αν μου το κανεις δωρο, πολυ ευχαριστως να το τιμησω... :p
δυο εχουμε, ΚΑΙ τα δυο με βενζινη...
Printable View
Σκέφτομαι τι θα γίνει με τη γάτα μου, από χθες άρχισε να μην τρώει πάλι κι η μαμά μου λέει ότι αν συνεχίσει έτσι θα της κάνουμε ευθανασία... :( Δεν θέλω, θα νιώθω ότι δεν προσπάθησα αρκετά για να την κρατήσω στη ζωή...κάτσε να γυρίσει απ' τον κτηνίατρο να δούμε τι θα πει κι αυτός...μα γιατί εκεί που τα πήγαινε καλύτερα;
Επίσης σκέφτομαι πως στο καλό θα τα καταφέρω να πάω στην ψυχολόγο σήμερα, δεν έχω κουράγιο ούτε να ετοιμαστώ...
περαστικα στην γατα σου!!
εγω σκεφτομαι οτι ειμαι αχρηστος βλακας αναξιος να αγαπηθω οτι δεν ειμαι αντρας οπως οι αλλοι οτι με κοροιδευει ο κοσμος με λυπατε οτι δεν μου δινει σημασια και αλλα παρομοια σεδον ολη την ημερα.
πρεπει να αποφασισω να παω σε εναν ψυχιατρο. εχω διαβασει οτι θα σταματισω να σκεφτομαι τετοια πραγματα εμμονες;; αν μαλλον παρω αντικαταθλιπτικα, αλλα δεν το εχω αποφασισει ακομα γιατι θεωρω οτι καλως τα σκεφτομαι ολα αυτα και οτι εχω δικιο που με χαρακτιριζω ετσι κτλ αμα παρω φαρμακα θα παψω υποτιθετε να σκεφτομαι ετσι, αλλα λογω των φαρμακων οχι γιατι κανω καποιο λαθος σε ολα αυτα που λεω για εμενα. το ξερω, μεγαλη καταντια..
οχι ρε παιδια ευθανασια στο γατι..
εμενα η ψιψινα μου εχει FIV και ενα προβλημα στην καρδια δλδ θα επρεπε να τη σκοτωσω?
περναμε πολυ καλα με το γατονι και προσπαθουμε να της χαρισουμε μια ομορφη ζωη!
Δεν θα πάρεις μόνο φάρμακα.Θα κάνεις και ψυχοθεραπεία.Μπορεί να μην σου δώσει καθόλου αγωγή,απλά να το δουλέψετε μαζί και να καταλάβεις που οφείλεται όλο αυτό που νοιώθεις.Τα φάρμακα δεν σε κάνουν να σταματήσεις να σκέφτεσαι όπως πρίν φίλε μου.Δεν σε κάνουν άλλο χαρακτήρα.Απλά δεν θα είσαι στεναχωρεμένος χωρίς λόγο και θα απολαμβάνεις τα όποια καλά συμβαίνουν.
Εγώ σκέφτομαι πως πρέπει να κόψω το κάπνισμα.Τον καφέ τον έχω κόψει ήδη.
εντάξει με FIV ζει. Aλλά υπάρχουν κ καταστάσεις που η γάτα βασανίζεται κ δε μπορείς να κάνεις τίποτα άλλο παρά να τη βλέπεις να βασανίζεται κ να αργοπεθαίνει! Εκεί προτιμάται η ευθανασία για ευνόητους λόγους.
Για πρόβλημα στη καρδιά δε γνωρίζω.
Πως τα απέκτησε όλα αυτά?!:/ Ήταν αδέσποτη/ος κ σενα ?
Μην κάνετε ευθανασία. Δηλαδή αν ήταν άνθρωπος και δεν έτρωγε θα κάνατε; ίσως αν υπάρχουν κάποια ειδικά χάπια να της βάζετε στο νερό η στο γάλα η οπουδήποτε αλλού για να αρχίσει να πεινάει. Να το ρωτήσετε αυτό
@γκοθλυ ναι τη βρηκε ο φιλος μου κλειδωμενη σε ενα παλιο εξωχικο της γιαγιας του και την πηραμε γατακι..
ειναι φουντωτη και απο οτι βρηκαμε μιση αγκυρας..
το φιβ μαλλον το κολλησε απο τη μανα της στη γεννα και οσο για το προβλημα στην καρδια νομιζω οτι το προκαλεσε ενας μ@@ κτηνιατρος που της εδωσε 2 καλμι βετ που ειναι για εικοσι κιλα ζωο και η Κλαιρη δεν ηταν ουτε κιλο :(
ναι εκεινος ηταν απο το χωριο του φιλου μου και δεν ειχε εμπειρια με γατες μονο με μεγαλα ζωα.
