αφου εισαι βεβαιος οτι ειναι καπου με την θεληση της, δεν μπορεις να κανεις κατι. προσπαθησε να ηρεμησεις και να ψαξεις κι εσυ για κατι αλλο..
Printable View
αφου εισαι βεβαιος οτι ειναι καπου με την θεληση της, δεν μπορεις να κανεις κατι. προσπαθησε να ηρεμησεις και να ψαξεις κι εσυ για κατι αλλο..
..ενοχες, θυμός, κατανόηση, εγωισμός, στεναχωρία για πολλά πράγματα μαζί. Είναι βέβαια και στιγμές πιο ισορροπημένες, είναι και στιγμες απάθειας. Εχω αρχήσει να πιστεύω οτι έχω οριακές τάσεις, αφού στην ιδέα οτι μένω μόνος μου νιώθω βαθιά θλίψη.
Μου λείπει όμως, μου λείπει. Την κυριακή επισκέφτηκα τους γονείς της, μόνος μου δεν θα την πάλευα και άλλους φίλους εδώ που είμαι δεν έχω. Με τον πατέρα της δεν υπάρχει ιδιαίτερη επικοινωνία, είναι κλειστός άνθρωπος έως και πέρα βρέχει, με την μάνα της τα λέμε σαν φίλοι αλλά και αυτή έχει τόσα πολλά στους ώμους της να σηκώσει. Είναι και εκείνη μέσα στο άγχος όχι μόνο για την κόρη της, και για άλλα πολλά πράγματα - πρέπει να κουμαντάρει το σπιτι της, τον δικο της πατέρα, τον άντρα της...και έχει κουραστει η γυναίκα.
Οταν καθίσαμε στο τραπέζι για να φάμε, ξαφνικά συνειδηοτποιησα οτι η Ζ. δεν ήταν διπλα μου , όπως συνηθίζαμε να τρώμε στις οικογενεικές συγκεντρώσεις. Εκεινη την στιγμή δεν ήταν δυνατόν να κρατηθώ και σιωπηλά δάκρυα έτρεχαν μέσα στο πιάτο μου αφου έσκυβα για να μην με δουν.. Σηκώθηκα ήρεμα ζήτησα συγνώμη και πηγα έξω.. Η Π. (η μάνα της) ήρθε και απλά με ακουμπησε στον ώμο, δεν είπαμε τίποτα. Την ευχαριστώ..
Το αίσθημα της απώλειας, της απουσίας και ξεροντας που ειναι και γιατί.. Εχω συνδέσει την ζωή μου με εκείνης, αδελφή ψυχή, στις ιδέες , στις επιθυμίες , σε κοσμοθεωρίες. Κάποιος φίλος είπε πιο πάνω οτι με προσδιορίζει. Ναι , όχι όμως μόνο εκείνη, αλλά αυτό που έχω προσπαθήσει για αυτη την οικογένεια για αυτο το σπίτι. Για το ονειρό μου.
πρεπει να εστιασεις σε κοινα ονειρα. δεν εχει νοημα να κανεις ονειρα για λογαριασμο καποιου αποντα. το να προσεταιριζεσαι την οικογενεια της για να την νοιωθεις κοντα σου, μονο κακο σου κανει. σκαβεις την πληγη περισσοτερο. αποστασιοποιησου απο το περιβαλλον της και προσπαθησε να ηρεμησεις. να περασουν μερικες μερες ωστε να καταλαβεις αν ειναι οριστικη η αποφαση της.Quote:
Originally Posted by Reef
και πηγαινε να δεις τον ψυχολογο που ελεγες, στην αρχη. θα σου κανει καλο να τα συζητησεις μαζι του.
Ευχαριστώ ρε παιδιά, απο τα βάθυ της ψυχής μου.
Θα θελα να γράψω τόσα πολλά πράγματα, να περιγράψω θα θελα τον πονο που ένιωσε αυτος ο άνθρωπος και που προσπαθουσα να τον πάρω όλο πάνω μου, όχι πάντα με επιτυχία. Φοβόταν μηπως την αφήσω ποτέ...της έλεγα "δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση βρε χαζή, μην στεναχωριέσαι, μην ανυσηχείς. Εδω μαζί με τα ζωάκια μας θα είμαστε..." , "δεν θέλω άλλο να ζω..." ελεγε και καθόταν στο παράθυρο κοιτούσε έξω με πόνο ψυχης. Εμαθα με τον καιρό να είμαι πιο σιωπηλός όταν ένιωθε ετσι, να μην μιλώ πολυ, απλά να ειμαι εκεί , διπλα της...
Να την στειλεις στο δι@ολο γιατι πιο παρτακιας απ αυτη πεθαινεις!!!Quote:
Originally Posted by Reef
Απαραδεκτη η συμπεριφορα της!Οι ανθρωποι συζητανε κ τα βαζουν κατω!
Μην της ξαναμιλησεις,η γκομενα δεν εξεταζω απο τι πασχει κ απο τι οχι αλλα το σιγουρο ειναι οτι ΔΕΝ ξερει να φερεται!!
Δεν ξερει τα στοιχειωδη της σωστης συμπεριφορας!
Αν σε ενδιαφερουν στη ζωη σου τετοιοι ανθρωποι περαστικα,γενικα κ ειδικα!
..θα σταθώ λίγο στο τελευταίο, ίσως απο κατι να πάσχω εγώ. Ισως υπάρχει ένας βαθύτερος λόγος που επιλέγω την θλίψη της ή που με έλκει η μελαγχολία της , ο πόνος της.
Ευχαριστώ που με διαβάζετε, απλά ένιωσα την υποχρέωση να ενημερώσω το θρεντ για τον κόπο στον οποίο μπηκατε όσοι μπηκατε να ακολουθησετε το νήμα.
Καταρχάς επισκέφτηκα την Ψυχολόγο όπως είχα κανονήσει και μιλήσαμε έξω απο τα δόντια. Σε γενικές γραμμές ηταν μια συνάντηση χωρίς έντονη συναισθηματική φόρτιση απο μέρους μου γιατί το μεγαλύτερο κύμα αυτου του πένθους που βίωσα μάλλον είχε ήδη έρθει και είχε περάσει. Ωστόσο μου εκάνε καλό γιατί πρώτα από όλα έμεινα συνεπης στο προγραμμα που μόνος μου αποφάσισα να ακολουθήσω για να αντιμετωπίσω τον βαρύ πόνο που βιώσα αυτές ,τις μέρες. Προς το παρόν έχω ηρεμήσει , ωστόσο όπως είπα και πριν τα κύματα αυτά εξακολουθούν να έρχονται σε πιο ήπια μορφή.
Η Ζ. γύρησε την δευτέρα που μας πέρασε όπως ήταν αναμενόμενο απο το εισητήριο επιστροφής που είχα βρει. Αποφάσισα να ΜΗΝ μιλήσω καθόλου για την τελευταία της συμπεριφορά και κίνηση , να μην ρωτήσω ΤΙΠΟΤΑ. Πραγματικά ένιωσα κάτι μεταξύ απαξίωσης και ίσως ματαιότητας να σκαλίσω ένας γεγονός το όποιο ήδη γνώριζα οτι λαμβάνει χώρα. Δεν υποτιμησα ουτε για μια στιγμή τα συναισθηματά μου, ήξερα και ξέρω πως ο πονος αυτος θα ξαναέρθει και αποφάσισα απλά να τον παρατηρώ καθως με διαπερνά χωρίς να μπορώ να τον σταματήσω. Απλά κοιτάζοντας στα μάτια..."καλως ήρθες πονε", δεν έχω να σου πω κάτι, κάτσε όσο νομίζεις....
