Δεν ξερω ποσες συνεδριες χρειαζεσαι ,αλλα βοηθανε στο λεω απο προσωπικη εμπειρια, αξιζει να περιμενεις...
θα σ βοηθησει να ξεκαθαρισει το μυαλο σου
Printable View
Δεν ξερω ποσες συνεδριες χρειαζεσαι ,αλλα βοηθανε στο λεω απο προσωπικη εμπειρια, αξιζει να περιμενεις...
θα σ βοηθησει να ξεκαθαρισει το μυαλο σου
H βασική θεραπεία είναι τα αντιψυχωσικά.Όταν έχεις τέτοιες ιδέες (συνωμοσίας κτλ),ψευδαισθήσεις (ακουστικές) τότε περιμένεις να δράσουν τα φάρμακα και να βρεις ένα σωστό συνδιασμό φαρμάκων.Αυτό παίρνει κάποιο διάστημα αν είσαι τυχερή σε κανα εξάμηνο μπορεί να καταλήξεις σε έναν συνδιασμό που θα σε πιάσει.Μετά αν βελτιώνεσαι και ο γιατρός είναι καλός θα σου τα μειώνει σιγά σιγά.
Νομίζω ο συνδιασμός φαρμακοθεραπείας-ψυχοθεραπείας όταν ειδικά ο ασθενής έχει ακουστικές είναι ο καλύτερος συνδιασμός.Αλλά η ψυχοθεραπεία χρειάζεται κ ένα κατα το δυνατόν καθαρότερο μυαλό γιατί στους παραλογισμούς δεν μπορείς να κάνεις και πολλά με λογικά επιχειρήματα.Θα σε βοηθούσε όμως στη διαχείριση του άγχους,στην αυξηση της αυτοπεποίθησης και στο χτίσιμο μιας νέας ταυτότητας αν βλέπεις πως έχασες τον εαυτό σου.
Εγώ δεν έχω πάει για ψυχοθεραπεία γνωσιακή πχ αλλά κάνω συμβουλευτική περισσότερο.Ο κύριος πυλώνας για μένα είναι τα φάρμακα.Ο ψυχίατρος μου είπε δεν την χρειάζομαι την ψυχοθεραπεία.Δεν είχα ακουστικές.Νομίζω όμως ένας διάλογος για να δω τα θετικά του εαυτού μου,να μπορέσω να βάλω στόχους και να ανέβει η αυτοεκτίμηση μου θα ήταν χρήσιμο.Δεν έχω τα χρήματα όμως για κάτι παραπάνω και αρκούμε σε συνεδρία κάθε 3 μήνες ή 6μηνο και στις προσωπικές προσπάθειες.
Νομίζω θα ήταν καλύτερο να περίμενες να δράσουν τα φάρμακα περισσότερο και να σου φύγουν τα περισσότερα συμπτώματα και μετά να πας.
Εγώ πάω για ψυχοθεραπεία κάθε μήνα έχω ξεπεράσει πολλούς Σκοπέλους έτσι αρκεί να σας πω ότι είμαι αγρότης και παίζω μπάλα αντί να είμαι μπες βγες στα νοσοκομεία και να έχω ένα κάρο προβλήματα ψιλό δουλεύω δηλαδή κάνω τα ελαφριά έχω ένσημα και πάω για σύνταξη με δεκαπενταετία ή άμα βγάλω κανένα πρόβλημα υγείας ακόμα μετά δε θα κάνω τίποτα
ποιο ειδος ψυχοθεραπειας ειναι το πιο καταλληλο για καποιον με ψυχωση? ή δεν εχει σημασια?
Προτείνουν την Γνωστική Συμπεριφορική θεραπεία τελευταία.Σου μαθαίνει τρόπους να αντιμετωπίζεις τις φωνές και το άγχος και ίσως κάποιες κοινωνικές δεξιότητες.
Εξαρτάται και στο άτομο αν βρει βοήθεια από κάτι τέτοιο.Γενικά θέλει ενεργή συμμετοχή.Δεν είναι μάγος ο ψυχολόγος ή ο ψυχίατρος.Νομίζω όλες οι μορφές ψυχοθεραπείας χρειάζεται να είσαι ανοιχτός κάνοντας την αυτοκριτική σου και να μη είσαι ξεροκέφαλος.
