Ευχαριστώ :DQuote:
Originally Posted by agnostix
Printable View
Ευχαριστώ :DQuote:
Originally Posted by agnostix
Η αυτοεκτίμηση είναι η πιο καθοριστική κινητήριος δύναμη στη ζωή. Είναι το σημαντικότερο «καύσιμο» για την ψυχική μας υγεία και καθορίζει όλους τους τομείς της ζωής. Όταν η αυτοεκτίμησή μας είναι υψηλή εργασιακά, παράγουμε περισσότερο, συνδεόμαστε ερωτικά καλύτερα, είμαστε ποιο αποτελεσματικοί και τρυφεροί γονείς και διατηρούμε ισχυρότερες φιλίες. Η χαμηλή αυτοεκτίμηση σχετίζεται με άγχος, φόβο, ενοχές, συγκρούσεις με άλλο φύλο, αυτοκτονικές τάσεις, κατάθλιψη, χαμηλή επίδοση στο σχολείο ή απόδοση στη δουλειά, χρήση ουσιών, βία, συνεχή προσπάθεια κάποιου να αποδείξει την αξία του.
Όσοι αγαπούν και εκτιμούν ουσιαστικά τον εαυτό τους, δεν σημαίνει ότι νιώθουν πάντα ικανοί και υπέροχοι. Συχνά, μπορεί να αμφισβητήσουν τον εαυτό τους ή να νιώσουν αβεβαιότητα για μια επιλογή που θα κάνουν. Το σίγουρο είναι ότι όλα αυτά δεν τους κλονίζουν. Εκείνος που έχει αυτοεκτίμηση, είναι έτοιμος να διδαχθεί από τα λάθη του, δεν διαλύεται όταν δέχεται την κριτική των άλλων, δεν αποθαρρύνεται από τα εμπόδια που παρουσιάζονται στη ζωή. Επίσης, είναι ανοιχτός και επικοινωνιακός, δέχεται με χαρά τη βοήθεια των άλλων, θεωρεί όταν αξίζει την αγάπη των ανθρώπων γύρω του και δεν νιώθει τρόμο στην ιδέα της αποτυχίας.
Tο σίγουρο είναι πάντως, πως δεν ζημιώνουμε κανέναν αν έχουμε μεγάλη αυτοεκτίμηση! Αντίθετα, φαίνεται ότι αυτή η θετική στάση, η «γενναιοδωρία» προς τον εαυτό μας, μας κάνει περισσότερο γενναιόδωρους και δεκτικούς και απέναντι στους άλλους.
Πού μπορεί να οφείλεται η χαμηλή αυτοεκτίμηση;
1. Σε γενικεύσεις: Ένα λάθος που μπορεί να κάνουμε το μεγιστοποιούμε, το γενικεύουμε και αυτόματα «Ό,τι κάνω είναι ένα λάθος».
2. Στο να ανησυχούμε συνεχώς για τη γνώμη των άλλων, για το τι λένε οι άλλοι για μας.
3. Στο να συγκρίνουμε τον εαυτό μας συνεχώς με άλλους. Η μόνη σύγκριση που μπορεί να μας βοηθήσει είναι η σύγκριση με τον εαυτό μας. Ας γίνουμε καλύτεροι από ό,τι ήμασταν στο παρελθόν.
4. Στο να αναζητάμε συνεχώς την τελειότητα. Λέμε για τους άλλους ότι «Κανείς δεν είναι τέλειος», αλλά με τον εαυτό μας δεν είμαστε επιεικείς.
5. Στο να σκεφτόμαστε μόνο με «άσπρο ή μαύρο» και να χαρακτηρίζουμε γενικά τον εαυτό μας «επιτυχημένο» ή «αποτυχημένο». Αυτό όμως αλλάζει συνεχώς, πάντα σε κάποια πράγματα πετυχαίνουμε και σε κάποια άλλα όχι.
6. Στο να μη διεκδικούμε: είτε με το να υποχωρώ, είτε με το να διεκδικώ, αλλά μετά να νιώθω τύψεις και ενοχές.
7. Σε εμπειρίες από την παιδική ή την εφηβική μας ηλικία, που πιθανό να έχουν επηρεάσει και ίσως να έχουν διαστρεβλώσει, την εικόνα που έχουμε για τον εαυτό μας (κακοποίηση που μπορεί να έχουμε υποστεί, έντονη κριτική από τους γονείς, πράγματα που μας έκαναν να ντρεπόμαστε πολύ).
Πώς μπορώ να ενισχύσω την αυτοεκτίμησή μου;
Αντέστρεψε τα 7 παραπάνω σημεία και κάνε ακριβώς το αντίθετο. Ακόμα κι η κακή εικόνα για τον εαυτό μας από την παιδική ηλικία, δε μένει για πάντα σταθερή, αμφιβήτησέ την και μπορείς να αλλάξεις το πώς βλέπεις τον εαυτό σου.
Να είσαι πιο επιεικής και πιο «γενναιόδωρος/η» με τον εαυτό σου. Μην τον κρίνεις συνεχώς αρνητικά και μην τον τυραννάς με υπερβολικές απαιτήσεις του είδους «Αυτό πρέπει να το πετύχω οπωσδήποτε», «Αν δεν τα καταφέρω σε αυτό, θα είμαι ένας αποτυχημένος/η».
Επέτρεψε στον εαυτό σου λάθη και ατέλειες, πες του «Μπράβο» για κάθε καλή προσπάθεια που κάνει κι όταν χρειάζεται, μη ντραπείς να ζητήσεις βοήθεια από τους άλλους.
Σε κάθε περίπτωση που θεωρείς ότι ήσουν «λάθος», «αποτυχημένος/η ή ανεπαρκής», να συγχωρήσεις τον εαυτό σου και να συνειδητοποιήσεις ότι έκανες ό,τι καλύτερο μπορούσες σύμφωνα με τις δυνατότητες που είχες τότε. Άλλωστε, ότι είμαστε σαν άνθρωποι οφείλεται και στις επιτυχίες, αλλά και στις αποτυχίες μας.
Δε μιλάμε για άνευ όρων θαυμασμό του εαυτού μας (αυτό είναι ψευδο-αυτοεκτίμηση). Η αληθινή αυτοεκτίμηση απαιτεί ειλικρινή αντίληψη των δυνατοτήτων αλλά και αποδοχή των αδυναμιών μας. Βρες τη δυνατότητά σου, νιώσε για αυτή και μη νιώθεις «αποτυχημένος/η» για τις αδυναμίες σου.
Βάλε μικρούς, πραγματοποιήσιμους στόχους, ώστε να φτάσεις στο σκοπό σου. Πολλές φορές δεν πετυχαίνουμε κάτι, όχι γιατί δεν είμαστε αρκετά ικανοί, αλλά γιατί δεν οργανώνουμε σωστά τις ενέργειές μας ή γιατί έχουμε υπερβολικές απαιτήσεις.
Κάνε στον εαυτό σου μικρά «δώρα», έναν καφέ, μια βόλτα, ένα ρούχο και ότι άλλο μπορεί να σε ευχαριστήσει. Είναι ένας τρόπος για να του πεις «Μπράβο».
Αγάπησε και φρόντισε το σώμα σου. Η γυμναστική ωφελεί σε πολλά, ένα από αυτά είναι ότι μας κάνει να νιώθουμε πιο όμορφα -λόγω των ορμονών που απελευθερώνονται από τον εγκέφαλο όταν γυμναζόμαστε.
Βρες ενδιαφέροντα, γνώρισε ανθρώπους, κάνε φιλίες.
Άλλαξε τις αρνητικές σκέψεις σε θετικές, χωρίς να σκέφτεσαι συνεχώς το χειρότερο (μπορεί να μην είναι αρχικά εύκολο, αλλά με τη συνεχή εξάσκηση και προσπάθεια, θα έρχονται αυτόματα οι θετικές σκέψεις).
Να μπορείς να αποδεχτείς τα συναισθήματα που σε φοβίζουν, επειδή τα θεωρείς αρνητικά και ανεπίτρεπτα (θλίψη, μοναξιά, φόβος). Όλα τα συναισθήματα είναι πολύτιμα και κάτι έχουν να σου προσφέρουν, μη φοβηθείς να τα εκφράσεις όταν το έχεις ανάγκη.
Ξεχώρισε τους σημαντικούς ανθρώπους στη ζωή σου και χώρισέ τους σε εκείνους που τονώνουν την αυτοεκτίμησή σου και σε εκείνους που τη μειώνουν. Από τους πρώτους, δέξου τη θετική τους γνώμη, χωρίς να την υποτιμάς με σκέψεις όπως «Το λέει μόνο για να με παρηγορήσει», «Αν ήταν κάποιος πιο σχετικός με το θέμα, θα είχε σίγουρα διαφορετική γνώμη». Στους δεύτερους, μίλησε για το πώς αισθάνεσαι όταν σε υποτιμούν και για το πόσο θα ήθελες να σε στηρίζουν. Αν δεν αλλάξουν αντιμετώπιση, το πρόβλημα μπορεί να είναι δικό τους, όχι δικό σου.
Κάποιες απαιτήσεις και επιθυμίες, είτε δικές σου είτε των άλλων, μπορεί να σε ταλαιπωρούν, αν επί χρόνια δεν μπορείς να τις πραγματοποιήσεις. Μήπως πρέπει να τις εγκαταλείψεις και να κάνεις αυτό που πραγματικά μπορείς και θέλεις;
Όταν μια κατάσταση δε σε ικανοποιεί πια ή σε γεμίζει αμφιβολίες για τον εαυτό σου, μη φοβηθείς να την αλλάξεις.
Τέλος, φτιάξε έναν κατάλογο με όλα τα θετικά σου σημεία, τις δυνατότητές σου και τις αρετές σου. Αν δυσκολεύεσαι, ξαναπροσπάθησε! Αν δεις εσύ πρώτος τι καλό έχεις μέσα σου, τότε θα το δουν κι οι άλλοι. Κι αν κάποιοι δεν το δουν, δεν πειράζει, σημασία έχει που το ξέρεις εσύ και προχωράς με αυτό.
Κερδίζοντας τη μάχη της αυτοεκτίμησης, είναι σαν να κερδίζεις τη μάχη με τις
μεγαλύτερες χαρές της ζωής. Από εσένα εξαρτάται..!!
Το κείμενο που ακολουθεί περιέχεται στο έξοχο βιβλίο του David Burns: 'The Feeling Good Handbook', (1989 εκδ. Penguin). Δίνει μια γενική εικόνα του τι μπορεί να κάνει η Γνωσιακή Ψυχοθεραπεία για σας που αντιμετωπίζετε προβλήματα άγχους - πανικού και στεναχώριας - κατάθλιψης. Το βιβλίο κυκλοφορεί στην Αγγλική. Η Ελληνική του απόδοση παρέχεται απλά και μόνο για την ευαισθητοποίηση του Ελληνικού κοινού στην γνωσιακή ψυχοθεραπεία. Στο σημερινό μας άρθρο θα δούμε πώς πρέπει να αντιμετωπίζουμε τις αρνητικές σκέψεις αλλά και τη χαμηλή αυτοπεποίθηση που πιθανόν να μας τις προκαλεί.