Οπως και να χει , ήρθε η Ζ. λοιπον (δεν είναι το πραγματικο πρώτο γράμμα του ονοματος..). Το ίδιο βράδυ, χωρις να επισέλθω σε λεπτομέριες, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο ξέσπασε σε κλάματα αγκαλιάζοντας τα σκυλάκια μας. Προσωπικά έκατσα διπλα και της είπα, δεν θέλω να πεις τιποτα αλλά προσεξέ με....δεν θέλω να φοβάσε, δεν θέλω να ανησυχείς, γιατί οτι άσχημο ή κακό έρθει δεν θα είσαι μόνη σου...
Αποφάσια λοιποιν σε οτι αφορά εμένα, να δώσω μια παράταση μέσα μου. Αποφάσια οτι ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ να αποφασίσω. Η ψυχολόγος μου πρότεινε ένα βιβλιο να διαβάσω σχετικά με την φιλοσοφία του έρωτα, της αγάπης. Μαζι με άλλες προσωπικές ενέργεις σχετικά με το επαγγελμα μου (διανύω μια κρίσιμη περίοδο ριζικών αλλαγών , προσθετο πρόβλημα και αυτο...) το παλεύω να κρατήσω ισορροπίες. Δεν είναι εύκολο, άλλωτε δεν είναι ΚΑΘΟΛΟΥ εύκολο.
Αν ο πόνος και η απελπισία με επισκέπτεται ας ειναι..δεν μπορώ να τα σταματήσω. Ας κάτσουν και αν δεν αντέχω, και αν δεν την παλεύω ευτυχως και εκτός απο κανα άνθρωπο να μιλήσω , έχω και αυτο το κουτι σε αυτο το βήμα. Εχω και εσάς που διαθέτεται τον χρόνο σας να διαβάσετε 5 γραμμές. Σας νιωθω , σας συναισθάνομαι και σας ευχαριστώ μέσα απο τα βάθυ της ψυχής μου.
Ισως τα ξαναπουμε...Σας ευχαριστώ.
Ενα πραγμα θα σου πω!
Οταν εγω χωρισα την επομενη μερα ειχα παει σε ενα φιλο μου που αν κ εγω ειαι 30 κ αυτος στα διπλα μου χρονια μπορω να τον αποκαλω φιλο μου κ αρκετα σημαντικα ζητηματα στη ζωη μου τα εχω συζητησει μαζι του.
Του ειπα λοιπον ολη την ιστορια κ μου ειπε διαφορα,θα σταθω ομως σε μια φραση του,μου ειχε πει "αν ξαναμπλεξεις μ αυτη την κοπελα θα μου ξανα ερθεις εδω στην ιδια κατασταση" ,εννοουσε πως θα ξαναπερνουσα τα ιδια με χωρισμους κ τετοια
Φοβαμαι πως θα τα ξαναπουμε μαζι σου γιαυτο το θεμα,εμεις εδω θα ειμαστε....
mnlg έχεις απόλυτο δίκιο και σε ευχαριστώ που το επισημαίνεις. Αυτός ο φόβος υπάρχει και σε μένα...δεν θα ήθελα να πω και άλλα που σκέφτομαι γιατι πραγματικά θα σας παρασύρω στο αδιέξοδο που βιώνω και επειδή σε τέτοιες περιπτώσεις λογικές λύσεις δεν υπάρχουν καθώς υπερσχύουν τα συναισθήματα, θα ταλαιπωρηθείτε με τις αντιφάσεις μου και την πάλη που ασκείται μέσα μου.
Διαβάζοντας όμως το μυνημά σου νιώθω την κατανοησή σου. Μεγάλη υπόθεση , να 'σαι καλά.
Δεν πιστεύω παιδιά - το λέω κι εδώ το ίδιο που είπα και σε άλλο νήμα - ότι ο οριακός είναι που σου προκαλεί τις καταστάσεις. Μόνος σου τις παθαίνεις και αφού δεν τις άλλαξες μάλλον τις ήθελες. Είναι πολύ απλοϊκό αλλά μέχρι να γίνει αυτό το απλοϊκό που λέω έχει προηγηθεί γνωριμία και κίνηση.
Σε αυτά περιέχεται η γοητεία που δέχτηκες. Καλό θα ήταν να βλέπαμε τι είναι αυτό που σε γοήτεψε και αγάπησες τόσο έναν οριακό. Αν είναι ασαφές, μυστήριο και διάχυτο τότε κάτι συμβαίνει και με το μέρος της ψυχής σου που θέλησες να το ωριμάσεις μαζί του. Κάτι που ήθελες να περπατήσετε μαζί. Το ότι έφτασες σε σημεία ανασφάλειας και το προσάπτεις αυτό στον οριακό, σημαίνει ότι είχες την άγραφη απαίτηση να σου παρέχει ασφάλεια. μα δεν είχε ποτέ ο ίδιος. και ίσως και να μην τη ζητά και ποτέ. Έκανες λάθος να πίστεψες ότι θα γίνεις το ίδιο ανεκτικός στη ανασφάλεια όπως ο οριακός.
Είναι σαν να θες να ξεπεράσεις το σοκ από τον ακρωτηριασμό που έπαθες και πως και τα φτιάχνεις με έναν ανάπηρο γιατί έχει πείρα.
Μετριε εισαι οριακος?
............
Όχι.
