσε και απομονωθηκα τοσο ωστε να φτασω εδω που ειμαι σημερα.

Δεν εχω τιποτα να χασω , απλουστατα , τι αλλο θελω για να προχωρησω?

αρκει να μη σε νοιαζει πια..
αυτο νομιζω ειναι και το θεμα μας..
Ο,τι κανεις καντο για να νιωσεις ΕΣΥ καλα,χωρις να περιμενεις τιποτα απο αυτους που σε αμφισβητουν.
ξερω τι λες..αλλα μια μαχη ειναι μαχη οσο κι αν το μπακραουντ ειναι διαφορετικο..

καλησπερα σας παλιοι και νεοι :)

Πολυυυυ αλλαξα!
φανταστικο ημερολογιο αυτο το θεμα,ανυπομονω να το διαβασω και να το ενημερωσω φυσικα!!!!

Εχει περασει πολυς καιρος και μου λειψατε..
Εδω μεσα βρηκα ζεστους ανθρωπους που παρα τα προβληματα τους ηταν προθυμοι να με βοηθησουν!
Σας ευχαριστω πολυ!
Αυτο που μπηκε στο πετσι μου κυριολεκτικα ομως,ειναι οτι ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ να αλλαζουμε συμπεριφορες,ΜΑΣ ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ να ελπιζουμε σε βελτιωση.
Εγω εχω αλλαξει πολυ,παρα πολυ!
Σε οτι αφορα στην οικογενεια...Εκοψα καθε αρρωστο παρακλαδι,με επιμονη και σταθεροτητα.Σταματησα να με αμφισβητω συνεχεια και εδειξα σοβαροτητα και εμπιστοσυνη σε εμενα..ξεκινησα μη πιστευοντας οτι ειμαι δυνατη αλλα επειδη ηξερα οτι καπου μεσα μ το εχω,περιμενα να το κατακτησω!και νομιζω πως κατα ενα μερος η τακτικη απεδωσε.Εκ του αποτελεσματος ,νιωθω απενεχοποιημενη και ΕΝΗΛΙΚΗ.Δεν εβαλα ξανα τον εαυτο μου στο ρολο του μικρου παιδιου που τ κουνανε το δαχτυλο και εκεινο διαλυεται!

Σε οτι αφορα στα προσωπικα μου...Ειμαι πολυ πισω ακομα,τελευταια μονο αρχισα να εφαρμοζω καποια απλα πραγματα του τυπου "δεν ειναι τραγικο να χαλανε οι σχεσεις",επισης παλευω το θεματακι με τις προσδοκιες που εχω απο τους αλλους.Δεν θελω να κολλαω σε σχεσεις αδιεξοδες αλλα βλεπω πως δεν εχω βρει ακομα τον τροπο να ειμαι αυτοφωτη οσο θα ηθελα τουλαχιστον..με την εμπιστοσυνη στον εαυτο μας και με δυο φιλους δυνατους γινονται ΘΑΥΜΑΤΑ,αυτο πιστευω.
Επανερχομαι..