Κείμενο D. Burns - Απόδοση στα Ελληνικά
ΤΕΧΝΙΚΗ: ΒΡΕΙΤΕ ΤΟ ΛΑΘΟΣ ΣΤΗ ΔΙΕΡΓΑΣΙΑ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ ΣΑΣ
Όπως έχουμε ήδη συζητήσει, το πρώτο πράγμα που μπορείτε να κάνετε όταν αισθάνεστε άσχημα είναι να γράψετε σε ένα κομμάτι χαρτί μια σύντομη περιγραφή της πραγματικής κατάστασης ή του προβλήματος που σας ενόχλησε. Μετά, βρείτε και βαθμολογήστε κάθε ένα από τα αρνητικά συναισθήματα που νιώσατε σε μια κλίμακα από το 0 έως το 100. Το τρίτο βήμα είναι να γράψετε και να απαριθμήσετε κάθε μια από τις αυτόματες αρνητικές σας σκέψεις στην αριστερή στήλη του Δελτίου Καταγραφής των Αρνητικών Σκέψεων. Κατόπιν, βρείτε το λάθος στην διεργασία της σκέψης.
Για να σας δώσω ένα σύντομο παράδειγμα θα σας αναφέρω την περίπτωση του Νίκου.
Ο Νίκος, ο οποίος είχε έναν έντονο φόβο για τις στενές σχέσεις με άλλους ανθρώπους και ιδιαίτερα κοπέλες, αρκετά συχνά κατέληγε σε διάφορα κακόφημα μπάρ και πέρναγε τη νύχτα του με εκδιδόμενες γυναίκες. Την επόμενη ημέρα όμως αισθανόταν μεγάλη κατάθλιψη διότι σκεφτόταν ότι "Είμαι ένα ρεμάλι της ζωής". Αναγνωρίζετε κάποια "στρέβλωση" της σκέψης του; Βέβαια, εσείς μπορεί να πιστεύετε ότι ο Νίκος πράγματι είναι ένα ρεμάλι της ζωής και ότι καλά κάνει και νιώθει έτσι. Υπάρχουν όμως πολλά προβλήματα με το επιχείρημα αυτό. Όταν ο Νίκος θεωρεί τον εαυτό του ρεμάλι, πείθει τον εαυτό του ότι δεν είναι άξιος της αγάπης των άλλων. Τότε όμως είναι ακόμη πιο πιθανό να συνεχίσει να πηγαίνει σε μπαρ και με πόρνες διότι έτσι αξίζει ένα ρεμάλι. Επίσης, η ντροπή και η μειωμένη αυτοεκτίμηση που έχει ο Νίκος τον δυσκολεύουν ακόμη περισσότερο να ανοιχτεί σε μια σχέση με μια γυναίκα την οποία να σέβεται και να νοιάζεται. Φοβάται να ρισκάρει μια πιθανή απόρριψη, απλά και μόνο διότι θεωρεί αδύνατο ότι κάποια θα μπορούσε ποτέ να τον αγαπήσει. Εάν όμως αρχίσει να αποδέχεται τον εαυτό του, μπορεί να αισθανθεί πιό άξιος για την αγάπη των άλλων και να βρεί το κουράγιο για πιο στενές σχέσεις με τους άλλους ανθρώπους.
Όταν προσπαθείτε να βρείτε τα λάθη (τις "στρεβλώσεις") στην διεργασία της σκέψης δεν είναι ανάγκη να είστε απολύτως ακριβής. Το σημαντικό είναι να προσπαθήσετε να βρείτε τουλάχιστον ένα ή περισσότερα λάθη για κάθε αυτόματη αρνητική σκέψη. Αυτό θα σας κάνει πιό εύκολο να δώσετε μια αιτιολογημένη απάντηση στην δεξιά στήλη του Δελτίου Καταγραφής.
Προσπαθήστε την παρακάτω άσκηση: Ας υποθέσουμε ότι κάποιος σας σχολιάζει έντονα αρνητικά. Εσείς ταράζεστε πολύ και σκέφτεστε: "Πάντα βλακείες κάνω. Είμαι ένας αποτυχημένος". Αυτές οι σκέψεις σας κάνουν να νιώθετε ανεπαρκής και ένοχος. Ποιά είναι τα λάθη στις σκέψεις αυτές.
Απάντηση: Διπολική σκέψη, υπεργενίκευση, νοητικό φίλτρο, παραγνώριση θετικών, μεγαλοποίηση, συναισθηματική λογική, λανθασμένος χαρακτηρισμός και προσωποποίηση.
ΕΞΕΤΑΣΤΕ ΤΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ
Αφού καταγράψετε τις αρνητικές σας σκέψεις και αναγνωρίσετε τα λάθη (τις "στρεβλώσεις") στην διεργασία αυτών των σκέψεων, μπορείτε να ρωτήσετε τον εαυτό σας: "Τι στοιχεία έχω που να μου λένε ότι αυτό που σκέφτομαι ισχύει πραγματικά;". Επειδή αισθανόμαστε τόσο άσχημα πολύ συχνά πιστεύουμε ότι τα πράγματα είναι άσχημα χωρίς να εξετάζουμε τα δεδομένα που έχουμε. Όταν όμως κάνετε τον κόπο να εξετάσετε τα δεδομένα τότε μπορεί να δείτε τα πράγματα από άλλη οπτική γωνία.
Για να συνεχίσουμε με το προηγούμενο παράδειγμα, πώς θα μπορούσατε να χρησιμοποιήσετε την τεχνική της εξέτασης των δεδομένων για να ανταπαντήσετε στην αρνητική σας σκέψη "Πάντα βλακείες κάνω. Είμαι ένας αποτυχημένος"; Γράψτε τις ιδέες σας παρακάτω:
Απάντηση: Θα μπορούσατε να ρωτήσετε τον εαυτό σας: "Είναι αλήθεια ότι κάνω πάντα βλακείες; Σίγουρα κάποια πράγματα που κάνω είναι βλακείες, αλλά κάνω και πολλά που δεν είναι" (μπορείτε να αναφέρετε παραδείγματα και για τα δύο). Αν υπάρχει κάποια αλήθεια σε μια αυτοκριτική, μπορείτε να προσπαθήσετε να μάθετε από αυτήν διατηρώντας όμως τον αυτοσεβασμό σας. Είναι καλύτερο να εστιάζετε στο συγκεκριμένο πρόβλημα από το να κατηγορείτε τον εαυτό σας ως "αποτυχημένο".
Ένας εργένης, ο Χρήστος, μου είπε μια φορά ότι δεν μπορεί να παντρευτεί διότι η εμφάνισή του είναι "μέτρια". Πώς θα μπορούσε ο Χρήστος να εξετάσει τα δεδομένα για να βρεί εάν η πεποίθησή του είναι έγκυρη;
Απάντηση: Είπα στον Χρήστο να πάει μια βόλτα στο Κολωνάκι και να βαθμολογήσει πόσο ελκυστικά (σε μια κλίμακα από το 1 - 10) ήταν τα ζευγάρια που κάθονταν στην πλατεία. Ανακάλυψε ότι κάποια από τα ζευγάρια ήταν πράγματι πολύ όμορφα (με βαθμολογία από 7 -10), κάποια ήταν μέτριας εμφάνισης (4-6) και κάποια κάτω από το μέσο όρο (1-3). Παρατήρησε επίσης ότι οι βαθμολογίες των δύο συντρόφων πολλές φορές δεν ήταν ανάλογη. Αρκετές φορές κάποια πολύ όμορφη γυναίκα ήταν στην αγκαλιά ενός άντρα μέτριας εμφάνισης και το αντίστροφο. Αυτό ήταν αρκετό για να πείσει τον Χρήστο ότι η πεποίθησή του δεν ήταν έγκυρη, δεν είναι δηλαδή ανάγκη να είναι κανείς τόσο όμορφος για να κάνει μια στοργική σχέση με έναν άνθρωπο. Αν και είναι σωστό ότι οι πολύ όμορφοι άνθρωποι βρίσκουν πιό εύκολα συντρόφους, το να είσαι όμορφος δεν σημαίνει ότι θα κάνεις τελικά και μια ικανοποιητική σχέση. Το πρόβλημα του Χρήστου δεν ήταν βέβαια η "μέτρια" ομορφιά του αλλά η χαμηλή αυτοεκτίμησή του. Όταν άρχισε να αποδέχεται τον εαυτό του, ανακάλυψε ότι στην πραγματικότητα αρκετές γυναίκες εκδήλωναν ενδιαφέρον να τον γνωρίσουν.
Κάποιες φορές είναι θεμιτό και αναμενόμενο να νιώθεις ενοχές, επειδή, για παράδειγμα, έβλαψες σκόπιμα κάποιον ή διέπραξες κάποιο ποινικό αδίκημα. Αν όμως είσαι σαν τους περισσότερους ανθρώπους, που νιώθουν ένοχοι εξαιτίας όλων αυτών των «πρέπει» που δεν διεκπεραίωσαν, τότε αυτό είναι όχι μόνο κακό για την ψυχική και σωματική σου υγεία αλλά και άδικο για σένα.
Ας δούμε πως μπορείς να αποβάλλεις αυτή την ενοχή:
· Μάθε να συγχωρείς τον εαυτό σου. Κάνε ένα κατάλογο με τα πράγματα για τα οποία νιώθεις ένοχος. Μπορεί να είναι κάποια βλακεία που είπες πρόσφατα, μια σκληρή συμπεριφορά προς έναν συνομήλικο στην παιδική σου ηλικία ή κάποια κακιά συνήθεια που έβλαψε τη σχέση σου μ’ ένα αγαπημένο πρόσωπο. Μετά ρώτησε τον εαυτό σου, «Πως μπορώ να συγχωρέσω τον εαυτό μου και να το ξεχάσω;» Ίσως γράφοντας ένα γράμμα, κουβεντιάζοντάς το, κάνοντας μια δωρεά για φιλανθρωπικό σκοπό ή κάνοντας μια δέσμευση για κάποια προσωπική αλλαγή. Συχνά, το μόνο που χρειάζεται είναι να πεις «συγνώμη». Μετά κάνε ότι χρειάζεται ώστε να συγχωρήσεις ειλικρινά και τελεσίδικα τον εαυτό σου. Αυτό μπορεί να επιφέρει μεγάλη απελευθέρωση.
· Όρισε μια περίσταση όπου «θα απαγορεύεται να νιώθεις ενοχές», π.χ. όποτε πηγαίνεις διακοπές ή όποτε κάνεις κάτι μόνο για τον εαυτό σου. Συχνά οι γυναίκες δεν ανακουφίζονται από το άγχος όταν είναι σε διακοπές, όταν κάνουν διάλλειμα ή άλλες χαλαρωτικές δραστηριότητες, γιατί νιώθουν τύψεις που δεν κάνουν πιο παραγωγικά πράγματα. Πες στον εαυτό σου ότι κάνεις ένα διάλλειμα για συγκεκριμένο λόγο, π.χ. για να μειώσεις το άγχος, να βελτιώσεις την υγεία σου κοκ., οπότε δεν επιτρέπεται να νιώθεις ενοχές. Μόλις αντιληφθείς τον εαυτό σου να λέει «θα ‘πρεπε να …», θύμισέ του τον απαγορευτικό κανόνα που έχεις θέσει. Καλό είναι να ενημερώσεις και την παρέα με την οποία θα βρίσκεσαι για τον κανόνα αυτό.