Θα ήθελα να σας μιλήσω για την δική μου περίπτωση. Εδώ και 9 μήνες χωρισμένος! Χωρίσαμε ένα πρωινό όταν δέχτηκα ενα τηλεφώνημα ενω εργαζόμουν μακρία παο εκεί που είναι η κοπέλα και ενώ είχα πάρει την απόφαση να αλλάξω δουλειά για να είμαι μαζί της. Με το που ανακοίνωσε την απόφαση της απο το τηλέφωνο μετά απο 5 χρόνια σχέσης αποφάσισα να πάρω το αεροπλάνο για να πάω να την βρω. Με το που την είδα με απώθησε όταν πήγα να την αγκαλιάσω..το άλλο πρωί δεν ήθελε να με δεί. Έφυγα πάλι για τον τόπο εργασίας...την παρακαλούσα να αλλάξει γνώμη ένα μήνα με το αποφάσισα να την αφήσω στην ησυχία της με πήρε τηλέφωνο να βρεθούμε να πάω απο εκεί που δουλεύει με υποδέχτηκε με ένα τεράστιο χαμόγελο και ένα φιλί και έδειχνε σαν να μην συνέβει τίποτα. Το βράδυ πάλι τα ίδια....δεν ξέρω αν μπορούμε να είμαστε μαζί έχουν γίνει πολλά κτλ. Κάθε μέρα διαφορετική. Ένα μεσημέρι μετά απο καφέ και ενω είχαμε φύγει αγκαλιά με πήρε τηλέφωνο και μου είπε θέλω να χωρίσουμε! Απο τότε συνέχεια θα το σκεφτώ δεν ξέρω δεν είμαι με κανέναν. Ώσπου κάποιοι φίλοι μου ε'ιπαν οτι την είδαν με κάποιον. Την ρώτησα αν ισχύει μου είπε όχι. Πάλι μου είπανε οτι την είδαν μαζί του και πάλι το αρνήθηκε! Συνεχόμενα τηλέφωνα απο εμένα να το ξανασκεφτεί γιατι την αγαπώ...αυτή μια μου έλεγε οτι θα το σκεφτεί μια οτι έχει πάρει την απόφαση της! Μια μου έλεγε οτι δεν πρέπει να ξανα μιλήσουμε! Μια με έπερνε τηλέφωνο για να μου πει οτι πέθανε ο σκύλος της και οτι ήθελα να το ξέρω επειδή τον αγαπούσα! Συνεχώς γινόμουν χάλια. Είχα φτάσει σε σημείο να ην θέλω να πηγαίνω για δουλεία...είχα αλλάξει δουλειά για να είμαστε μαζί να αρραβωνιαστούμε και αυτή μου 'έλεγε οτι δεν μου βαλε το μαχαίρι στο λαιμό για να αλλάξω δουλειά και οτι έτσι είναι η ζωή και όλα κάποτε τελειώνουν! Νεύρα πολλά να μου λέει ποτι είμαι μαλάκας οτι δεν ήμουν ικανός για οικογένεια οτι δεν θυμάται τίποτε απο την σχέση μας οτι δεν έχει αναμνήσεις! Πως γίνεται αυτό;Εγω να τις λέω θυμάσαι τότε που πήγαμε εκει και εδω....Είχαμε γυρίσει όλη την ευρώπη με δικά μου κυρίως έξοδα αλλά δεν με ένοιαζε γιατί ήθελα να γνωρίσει μαζί μου τα πάντα! Μου έλεγε οτι ήμουν ο άντρας της ζωής της οτι θα κάναμε παιδιά οτι σαν και εμένα κανείς. Στην αρχή της σχέσης είχαμε πολλά μαλώματα με χώριζε χωρίς κάποιο σημαντικό λόγο και γω δεν τα έβλεπα όλα αυτά! Στο τέλος μου είπε οτι είναι με άλλον και δεν θέλει να με πληγώσει άλλο και ότι δεν αξίζω όλα αυτά και οτι δεν είναι άξια για μένα! Εγώ όμως είχα κάνει τόσα για αυτήν είχα αλλάξει δουλειά...μια δουλειά για την οποία σπούδασα έκανα μεταπτυχιακό!! Στο τελευταίο τηλεφώνημα μας και ενώ στο τέλος μιλούσαμε μόνο μέσω φβ γιατί με είχε κάνει φραγή απο παντού επειδή πραγματικά είχα γίνει κουραστικός μη καταλαβαίνντας την απόφαση της της είπα μην με ξανα πάρεις ποτέ τηλέφωνο και κανε με φραγή και απο το φβ και μην με ξαναενοχλήσεις μου είπε οτι έκανε μεγάλη μαλακία που κατα καιρούς με ξεμπλόκαρε απο το φβ για να μιλάμε! Την τελευταία εβδομάδα πάλι με ξεμπλόκαρε απο το φβ σαν να μην σεβάστηκε το πόσο δύσκολα πέρασα...οταν έτρεχα σε ψυχολόγους για να ξεπεράσω όλο αυτό! Την βρήκα τυχαία στο δρόμο και μου έριξε ένα μεγάλο χαμόγελο λές και δεν με έβριζε πριν απο 5 μέρες! Δεν της μίλησα...ακόμη νιώθω χαμένος και φοβάμαι να ανοιχτώ σε άλλον άνθρωπο! Πόσο παρτάκηδες είναι οι άνθρωποι;;;Γιατί δεν μπορούνε να κάτσουν να πολεμήσουν τις δύσκολες καταστάσεις με τους ανθρώπους που τους έχουν δείξει 5 πράγματα; Πραγματικά μετα απο σχεδόν 1 χρόνο χωρισμού και ακόμη νιώθω άσχημα! Όλοι μου λένε είναι για καλύτερο....5 χρόνια με κάποιον που όταν ήταν να ξεκινήσπυμε την ζωή μας έτρεξε μακριά απο τον άνθρωπο που έλεγε οτι είναι ο θεός του.
Πρέπει να είσαι πολύ κακός άνθρωπος
Δυσκολες καταστασεις πραγματικα. Ομορφα τα αρθρα του Αιολου φαινεται οτι το εχει ψαξει αρκετα το θεμα..η Λιλιουμ δεν εχει και αδικο που τα χωνει και σε εμας με τη λογικη..αφου κραζεις γιατι εμενες? Εκτος απο ατομα με Ναρκισσισμο οι Οριακοι "δενουν" καλα με caretakers αλληλεξαρτωμενους που προσπαθουμε να ευχαριστουμε τους αλλους για να συνεχισουν να ειναι μαζι μας. Το 3χρονο παιδακι λοιπον (γιατι καπως ετσι φερεται ο Οριακος που ζηταει ολο χατηρια για να νιωθει οτι το αγαπουν) ζηταει συνεχεια και ο αλληλεξαρτωμενος προσπαθει να δινει χανοντας τον εαυτο του μερα με τη μερα περισσοτερο.
Οπως επισης σωστο και του Remedy αυτο που λεει οτι πρεπει να αντιμετωπιζεται σαν καλη κακη συμπεριφορα και οχι παθηση ειναι το πιο σημαντικο..γιατι? Γιατι αν καταντας να λυπασαι τον αλλο και συνεχιζεις να τον "κατανοεις-συμπονας" τοτε θα συνεχισεις να κανεις ζημια στον εαυτο σου μενοντας με αυτον.
Παθηση ειτε κακος χαρακτηρας, αν παντρευτεις και κανεις παιδι μαζι της, δηλαδη οτι πιο τρεσογονα και αγχωδη κατασταση, θα στο πω λαικα τον ηπιες και θα αναπολεις την σημερινη ψυχικη σου ηρεμια, οσο ασχημη κι αν σου φαινεται τωρα. Βαλτο καλα στο μυαλο σου αυτο. Οντως αλλαζουν συντροφους για πλακα, το ιδιο εκανε και η δικη μου και μαλιστα το εκανε οταν ημασταν ακομη στη φαση της εξειδανικευσης, το αρνηθηκε φυσικα αλλα ηταν καρατσεκαρισμενο. Τωρα πηρε τηλ εναν γνωστο μου και δικο της να βγουνε για να ζηλεψω, γιατι ξερει οτι θα μου το πει.
Ναι το οτι γνωριζεις οτι πασχει απο κατι, σε κανει να νοιωθεις τυψεις, αλλα υπαρχει και ενα οριο, και καποιος μπορει να πεθαινει απο την πεινα αλλα δεν μπορεις να γινεις η τροφη του.