αφου ειναι θηλυκια και την ελεγε ολο "για να δουμε τον γατουλη"
αφου εδωσε και αλλα δυο καλμι βετ αν ειναι ανησυχη.. δλδ για σαραντα κιλα ζωο!
θα του εκανα μηνυση αλλα δεν μπορω να το αποδειξω ...
τωρα ειμαστε θεσ/νικη οποτε εχουμε εναν καλο κτηνιατρο
Νεφρική ανεπάρκεια και διαβήτη...τώρα την έχω με ορό στο άλλο δωμάτιο με 5% πιθανότητα να ζήσει, έχει πειραχτεί επίσης το συκώτι κι ίσως να έπαψε να λειτουργεί το ένα νεφρό πια...ήμουν τόσες ώρες ξαπλωμένη δίπλα της, σηκώθηκα να πιω ένα καφέ γιατί δεν αντέχω άλλο να την βλέπω έτσι αλλά δεν θέλω να πεθάνει και μόνη της...εγώ δεν θέλω να της κάνουμε ευθανασία, ο πατέρας μου μου τηλεφώνησε απ' το κτηνιατρείο και μου μίλησε γι΄αυτό γιατί μου είπε ότι ήταν σε κώμα κι όντως δεν δείχνει να έχει ιδιαίτερη επαφή με το περιβάλλον...είναι τόσο βασανιστικό να μην ξέρω αν θα ζήσει ή αν σήμερα θα είναι η τελευταία της μέρα...
@κυκνε τουλαχιστον αν πεθανει θα γλυτωσει απο τα βασανα..
σκεψου πως ειχε μια καλη ζωη μεχρι τωρα!
Θέλω να ελπίζω ότι χάρισα και στη δικιά μου μια όμορφη ζωή γιατί πολύ φοβάμαι πως πλησιάζει στο τέλος της κι όχι από ευθανασία αλλά από την αρρώστια...ο μόνος λόγος που θα το δεχόμουν αυτό θα ήταν αν υπέφερε όπως λέει κι η Gothly...τώρα φοβάμαι μήπως τη βασανίζω δεν ξέρω τι είναι το καλύτερο, δεν αναπνέει πολύ καλά αλλά έκανε τσιτσάκια που ο γιατρός είπε ότι αν κάνει έχει μια ελπίδα να ζήσει γιατί είναι ένδειξη πως λειτουργούν ακόμα τα νεφρά, σας λέω ότι έχω καταλάβει γιατί είμαι πολύ μπερδεμένη...
Πριν χρόνια είχα κι εγώ γατί με FIV και πέθανε φυσιολογικά...
Νίκο, ευχαριστώ για τα περαστικά μακάρι να πιάσει η ευχή σου!
Αυτό ακριβώς έγραψα στην απάντηση μου ειδικά προς εσένα πριν λίγο ότι ελπίζω να πέρασε καλά μαζί μας, εγώ πάντως έκανα ότι μπορούσα για να είναι ευτυχισμένη κι υγιής αλλά πονάω, πονάω πολύ...έχεις καμιά ιδέα για να το αντέξω; Θέλω να κοπώ ξανά και δεν πρέπει...
και γω κοβμουν κυκνε.. αλλα δεν το κανω εδω και καποιο καιρο γιατι ξερω πως ετσι στεναχωρω τους κοντινους μου αλλα και νιωθω οτι υποκειπτω στην ηττα..
μακαρι να ζησει το γατονι σου..τα δικα μου ζουν αλλα φοβαμαι πολυ για την κλαιρη μου (οπως φανηκε ειναι η αγαπημενη μου)
Εγώ τους το κρύβω, ούτε στην ψυχολόγο μου θα το πω αυτή τη φορά για να μην το μάθει κανείς κατά τη γνώμη μου τίποτα δεν θα έπρεπε να εξαιρείται από το ιατρικό απόρρητο γιατί ορίστε τι πετυχαίνουν, να φοβόμαστε να μιλήσουμε...πάλι καλά που υπάρχει τουλάχιστον το φόρουμ...εγώ κόπηκα προχθές κι ακόμα πονάω αν κι είναι μικρή η πληγή κι επίσης λόγω αυτού νιώθω κι αδύναμη ψυχολογικά, είναι φυσιολογικό;
Σ' ευχαριστώ για την ευχή, μακάρι να πιάσει και μακάρι να είναι καλά κι η Κλαίρη σου...τι βλάκας κτηνίατρος...