Όπως σου είπα δώσε χρόνο στα φάρμακα.Θα δεις πως θα έρθει η στιγμή που θα καθαρίσει όλη η ομίχλη που έχεις τώρα και θα είσαι κ σε καλύτερη φάση να εντοπίζεις τα λάθη σου.Τώρα όλα είναι γιγαντωμένα.Έτσι θα μπορεί να σε βοηθήσει καλύτερα κάποιος με λογικά επιχειρήματα.
θα ακουστει χαζο..αλλα πως ειναι η ψυχοθεραπεια οταν εισαι λιγο καλυτερα?δηλαδη τι συζητας για την ψυχωση?ή δε συζητας για την ψυχωση?σου μαθαινει τροπους να την αντιμετωπιζεις και να εισαι λειτουργικος?συζητας ασχετα θεματα?τι?
ειχα κανει στο παρελθον για λιγους μηνες αλλα ημουν σε επεισοδιο παλι και δε με βοηθησε σε τιποτα ηταν και απειρη η ψυχολογος..τσαμπα τα λεφτα.δε μπορουσαμε να συζητησουμε γιατι εμπαινα στο γραφειο της κι εβλεπα ανθρωπακια ή ειχα φωνες και δε συζηταγαμε σχεδον τιποτα..δε μου εμεινε τιποτα απο αυτες τις συνεδριες..μετα απο μιση ωρα αφοτου εφευγα ξεχναγα τα παντα απο αυτα που λεγαμε..χρησιμοποιουσε και δυσκολες λεξεις (οσο χαζο κι αν ακουγεται) και δεν πολυκαταλαβαινα τι ενοουσε..
Συζητας οτι πρόβλημα σε απασχολεί.Απο το πιο χαζό μέχρι το πιο σοβαρό όπως συμπτώματα.
Καλη μου boo.Παρατηρώ οτι είσαι βιαστική κ δίψας για ζωή κάτι που είναι θετικό.Η βιασύνη όμως στην περιπτωση μας δεν κανει καλό.Είναι σαν να βγαζεις το φαγητο πριν μαγειρευτεί.
Δώσε χρονο στα φάρμακα.Όταν λέω χρονο εννοώ τουλ 2 χρόνια ώστε να βρεις εναν κατάλληλο συνδιασμό κ σωστη δόση.Μπορεί να πάρει κ παραπάνω ώστε να νιωσεις κ πάλι φυσιολογική.
Οπλισμού με υπομονή boo κ μη βιαζεσαι.Είναι μαραθώνιος κ πρώτα πρεπει να γίνει η προετοιμασία κ η προπόνηση.Τα φάρμακα είναι η τροφή κ οι βιταμίνες κ η προπόνηση είναι οι σταδιακές ευθύνες,το διάβασμα,η γυμναστική,οι δραστηριότητες κ βασικό η κοινωνικοποίηση.
Όλα αυτά θέλουν χρονο κ επιμονή γιατί φτάνουμε στο σημείο μηδέν.
ειμαι πολυ καλυτερα.δεν ακουω φωνες και δε βλεπω τιποτα απο αυτα που εβλεπα.τωρα πλεον το τελευταιο 10ημερο αν θυμαμαι καλα απλα εχω για λιγο οτι μ παρακολουθουν ειδικα οι δικοι μου αλλα παιρνω xanax βλεπω και κανα αστειο βιντεακι και νιωθω καλυτερα.αλλα κι αυτο δε συμβαινει καθε μερα και κραταει λιγο.καμια ωριτσα καπου εκει μια στο τοσο.
παιρνω μεγαλες δοσεις απο αντιψυχωτικα αλλα νομιζω μου εχουν ταιριαξει μιας και ειμαι πολυ πιο καλα.δε θα ηθελα να τα αλλαξω.σε 2 εβδομαδες κοβω και τελειως το tegretol και νιωθω πιο ζωντανη!
νταξει απλα αποφευγω να βγαινω πολυ εξω, σχεδον καθολου δηλαδη..μου εχει γινει φοβια νομιζω οτι θα με παρακολουθουν.μερικες φορες το πιστευω γιατι γινεται αλλες εχω απλα το φοβο κι εχω πολυ αγχος.ναι δυσκολευομαι με το εξω αλλα το θεωρω δευτερευον μιας και περασαν τα πολλα πολλα.