Εμενα παντως μου εχει περασει, ηδη τα σκεφτομαι και γελαω σε αντιθεση με τις πρωτες μερες που με ειχε παρει λιγο απο κατω, κυριως λογω λυπησης για αυτην. Η πλακα ειναι οτι διαβαζοντας πολλα στο νετ και εδω για τους οριακους, μου έρχονται φρασεις της στο μυαλο μου που πλεον εξηγουνται και λεω κοιτα να δεις ρε φιλε...
-Εγω εχω ερωτευθει τον θεο, αυτος δεν θα με αφησει ποτε...
-Σιγουρα υπάρχει συνεχεια μετα τον θανατο, η πραγματικη ζωη και ευτυχια ειναι μετα, αυτο που ζουμε (ζει) τωρα ειναι κολαση.
-Οσοι ειχαν σχεση μαζι μου τους ειχα στιγματισει
-εγω σφαζω με το βαμβακι...
-αν χωρισουμε μη τρεχεις απο πισω μου μετα και με παρακολουθεις και παρακαλας... Εδω ηταν μια απο τις λιγες στιγμες που αντεδρασα στην υποτιμηση και της απαντησα με απολυτο υφος πως αν χωρισουμε εγω απλα θα φυγω και δε θα ξαναγυρισω ποτε, γιατι οταν φευγω φευγω, οπως και εκανα δηλαδη. Η αληθεια ηταν οτι ηξερα 100% οτι ερχεται συντομα η στιγμη που αυτο το παρανοικο πραγμα θα ληξει, διοτι οπως ειχε πει κι ο Μεγας... οτι δεν λυνεται κοβεται.
- δεν ειμαι ζωοφιλη, πηρα σκυλακι απλα να μην ειμαι μονη. Οποτε πηγαινα τρελαινοταν καθοταν στα ποδια μου και χοροπηδουσε. Ποιος ξερει τι τραβαει κι αυτο το αμοιρο.
Μην υποτιματε τον εαυτο σας παιδια, οσο γυριζετε τοσο ικανοποιουνται απο την υποβιβαση σας.
Δε την μισω, απλα λυπαμαι που δημιουργουνται τετοιοι ανθρωποι κυριως απο συμπεριφορες γονεων.
Η πολυ απλα σαν τη δικη μου περιπτωση να εχει μεγαλωσει και ζησει με ανθρωπους που αγαπα και τον αγαπουν και το δειχνουν ο ενας στον αλλο.Quote:
Originally Posted by Deleted-member-15102015
2 ατομα εβαλα για λιγο καποια στιγμη στη ζωη μου, φιλοι, που εδειξαν οτι δεν εκτιμουν και δεν αναγνωριζουν την αγαπη παρα μονο οταν ειχαν να κερδισουν κατι και εφυγαν βραδυ οπως ηρθαν.
Πιστεψε με οταν εχεις μεγαλωσει με αγαπη πραγματικη απο τους περιγυρους σου, σου ειναι δυσκολο να χωνεψεις οτι ενας ανθρωπος δεν μπορει να αγαπησει, να αγαπηθει και να το δειξει, βλεπεις το προβλημα απο την αρχη και λες δε μπορει, δε μπορει να μην αναγνωριζει την αφοσιωση που του δειχνω, αναβαλεις λιγο τον χωρισμο, βλεπεις την ιδια και την ιδια κοροιδια και λες οχι ρε φιλε/φιλη, ως εδω και μη παρεκει, ΔΕΝ με αγαπας, ξερω πολυ καλα πως ειναι καποιος οταν αγαπαει και νοιαζεται.
Απλα πονας που εξαπατηθηκες, σου τσαλαπατησε το αδυνατο σημειο σου, την αγαπη που εμαθες να τρεφεις, την Αχιλλειο πτερνα σου, αλλα μην αφησετε κανεναν να την τοξοβολησει ωστε να σας κανει να μην ξαναγαπησετε και να αμφιβαλλετε αν υπαρχει ανθρωπος που μπορει να δειξει αγαπη, αλιμονο αν δεν υπηρχε
Αυτο που παραθετω παρακατω ειναι ενα απο τα στοιχεια του ψυχικα υγειους ανθρωπου, απο αρθρο ψυχολογιας, οχι δικο μου..
'''''Φέρεσαι καλά στους άλλους ανθρώπους. Η ικανότητα να βλέπουμε τους άλλους με συμπόνια και να συμπεριφερόμαστε με ευγένεια απέναντί τους, σημαίνει πολλά για τη δική μας ψυχική υγεία. Πρόκειται για αυτό που οι ψυχολόγοι αποκαλούν «θετική κοινωνική συμπεριφορά». Ένα άτομο που είναι ψυχολογικά υγιές διαθέτει την ικανότητα της «ενσυναίσθησης», είναι δηλαδή ευαίσθητο στις ανάγκες και τα συναισθήματα των άλλων και έχει τη διάθεση να βοηθήσει εάν χρειαστεί.'''''
Οποτε οταν αντιλαμβανεσαι οτι ο ανθρωπος που αγαπησες η ερωτευθηκες εχει καποιο προβλημα, ψυχικα υγιες ειναι να μεινεις να τον βοηθησεις μεχρι ενος σημειου και εφοσον το δεχτει, και οχι με την πρωτη στραβη να να αντιδρασεις ανεξελεγκτα στραβα η να φυγεις με το καλημερα.
Αυτο τα βαζω διοτι οσοι εμπλεξαν με οριακο μπαινουν στην διαδικασια να αμφισβητουν την δικη τους ψυχικη υγεια, επειδη βαλαν στην ακρη τις αρχικες υποτιμησεις- προσβολες και κοιταξαν λιγο πιο περα μηπως μπορουν να διορθωσουν την κατασταση.
Αυτο ομως μεχρι να κρινεις εαν διορθωνεται η οχι και να μπορεσεις να προσαρμοστεις στο αποτελεσμα της κρισης σου, οποτε παραθετω και αλλο ενα στοιχειο που χαρακτηριζει τον ψυχικα υγιη
'''''Είσαι προσαρμοστικός. Οι άνθρωποι που είναι ψυχολογικά υγιείς έχουν την ικανότητα να προσαρμόζονται στις διάφορες καταστάσεις της ζωής. Μπορούν να αξιολογούν μια κατάσταση, συμπεριλαμβάνοντας τις συνθήκες, τα συναισθήματά τους και τις αντιδράσεις του άλλου και να ακολουθούν τον τρόπο δράσης που κρίνουν κατάλληλο. Σε ό,τι αφορά στις σχέσεις (επαγγελματικές, φιλικές, οικογενειακές) αυτό σημαίνει ότι μπορούν να κρίνουν πότε χρειάζεται να εκφραστούν και πότε να αφήσουν τα πράγματα να ηρεμήσουν. Δε φοβούνται να είναι διεκδικητικοί, να υπερασπιστούν τον εαυτό τους και να βάλουν όρια αν χρειαστεί, αλλά αναγνωρίζουν ότι δε χρειάζεται να έχουν πάντα δίκιο ή να έχουν τον τελευταίο λόγο σε μια κατάσταση. Χαρακτηρίζονται από ένα «άνοιγμα στην εμπειρία» και μια διάθεση περιέργειας και έτσι προσεγγίζουν τη ζωή και τις σχέσεις με εμπιστοσύνη στην ικανότητά τους να προσαρμόσουν τη στρατηγική και τις αποφάσεις τους ανάλογα με την πορεία των πραγμάτων και με οδηγό τις προσωπικές τους αξίες.'''''
