Καλημέρα Ανδριάνα. Και είναι πολύ ωραία μέρα σήμερα, ειδικά με την άδεια Αθήνα. Και αν κάποιος περνάει άσχημα, πάλι είναι ωραία μέρα, γιατί αν ήταν χειρότερη η μέρα...!
Και έχει μια ησυχία έξω, μένω σε περιοχή σχετικά κεντρική, και δεν ακούγονται αυτοκίνητα. Ακούγεται μόνο ένα μικρό παιδί που παίζει, και ελάχιστοι θόρυβοι από την ελάχιστη ύπαρξη ανθρώπων πίσω στον ακάλυπτο. Ούτε πουλιά ακούω που συνήθως κάθονται σε ένα δένδρο εδώ.
Έχω καταλάβει ότι υπάρχουν άνθρωποι που δεν αισθάνονται. Δεν μπορώ να μπω στη θέση τους και να καταλάβω πώς σκέφτονται. Αυτοί οι άνθρωποι, συνήθως εμφανίζονται σαν να είναι σωστοί, να μην έχουν προβλήματα, και να φαίνονται κοινωνικοί. Αλλά αυτοί οι άνθρωποι που δεν αισθάνονται μπορούν να κάνουν οτιδήποτε αφού δεν αισθάνονται. Είναι δύσκολο να το καταλάβεις, και γι' αυτό σου έρχεται σοκ όταν αντιληφθείς τις πράξεις. Τα ίδια άτομα, δεν έχουν επίγνωση, και συνήθως απαιτούν ακριβώς αυτά που οι ίδιοι δεν κάνουν.
Βέβαια, όλοι λίγο ή πολύ σε μια αντίστοιχη θέση είμαστε, απλά διαφέρει το ποσοστό.