κι αν παω σε ψυχολογο και το επεισοδιο εχει περασει μεχρι τοτε τι θα συζηταμε αφου ισως μπορει και να ειμαι καλα?
και να σε παρακολουθουν τι εγινε; ξερω ειναι ενοχλητικο το χα και εγω αυτο οι γιατροι δεν καταλαβαινουν εγω νομιζα πως με κυνηγανε επισης ενιωθα να υπαρχει κατι ζωντανο μες το κεφαλι μου αλλα μεχρι και σημερα οταν ειμαι με αλλον σε ςνα δωματιο νιωθω οτι διαβαζουν τη σκεψη μου και το πιστευω φυσικα για μενα ειναι δυσκολο να συνελθω τελειως γιατι εχω 2 καλες υποτροπες και επειδη ισως εχω και αντικοινωνικα στοιχεια ξερεις τι εκανα; νομιζα πως μια συγκεκειμενη ομαδα ανθρωπων θελουν να με σκοτωσουν τελικα το φεβρουαριο συναντηθηκα με τετοιους ανθρωπους και ακολουθησε ξυλοδαρμος αα επισης το να τραμπουκιζω και να απειλω ανθρωπους στα ΜΜΜ ηταν καθημερινο φαινομενο ενιωθα διαρκως απειλη εγω δεν ακουγα φωνες παραληρημα ειχα και πολυ ταχυτατες σκεψεις αλλα ο συνδιασμος με απουσια συναισθηματων για αλλους η ελειψη τυψεων και η βια εφερνε το αποτελεσμα που ειπα πιο πανω εχω ξεκινησει αγωγη εδω και 2 μηνες ηδη ειμαι καλυτερα και δεν τρομοκρατω τον κοσμο αλλα εχω πολυ απαθεια ανηδονια αβουλησιαQuote:
Originally Posted by boo
Μπορεί να συζητας για στόχους πιθανά άγχη που σε βασανίζουν,για κοινωνικές δεξιότητες.Μπορεί να θέλεις να αλλαξεις τον τροπο σκέψης σου.Εσύ θα το κρινεις.
Νομιζω οτι τα πας περίφημα.Απλα μην παίζεις με τα φάρμακα.
Οι δραστηριότητες θα έρθουν με τον καιρό.Τώρα ίσως εχεις ελλειψη κινήτρου που είναι απο την ασθένεια κ την καταστολή.Δεν είναι οτι είσαι τέμπελα.Προσπάθησε να είσαι καλη με τον εαυτό σου κ αν θέλεις ξεκινά με δουλειές σπιτιού,σωματική υγιεινή,κάποιο βιβλιο που δεν υα σε δυσκολεύει.Μουσική χαλαρωτική,ενα ζεστό μπάνιο κάποιο αφεψημο που χαλαρώνει.απέφευγε καφέδες,αλκοόλ.
Είδα κ την ερώτηση σου στο Τι σκέφτεστε
Αυτό που κάνω ειναι 2-4 ώρες στο μαγαζί των γονιών μου,διάβασμα(λογοτεχνία,αγ� �λικά),μουσική,ταινίες,γυμν� �στική κ jogging κ εβαλα στοχο να μαγειρευω 3 φορες την εβδομαδα.Παίζω κ παιχνιδι μυαλού.Αν εχεις android κατέβασε την εφαρμογή PEAK.Είναι προτεινόμενη για μας.
Κάνε απάντηση με παράθεση για να το δεις όλο το μην μου.κοπηκε
εγω θα ηθελα να μαθω να αντιμετοπιζω τις κρισεις μου τα επεισοδια μου ετσι ωστε να μην γιγαντωνονται αν γινεται κατι γι αυτο εκτος απο τα φαρμακα.θα ηθελα επισης να μαθω πως να μην κοβομαι, οχι οτι το κανω συχνα αλλα στις καταθλιψεις μου ολο εκει τριγυρναω..επισης θα ηθελα να μπορω να βγω εξω και να μη με παρακολουθουν ή να μου διαβαζουν τη σκεψη ή να μη φοβαμαι οτι μπορουν να το κανουν.να ξεχασω ολη αυτη τη συνομοσια.να πιστεψω οτι οι γονεις στο σπιτι ειναι οι γονεις μου για να μην παθαινω κοκομπλοκο..Quote:
Originally Posted by serios
οχ οχι δε παιζω με τα φαρμακα αυτο εχει σταματησει.τα παιρνω σωστα.δε το κανω με ευχαριστηση βεβαια αλλα τι να γινει..κανω υπομονη ακομα.