Quote:
Originally Posted by mnlg
Εγω σκεφτομαι το αντιθετο. Τι θα εκανα αν δεν ειχα διαβασει ολα αυτα. Τωρα εφυγα πρωτος εγω και δεν υπαρχει γυρισμος, μιλαμε εχω παθει πλακα ειναι ανοιχτο βιβλιο πλεον για εμενα, ξερω τι θα κανει ξερω το επομενο βημα της και απλα γελαω. Αν δεν ειχα ιδεα τι ειναι, πιθανον το γελιο θα ηταν δακρυα και αφορητες τυψεις μαζι με τρελο μπερδεμα.Quote:
Originally Posted by mnlg
Σημερα την ειδα τυχαια μετα απο 22 μερες που εφυγα. Να τωρα λεω θα ερθει μεσα στο χαμογελο, τη γλυκα σαν να μην εγινε τιποτα και θα αρχισει να λεει τα διαφορα ωραια να με φερει πισω. Ετσι κι εγινε . Μετα εστειλε και ενα μυνημα χαρουμενο και ανταπαντησα με ενα ΤΕΛΕΙΩΣΕ. Περιμενω ενα τηλεφωνημα η καποια τυχαια η εσκεμενη συναντηση τωρα για να ακουσω το κατεβατο, φαση θα εχει!
Παιδια μη σκοτωνεστε και μη στενοχωριεστε, τα ατομα αυτα αξιζουν οσκαρ σκηνοθεσιας, εχουν μελετησει τα παντα πριν μιλησουν, οτι λενε το εχουν περασει πολυ νωριτερα απο επεξεργασια. ειμαι σιγουρος κι εχω τα στοιχεια μου γι αυτο. Δεν αφηνουν τιποτε στην τυχη.
Α εννοειται πως οταν χωρισα, απ ευθειας πηρε αλλον να παει σπιτι.
Τωρα σοβαρα αν δεν ειχα διαβασει εγκαιρως για την διαταραχη της, θα ειχα πιθανως μεγαλο προβλημα.
Μην γελιεστε δεν βοηθιουνται με ΤΙΠΟΤΑ, κοιταξτε τη ζωη σας. Εδω μια απλη συμβουλη ΤΟΛΜΗΣΑ να δωσω κοσμια καποια στιγμη θυμαμαι για τη συμπεριφορα της και εγινε η μαχη του βατερλω σε μορφη μονολογου, διοτι οταν ψιλιαζεσαι οτι κατι σοβαρο τρεχει, δεν συμμετέχεις σε τετοιου επιπεδου διαπληκτισμο.
Πως γινεται να πληγωνεις οπως λες και μαλιστα ακαταπαυστα εναν ανθρωπο που σε αγαπησε και να τον βλεπεις να ειναι καλα, μονο εσυ το ξερεις.Quote:
Originally Posted by λιλιουμ
Συγνωμη που στο λεω, αλλα αν ηταν καλα τοτε θα ειχε προβλημα.
Ακου πως εχει το σηριαλ: Του αρεσεις εμφανησιακα του κανεις το κλικ και γινεται η γνωριμια. Στην αρχη για καποιο διαστημα περνατε παρα πολυ καλα, βγαζεις μια αθωοτητα και μια γλυκιτητα, εναν ενθουσιασμο, δειχνεις ερωτευμενη, στα οποια ανταποκρινεται θετικοτατα, του αρεσεις, σε σκεφτεται, πιθανον σε ερωτευεται, στο κρεβατι τα πατε πολυ καλα. Καποια στιγμη τον υποτιμας, τον προσβαλεις, κρατας αποσταση χωρις καποιον λογο σοβαρο, ισως και για το τιποτα. Κραταει μια αμυντικη σταση προσπαθοντας να καταλαβει αν ειπε κατι η εκανε κατι, σε ρωταει και ακρη δε βγαζει αρχιζεις τα τρελα σου. Αρχιζει και σκεφτεται οτι κατι δεν παει καλα, νοιωθει ασχημα, χαλια και αναρωτιεται που ειναι ο ανθρωπος που γνωρισε. Σκεφτεται εντονα να φυγει, συναντιεστε και πριν σκεφτει αν ηρθε η ωρα να φυγει... τσουουπ να την στην τρελη χαρα εισαι ο ανθπωπος της ζωης της. Εχθες? Τι εγινε εχθες δε θυμαμαι, ενταξει μωρε συγνωμη, φατσα κουταβιου, δεν ημουν πολυ καλα με ταλαιπωρουν διαφορα και αλλα δραματικα, ζητωντας κατανοηση. Ενταξει λες ισως τη πετυχα σε ασχημη ημερα. Μετα χωρις λογο παλι τα ιδια και τα ιδια και χειροτερευει παιζοντας με τα συναισθηματα του αλλου, καταλαβαινει καποια στιγμη οτι εχεις χοντρο θεμα, σε βλεπει να θλιβεσαι και κανει μια προσπαθεια να σε κανει να νοιωσεις καλυτερα επειδη δεν ειναι ΑΝΑΙΣΘΗΤΟ ΚΑΘΙΚΙ. Ακομη και σε αυτο τον πατας και τον υποβιβαζεις μεχρι που ερχεται αργα η γρηγορα η στιγμη που φευγει.
Μεσα απο ολο αυτο πως μπορεις εσυ να δεις τον αλλον να ειναι ΚΑΛΑ? Εσυ φερνεις τα πραγματα ετσι να φανει οτι δεν ειναι καλα οτι ειναι ο κακος για να χρυσωσεις το δικο σου χαπι. Σε πληροφορω λοιπον οτι μονο πολυ καλοι και υγιης ανθρωποι με ευαισθησιες και καλοσυνη μπορουν να μεινουν για καποιο καιρο μαζι σας και επειδη οι οριακοι βλεπουν τον αλλο οτι ειναι η πολυ καλα η καθολου καλα και δεδομενου οτι τα βλεπουν ετσι ωστε να βολευονται, μαντεψε τι απο τα δυο ειναι.
Δεν εχεις καθόλου αδικο σε αυτα. Το θεμα ειναι οτι αν δεν ισχυει πραγματικα το μισος που βγαζουν για εσενα οταν ειναι στην κακη τους φαση, τοτε δεν ισχυει ουτε η υπερβολικη αγαπη (αποθεωση) που σου δειχνουν οταν ειναι στη καλη.Quote:
Originally Posted by μπλε
Αν απο την αλλη εαν το μισος και η υποβιβαση που σου δειχνουν δεν εχει σχεση με το προσωπο σου, τοτε δεν εχει ουτε η αγαπη.
Δεν γινετε το ενα να το νοιωθω και το αλλο οχι.