· Διερεύνησε για ποιο ακριβώς πράγμα νιώθεις ενοχή. Αν, για παράδειγμα, νιώθεις ενοχή γιατί δεν πρόσφερες τη βοήθειά σου σε κάποιον που τη χρειαζόταν, η ενοχή σου οφείλεται στο ότι δεν έχεις διαθέσιμο χρόνο να το κάνεις ή στο ότι δεν συμπαθείς αυτό το άτομο; Ή μήπως θα’ θελες να βοηθήσεις αλλά όχι με τον τρόπο που σου ζήτησε εκείνος; Εξέτασε τι είναι αυτό που κινητοποιεί την ενοχή.
· Χρειάζεται να αναγνωρίσεις ότι το να νιώθεις ενοχή δεν σημαίνει πάντα ότι αυτό που έκανες ήταν λάθος. Αν για παράδειγμα, νιώθεις ενοχή γιατί προτίμησες να χαλαρώσεις με ένα βιβλίο αντί να συναντήσεις τη φίλη σου που έχει πάντα κάποιο πρόβλημα, αυτό σημαίνει ότι μαθαίνεις να βάζεις όρια και να παίρνεις χρόνο για σένα. Σε τέτοιες περιπτώσεις μπορεί με σιγουριά να παραδεχτείς ότι έκανες τη σωστή επιλογή.
· Αν πράγματι έκανες κάτι που ήταν λάθος, διόρθωσέ το – αν είναι εφικτό – αντί να νιώθεις ενοχές γι’ αυτό.
· Δεσμεύσου να λες ΟΧΙ τουλάχιστον μία φορά τη μέρα. Δεν επιτρέπονται ενοχές γι’ αυτό.
· Κράτα ένα ημερολόγιο ενοχών. Κάθε φορά που νιώθεις ενοχή για κάτι, κατέγραψέ το στο ημερολόγιο σου, σημειώνοντας την ημερομηνία, την ώρα και για ποιο πράγμα νιώθεις ενοχή. Κάθε 15 μέρες, διάβασε ξανά τις παλαιότερες εγγραφές για να βρεις για ποια πράγματα έχεις συνήθως ενοχή. Αυτό θα σε βοηθήσει να βρεις την προέλευση των ενοχών σου και να τη διαχειριστείς καλύτερα.
· Σταμάτησε να σκέφτεσαι πράγματα που έχεις ήδη κάνει και δεν μπορείς να αλλάξεις. Εστιάσου στο παρόν – στο τι μπορείς να κάνεις σήμερα για να καλυτερεύσεις τη ζωή σου και το περιβάλλον σου.
· Μίλησε με κάποιον που θυμάται το περιστατικό για το οποίο νιώθεις ενοχές. Συχνά οι αναμνήσεις μας δεν είναι απόλυτα ακριβείς. Η ενοχή μπορεί να προέρχεται από κάτι που δεν έγινε πραγματικά έτσι όπως το θυμάσαι.
· Φτιάξε μια λίστα με 10 πράγματα που σ’ αρέσουν στον εαυτό σου. Οι περισσότεροι άνθρωποι είναι πολύ επικριτικοί με τον εαυτό τους, χωρίς να αναγνωρίζουν τα καλά τους στοιχεία, τις επιτυχίες, τις σωστές επιλογές. Η ενοχή δεν είναι τόσο παρούσα στους ανθρώπους που νιώθουν χαρούμενοι και ασφαλείς μ’ αυτό που είναι. Κράτησε αυτή τη λίστα κάπου που μπορείς να έχεις άμεση πρόσβαση οποτεδήποτε και κοίταζέ την όποτε νιώθεις ενοχές για το τι έπρεπε ή δεν έπρεπε να κάνεις.
http://www.psychotherapeia.net.gr/images/guilt3.jpg
· Αποδέξου ότι πάντα κάνεις ότι καλύτερο μπορείς, τίποτα περισσότερο. Έτσι λοιπόν, ίσως σαν μητέρα δεν έπαιξες πολύ με τα παιδιά σου αλλά τα έβγαζες βόλτες, τα πήγες σε μουσεία και πάρκα. Ίσως δεν έκανες εκπλήξεις στον σύντροφό σου με ρομαντικές χειρονομίες και δώρα αλλά είσαι εκεί γι’ αυτόν, τον ακούς, τον βοηθάς και τον υποστηρίζεις άνευ όρων.
· Φτιάξε μια πινακίδα με τον τίτλο «Το αξίζω» και κρέμασέ την πάνω απ’ το γραφείο σου. Την επόμενη φορά που θα νιώσεις ένοχος για την επιτυχία σου ή σκεφτείς ότι δεν την αξίζεις, κοίταξε την πινακίδα και επανέλαβε τη φράση της 15 φορές.
.
· Είναι παράλογο να νιώθεις ενοχή για όλα τα κακώς κείμενα του κόσμου.Σαν άνθρωποι, το καθήκον μας είναι να κάνουμε ότι καλύτερο μπορούμε, στα πλαίσια των δυνατοτήτων μας × τίποτα περισσότερο απ’ αυτό.
· Αποδέξου ότι είναι θεμιτό και απαραίτητο να φροντίζεις τον εαυτό σου.
· Διερωτήσου, «Δε θα ήταν άσκοπο να νιώθει ενοχή κάποιος άλλος για κάτι που ταλαιπωρεί εμένα?» «Θα συγχωρούσα κάποιον επειδή έκανε αυτό που έκανα κι εγώ ή δεν έκανε αυτό που δεν έκανα κι εγώ?» Αν ναι, τότε κάνε για τον εαυτό σου αυτό που θα έκανες και για τους άλλους.
· Μην επιτρέπεις στους άλλους να σου δημιουργούν ενοχή. Οι μητέρες έχουν μια τρομερή ικανότητα να κάνουν τα παιδιά τους να νιώθουν ενοχή – ακόμα κι αν το παιδί είναι 60 ετών. Κάποιοι σύντροφοι, αφεντικά, παιδιά και θρησκευτικοί ηγέτες είναι επίσης ειδικοί στο να κάνουν τους άλλους να νιώθουν άσχημα για κάτι που είπαν ή έκαναν. Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε ότι δεν έχουν δικαίωμα να το κάνουν και εμείς δεν έχουμε υποχρέωση να ακούμε τέτοια πράγματα. Μόνο στον εαυτό μας λογοδοτούμε για τις πράξεις μας. Με την προϋπόθεση ότι δεν έχεις παραβιάσει το νόμο ή μια επίσημη υπόσχεση, μόνο εσύ έχεις δικαίωμα να κρίνεις αν έκανες κάτι κακό. Ένα αγαπημένο πρόσωπο μπορεί φυσικά να σου πει αν τον πλήγωσε κάτι που έκανες, αλλά δεν έχει δικαίωμα να σου πει ποια θα ‘πρεπε να ‘ναι η αντίδρασή σου.
· Αναρωτήσου, «γιατί θέλεις να ζεις με ενοχή;» Δεν εξυπηρετεί σε τίποτα παρά μόνο στο να σε κάνει δυστυχή.Παρατήρησε τον τρόπο με τον οποίο το μυαλό σου γίνεται πραγματικός εχθρός σου με το να ενισχύει συνεχώς συναισθήματα ενοχής για πράγματα που έκανες στο παρελθόν.
· Μπορείς να χρησιμοποιείς τα λάθη σου για να ωριμάσεις. Αντί να νιώθεις ενοχές για κάποιο λάθος που έκανες, μπορείς να αξιοποιήσεις την εμπειρία σαν μια ευκαιρία για προσωπική ανάπτυξη.
· Μήπως κουβαλάς ενοχή ή ντροπή από την παιδική σου ηλικία, η οποία παραμορφώνει τον τρόπο που βλέπεις τα πράγματα σήμερα; Αν έχεις πολύ υψηλά στάνταρντ, χρειάζεται να μαλακώσεις τον «εσωτερικό σου κριτή» και να χαμηλώσεις τα στάνταρντ σου.
· Μην αναλαμβάνεις κάποια ευθύνη αν δεν είσαι σίγουρος ότι είναι δική σου. Για παράδειγμα, αν αναλαμβάνεις την ευθύνη αυτών που υποφέρουν, ανεξάρτητα από το αν έχεις εσύ κάποια συμμετοχή σ’ αυτό, τότε σίγουρα θα βιώνεις τρομακτικές ενοχές.
· Η ενοχή είναι ένα μέσο ελέγχου. Κάποιοι άνθρωποι θα προσπαθήσουν να σε εκμεταλλευτούν, κάνοντάς σε να πιστεύεις ότι εσύ φταις που εκείνοι υποφέρουν και έτσι θα μπορούν να σε ελέγχουν. Η αυτογνωσία θα σε βοηθήσει αφενός να νιώθεις καλύτερα αλλά και να προστατεύεις τον εαυτό σου απ’ όσους θα προσπαθήσουν να σ’ εκμεταλλευτούν.
· Είναι σκόπιμο ο καθένας μας να εντοπίσει ποιός είναι ο προσωπικός του ηθικός κώδικας αναφορικά με το τι είναι καλό και σωστό και να επιδιώξει να ζήσει τη ζωή του σύμφωνα μ’ αυτόν, ανεξάρτητα από το τι πιστεύουν οι άλλοι. Να υποστηρίζουμε τις απόψεις μας, τις επιθυμίες και τις ανάγκες μας. Έτσι, αυτοί που μας πλησιάζουν θα μας έχουν επιλέξει γι’ αυτό που πραγματικά είμαστε και εμείς θα μπορούμε να είμαστε ο εαυτός μας.
http://enallaktikidrasi.com/2013/09/elegkste-tis-skepseis-elegske-to-thymo/?fb_action_ids=10204635622943311&fb_action_types=o g.likes&fb_source=feed_opengraph&action_object_map =%7B"10204635622943311"%3A622659391097930%7D&actio n_type_map=%7B"10204635622943311"%3A"og.likes"%7D& action_ref_map=%5B%5D
ελέγξτε τις σκέψεις – ελέγξτε το θυμό
ΟΤΑΝ ΟΛΑ ΦΑΝΟΝΤΑΙ ΧΑΛΙΑ…
να θυμάσαι αυτά τα 9 «πραγματάκια»…
Στη ζωή μας, τα πράγματα άλλοτε πηγαίνουν από το καλό στο καλύτερο και άλλοτε από το κακό στο χειρότερο. Και αργά ή γρήγορα πρέπει να συμφιλιωθούμε με αυτή την κατάσταση όσο δύσκολο κι αν φαντάζει αυτό. Γιατί δε θα μπορέσουμε να χειριστούμε τα συναισθήματά μας διαφορετικά…
Για τον καθένα έρχεται εκείνη η στιγμή που νομίζει ότι έχει πιάσει πάτο. Τότε είναι που πρέπει να ανασυνταχθείς, να μαζέψεις τις δυνάμεις σου και να προχωρήσεις. Άλλωστε:
1. Υπάρχουν πράγματα τα οποία είναι απλά εκτός ελέγχου.
Στην καθημερινότητά μας τα περισσότερα προβλήματα είναι ελεγχόμενα και στο χέρι μας να επιλυθούν. Καμιά φορά όμως, συμβαίνει κάτι το οποίο δεν μπορείς να λύσεις. Πρέπει απλά να περιμένεις για να περάσει …ή να ξεχαστεί. Μην του δίνεις περισσότερη αξία από όση πρέπει. Αν αρρώστησες κι έχασες ένα πολλά υποσχόμενο Σαββατοκύριακο, δεν πειράζει. Θα έρθουν πολλά ακόμα καλύτερα. Don’t give a fuck!
