Ήρεμη και χαμογελαστή μέσα μου κι έξω μου.
Printable View
Ήρεμη και χαμογελαστή μέσα μου κι έξω μου.
Το τέλος ψυχρό και παγερό... Νιώθω να παραλύω...
perierga..... :S
να ζήσετε βρε παιδια, μπράβο, έτσι σας θέλω !!Quote:
Originally Posted by Lacrymosa
Πονάω παντού. Με έπιασαν τα ψυχοσωματικά μου πάλι...
τον αγαπω..............τον αγαπω...............τον αγαπω...............................
σαν να κανω κυκλους γυρω γυρω σε εναν λαβυρινθο.
Φοβισμένη και ναρκωμένη ταυτόχρονα...
ομορφα λογο καιρου, θελω να κανει κι αλλο κρυο και να βρεξει χειροτερα, να φορεσω το μαυρο μπουφανακι μου, και να κανω βολτα. μονο που δεν εχω κανεναν για παρεα, τι κριμα χορευει ο τρελος μονος του στα νερα.
Εξαντλημένη...Αλλά χαλάλι σου γιατί σ' αγαπώ...και γιατί ίσως να είναι τα τελευταία γενέθλια που περνάμε μαζί...
Να με θυμάσαι και να μ' αγαπάς κι εσύ... ♥
Εχω θλίψη, αλλά μου είναι οικείο, νιώθω την ανάγκη να ξανα-βάλω στη ζωή μου κάτι αυτοκαταστροφικό-που ήδη το εχω κανει, έτσι όπως είναι η κατασταση δε γίνεται να μη ξεσπασω καπου, ειναι λογικο .
Τα μέσα μου να πονάν. Ψυχή που της συμπαραστέκεται το σώμα. Περίεργη θολούρα..
νοιώθω παλι να αρχίζει να με πνίγει η μοναξιά, ούτε που χτυπα το κινητό, μόνο αμα τους πάρω εγώ, ειδικά τις επόμενες μέρες που θα μαι με αδεια στο σπιτι.........
απελπισια. υποφερω. δεν αντεχω αλλο αυτη τη ζωη, σε ποιον εφταιξα και ζω τετοιο μαρτυριο ? μαλλον αυτο ειναι το τελευταιο μου μηνυμα. δε μπορω αλλο ετσι!
οπως ο φυλακισμενος