Δεν ειναι κακοι πιθανως, απλα εκφραζουν στο μεγιστο οτιδηποτε νοιωθουν χωρις φιλτραρισμα. Δηλαδη και εμενα μου εχει ερθει στη σκεψη να πω σε κοπελα αε παρατα μας και συ μαλακισμενη τωρα, αλλα το ελεγχω, δεν θελω να το πω γιατι ξερω οτι στην πραγματικοτητα δεν ισχυει δεν της αξιζει αυτη η εκφραση. Ε αυτοι οι οριακοι θα το πουν και μετα οντως θα βασανιζονται που σε βασανιζουν αδικα. Αυτο ομως ισχυει και στα πολυ ωραια λογια που σου λενε, τα οποια ενας συνηθης τυπος θα τα κοντρολαριζε στην αρχη, πχ κι εμενα μπορει να μου περασει απο το μυαλο να πω στο δευτερο ραντεβου θελω να σε παντρευτω, αλλα δεν το λεω γιατι γνωριζω οτι ειναι ακυρη σκεψη.
Αυτη η ατιμη η αποθεωση ομως, αυτη η υπερβολικη χαρα που βγαζουν, αυτα τα γλυκα και αθωα λογια σε κανουν να νοιωθεις οτι πετας, ερωτευεσαι, χημεια στον εγκεφαλο σαν ναρκωτικο. Μετα σε πανε στον πατο και αναζητας παλι την ευφορια της αποθεωσης την οποια στη δινουν τη καταλληλη στιγμη. Μετα κανεις τον μαλακα να σου δινει μικρες δοσεις και τελικα απλα εθιζεσαι, δε σε νοιαζει αν θα υποβιβαστει ο χαρακτηρας σου, αρκει να παρεις την επομενη δοση.
Καπου εκει λοιπον, ειτε εισαι δυνατος βλεπεις το κακο που πας να κανεις στον εαυτο σου και λες τελος και φευγεις και αποτοξινωνεσαι, ειτε εισαι αδυνατος και υπομενεις το μαρτυριο.
Ειναι η πρωτη φορα που θεωρω το κοψιμο του τσιγαρου ευκολη υποθεση πλεον. Μιλαμε για φοβερα εθιστικο ναρκωτικο ο οριακος. Παντα το παθαινεις σε χωρισμους αυτο αλλα σε αρκετα πιο ηπια μορφη, εδω μιλαμε για πλεον για ΟΡΙΑΚΕΣ αντοχες. Οτι νοιωσεις με αυτα τα ατομα θα τα νοιωθεις στο μεγιστο βαθμο.
Πραγματικα πιστευω οτι βγαινεις πολυ δυνατος απο τετοια σχεση, εφοσον απεξαρτηθεις βεβαια, και οντως οπως δεν μπορει να κατανοησει ενας μη καπνιστης τον εθισμο του καπνιστη, ετσι δεν μπορει να μας καταλαβει ενας που δεν εκανε σχεση ερωτικη με οριακο ατομο.
Αυτό το post ήταν πραγματικά σαν να διάβαζα τη σχέση μου και την ψυχική μου κατάσταση αυτή την στιγμή την περιγράφεις υπέροχα στις τελευταίες 3 γραμμές.Quote:
Originally Posted by aeolus74
Κι ομως 1 χρονο πριν κανω σχεση με οριακη, μου αρεσε μια κοπελα που την εβλεπα καθημερινα. Φαινοταν πολυ καλος ανθρωπος και οντως ειναι, το καταλαβα οτι της αρεσα οπως και καταλαβε οτι μου αρεσε. Η συγκεκριμενη ομως ειχε περασει κανα δυο χρονια πριν χοντρο λουκι σε σχεση, ηταν πληγωμενη το καταλαβα φαινοταν γιατι μιλουσαμε συχνα και ηταν παρα πολυ επιφυλακτικη απεναντι μου με αποτελεσμα να νοιωθω αυτο το μια ζεστη μια κρυο. Δεν ειχε προβλημα βεβαια η κοπελα και το καταλαβαινω τωρα που εφαγα και εγω χοντρο λουκι. Μολις μυριστηκε οτι πηγα να προχωρησω φερθηκε φοβισμενα, παρ ολο που 100% της αρεσα, ανταποκρινοταν σε καποια κοπλιμεντα, μου ελεγε να περναω απο εκει, ο τροπος που κοιταζε και τα γνωστα, οπως και το κυριοτερο μου αρεσε κι εμενα. Μολις καταλαβα οτι εχει περασει λουκι απο σχεση το αφησα για λιγο. Εχει διαφορα ομως απο την οριακη, η οριακη αν της αρεσεις και δει οτι σου αρεσει δε κολαει, προχωραει με περισσιο θαρρος και γοητεια και αφηνει τα υπολοιπα για αργοτερα.Quote:
Originally Posted by anonymous_1
Το προβλημα ειναι οτι απο οταν χωρισα με την οριακη και την ξαναειδα, ενω φαινεται θετικη δεν μπορω να αισθανθω καμια ελξη και δεν προχωραω. Μαλλον ειναι νωρις ακομη.
Τελειωνει ομως ποτε ολος αυτος ο φαυλος κυκλος; ρωταω ουσιαστικα εκεινους που αποφασισαν να κοψουν εντελως με τον οριακο συντροφο τους, τελειωνει η παντα καπως μετα απο μερες μηνα μηνες ξαναγυριζει με οποιονδηποτε τροπο ο οριακος συντροφος εστω χειριστικα με βρισιες κατηγοριες η ακομα και με παρακαλετα και απλα διαλεγετε να μην το συνεχισετε;
Αρχικά καταχωρημένο από aeolus74 Εμφάνιση Μηνύματος
Τα άτομα αυτά ποτέ δεν θα ξεκινήσουν μια σχέση εάν πρώτα δεν βεβαιωθούν ότι η "άλλη πλευρά" θα τους ερωτευτεί. Δεν ρισκάρουν με τέτοια διότι ο φόβος της εγκατάλειψης είναι τεράστιος. Στην αρχή εξιδανικεύουν τον άλλο σε απίστευτο βαθμό. Πχ "έναν άνθρωπο σαν εσένα περίμενα σε όλη μου την ζωή", "σε θαυμάζω, σε καμαρώνω", " κανείς δεν με έχει πηδήξει καλύτερα ποτέ πριν", "είσαι ο πιο σημαντικός που πέρασε από την ζωή μου", "σε κανέναν άλλο δεν έχω ανοιχτεί όσο μαζί σου" και άλλα παρόμοια. Τότε είναι και η στιγμή που σου "πασάρουν" γλυκά -γλυκά το προσωπικό τους δράμα φορτώνοντας έτσι ανεπαίσθητα το βάρος της ύπαρξής τους στους ώμους σου. Αυτό το "πασάρισμα" καλύπτει κυρίως δύο ανάγκες 1. την ολοκλήρωση της εξιδανίκευσης 2. την μεταβίβαση της ευθύνης και την μείωση της ενοχικότητας όταν θα συμβεί η εγκατάλειψη που είναι δεδομένη (το ήξερες ή σου είχα πει από την αρχή ποια είμαι) τίποτα δεν είναι τυχαίο και όλα γίνονται ασυνείδητα. Η ευθύνη τώρα είναι επάνω σου χωρίς να το ξέρεις. Αλλά εσύ νοιώθει ήδη Θεός, εκεί θα κωλώσεις? Εξάλλου το κορίτσι σε αγαπάει τι έχεις να φοβηθείς? Η δύναμη της αγάπης είναι τεράστια. Θα είσαι εκεί γι'αυτήν και το εννοείς.