2. Ο χρόνος δε γυρίζει πίσω.
Και αυτό πρέπει να το συνειδητοποιήσουμε στον μέγιστο βαθμό. Αυτό που ζούμε σήμερα δε θα το ξαναζήσουμε ποτέ στο μέλλον. Κλείσε τα μάτια σου και συνειδητοποίησε αυτό που μόλις διάβασες. Μήπως πρέπει να αρχίσεις να λειτουργείς διαφορετικά;
3. Η αποτυχία είναι μέρος της μάθησης.
Αν δεν αποτυγχάνεις σε τακτά χρονικά διαστήματα τότε κάτι δεν κάνεις καλά. Αυτό ακριβώς! Ποιος σου είπε ότι οι προσπάθειές σου είναι εγγυημένες επιτυχίες; Κανείς! Ίσα ίσα που το αρνητικό αποτέλεσμα έχει και τις περισσότερες πιθανότητες (σύμφωνα με κάτι νόμους του Μέρφυ). Οπότε απλά συνέχισε να προσπαθείς. Όσες φορές και να φας το κεφάλι σου. Ο τοίχος θα πέσει. Κάποια στιγμή…
4. Κορυφή υπάρχει όπου υπάρχει και πάτος.
Σε κάποιο βιβλίο το είχα διαβάσει αυτό και μου άρεσε. Κόλλαγε και γάντι στο άρθρο οπότε τσιμπήστε την ατάκα.
5. Αν δεν εστιάζεις στην άσχημη κατάσταση όλα φαντάζουν καλύτερα.
Υπάρχουν όντως σκατά καταστάσεις στη ζωή μας. Ή μάλλον σκατά λεπτομέρειες που κάνουν ολόκληρη τη ζωή μας σκατά. Ήρθε η ώρα λοιπόν να σταματήσουμε να εστιάζουμε σε αυτές τις λεπτομέρειες. Να τους δώσουμε τη σημασία και την αξία που τους αρμόζει και να δούμε το γύρω γύρω. Πόσο καλύτερα είναι έτσι… Ε;
6. «Όλα θα πάνε καλά».
Καμιά φορά πρέπει να ακούμε αυτή την έκφραση από ανθρώπους που έχουν το ειδικό βάρος να την ξεστομίσουν. Και αυτοί οι άνθρωποι είναι κυρίως μέλη της οικογένειάς μας. Άτομα τα οποία μας κάνουν να αισθανόμαστε ασφάλεια και ακόμη και 4 λέξεις τους μπορούν να αλλάξουν ολόκληρη την ψυχολογία μας…
7. Ότι δε σε σκοτώνει, σε κάνει πιο δυνατό.
Αυτό δεν το διάβασα σε βιβλίο. Το λένε όλοι. Αλλά και αυτό κολλάει οπότε γιατί να μην το συμπεριλάβω;
8. Η ζωή είναι απλά ένα παιχνίδι.
Οι πιο ευτυχισμένοι άνθρωποι είναι αυτοί που ζουν με την εντύπωση ότι η ζωή είναι απλά ένα παιχνίδι. Και όλα τα παιχνίδια έχουν ευκολίες και δυσκολίες. Στο τέλος όμως, οι «καλοί» ανταμείβονται με happy end. Οι μίζεροι, από την άλλη, μαζεύουν απλά ένα …Game Over!
9. Υπάρχουν πιο σημαντικά πράγματα στη ζωή.
Το 90% των προβλημάτων μας είναι ασήμαντο σε σχέση με τη γενικότερη ζωή. Τη δική μας και των γύρω μας… Το υπόλοιπο 9% ανήκει στην κατηγορία νο1: «Υπάρχουν πράγματα τα οποία είναι απλά εκτός ελέγχου». Οπότε μένει ένα 1% των προβλημάτων με τα οποία πρέπει να ασχοληθείς. Δεν είναι πολύ πιο απλά τα πράγματα τώρα;
savoirville.gr/otan-ola-fainontai-xalia/
Όπως έχουμε επανειλημμένα τονίσει από αυτό το site «Πολίτες ενάντια στην κατάθλιψη», η αντιμετώπιση της κατάθλιψης στηρίζεται σε ένα πλέγμα παρεμβάσεων (ψυχοθεραπεία, ομάδες αυτοβοήθειας, εκμάθηση διαχείρισης των συμπτωμάτων από το ίδιο το άτομο, διατροφή, άσκηση, αλλαγή τρόπου ζωής και φάρμακα).
Μέσα σε αυτό το πολύπλοκο menu, τα αντικαταθλιπτικά φάρμακα έχουν μια ιδιαίτερη θέση, στο βαθμό που στο ευρύ κοινό δημιουργείται συχνά μία σύγχυση για τη δράση τους, τις ενδείξεις και τις παρενέργειές τους. Για μερικούς τα αντικαταθλιπτικά είναι τα χάπια της ευτυχίας (π.χ. η ευρύτατη χρήση του Prozac στις Η.Π.Α.) ή μόδα, χωρίς να υπάρχει πραγματική ιατρική ένδειξη για συνταγογράφησή τους.
Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία του Ε.Ο.Φ. οι Έλληνες καταφεύγουν με αυξητικές τάσεις κάθε χρόνο στη χρήση ψυχοφαρμάκων (στα λεγόμενα αντικαταθλιπτικά και αγχολυτικά) προκειμένου να αντιμετωπίσουν, συχνά χωρίς συμβουλή ή επίσκεψη σε ειδικό, τις διάφορες ψυχοσωματικές διαταραχές που έχουν ή νομίζουν ότι έχουν.
Εξ άλλου οι κοινές ψυχικές διαταραχές επικρατούν στο 15-20% του γενικού πληθυσμού και δυστυχώς μόνο το ¼ αυτού του πληθυσμού λαμβάνει (και όχι πάντα) μία θεραπεία και αντιμετώπιση με ορθολογική χρήση των φαρμάκων.
Συνήθως η ελαφρά και μέτριας μορφής κατάθλιψη δεν χρειάζεται αντικαταθλιπτικά. Ωστόσο, η απόφαση της χορήγησης αντικαταθλιπτικών θα πρέπει να λαμβάνεταιαπο τον ψυχίατρο, σε συνεργασία με τον ασθενή και την οικογένειά του, αν κριθεί απαραίτητο, προκειμένου να υπάρχει συστηματική λήψη της αγωγής. Προϋποθέσεις για αυτή την απόφαση είναι ο προσδιορισμός της φύσης και σοβαρότητας της κατάθλιψης συμπεριλαμβανομένης και της αυτοκτονικότητας, οι πεποιθήσεις και προκαταλήψεις του ασθενούς και της οικογένειάς του για τα φάρμακα, καθώς και η ενεργητική συμμετοχή του πάσχοντος στη θεραπεία.
1.Ποιος χρειάζεται αντικαταθλιπτικά;
Για την απόφαση της χορήγησης λαμβάνονται υπόψη πολλοί παράγοντες όπως:
η δυσκολία του ατόμου στην εργασία
στις κοινωνικές του υποχρεώσεις
στη λειτουργικότητα
αν έχει άλλα προβλήματα υγείας
αν υπάρχει έντονη αϋπνία
ή απώλεια της όρεξης
ή ιδέες αυτοκαταστροφής
Συχνά χρειάζεται μια στάση αναμονής και καλής αξιολόγησης από τον ειδικό, ή ορθή διάγνωση, με μακροπρόθεσμο στόχο με αντιμετώπιση όχι μόνο της δύσκολης παρούσας κατάστασης, αλλά και των πιθανών αποτροπών της.
2.Πώς δρουν τα αντικαταθλιπτικά;
Τα αντικαταθλιπτικά διακρίνονται στις ακόλουθες κατηγορίες:
Τρικυκλικά
Αναστολείς της μονοαμινοξειδάσης (ΙΜΑΟ)
Εκλεκτικοί αναστολείς επαναπρόσληψης της σεροτονίνης (SSRI’S)
Αναστολείς επαναπρόσληψης της σεροτονίνης (SARI)
Aναστολείς της επαναπρόσληψης της νορεπινεφρίνης και της ντοπαμίνης (NDRI)
Μελέτες έχουν δείξει ότι τα επίπεδα κάποιων σημαντικών νευρομεταβιβαστών (σεροτονίνη, ντοπαμίνη,νοραδρεναλίνη) είναι χαμηλά στις συνάψεις και αυτό οδηγεί σε λανθασμένη εγκεφαλική επικοινωνία και μεταφορά μηνυμάτων. Τα αντικαταθλιπτικά επηρεάζουν την ποσότητα των νευροδιαβιβαστών στο χώρο ανάμεσα στα κύτταρα την ισορροπία στις συνάψεις στο κεντρικό νευρικό σύστημα. Από τις αναφερθείσες κατηγορίες των αντικαταθλιπτικών χρησιμοποιούνται ευρέως στη σύγχρονη ψυχιατρική οι 3 τελευταίες, ιδιαίτερα δε η 3η.
3.Πόσο καιρό πρέπει να τα παίρνω ώστε να υπάρχει βελτίωση;
Η φαρμακευτική αγωγή χορηγείται συνήθως για 6 μήνες. Χρειάζεται να έχουμε υπομονή, αφού τα αντικαταθλιπτικά για να δράσουν απαιτούν 3-4 εβδομάδες. Αν διακοπεί η θεραπεία, υπάρχει κίνδυνος υποτροπής. Δε χρειάζεται να σκεφτόμαστε ότι θα παίρνουμε αντικαταθλιπτικά μια ζωή. Αρκεί να εκπαιδευτούμε να παρατηρούμε τις διακυμάνσεις και τα προειδοποιητικά σημεία στον εαυτό μας, ώστε να τα αναφέρουμε στον γιατρό που μας παρακολουθεί.
4.Αν ξεχάσω μια δόση;
Πολύ απλά, συνεχίζουμε κανονικά την επόμενη μέρα.
5.Πότε μπορώ να τα σταματήσω;
Τα αντικαταθλιπτικά, μαζί με τις άλλες ψυχοθεραπευτικές και ψυχοκοινωνικές παρεμβάσεις, ρυθμίζουν θετικά την πορεία της κατάθλιψης.
Είναι σοβαρό λάθος ο ασθενής να αποφασίζει μόνος του για την πρόωρη διακοπή τους. Η απόφαση θα πρέπει να λαμβάνεται σε συνεργασία με τον ψυχίατρο σε ένα κλίμα βασικής εμπιστοσύνης στα πλαίσια της θεραπευτικής συμμαχίας.
Τα αντικαταθλιπτικά δεν προκαλούν εξάρτηση.
6.Τί παρενέργειες έχουν συνήθως;
Εξαρτάται από την συγκεκριμένη κατηγορία. Ωστόσο, οι συνήθεις παρενέργειες είναι οι ήπιες γαστρεντερικές διαταραχές (ναυτία, διάρροια), αϋπνία, σεξουαλική δυσλειτουργία, μικρή αύξηση βάρους, ελαφρά κόπωση και σπάνια ήπια υπέρταση. Αυτές οι παρενέργειες, όταν εμφανισθούν, δε διαρκούν περισσότερο από 4-5 μέρες. Έχει σημασία να μην διαβάζει ο ασθενής, χωρίς γνώσεις και εμπειρία, το σύνολο των που αναγκαστικά αναγράφονται στα ιατρικά φυλλάδια, γιατί επηρεάζεται αρνητικά και κινδυνεύει να στερήσει τον εαυτό του από μια χρήσιμη θεραπεία.