Τελευταία μέρα διαβάσματος. Σήμερα νομίζω πως δεν τα πήγα και πολύ καλά, αλλά στα προηγούμενα έγραψα μια χαρά. Με τη δουλειά να δω τι θα γίνει. Βλέπεις ακόμα και για οικιακή βοηθός που έψαξα (το λέω έτσι γιατί πρώτα έψαξα κάτι σχετικό με αυτό που σπουδάζω, δε σνομπάρω φυσικά!) άμα δεν είσαι εμφανίσιμη και απ τη Σρι Λάνκα δεν..
Αν γίνεται να της δίνετε με μια σύριγγα να φάει με το ζόρι. Πάντως εύχομαι να γίνει καλά
Είναι μεγάλη σε ηλικία η γάτα σου; έχεις άλλες; (μην κόβεσαι είναι μεγαλύτερο βάρος να πονάς και σωματικά)
Λες ήταν. Δεν ζει πια; αν ζει ίσως επανέλθει λίγο μέχρι αύριο. Καλά είναι που έχεις ένα ακόμα. Είναι λίγο μεγαλούτσικη αλλά αυτό δεν έχει σημασία.
Κρίμα:-(:-(:-( συλλυπητήρια.
Θα προσπαθήσω να βάλω κάποια πράγματα σε σειρά, ιεράρχιση προτεραιοτήτων που λένε. Ήδη τελείωσα κάτι και ξεκινώ με τα υπόλοιπα. Σιγά σιγά ολα γίνονται, φτάνει να υπάρχει θέληση και συστηματική εργασία. Μόνο οι σχέσεις δεν λειτουργούν μ αυτο τον τρόπο. Μπορεί στις δουλειες και στα επαγγελματικά να τα καταφερνουμε μια χαρά, όχι όμως και στην επικοινωνία με τους άλλους και στο κεφαλαιο σχεσεις....
Τουλάχιστον πριν μερικες μερες πήρα τον τίτλο για κατι που αφιέρωσα χρονο και κυρίως κόπο (πνευματική εργασία) τα τελευταια χρόνια. Όπως λεει κι ενα ρητό, μην κοιταζεις το ύψος του βουνού διότι μόνο αμα φτασεις στην κορυφη του θα καταλάβεις ποσο χαμηλό ήταν. Αυτο το λεω διότι μπροστα στις αλλες σκεψεις δεν βιωσα οσο θα πρεπε την χαρα της επιτυχίας.
Ξέρω αλλά δεν μπορείς να μην δένεσαι εκ των πραγμάτων όταν ζεις με κάποιον άνθρωπο ή ζώο...
Εν τω μεταξύ χθες πήρα παραπάνω χάπια για να καταφέρω να κοιμηθώ το βράδυ αλλά πέρασε η επίδραση τους κι αρχίζω πάλι να νιώθω τον πόνο σιγά σιγά... :( Δεν ξέρω πως να το αντιμετωπίσω, καμιά ιδέα κανείς;
Συλλυπητήρια, Κύκνε.
Έχοντας χάσει και ανθρώπους και ζωάκια που έφυγαν από τη ζωή, το μόνο που βοήθησε ήταν το να αφήσω τον εαυτό μου να βιώσει το πένθος χωρίς να το "μπλοκάρω" ή να το "παγώνω" και να απαλύνει σιγά σιγά τον πόνο ο χρόνος.
Αν αισθάνεσαι ότι δεν μπορείς να το διαχειριστείς ή μπορεί να βλάψεις τον εαυτό σου, συζήτησέ το με το γιατρό σου.
Ευχαριστώ Mriya! Εγώ είμαι ακόμα στη φάση που αρνούμαι να το δεχτώ νομίζω αλλά παρόλα αυτά κλαίω κι υποφέρω και δεν ξέρω τι να κάνω, δεν μπορώ να το αντέξω...ίσως όντως να πρέπει να πάρω το γιατρό το μεσημέρι που πηγαίνει στο ιατρείο, δεν ξέρω, θα δω πως θα είμαι τώρα δεν μπορώ ούτε να μιλήσω θέλω να ξαπλώσω και να κοιμηθώ ξανά για να είναι λες και δεν συνέβη τίποτα κακό...