Μόλις αισθανθούν κάποια αλλαγή συμπεριφοράς "ύποπτη" προτιμούν να φύγουν πρώτοι. Το κάθε τι που δεν τους αρέσει ή μάλλον που τους ξυπνάει τον τεράστιο φόβο που κρύβουν μέσα τους, είναι λόγος εγκατάλειψης. Πως όμως να παρατήσεις χωρίς ουσιαστικό λόγο, έναν άνθρωπο που τον έχεις θεοποιήσει πριν χωρίς ενοχές;- Διότι συνήθως είναι και τρομερά ενοχικοί.- Είναι απλό. Ενοχοποιείς τον άλλον. Όλο και κάποιος λόγος θα υπάρχει. Κανείς δεν είναι τέλειος εξάλλου. Το κάθε τι χρησιμοποιείται, ούτε καρφίτσα πέφτει κάτω, η κάθε φράση, η κάθε χειρονομία, όλα περνούν από επεξεργασία. Αρχίζεις και νοιώθεις ότι κάτι δεν πάει καλά αλλά δυσκολεύεσαι να αντιδράσεις. Την μία νοιώθεις βασιλιάς, την άλλη ζητιάνος. Αυτή η εναλλαγή σε σκοτώνει. Προσπαθείς να καταλάβεις, να βάλεις την λογική σου σε λειτουργία, να κατανοήσεις. Μάταιο. Αρχίζεις και αντιδράς. Έχεις θυμό μέσα σου που δεν εκφράζεται γιατί φοβάσαι την αντίδραση της και τον καταπνίγεις. Το νοιώθεις ότι θα σε παρατήσει για λιγότερο σημαντικούς λόγους, που να θυμώσεις κιόλας. Εάν δεν έχεις τα κότσια να φύγεις θα αρχίσεις να αντιδράς μέσο του παράπονου και της γκρίνιας, διότι είναι η μόνη ισχύς που σου έχει απομείνει μέσο της αδυναμίας σου. Θέλεις να νοιώσεις πάλι βασιλιάς. Θα έδινες τα πάντα γι'αυτό. Οι ρόλοι πλέον έχουν αντιστραφεί. Έχεις αρχίσει να κάνεις λάθη πάνω στην συναισθηματική σου σύγχυση και αυτό είναι κάτι που θα πληρώσεις ακριβά! Το τέλος θα σε βρει να κλαις μπροστά σε μια ταφόπλακα η οποία πάνω της θα γράφει το όνομα του ενόχου, του φονιά αυτής της σχέσης. Το δικό σου όνομα. Θα είσαι απαρηγόρητος για το έγκλημα που διέπραξες. Ωστόσο επρόκειτο για αυτοκτονία
Αυτό το post όπως λέει και η Mairy είναι καρμπόν η σχέση που είχα! Και μιλάμε πως στη δική μου περίπτωση, η κοπέλα μου έκανε θεραπεία με ψυχίατρο αλλά και ψυχολόγο εδώ και μια δεκαετία, και με είχε πείσει να μην φοβάμαι την διαταραχή της!
Υπάρχει κάποιος για να μου απαντήσει παρακαλώ;
Ακριβως αυτο περναω τωρα....ειναι απιστευτα δυσκολο....εχω φτασει στα ορια μου....πρεπει να φευγουμε τρεχοντας...κσι να τους αγνοουμε....καποια στθγμη θα βαρεθουν και θα σταμστησουν....Quote:
Originally Posted by JohnT
Εμενα σημερα μου ελεγε...στα κανω ολα αυτα γιατι θελω να αυτοκτονισεις....φοβερο?? Εννοειται οτι με εχει απειλησει οτι θα αυτοκτονισει για να με αναγκασει να τον δω....και πηγα το ζωον...και με εβρισε....απιστευτες χυδαιοτητες και απειλες!!! Πολυ μεγαλος ψυχικος πονος...σου ρουφαει την ενεργεια....σου ξεσκιζει κυριολεκτικα την ψυχη!!! Ευχαριστω πολυ ολους σας!! Με βοηθαει πολυ να διαβαζω εδω!!! Ελπιζω αυτη τη φορα να τα καταφερω να το τελειωσω....Quote:
Originally Posted by mnlg
Πρέπει να το τελειώσεις όμως όπως το τελείωσα κι εγώ! Κι όμως δεν πέρασα όσα πέρασες εσύ, επειδή η πρώην μου έκανε θεραπεία πολλά χρόνια! Αλλά τα ξεσπάσματα, η εξιδανίκευση και η υποτίμηση, δεν αντέχονται με τίποτα!
Προσπαθω παρα πολυ!! Εχω χασει τον εαυτο μου.. Εχω πεσει πολυ χαμηλα...ναι...την μια η κσλυτερη...και την αλλη ο χειροτερος ανθρωπος...για τον πιο ασημαντο λογο...και φυσικα αναγνωριση καμια...οτι και να κανω!! Κανω και ψυχοθεραπεια...θα τα καταφερω..!! Πολυ πονο περασα..!! Ευχομαι τα καλυτερα....ελπιζω να εισαι καλα τωρα!!Quote:
Originally Posted by Poet
Κι όμως! Άν και δεν πέρασα τόσο δύσκολα όσο εσύ, κκοιμήθηκα στις 12 ξύπνησα στις 4.30 και κανονικά έπρεπε να ξυπνήσω στις 6.30 για να πάω στ δουλειά! Είναι πολύ δύσκολο να το ξεπεράσω αυτό! Το παράπονο μου είναι πως είχε πάντα μια απίστευτη γκρίνια σε ότι και να έκανα για να την ευχαριστήαω! Άκουγε πολύ εύκολα τα λόγια των άλλων, και ο τελευταίος καυγάς ήταν εξαιτίας τρίτων. Με είχε κάνει Θεο, και ύστερα με κατέβασε με μεγάλη ευκολία, σαν να μην αξίζω τίποτα! Εγώ όμως αγάπησα τα καλά στοιχεία της, και γι αυτό άντεχα, ώσπου τελικά είπα το μεγάλο όχι!
Σε καταλαβαινω....δεν μπορεις να φανταστεις τι βρισιες εχω ακουσει!! Να σκεφτεσαι τα ασχημα....ενας ανθρωπος που σε υποβιβαζει τοσο με τοση ευκολια οση σε ανεβαζει....και οι δυο του συμπεριφορες δεν ειναι λογικες!!! Ουτε σαγαπουσε τοσο πολυ οσο ελεγε...ουτε σε μισουσε τοσο πολυ!!! Το καλυτερο που εκσνες...ηταν που εφυγες!! Θα σου ρουφαγε την ψυχη..!! Δεν μπορεις να κανεις τπτ να βοηθησεις την ιδια..!! Βοηθα τον εαυτο σου..!!Quote:
Originally Posted by Poet
Σε ευχαριστώ για την υποστήριξη και την κατανόηση σου! Πρέπει όντως να βοηθήσω τον εαυτό μου, κι εσύ τον δικό σου βέβαια! Δεν μπορώ να φανταστώ καν τι πέρασες! Η δική μου περίπτωση ήταν σαφώς πιο ανεκτική. Aυτοί οι άνθρωποι χρειάζονται βοήθεια, χωρίς να ταλαιπωρούν τους εαυτούς τους και του άλλους, που δεν τους φταiνε σε τίποτα.