7.Υπάρχουν αντενδείξεις για να παίρνω άλλα φάρμακα μαζί με τα αντικαταθλιπτικά;
Σε γενικές γραμμές είναι συμβατά με άλλες θεραπείες όπως αντιβιοτικά, αντιφλεγμονώδη κτλ. Είναι σπάνιες οι αντενδείξεις.
8.Τα αντικαταθλιπτικά τι διαφορά έχουν με τα αγχολυτικά;
Τα αγχολυτικά ηρεμιστικά συστήνονται και είναι ασφαλή για την αντιμετώπιση κυρίως του άγχους, σε οξεία ή χρόνια μορφή του. Προκαλούν ήπιο εθισμό όταν κάποιος τα παίρνει ανεξέλεγκτα, γι’αυτό και πρέπει να συνταγογραφούνται από ειδικό.
9.Παχαίνουν τα αντικαταθλιπτικά;
Τα περισσότερα και τα νεότερης γενιάς όχι, αντίθετα προκαλούν στην αρχή κάποιας μορφής ανορεξία. Στα παλαιότερης γενιάς αντικαταθλιπτικά συνέβαινε αυτό, αλλά πλέον δεν χρησιμοποιούνται. Προσοχή όμως, δεν πρέπει να παίρνουμε «χάπια της ευτυχίας» σαν «μόδα για να αδυνατίσουμε»!
Μη διστάζετε να ρωτάτε το γιατρό σας για όλα τα παραπάνω, π.χ.
Πως λειτουργεί η θεραπεία στον εγκέφαλό μου;
Πότε θα αισθανθώ βελτίωση;
Ποιους κινδύνους και τι παρενέργειες διατρέχω;
Μπορώ να κάνω κάτι για να κάνω την θεραπεία πιο αποτελεσματική;
Είναι αυτή που παίρνω η συνηθισμένη θεραπεία για αυτή την διαταραχή;
Υπάρχουν άλλες λύσεις εκτός από τη θεραπεία αυτή;
Πώς μπορώ να έρθω σε επαφή μαζί σας σε περίπτωση επείγουσας ανάγκης;
H κατάθλιψη είναι μια πολυπαραγοντική διαταραχή της ψυχικής διάθεσης και χρειάζεται έναν συνδυασμό φαρμακευτικής, ψυχοθεραπευτικής αντιμετώπισης , μαζί με αλλαγές στον τρόπο ζωής του ατόμου.
Ωραίο θέμα...
Έχω διαβάσει αρκετά απ' όσα έχετε ποστάρει οπότε ποστάρω κι' εγώ μερικά "δικά μου", μπορεί να ξαναεπανέλθω.
http://mobile.pathfinder.gr/stories/...-katathlipshs/
http://www.sigmalive.com/archive/lif.../health/316011
http://www.elenakostaki.com/#!-----/c16vz
http://expandedconsciousness.com/201...tired-hearing/
http://www.aftognosia.gr/methodoi-ps...-11-52-52.html
http://www.lifehack.org/articles/lif...epression.html
Μια ενδιαφερουσα ιστορια, στην οποια βρηκα σημαντικες εξηγησεις περι χρονιας καταθλιψης και την μοιραζομαι μαζι σας.
http://www.pitsilidis.gr/magazine_gr...88&category=16
Χρόνια Πολλά σε όλες τις βασανισμένες ψυχές,εύχομαι σε όλους ηρεμία και υγεία !!!!
https://scontent-mxp1-1.xx.fbcdn.net...d0&oe=56E3F62D
Οχι χρονια πολλα σε μη βασανισμενες ψυχες ? γιατι τετοια διακριση ?
Καλησπερα ΑγγελεQuote:
Originally Posted by Macgyver
Σε ενα φορουμ ψυχολογικης υποστηριξης ποσσεσ πιθανοτητες υπαρχουν να συμμετεχουν αβασανιστοι ανθρωποι ? :P
a μη το λεσ πολλοι ειναι ιμιτασιον νομιζουν οτι εχουν προβλημα αλλα αμα τουσ πεισ κανα δυο κουβεντουλεσ ομορφεσ φευγει
αυτοι για μενα ειναι ιμιτασιον γιατι το δικο μου προβλημα δε φευγει με τιποτα
Γεια σου ελις μου,φυσικα ο καθενας με τα προβληματα του,αλλοι σε μεγαλυτερο κ αλλοι σε μικροτερο βαθμο,να συμπληρωσω μονο ,εκτος απο χρονια πολλα να ειναι κ χρονια καλα :)Quote:
Originally Posted by elis
εγω ενα θα σου πω κουκλα μου κι αμα θεσ το πιστευεισ ολο το κουμπι ειναι τα λεφτα
αμα εχεισ λεφτα τρεχεισ ολη μερα στουσ γιατρουσ και τα νοσοκομεια να δεισ τι εχεισ αμα
δεν εχεισ καθεσαι σπιτι σου περνεισ τα φαρμακακια σου και κανεισ υπομονη
οτι θα γινει κανενα θαυμα αμα εσεισ εχετε λεφτα να γυρνατε στουσ γιατρουσ να κανετε εξετασεισ
για να βρειτε την δεν παει καλα η τι παει καλα εγω δεν εχω λεφτα για πεταμα
και τετοιεσ μαλακιεσ δεν κανω πλεον εκανα τη γυρα μου ενημερωθηκα και τωρα ξανα μαλακιεσ δεν κανω
κι ασ μην ειμαι καλα κι ασ μη γινω ποτε καλα δε με νοιαζει πλεον αλλαξα
οταν ετρεχα μου λεγαν μαλακιεσ τωρα προτιμω να παω για καφε και να ζω το μαρτυριο παρα να παω στο γιατρο
τελοσ για μενα αυτα αλλαξα πολυ οχι λιγο και λεφτα να ειχα δε θα τα δινα πλεον με τιποτα
με αποσυντονησες βρε ελισ ,πανω σε τι το λες αυτο ?
σε ολη την κατασταση των βασανισμενων ψυχων ξερεισ ποσο αυθεντικα βασανισμενοι υπαρχουν εκει εξω πολλοι
ξερεισ τι κανουν ολοι αυτοι δεν πανε στουσ γιατρουσ δεν μπαινουν σε φορουμ ξερεισ τι κανουνε
δουλευουνε βασανιζομενοι να ζησουνε δε θα τουσ βρεισ εδω μεσα παντωσ οι αληθινα βασανισμενοι ειναι εκει εξω
εγω δεν πιστευω οτι ειναι εδω
εγω τουσ βλεπω εσεισ δε θα τουσ δειτε ποτε μου φαινεται
Ισως κ να μην εχεις κ αδικοQuote:
Originally Posted by elis
καθενασ με τουσ ομοιουσ του κουκλα μου ετσι ειναι η ζωη
εγω πιστευω οτι σχεδον ολοι περνουν απο τη φαση πηγα σε ψυχολογο
η διαφορα ειναι..
οτι αυτοι που συμβιβαζονται ευκολα θα μεινουν εκει
αυτοι που ειναι ασυμβιβαστοι θα φυγουν
κ αυτοι που το τερματισαν θα βρουν δικες τους λυσεις.
"Φταίω για όλα": 11 παγίδες που δημιουργούν ενοχές
Η Προσωποποίηση. Η μητέρα της ενοχής.
Πιστεύετε ότι είστε υπεύθυνοι για κάποιο αρνητικό γεγονός ενώ δεν υπάρχει κάποια αντικειμενική απόδειξη για κάτι τέτοιο; Συμπεραίνετε αυθαίρετα πως ό, τι συμβαίνει είναι σφάλμα δικό σας ή εκφράζει την ανικανότητά σας ακόμα και όταν εσείς δεν φταίτε ούτε στο ελάχιστο; Τότε σίγουρα πρέπει να διαβάσετε το άρθρο του ψυχοθεραπευτή Ντέιβιντ Μπερνς που ακολουθεί.
Επιστημονική επιμέλεια κειμένου, ψυχίατρος- ψυχοθεραπευτής, κύριος Γρηγόρης Σίμος.
Κάποτε όταν μια ασθενής μου δεν εφάρμοσε την μέθοδο θεραπείας που είχα προτείνει είπα: Είμαι απαίσιος θεραπευτής, εγώ φταίω που η δεν εφάρμοσε την τεχνική αυτοβοήθειας που της σύστησα. Εγώ φταίω που δε δούλεψε αρκετά ώστε να μπορέσει να βοηθηθεί. Ομοίως και μια μητέρα που το παιδί της παίρνει κακούς βαθμούς σκέφτεται: «Είμαι κακή μητέρα». Παραδείγματα υπάρχουν πολλά.
Η προσωποποίηση σας δημιουργεί ενοχές που σας κάνουν να παραλύετε. Υποφέρετε από κάτι τρομακτικό δυσβάσταχτο αίσθημα ευθύνης που σας αναγκάζει να επωμίζεσθε τα λάθη όλου του κόσμου. Συγχέετε την επιρροή με τον έλεγχο στους άλλους αλλά ξεχνάτε πως κανείς δεν έχει την ικανότητα να ελέγχει απόλυτα την συμπεριφορά των άλλων. Αυτό που κάνουν οι άλλοι είναι δική τους ευθύνη όχι δική σας.
Υπάρχουν 10 πολύ συνηθισμένες λάθος σκέψεις που μας οδηγούν σε αυτή τη συμπεριφορά. Μάθετε να τις αναγνωρίζετε και προσπαθήστε να τις θυμάστε σαν τον αριθμό του τηλεφώνου σας. Η γνώση τους θα σας φανεί ανεκτίμητη κάθε φορά που δημιουργείτε ενοχές στον εαυτό σας.
Οι σκέψη του όλα ή τίποτα. Βλέπετε τα πράγματα σαν άσπρα ή μαύρα χωρίς τις ενδιάμεσες αποχρώσεις του γκρι. Τα πράγματα είναι είτε εξαίσια είτε απαίσια και αν ότι απέχει ελάχιστα από το να είναι τέλειο τότε είναι απόλυτα αποτυχημένο.
Η υπεργενίκευση. Βλέπετε μια μοναδική αρνητική λεπτομέρεια και επικεντρωνόσαστε αποκλειστικά σε αυτή έτσι ώστε να καταλήγετε ότι όλη η κατάσταση είναι αρνητική. Η στάση αυτή θυμίζει μια σταγόνα μελάνι που χρωματίζει όλο το νερό ενός ποτηριού.
Η απόρριψη του θετικού. Απορρίπτετε τις θετικές εμπειρίες επιμένοντας πως δε μετράνε επιμένοντας Πως δεν μετράνε για τον ένα ή τον ‘άλλο λόγο. Με τον τρόπο αυτό διατηρείτε κάποιες αρνητικές πεποιθήσεις που έρχονται σε πλήρη αντίθεση με τις καθημερινές σας καταστάσεις.
Βγάζετε αυθαίρετα συμπεράσματα. Προτρέχετε στην εξαγωγή αρνητικών συμπερασμάτων. Συμπεραίνετε πως κάποιος είναι ενχθεικός απέναντί σας χωρίς να ελέγχετε αν αυτό ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Συνήθως προβλέπετε ότι όλα θα πάνε στραβά στο μέλλον και πείθετε τον εαυτό σας συνέχεια για αρνητικές εξελίξεις. Μπορεί να τις προκαλείτε κιόλας με αυτόν τον τρόπο.