το εχω σκεφτει μηπως ειμαι τεμπελα οπως λες και ισως γι αυτο να μην κανω πραγματα για μενα αλλα τα βρισκω ολα ανουσια καπως ετσι..δε με εξιταρει κατι..καπως ετσι..
κανεις τοσα πολλα πραγματα!! μπραβο σου που τα καταφερνεις ολα αυτα.εγω δε μπορω.τα διαβαζω αυτα που γραφεις και μου φαινονται ολα πολυ μακρυα απο τη διαθεση και τις δυνατοτητες μου..
μου σκανε 2-3 θεματακια προς συζητηση ετσι οπως το εθεσες.οπως ας πουμε να σταματησω να θελω να κοπω στις καταθλιψεις και να μπορω να βγαινω εξω απο το σπιτι χωρις να φοβαμαι οτι με παρακολουθουν ή μου διαβαζουν τη σκεψη.να μην αγχωνομαι γι αυτο..δε μου ερχεται καποιο καλυτερο θεμα προς συζητηση τωρα.
με τα φαρμακα εχω σταματησει τα "παιχνιδια".τα παιρνω κανονικα.δεν παραλειπω καμια δοση.
πολλες φορες νομιζω οτι ειμαι τεμπελα μετα το επεισοδιο.αλλα δεν ξερω δε μου κανει τιποτα το κλικ για να ασχοληθω.θελω να ειμαι απλα στο δωματιο στον υπολογιστη να μην βλεπω κανεναν και να μην κανω τιποτα.μου φαινονται λιγο δυσκολα οσα μου προτεινες να κανω αν και καταλαβαινω ποσο σημαντικο ειναι αυτο που λες ειδικα αυτα που λες που μπορω να κανω μεσα στο σπιτι, πολυ σωστα τα γραφεις!μου φαινονται δυσκολα κι ας ειναι για τους υπολοιπους μια καθημερινη ρουτινα..............ειναι λες και ειμαι ανικανη να κανω το οτιδηποτε ακομα και το πιο απλο..τι να πω..
γινεται απο ενα επεισοδιο να μην μπορεις να κανεις τιποτα ακομα και αν τα πας σχετικα καλα με την αναρρωση?
μπραβο σου που τα πας τοσο καλα!!γιατι καταλαβαινω ποσο δυσκολο ειναι να τα κανεις!ευχομαι κ ακομα καλυτερα!
Δεν είσαι τεμπέλα πιστεψε με.Και μόνο που σε αυτή την φάση ζορίζεσαι τόσο πολύ για τα μαθήματα δείχνει ότι έχεις θέληση.
Αυτή η φάση που περνάς είναι ''φυσιολογική'' στα πλαίσια της πάθησης.Όλοι το περάσαμε αυτό το στάδιο.Αν πας στο προφίλ μου και δεις τα πρώτα μου θέματα θα δεις ότι πέρασα κάπου 1 χρόνο μέχρι να καταπιαστώ με κάτι λίγο πιο παραγωγικό.
Για αρχή ξέρω πως είναι δύσκολο ακόμα και το πιο απλό όπως η προσοχή της σωματικής υγιεινής και οποιαδήποτε δουλειά σπιτιού.Ειδικά του σπιτιού νομίζω δυσκολεύει κ τον πιο φυσιολογικό.Όλοι βαριόμαστε να σιδερώσουμε και να πλένουμε τα πιάτα.Αλλά στο προτείνω για αρχή να κάνεις τουλ τα πιάτα.Εγώ απογοητευόμουν και με έλεγα άχρηστο γιατί δεν μπορούσα να πλύνω τα πιάτα όπως το ήθελα.Γενικά υπάρχει δυσκολία στον προγραμματισμό της σκέψης και στην οργάνωση γι'αυτό και ακόμα κ το πλύσιμο που θέλει κάποιες κινήσεις δυσκολεύεσαι να τις κάνεις.Είναι όμως η αρχή.Απλά δοκίμαζε όλο και κάτι μικρό για να μη είναι τελείως άδεια η μέρα σου.Δεν σου λέω να πας να δουλέψεις.Ακόμα κ το διάβασμα που κάνεις στην θέση σου δεν θα μπορούσα.Το πολύ να διάβαζα κανα κομικ με απλούς διαλόγους.Αλλά θέλει μικρά βήματα κ εφικτά όσο είναι δυνατόν για να μη υπάρχει απογοήτευση.