Θα τα καταφερουμε!!! Δεν μπορει...Quote:
Originally Posted by Poet
Με τον καιρό όλα γιατρεύονται! Η δική μου περίπτωση είναι όμως κάπως ιδιαίτερη, επειδή γνωρίζω πως ακόμη με αγαπάει όπως κι εγώ, αλλά δεν πρέπει να είμαστε μαζί, και αυτό το έχουμε συνειδητοποιήσει και οι δύο! Τα αισθήματα κάνουν πιο δύσκολο τον χωρισμό!
Θα στον κανει ευκολο μολις γυρισεις η ακομη και αν συνεχισετε τις επαφες.
Τι ακριβώς εννοείς? Τελικά όλες οι περιπτώσεις ίδιες είναι? Δεν παίζει κανένα ρόλο ο χαρακτήρας?
Δεν εχετε χωρισει ακομα μιλατε ειτε απο μνμ η τηλ. Αν ερθετε παλι πιο κοντα θα δεις τι εννοω. Θες πολυ δυναμη για να μη σε ξανατουμπαρει την οποια αν ειχες δεν θα επικοινωνούσες καθολου, θα ειχες σβησει fb τηλεφωνα ολα. Αν γυρισεις θα σφιξεις τα ορια, θα αντιδρασεις ευκολα και τοτε θα ξυπνησει το ασχημο οριακο.
Εκτος αν λογω ψυχοθεραπειας το κοψει τωρα τελειως αυτη. Προλαβες και την ΑΠΟΡΡΙΨΕΣ, ο φοβος και ο τρομος για καποιον οριακο.
Στα λεω γιατι η ιστορια σου μοιαζει πολυ με τη δικη μου. Σε καταλαβαινω απολυτα πως νοιωθεις τωρα, αλλα θα περασει να εισαι σιγουρος.
Δε μπορω ρε φιλε να καταλαβω αν το κανουν επιτηδες η οχι, εμενα καποια στιγμη αφου ξανανταραβεριστηκαμε και δειχναν καπως καλα τα πραγματα, τρωει φλασια και μου λεει προσεχε τον εαυτο σου, σαν να ηθελε να με προειδοποιησει.
Για να είμαι ειλικρινής, εγώ της έστειλα πρώτος κάποιο μήνυμα, όλες τις φορές! Περνάει η εβδομάδα και νιώθω πολύ άσχημα! Της στέλνω ένα απλό καλημέρα, ή ένα όμορφο κείμενο, για να τη βοηθήσω με τον πόνο που νιώθει, όπως έκανε και εκείνη τις πρώτες ημέρες. Συνήθως το κλείνουμε ύστερα από λίγες λέξεις, αλλά πριν από μερικές ημέρες που έκλεισε μήνας από τον χωρισμό μας, μιλήσαμε για πρώτη φορά τόσο πολύ! Ώρες ολόκληρες το μεσημέρι και το βράδυ! Το βράδυ μου εκδήλωσε την επιθυμία της να με δει για τελευταία φορά! Η ένταση ήταν μεγάλη! Με κάλεσε σε βιντεοκλήση και απάντησα! Κόντεψε να βάλει τα κλάματα με το που με είδε! Όπως κι εγώ κάποια στιγμή! Αλλά έδειξε πιο δυνατή και με σταμάτησε! Απλώς της χαμογελούσα! Έχω να χαμογελάσω ένα μήνα τώρα! Με το που την είδα ήταν σαν να μην πέρασε μια μέρα! Μου ήρθαν στο μυαλό μόνο οι καλές μας στιγμές! Και φαντάσου το μεσημέρι μου πρότεινε να διαγράψουμε ο ένας τον άλλον το βράδυ, αλλά τελικά μιλήσαμε με βιντεοκλήση! Πανικοβάλλομαι και μόνο στη σκέψη να την διαγράψω εντελώς από τη ζωή μου! Πρώτη φορά μου συμβαίνει κάτι τέτοιο! Πάντοτε όταν τελείωνε κάποια σχέση, συμβιβαζόμουν εύκολα με την ιδέα πως τελείωσε, αυτό ήταν! Αυτή τη φορά όμως τα πράματα είναι πολύ διαφορετικά! Έδωσα και πήρα αγάπη σε τέτοιο βαθμό για πρώτη φορά στη ζωή μου! Ξέρω πως θα της κάνει καλό να κόψουμε εντελώς την επικοινωνία μας. Μου μίλησε το μεσημέρι για την κατάσταση της. Έχει αυξήσει την φαρμακευτική της αγωγή, και τις συνεδρίες. Δεν είναι καλά! Με αγάπησε! Άλλωστε ήμουν η πρώτη της ουσιαστική σχέση, όπως ήταν και εμένα! Και για τους δύο είναι δύσκολο, και βέβαια περισσότερο για εκείνη! Από την πρώτη στιγμή μου είπε πως αν κλειστώ μέσα, όπως έκανα παλιότερα, θα μισήσει τον εαυτό της! Την καθησύχασα όπως έπρεπε να κάνω για να την ηρεμήσω κάπως. Μου είπε πως κατέρρευσε μερικές φορές που της έστειλα μήνυμα. Ένιωσα απαίσια! Δεν θέλω να πάθει κάτι κακό! Δεν ξέρω πραγματικά τι να κάνω! Μου μίλησε παθιασμένα! Με θέλει ακόμα! Την θέλω κι εγώ! Ξέρω πως αν δεν μας χώριζαν τόσα πολλά χλμ, θα είχαμε συναντηθεί ξανά!
Ο πόνος επιστρέφει πάντα! Όλα τα πρωινά, όλα τα βράδια! Δεν μπορώ πια καν να χαμογελάσω! Ξέρω πως δεν έπρεπε να είμαστε μαζί εξαρχής, αλλά δεν μπορούσα να μην δώσω μια ευκαιρία σε αυτή τη σχέση. Μου άρεσε πολύ που ήταν εκφραστική, κοινωνική, εξωστρεφής. Μου άρεσε που ξάπλωνα πάνω της και χαλάρωνα με τον ήχο των χτύπων της καρδιάς της. Ξαπλώναμε στο κρεβάτι και ρύθμιζα την αναπνοή μου να είναι ίδια με τη δική της! Πήγαμε σε κάποιο μπαρ, και χαλαρώσαμε τόσο πολύ ο ένας μέσα στην αγκαλιά του άλλου, που κοντέψαμε να πέσουμε κάτω! χαχαχα! Αχ τι στιγμές! Αυτά δεν τα είχα ζήσει ποτέ! Σπάνια ζει κανείς κάτι τόσο όμορφο! Εγώ για αυτές τις στιγμές ζω! Αυτές οι στιγμές με κάνουν να δακρύζω! Ξυπνάω και κοιμάμαι πλέον με δάκρυα στα μάτια! Θέλω να πάω παρακάτω, αλλά ξέρω ότι μου πήρε πολλά χρόνια για να γνωρίσω κάποια, και αυτό συνέβη τόσο αναπάντεχα! Θα το ξαναπώ! Είμαι περισσότερο χάλια, σε σχέση με τότε που ήμουν μόνος! Τώρα ξέρω τι σημαίνει να είσαι μόνος!