Μεγενθύνετε τα πάντα- λειτουργείτε καταστροφολογικά ή προκαλείτε σμίκρυνση των συμβάντων. Συνήθως δίνετε μεγάλη σημασία στην επιτυχία κάποιου άλλου και κάνετε να φαίνονται μηδαμινά τα όσα καταφέρνετε εσείς.
Χρησιμοποιείτε τη συναισθηματική λογική. Πιστεύετε πως τα αρνητικά συναισθήματα αντικατοπτρίζουν απαραίτητα και την πραγματικότητα. Αισθάνομαι έτσι , συνεπώς έτσι είναι τα πράγματα.
Οι δηλώσεις του ΠΡΕΠΕΙ. Προσπαθείτε να περάσετε τις επιθυμίες σας ή τη συμπεριφορά των άλλων από ο κρεβάτι του Προκρούστη υποτάσσοντάς τα σε πρέπει ή δεν πρέπει. Οι συναισθηματικές συνέπειες τέτοιων γνωστικών λαθών είναι ντροπή και ενοχή ια σας θυμό και πίκρα για τους άλλους ανάλογα με το που κατευθύνετε αυτά τα πρέπει
Η ανακρίβεια. Πρόκειται για μια μορφή ακραίας υπεργενίκευσης όπου ένα λάθος ή μια αδυναμία σας, σας μεταφέρει από το έχω στο είμαι. Έτσι αντί να σκεφτείτε έχω κάνει λάθος σκέφτεστε είμαι ένα λάθος. Όταν η συμπεριφορά κάποιου σας απογοητεύει του κολλάτε μια αρνητική ετικέτα. Είναι ένα τέρας. Η ανακρίβεια είναι το γνωστικό εκείνο λάθος όταν περιγράφετε ένα γεγονός με εκφράσεις ανακριβείς ή συναισθηματικά φορτισμένες.
λαικ με δεκα αστερια μισελεν και χρηση εγγυηση εκο απο βενζιναδικο του κυρ μητσου του αλκοολολικου που ομωσ ειναι καλοσ ανθρωποσ και εχει και δυο παιδια καλα ειναι κι αυτα αλλα θελουν στρωσιμο ακομα τελοσ παντων πολυ μ αρεσε αυτο οντωσ ετσι ειναιQuote:
Originally Posted by αλεξανδρος_77
https://www.youtube.com/watch?v=GcsFZM3xuko
Δεν μιλάει ακριβώς για την κατάθλιψη, αλλά πιστευω πως ο μηναχισμός που σε οδηγει στην εξαρτηση μοιάζει πάρα πολύ με τον μηχανισμό που σε οδηγεί να αποκοπεις από τον εαυτό σου και να οδηγηθείς σε διάφορες ψυχικές αρρώστιες, όπως και η κατάθλιψη.
Ό,τι πιο εύστοχο έχω διαβάσει τελευταία. Συμφωνώ Άλεξ.Quote:
Originally Posted by αλεξανδρος_77
https://www.youtube.com/watch?v=LTO_...GGLm4&index=78
υπαρχουν διαθεσιμοι ελληνικοι υποτιτλοι
https://www.youtube.com/watch?v=5IyFJEgdLgE&index=107&list=PLm8YwIMt9CKHbg C2m1o9dyWQinNDGYBaI
αυτο το βιντεο εχει το καλο οτι ο ευτυχης (οσι ξερετε το καναλι του ανεβαζε μια περιοδο τετοια βιντεο -ψαξτε οσοι δεν ξερετε ειναι πολυ ενδιαφεροντα) ειναι οτι δεν αναφερει απλως τεχνικες τις αναλυει οσο μπορει..
αυτο ειναι ενα tip οταν διαβαζετε τετοια αρθρα (να βρισκετε μονοι σας λυσεις σε αυτα που διαβαζετε) μονο ετσι εχει νοημα (γνωμη μου)!
μπραβο ορεστη πολυ γλυκο βιντεακι
χαιρομαι που σου αρεσε ρεα ! συμπτωματικα επειδη ειμαι fan του ευτυχη και παρακολουθω τα βιντεο του ανεβασε σημερα ενα βιντεο και ειπε γιατι σταματησε να ανεβαζει τα "mind food"...
η συμβουλη του τα λεει ολα...
και ειναι ενα βημα πιστευω για οσους προσπαθουμε να βγουμε απο τον κυκλο της μιζεριας (ας πουμε) ,της στεναχωριας ,του προβληματισμου , των κακων σκεψεων..
τι λεει λοιπον? σταματηησε να κανει τα βιντεο γιατι του "ετρωγαν το χρονο να κανει αλλα πραγματα(που ηταν τα πραγματα και οι συμπεριφορες που μιλουσε στα βιντεο)
αυτο ειναι σαν μια πολυ καλη συμβουλη πιστευω απο ενα ανθρωπο που απο τι φενεται ειχε καποιες δυσκολιες οπως εμεις και τα καταφερε!
δεν κανω τον εξυπνο αλλωστε εχω και γω πολλα θεματα να λυσω ακομα αλλα πιστευω το βιντεο αλλα και η συμβουλη του να σας βαλει λιγο σε (θετικες)σκεψεις!
πιστεψτε παιδια οτι μπορειτε να καταφερετε , μπορειτε ειμαι σιγουρος!!!! αλληλοβοηθιομαστε εδω περα για να πετυχουμε ενα στοχο , να απαλλαγουμε απο αυτες τις σκεψεις που μας καταστρεφουν την ζωη !
δεν ειναι ευκολο αλλα γινεται , με προσπαθεια !!!
το βιντεο https://www.youtube.com/watch?v=5bPW5d4MoRw&feature=em-uploademail
συμφωνω μαζι σου ορεστη..εγω δεν τον συμπαθουσα τον ευτυχη αλλα τωρα αλλαξα γνωμη;)
θα ακολουθησουν και αλλα αρθρα απλως θελω να επεξεργαστω για να επιλεξω τα καταλληλα ... καλο θα ηταν να συζηταμε για αυτα τα αρθρα ! πχ αν θελει να προσθετει καποιος κατι σαυτα που ειπα προηγουμενως να το πει ευχαριστως.
http://www.healingeffect.gr/2016/01/6_15-2.html
6 πράγματα που κάνουν όσοι αγαπούν τον εαυτό τους!
Η ευτυχία, λένε, δεν είναι στόχος, αλλά τρόπος ζωής. Τα πρότυπα του δυτικού κόσμου τα προηγούμενα χρόνια, κατασκεύασαν (με την ευγενική μας (;) ανοχή) κατευθυνόμενους ανθρώπους σε έναν καταναλωτικό κόσμο. Παρακάτω θα βρεις 6 πράγματα που θα σε κάνουν λίγο πιο ελεύθερο και λίγο πιο ευτυχισμένο.
Δεν υπάρχει κανένας λόγος να σε αγχώνουν πράγματα που δεν έχουν καν συμβεί ακόμα και δεν ξέρεις αν τελικά θα συμβούν. Όταν σχεδιάζεις το μέλλον ξεχνάς να χαρείς για οτιδήποτε υπέροχο σου συμβαίνει τώρα.
Δεν είναι ανάγκη να αρέσεις σε όλους
Μάθε να αγαπάς τον εαυτό σου με τα όλα τα προτερήματα και τα ελαττώματά σου. Δεν είναι δυνατόν να αρέσεις σε όλους, επομένως δεν έχει κανένα νόημα να κάνεις πράγματα ή και να αλλάζεις την προσωπικότητά σου προκειμένου να κερδίσεις τη συμπάθεια ή την έγκριση των άλλων. «Σ’ όποιον αρέσουμε».
Μην προσπαθείς να αλλάξεις τους άλλους
Σε αντιστοιχία με το «μην αλλάζεις για κάνεναν» έτσι και εσύ μην προσπαθείς να αλλάξεις τους γύρω σου προκειμένου να ταιριάξεις καλύτερα μαζί τους. Μάθε να ζεις μαζί τους αρμονικά, βρες το κουμπί που θα σε συνδέσει με τον κάθε άνθρωπο ξεχωριστά και όταν έχεις πρόβλημα με κάποιον, προσπάθησε μαζί του να βρεις μια λύση, χωρίς να του κάνεις επίθεση γιατί έχει κάποιο χαρακτηριστικό που δεν σου αρέσει.
Μην εξαρτάσαι από τους φίλους σου
Οι φίλοι είναι το πιο όμορφο πράγμα που μπορείς να έχεις στη ζωή σου. Πρέπει όμως να μπορείς να σταθείς και μόνος σου στα πόδια σου, γιατί πολλές φορές θα βρεθείς αντιμέτωπος με δύσκολες καταστάσεις και οι φίλοι σου δεν θα βρίσκονται πάντα εκεί για να σε στηρίζουν. Άλλωστε η υπερβολική προσκόλληση στους ανθρώπους γύρω σου, όπως και σε κάθε τομέα, δεν είναι υγιής.
Μην αυτοπροσδιορίζεσαι μόνο από τη δουλειά σου
Είσαι μια πολλαπλή προσωπικότητα με ενδιαφέροντα και εμπειρίες, δεν είσαι μόνο το επάγγελμά σου. Έτσι λοιπόν, όταν σε ρωτάει κάποιος «τι κάνεις στη ζωή σου» μην απαντάς «Είμαι γιατρός». Να περιγράφεις τον εαυτό σου με όσο πιο πολλά χαρακτηριστικά μπορείς. Να δηλώνεις ότι δεν είσαι απλά μια δουλειά αλλά είσαι εθελοντής/ λάτρης του καφέ/ εθισμένος στα ταξίδια/ συμμετέχεις στο τάδε project αυτή την περίοδο και κάθε άλλη πτυχή του εαυτού σου που θες οι άλλοι να γνωρίζουν.
Φτιάξε μια φιλοσοφία γύρω από την οποία θες να ζεις
Βρες τις αξίες και τα ιδανικά που σε εκφράζουν και ύστερα ανακάλυψε τους τρόπους με τους οποίους θα τα εντάξεις στην καθημερινότητά σου. Να κρίνεις τι είναι σωστό και τι λάθος σύμφωνα με τις δικές σου αντιλήψεις και όχι με το τι σου λένε οι άλλοι ότι «πρέπει» να κάνεις. Παράλληλα να είσαι ο πιο σκληρός κριτής του εαυτού σου.
Ζήσε στο σήμερα, όχι στο αύριο
Είναι πιο πολυχρησιμοποιημένη συμβουλή, αλλά και η πιο αληθινή. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να σε αγχώνουν πράγματα που δεν έχουν καν συμβεί ακόμα και δεν ξέρεις αν τελικά θα συμβούν. Όταν σχεδιάζεις το μέλλον ξεχνάς να χαρείς για οτιδήποτε υπέροχο σου συμβαίνει τώρα. Είναι πολύ όμορφο να κάνεις όνειρα, μην ξεχνάς όμως να απολαμβάνεις το σήμερα, γιατί είναι αυτό που ευχόσουν να έρθει χθες.
«Στη ζωή αξίζει να ξοδεύεις μόνο για ταξίδια και βιβλία!»
Έρχονται κάποιες στιγμές που κάνουμε τον απολογισμό μας. Ο απολογισμός δεν έχει μια μορφή. Μπορούμε να κάνουμε τον συναισθηματικό απολογισμό μας, τον οικονομικό, τον οικογενειακό· εξαρτάται κάθε φορά, έχει πολλές όψεις.