καλημερα
τον τελευταιο καιρο ειμαι αισθητα καλυτερα.παθαινω πολυ λιγοτερες φορες τη φαση οτι με παρακολουθουν και αυτο γινεται τις περισσοτερες φορες οταν ειμαι εξω.αλλα και παλι προσπαθω να ηρεμω λεγοντας οτι ειναι λογω μιας παθησης και προσπαθω να αποσπασω την προσοχη μου εκεινη την ωρα με κατι αλλο πχ να παρω τηλ ενα φιλο ή να προσπαθησω να σκεφτω κατι αλλο.πιανει αρκετα αυτο το κολπο σε εμενα.
γραφω ξανα γιατι προχτες εγινε ενα σκηνικο.ημουν εξω με μια φιλη/γνωστη για καφε.καποια στιγμη ενιωσα οτι ηθελα να ειμαι σπιτι στο δωματιο μου που νιωθω ασφαλεια αλλα απο πεισμα δεν ηθελα να φυγω και να παραιτηθω απο τη προσπαθεια μου να ειμαι για λιγο εξω.με επιασε πολυ αγχος και αρχισα να πιστευω οτι αυτοι απο το διπλα τραπεζι με παρακολουθουν, οτι τους εχει βαλει ο αρχηγος τους να με παρακολουθουν.μετα απο αυτο αρχισα να ακουω φωνες παλι μετα απο 1.5 μηνα περιπου ηρεμιας απο αυτο.πηρα xanax αλλα δε με βοηθησε περα απο οτι μου εφερε μια χαλαρωση απο το αγχος.απο προχτες λοιπον με πιανει πιο συχνα η παρακολουθηση και επισης οταν ρωταω τον εαυτο μου αν ακουω φωνες ή οταν μου ερχεται το σκηνικο στο μυαλο μου τοτε ακουω παλι φωνες..
εχω φοβηθει παρα πολυ.δε θελω να ξαναγυρισω στη φαση που ημουν πριν μηνες οπου το επεισοδιο ηταν βαρυ.σκεφτηκα να το πω στη γιατρο μου αλλα δε θελω να κανω βιαστικες κινησεις.δε ξερω αν ειναι αξια λογου η κατασταση.μηπως ειναι ψυχαναγκαστικο ολο αυτο επειδη εγινε αυτο το σκηνικο γι αυτο και οταν το σκεφτομαι με πιανουν τα ψυχωτικα μου? εσεις τι λετε?δε μπορω να βγαλω ακρη.γινεται μετα απο υφεση επεισοδιου να ξανακανεις επεισοδιο σε συντομο χρονικο διαστημα?τα φαρμακα με βοηθησαν πολυ αλλα ειμαι στις max δοσεις δε ξερω αν μπορω να βηθηθω περισσοτερο απο αυτα
Καλημερα, θα προτεινα να της μιλησεις για την προοδο σου κ ποσο το παλευεις κ ποσο δεν θες να ξανα απομονωθεις. Ισως να σου προτεινει κατι καινουργιο, Οχι δεν εννοω φαρμακα.
Μπραβο μπου για ολα.
ευχαριστω cc.ειναι αληθεια οτι προσπαθω να κρατιεμαι ηρεμη πολυ και συνεχεια.δε σταματω την προσπαθεια.
με ειδε η γιατρος πριν 10 μερες.της ειπα ποσο καλυτερα ημουν και μου ειπε συνεχιζουμε τα φαρμακα μεχρι να ισορροπησω.σκεφτομαι μηπως ειναι κατι παραδικο.αλλα οπως και να εχει αγχωθηκα τωρα με το τι συμβαινει και ισως αυτο επιβαρυνει την κατασταση.δε θελω να ξαναβουλιαξω στα ψυχωτικα.
τι τροπος εκτος απο φαρμακα υπαρχει να μου προτεινει?εχεις κατι κατα νου?
ευχαριστω cc.ειναι αληθεια οτι προσπαθω να κρατιεμαι ηρεμη πολυ και συνεχεια.δε σταματω την προσπαθεια.