Χθες είχα ραντεβού με την ψυχολόγο μου αλλά το ακύρωσα επειδή μου είχε πει ο κτηνίατρος ότι ήταν κρίσιμο αυτό το 24ωρο κι ευτυχώς που δεν πήγα, τουλάχιστον ήμουν μαζί της αν και δεν ξέρω αν καταλάβαινε τίποτα στην κατάσταση που ήταν...έχω πρόβλημα όμως μαζί της γιατί μια φορά που απλά είχα κοπεί χωρίς να έχω πρόθεση ν' αυτοκτονήσω μου είπε ότι αυτό δεν εμπίπτει λέει στο ιατρικό απόρρητο και τώρα που το ξαναέκανα προχθές επειδή φοβόμουν πάρα πολύ δεν θα της το πω όταν θα πάω τελικά στο ραντεβού γιατί με τρομάζει, δεν θέλω να το μάθει κανένας από τους δικούς μου ότι κόπηκα ξανά...γιατί το κάνουν αυτό και δεν μπορούμε να μιλήσουμε ελεύθερα ούτε στους ειδικούς; Ορίστε τώρα εγώ θα στερηθώ βοήθεια που τη χρειάζομαι λόγω αυτού...
ειδε κι αποειδε η αστερω οτι βρισκει τοιχο και δεν ξεγελαει κανεναν, αναγκαστηκε να εμφανιστει επισημως παριστανοντας τον κινεζο τουριστα...
κυκνα, συλλυπητηρια για το γατι σου.
Είναι λογικό να μην εμπίπτει στο ιατρικό απόρρητο. Αφορά πράξη/πρόθεση βλάβης του εαυτού σου, καλή μου. Οφείλει να σε προστατέψει από καταστάσεις που δεν μπορείς να διαχειριστείς εσύ η ίδια ενημερώνοντας κάποιον δικό σου. Αν δε θέλεις να το μάθουν οι γονείς σου, τουλάχιστον έχεις κάποιον άλλο συγγενή να ειδοποιηθεί; Ανέφερες σε άλλα posts ότι έχεις καλή σχέση με τον αδερφό σου.
Πέραν της επαγγελματικής και νομικής φύσης του θέματος, δες το και αλλιώς. Αν ερχόταν κάποιος και έλεγε σε σένα ότι προτίθεται να βλάψει και ότι βλάπτει τον εαυτό του δε θα έκανες κάτι για να τον αποτρέψεις;
Η άρνηση είναι το αρχικό στάδιο του πένθους. Μέχρι ο εγκέφαλός μας να συνηθίσει και να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα. Μην αναβάλεις να ζητήσεις βοήθεια από το γιατρό σου στη φάση που βρίσκεσαι.
Κοίτα, εξαρτάται από την βλάβη δε συμφωνείς; Τώρα μιλάμε για κάτι γρατζουνιές κι όχι για κάτι που θα μπορούσε να αποβεί επικίνδυνο...νομίζω πως δεν χρειάζεται να γίνει θέμα με τους δικούς μου αυτό...ούτε με τον αδελφό μου κι ας έχουμε καλή σχέση, δεν θέλω να τον στεναχωρήσω για μια γρατζουνιά...απλά με την ψυχολόγο θα ήθελα να μπορώ να το συζητήσω γιατί νομίζω ότι ο λόγος που τα κάνω αυτά είναι ότι πονάει η ψυχή μου...τέλοσπαντων, δεν θα της το πω κι ούτε γάτα ούτε ζημιά...τουλάχιστον μπορώ να της μιλήσω για τα υπόλοιπα που με πονάνε...έχω σήμερα ραντεβού...
Εν τω μεταξύ τόσες ώρες κοιμόμουν για να μην νιώθω τίποτα, είμαι τυχερή που βρήκα ραντεβού τηλεφωνόντας 2 ώρες πριν...αν και προς στιγμήν σκέφτηκα να συνεχίσω τον ύπνο μου αλλά νομίζω πως δεν την παλεύω έτσι...
Τώρα όσον αφορά στην ερώτηση σου θα του μιλούσα και θα προσπαθούσα να τον μεταπείσω να μην κάνει τέτοια πράγματα στον εαυτό του εκτός κι αν επρόκειτο για αυτοκτονία...εκεί ναι, θα ειδοποιούσα κάποιον...
ιοαννισ2 ηθελα να πω μπροαβο σου ρε που δεν κολλησες που εισαι πιο κοντος!! μαρεσουν οι αντρες χωρις κομπλεξ!
thanks...δεν κόλλησα! το ζήτημα είναι πως δεν εξελίσσεται η κατάσταση σε κατι ερωτικό, απλά συνεχίζει στάσιμη (προς το παρόν). Κι αυτό που με φοβίζει είναι να μην μείνει στο φιλικό ή να μου πει, μα.. ξερεις δεν ταιριάζουμε..
Περασε σχεδόν μήνας...
Δεν εχω κόμπλεξ λιλιουμ. Κι οσο δεν εξελίσσεται μπορώ να ψάχνω και γι αλλου..