Από μία ηλικία και πέρα κάθεσαι κι αναρωτιέσαι: «Εγώ τι έκανα σ’ αυτή τη ζωή; Τι έδωσα; Τι πήρα; Τι απέκτησα; Τι μου έμεινε;». Λέω από μια ηλικία και πέρα γιατί κάτω απ’ τα τριάντα, συνήθως, οι προτεραιότητες κι οι εκτιμήσεις έχουν άλλα κριτήρια. Ένα παραπάνω η γενικότερη οικονομική, πολιτική, κοινωνική κατάσταση μας οδηγούν σε τέτοιου είδους σκέψεις.
Τελικά, το συμπέρασμα είναι ένα. Ξέρετε πού πρέπει να ξοδεύουμε τα χρήματά μας; Σε ταξίδια και βιβλία, μόνο αυτά μένουν και μόνο αυτά τ’ αξίζουν τα λεφτά τους.
Τα ταξίδια και τα βιβλία προσφέρουν αναμνήσεις, εικόνες, μυρωδιές, προβληματίζουν, ανοίγουν τους ορίζοντες, σε βάζουν να δεις κι άλλους κόσμους άγνωστους, φανταστικούς ή πραγματικούς, πηγαίνουν τη σκέψη ένα βήμα παραπέρα.
Το κυριότερο είναι πως δε χαλάνε, κανείς δεν μπορεί να τα καταστρέψει. Κι αν καούν οι φωτογραφίες του ταξιδιού κι αν σκιστούν οι σελίδες του βιβλίου, η μνήμη τα κρατάει ζωντανά έτσι κι αλλιώς. Ακόμη κι όταν ένας άνθρωπος νοσήσει από ασθένεια που του καταστρέφει τη μνήμη, έχει γίνει τόσο ξεχωριστός άνθρωπος, τόσο ανοιχτόμυαλος, τόσο χορτασμένος που κανένας δεν είναι σε θέση να αμφισβητήσει το ποιόν του.
Γιατί να ξοδεύουμε χρήματα σε υλικά; Γιατί έχουμε γίνει τόσο άπληστοι κι αχόρταγοι και ταυτόχρονα ανικανοποίητοι; Όσα έχουμε άλλα τόσα θέλουμε κι όσα χρήματα κι αν ξοδέψουμε θέλουμε άλλα τόσα για να συνεχίσουμε να ξοδεύουμε.
Θέλουμε σπίτια, αυτοκίνητα, ρούχα, κοσμήματα, καλλυντικά, παπούτσια, τσάντες, έπιπλα. Ανοίγουμε γεμάτες ντουλάπες και ως δια μαγείας δεν έχουμε τίποτα να φορέσουμε, μετά από πέντε χρόνια δε μας αρέσει ο καναπές και θέλουμε καινούριο.
Παθαίνουμε παράκρουση με τις ρυτίδες και τρέχουμε να τις γεμίσουμε, αν το παπούτσι δεν είναι φέτος στη μόδα ούτε γι’ αστείο δεν μπαίνει στο πόδι μας, «χρειαζόμαστε» και κινητό και τάμπλετ και υπολογιστή, ξυπνάμε και κοιμόμαστε με «θέλω αυτό» και «πρέπει να πάρω εκείνο».
Τελικά; Χάνουμε το νόημα, χάνουμε την ουσία.
Ένα ζευγάρι παπούτσια, δυο μπλούζες, ένα κολιέ, μια κρέμα, ένα γκατζετάκι λιγότερα και θα μπορούσαμε να πάρουμε δέκα βιβλία ή να κάναμε ένα ταξίδι. Δε θέλει κόπο, τρόπο θέλει. Δε μιλάω για υπερβολές, για μέτρο μιλάω κι αξίες. Σαφώς κι όλοι χρειαζόμαστε ποιότητα στην καθημερινότητα μας, δε χρειαζόμαστε, όμως, τις υπερβολές και τις πολυτέλειες.
Διάβασε και ταξίδεψε κι όταν σε ρωτήσει κάποιος: «Εσύ τι κέρδισες απ’ τη ζωή σου;» Θα έχεις ένα εκατομμύριο πράγματα να του πεις. «Γνώρισα χώρες, πόλεις, χωριά που μόνο όταν τα είδα κατάλαβα πόσο «μικροί» είμαστε, πόσο «τίποτα» μέσα σ’ έναν πελώριο κόσμο. Είδα ανθρώπους διαφορετικούς, μ’ άλλες συνήθειες. Δοκίμασα γεύσεις παράξενες στο δικό μου ουρανίσκο, άκουσα πρωτόγνωρους ήχους, έφτασαν στη μύτη μου ξεχωριστές μυρωδιές.
Μίλησα μ’ ανθρώπους άλλων θρησκειών, άλλης φιλοσοφίας και διαπίστωσα την πολυπλοκότητα της ανθρώπινης σκέψης. Έζησα για μερικές ώρες στην εποχή της Αναγέννησης, στην Κατοχή, στη γαλλική επανάσταση, στην αρχαία Ελλάδα, στη μεταπολίτευση.
Για τετρακόσιες σελίδες ήμουν μια ζωγράφος, μια υπηρέτρια, μια *****, μια καταζητούμενη, μια ηθοποιός, μια δημοσιογράφος, μια πολύτεκνη μητέρα.
Στ’ αλήθεια ή στα ψέματα ο κόσμος ανοίχτηκε μπροστά μου και δε θα σταματήσει ν’ ανοίγεται γιατί ο κόσμος είναι τεράστιος. Τα μέρη δεν τελειώνουν ποτέ και τα βιβλία είναι άπειρα.»
Γι’ αυτό τα επόμενα χρήματα που θα φτάσουν στα χέρια σου, φρόντισε να τα επενδύσεις σωστά.
http://www.e-psychology.gr/depressio...tathlipsi.html
Για σένα που νίκησες την κατάθλιψη...
Εκείνη την ημέρα ένοιωθα πιο κουρασμένη από ποτέ. Ένας ανυπόστατος φόβος και μία υπερβολική ανησυχία τάραζαν τη γαλήνη και τη σκέψη μου. Δίχως να το καταλάβω, κουλουριάστηκα στο κρεβάτι μου, πήρα το μαξιλάρι μου και άρχισα να κλαίω. Έκλαιγα σαν ένα μικρό και απροστάτευτο κουταβάκι και δεν μπορούσα να ερμηνεύσω απόλυτα το ‘’γιατί’’.
Ίσως να έκλαιγα για τη δύσκολη καθημερινότητα, ίσως να πονούσα για κάτι που χάθηκε, ίσως να με φόβιζε το άγνωστο Αύριο. Ένοιωθα αυτό το σκοτάδι να σκεπάζει σα πέπλο την ψυχή μου τόσες και τόσες εβδομάδες. Που έγιναν απροσδόκητα ημέρες...
Σηκώθηκα με δυσκολία από το κρεβάτι, ντύθηκα και έκανα βιαστικά ένα κρύο ντους. Το κρύο νερό με ζωντάνεψε και λειτούργησε ως ένα προσωρινό αγχολυτικό. Κατέβηκα στο σαλόνι, έφαγα κάτι βιαστικά και άρχισα να σημειώνω σε ένα χαρτάκι τις σκέψεις μου. Σε εκείνο το άψυχο χαρτί ξεδίπλωσα όλα αυτά που ένοιωθα , ήταν ο φίλος μου, η παρηγοριά μου..
Συλλογιζόμουν τον καταιγισμό των αρνητικών συναισθημάτων που με είχαν καταβάλλει και άρχισα να με κατηγορώ: Πώς γίνεται εσύ μικρέ, δειλέ, αδύναμε εαυτέ μου να πονάς τόσο πολύ και να είσαι τόσο ασεβής απέναντι στη δυστυχία που μπορεί να βιώνει ένας διπλανός σου , η οποία μπορεί να είναι χειρότερη και πιο οδυνηρή από τα δικά σου αδιέξοδα; Πόσο μεγάλη αισχρότητα διαπράττεις αυτή τη στιγμή δειλέ εαυτέ μου , όταν άλλοι άνθρωποι χαμογελούν παρά τις όποιες αντιξοότητες! Κι έτσι, κουβάλησα επιπλέον ένα φορτίο ενοχών; Ήμουν αδικαιολόγητα άραγε τόσα ψυχικά καθημαγμένη; Μήπως θεώρησα ασεβώς ότι μόνο το δικό μου Εγώ ή τα δικά μου μικροπροβλήματα έχουν αξία και υπόσταση;
Η αλήθεια απείχε από αυτές μου τις σκέψεις. Η ευαισθησία της ψυχής ενός ανθρώπου και η στεναχώρια που μπορεί να νοιώθει για ένα δικό του δυσάρεστο γεγονός , είναι αναφαίρετο δικαίωμα; Η επιθυμία να κλάψεις, να πονέσεις για κάτι που εσένα σε πληγώνει δεν είναι ασέβεια, ούτε αγνωμοσύνη, είναι μία προσωπική κάθαρση της ψυχής σου που πληγώθηκε. Οι ενοχές είναι ανούσιες και περιττές
Κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει την ταλαιπωρημένη ψυχή σου, κανείς δεν μπορεί να σε γεμίσει ενοχές επειδή νοιώθεις στεναχωρημένος ή ευσυγκίνητος ή κλαις σαν ένα κουτάβι.
Αν η ψυχή σου πονάει, ποιος μπορεί να μετρήσει την αξία του πόνου, ποια κυβικά, ποια σταθμά θα καθορίσουν την ευαισθησία σου, φίλε/φίλη; Δείξε συμπόνια στον ταλαιπωρημένο και βασανισμένο εαυτό σου , κάνε κρύα μπάνια και κλάψε όταν νοιώσεις την ανάγκη. Μη στεναχωριέσαι για εκείνο το σεντόνι που σκεπάστηκες ώρες ατελείωτες και έκλαιγες μερόνυχτα ολόκληρα. Κάτω από ένα τέτοιο σεντόνι, βρεθήκαμε κάποτε κι εμείς , κλάψαμε ώρες, πονέσαμε, ξεσπάσαμε –και ίσως , κάποια στιγμή μέσα στο διάβα της ζωής, ξαναβρεθούμε.
Θα περάσει ο πόνος, φίλε/ φίλη. Όλα αυτά που πλήγωσαν την ψυχή σου θα περάσουν και θα φαντάζουν σύντομα μία ανάμνηση μακρινή και ξεθωριασμένη. Το χαμόγελό σου θα ανθίσει ξανά στα χείλη σου και αυτές οι μαύρες μέρες θα παρέλθουν ανεπιστρεπτί. Θα νικήσεις αυτά που καταδυναστεύουν την ψυχή σου και αυτές οι μαύρες μέρες θα φύγουν, θα χαθούν, το Αύριο θα σε περιμένει. Αγκάλιασε τον εαυτό και συμπόνεσε τον Εαυτό σου σήμερα. Θα τα καταφέρεις! Θα τα καταφέρουμε!
Οι ψυχολόγοι λένε: αγάπησε τον εαυτό σου! Μάθε πως μπορείς να το κάνεις...
Αγαπάς τον εαυτό σου; Απόδειξη...
Η απόδειξη είναι η ίδια σου η ζωή. Μήπως παραμένεις σε μια σχέση με έναν σύντροφο που σε κακοποιεί συναισθηματικά ή σωματικά; Μήπως ζηλεύεις πολύ; Μήπως η χαμηλή σου αυτοεκτίμηση δημιουργεί προβλήματα;
Στο πρόσφατο live chat που κάναμε με την ψυχολόγο Χρυσούλα Μαυράκη οι περισσότερες απαντήσεις είχαν ως κεντρικό πυρήνα αυτό ακριβώς. Πρέπει να αγαπήσεις τον εαυτό σου. Μόνο τότε θα λύσεις τα προβλήματά σου... Πώς όμως γίνεται αυτό; Η ψυχολόγος απαντά...
“Το να αγαπάς τον εαυτό σου είναι πάρα πολύ σημαντικό, όσο και να πιστεύουμε ότι οι περισσότεροι άνθρωποι που αγαπούν τον εαυτό τους είναι εγωκεντρικοί, εγωιστές, εγωπαθείς και αυτό που λέμε “παρτάκηδες”.
Οι περισσότεροι από το μεγάλωμα, από την αγωγή, από την ανατροφή που έχουμε δεχθεί είμαστε ενοχικοί, δεν πιστεύουμε στον εαυτό μας, θεωρούμε πως ό, τι μας συμβεί μας αξίζει κι ότι πρώτα αγαπάμε τους άλλους, δηλαδή να αγαπάμε τον πλησίον μας χωρίς όμως να αγαπάμε με τον ίδιο τρόπο τον εαυτό μας. Ο καλός Χριστός που έκανε μια βαθιά τομή για τη φιλοσοφία της εποχής είπε να αγαπάμε και τους άλλους όσο αγαπάμε τον εαυτό μας. Θεώρησε δηλαδή αξιωματική αλήθεια ότι πρώτα από όλα πρέπει να αγαπάμε τον εαυτό μας”.
ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ...
Για να μάθουμε να αγαπάμε τον εαυτό μας και μάλιστα έμπρακτα θα πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας τα εξής:
1. Σημειώνουμε τα θετικά μας σημεία αλλά και τα αρνητικά μας. Τα αρνητικά ξέρουμε ότι θα σβήσουν στη λάμψη των θετικών, αλλά τα θετικά δεν τα αγνοούμε τα έχουμε διαρκώς στο μυαλό μας. Σκεφτόμαστε πόσα προσόντα έχουμε, πόσο αξίζουμε και πόσο περισσότερο θα δείξουμε αυτά τα θετικά μας στοιχεία, χωρίς βέβαια να εγκαταλείπουμε και την προσπάθεια να διορθώσουμε τα κακά μας στοιχεία.
2. Αναδεικνύουμε τα καλά μας σημεία. Μια γυναίκα η οποία έχει όμορφα μάτια, ακόμη και αν δεν έχει τέλειο δέρμα ή έχει πολλά κιλά, τονίζοντας τα μάτια της αυτόματα κλέβει την παράσταση και η πρώτη εντύπωση που θα έχει οποιοσδήποτε την συναντήσει, θα είναι τα υπέροχα μάτια της. Και βέβαια δεν μένουμε στα κυριολεκτικά, πάμε και στα μεταφορικά. Δηλαδή μια έξυπνη γυναίκα αναδεικνύει το χιούμορ της, την εξυπνάδα της που μπορεί να είναι ανώτερα της εξωτερικής της εμφάνισης όπου με αυτό τον τρόπο όμως κλέβει την παράσταση.
3. Κανακεύουμε τον εαυτό μας. Του κάνουμε κάποια χατήρια και τον επιβραβεύουμε για όλη την προσπάθεια. Είναι σκληρό το να αρνούμαστε στον εαυτό μας όλα όσα τον ευχαριστούν. Αντίθετα πρέπει με μέτρο και βέβαια βάση των δυνατοτήτων μας να έχουμε πάντα κάτι τι να τον ανταμείψουμε. Μια έξτρα επίσκεψη στο κομμωτήριο, μια επίσκεψη σε ένα spa μία στο τόσο, ένα καινούριο πουκάμισο που θα το συνδυάσουμε με τα υπάρχοντα ρούχα μας και θα μας δώσει ένα τόνο φρεσκάδας στην εμφάνισή μας. Είναι κάτι που κάνουμε για να δείξουμε στον εαυτό μας ότι τον αγαπάμε και τον αναδεικνύουμε.
4. Φροντίζουμε τον εαυτό μας οπωσδήποτε τόσο ως προς την υγεία όσο και προς την εξωτερική εμφάνιση. Αν αγαπάς τον εαυτό σου ακολουθείς την προληπτική υγιεινή, πηγαίνεις και κάνεις εξετάσεις που σου χρειάζονται και δεν παραλείπεις τίποτε: Ούτε να πας στον οδοντίατρο, ούτε με το τεστ παπ, ούτε την μαστογραφία όταν πια είσαι σε ηλικία να το κάνεις και με αυτό τον τρόπο του δείχνεις ότι νοιάζεσαι για εκείνον.
Αν εμείς οι ίδιοι δεν αγαπάμε τον εαυτό μας, πως περιμένουμε να μας αγαπήσουν οι άλλοι; Αν εμείς οι ίδιοι δεν πιστεύουμε στον εαυτό μας, πως είναι δυνατόν να κάνουμε τους άλλους να πιστέψουν σε εμάς; Ας υποθέσουμε ότι είμαι πωλητής και πουλάω μια καινούρια μάρκα σκούπας... Αν εγώ δεν πιστεύω ότι η σκούπα είναι καλή και είναι για τα σκουπίδια, πως θα πείσω τον αγοραστή να την πάρει; Αν πιστεύουμε στον εαυτό μας και τον αγαπάμε και τον αναδεικνύουμε και τον φροντίζουμε, τότε θα το καταλάβουν και οι άλλοι.
5. Τέλος, για να αγαπάμε τον εαυτό μας πρέπει να μάθουμε και να τον σεβόμαστε. Δηλαδή εκτός από το να τον αναδεικνύουμε, να τον φροντίζουμε και να τον προστατεύουμε και να τον κανακεύουμε, θα πρέπει οπωσδήποτε να τον σεβόμαστε και να τον προστατεύουμε από κάθε επίθεση -είτε μείωσης είτε απόρριψης, είτε λεκτικής και συναισθηματικής βίας- κρατώντας αυτούς που το κάνουν μακριά μας και βάζοντάς τους στη θέση τους.
Με άλλα λόγια για να μάθουμε να αγαπάμε τον εαυτό μας θα πρέπει να μάθουμε και να κρατάμε όλους εκείνους που μας πληγώνουν, που μας μειώνουν, που μας υποτιμούν και μας υποβαθμίζουν μακριά μας.
Μολις τωρα ανακαλυψα αυτο το νημα...
I will savour it!!!!! :)
http://spotthedot.gr/2016/10/auto-ei...-gia-tin.html/
Αυτό είναι το καλύτερο φάρμακο για την κατάθλιψη!
Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Lancet φαίνεται πως ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για την αντιμετώπιση της κατάθλιψης είναι μια γεμάτη καθημερινότητα.
Βγείτε έξω για φαγητό, παρακολουθήστε μαθήματα χορού ή δείτε τους φίλους σας. Μάλιστα όλες αυτές οι δραστηριότητες ονομάζονται «ενεργοποίηση συμπεριφοράς» και η έρευνα υποστηρίζει ότι η θεραπεία αυτή λειτουργεί το ίδιο με τις άλλες γνωστές θεραπείες, όπως την Γνωσιακή – Συμπεριφορική Ψυχοθεραπεία (CBT).
Η λύση; Δραστηριότητες που μειώνουν την απομόνωση και είναι απολαυστικές βρίσκονται στο επίκεντρο της «ενεργοποίησης συμπεριφοράς». Αυτή η θεραπεία – προωθείται από τον καθηγητή ψυχολογίας, Νιλ Τζάκοπσον, στο Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον, από τη δεκαετία του 1990 – θεωρώντας ως γεγονός ότι τα καταθλιπτικά άτομα αποφεύγουν να έρχονται σε επαφή με άλλους ανθρώπους με αποτέλεσμα να ενισχύεται η κατάθλιψή τους.
«Τα καταθλιπτικά άτομα συχνά σκέφτονται ότι η διάθεσή τους είναι πεσμένη όλη την ώρα, αλλά στην πραγματικότητα η διάθεσή τους ανεβοκατεβαίνει, ανάλογα με το τι κάνουν», υποστηρίζει ο καθηγητής Ντέιβιντ Ρίτσαρντς, από το πανεπιστήμιο Exeter, και προσθέτει: «Όταν σταματήσουμε να κάνουμε πράγματα που βοηθούν στην κοινωνικοποίησή μας και κλεινόμαστε στον εαυτό μας, αυτό είναι που μας οδηγεί στην κατάθλιψη».
Η «ενεργοποίηση συμπεριφοράς» είναι μία θεραπεία στην οποία οι άνθρωποι με κατάθλιψη ενθαρρύνονται να ενισχύσουν τις δραστηριότητες που θα βελτιώσουν τη διάθεσή τους και να παρακολουθούν το πώς αισθάνονται κάθε φορά.
Στην έρευνα συμμετείχαν 440 άτομα με κατάθλιψη που ακολούθησαν είτε την «ενεργοποίηση συμπεριφοράς», είτε την CBT. Μετά από ένα χρόνο, δεν υπήρχε διαφορά μεταξύ των δύο ομάδων. Τα δύο τρίτα των ανθρώπων σε κάθε ομάδα ανέφεραν μείωση των συμπτωμάτων κατάθλιψης κατά 50%. Σύμφωνα με τον Ρίτσαρντς οι δραστηριότητες για την ενεργοποίηση συμπεριφοράς καθώς και η χρήση αντικαταθλιπτικών μπορούν να χρησιμοποιηθούν για όλα τα επίπεδα της κατάθλιψης. Δεν είναι όμως κατάλληλη για άτομα με αυτοκτονικές τάσεις.
Η ενεργοποίηση της συμπεριφοράς δεν είναι μία εύκολη λύση. «Είναι κάτι το πολύ δύσκολο. Δεν θέλουμε απλώς να ελαχιστοποιήσουμε τα αποτελέσματα της κατάθλιψης. Ζητάμε από τους ανθρώπους να παρακολουθούν ενεργά αυτό που κάνουν και τη σύνδεση με τη διάθεσή τους. Αυτό τους βοηθάει να διαπιστώσουν το πώς τους επηρεάζουν οι δραστηριότητες και το πώς αισθάνονται», υποστηρίζει ο καθηγητής
ωραιο αυτο που βρηκες και μπραβο σου που σκεφτηκες να το ανεβασεις! Ειχα ανεβασει και εγω ενα παρομοιο θεμα, αλλα δεν το ειχα εκφρασει σωστα! Εγραφα οτι οι ανθρωποι που συναναστρεφονται με αλλους γενικοτερα, εχουν βοηθεια στην καταπολεμηση της καταθλιψης τους! Ηταν κατι το οποιο εβλεπα να γινοταν και να λειτουργει σε εμενα, οτι η παρεα ή η επικοινωνια με αλλους με εκανε να ξεχνιεμαι...! Και εβγαινα απο αυτον τον φαυλο κυκλο! Οποτε τα αποτελεσματα της ερευνας που αναφερεις δεν με εκπλησουν διολου...