με ειδε η γιατρος πριν 10 μερες.της ειπα ποσο καλυτερα ημουν και μου ειπε συνεχιζουμε τα φαρμακα μεχρι να ισορροπησω.σκεφτομαι μηπως ειναι κατι παραδικο.αλλα οπως και να εχει αγχωθηκα τωρα με το τι συμβαινει και ισως αυτο επιβαρυνει την κατασταση.δε θελω να ξαναβουλιαξω στα ψυχωτικα.
τι τροπος εκτος απο φαρμακα υπαρχει να μου προτεινει?εχεις κατι κατα νου?
έχεις σκεφτεί να μιλήσεις από κοντά με ανθρώπους με παρόμοιες ή ίδιες εμπειρίες με σένα;Quote:
Originally Posted by boo
υπάρχουν ομάδες αυτοβοήθειας στην αθήνα.
Θυμάμαι έχεις γράψει ότι δεν εισαι από αθήνα,αλλά ερχεσαι κατα καιρούς για το ψυχίατρο. Πιθανον να μπορουσες να το συνδυάσεις.
Κοιταξε το παρακάτω site. Στη σελίδα επικοινωνία υπάρχει email και τηλεφωνα για να επικοινωνήσεις αν θέλεις...
http://www.hearingvoices.gr/
ευχαριστω για τις πληροφοριες black_adder
ανεβαινω μια φορα στους 1.5-2μηνες.τωρα θα ξανανεβω τελη Αυγουστου ξανα Αθηνα.παω αμα ταιριαξουν οι μερες σε μια ομαδα αυτοβοηθειας για ατομα με συναισθηματικες διαταραχες οπου καποιοι εχουν και ψυχωτικα λογω διπολικης κυριως αλλα δεν ακουνε φωνες.
τωρα να παω σε μια καινουρια ομαδα 5-6 φορες το χρονο δε ξερω αν θα το δεχονταν ή αν θα βοηθησει.παντως απο οτι διαβασα πρεπει να ειναι καλη φαση..θα δω απο Αυγουστο αμα ειναι αν μπορω να κανω κατι.
μεχρι τοτε τι κανουμε δε ξερω!
εχω αγχωθει τοσο πολυ με την κατασταση.ξυπναω με αγχος πολυ.παιρνω xanax καθε μερα (παρολο που μου ειχε πει η γιατρος να μην τα παιρνω σε καθημερινη βαση) τις τελευταιες 4 ημερες που ξεκινησε αυτη η κατασταση.της εστειλα μηνυμα χτες που της εξηγουσα τι συμβαινει και πως αρχισε αλλα δεν απαντησε γιατι νομιζω αν θυμαμαι καλα οτι θα λειπει για λιγο στο εξωτερικο.οποτε ειμαι μονη μου σ αυτην την κατασταση και δε ξερω τι να κανω...
μπορει ενα τετοιο σκηνικο να πυροδοτησει επεισοδιο?φοβαμαι πολυ.δε θελω να ξαναγυρισω στα παλια..
οταν λες οτι ακουσες φωνες..τις ακουσες οντως?ή τις φανταστικες?
γιατι πολλοι ανθρωποι χωρις να εχουν ψυχωση φανταζομαστε να ακουμε φωνες..ή καποιον διαλογο..
αλλο ομως να τις ακουσες πραγματικα..μηπως το μπερδευεις?
δεν ξερω απλα ειπα να ρωτησω γιατι νομιζω οτι οταν καποιος ακουει φωνες ειναι εκτος τοπου κ χρονου..
γενικα διορθωστε με αν κανω λαθος..δεν εχω παθει ποτε ψυχωση κ ισως δεν ξερω καλα..
απλα μου κανει εντυπωση..πως γινεται να ακους φωνες κανονικα κ να εισαι οκ εντος πραγαμτικοτητας..
μη με παρεξηγειτε γιατι δεν ξερω κ πολυ καλα.
Quote:
Originally Posted by anxious4ever
ακους φωνες ειτε σαν να είναι μεσα στο κεφαλι σου... ειτε σαν να ακους καποιον αλλον να μιλαει!
για τους ψυχιατρους είναι όλα φαντασια και εισαι εκτος πραγματικότητας! για καποιους αλλους είναι αλλιως τα πραγματα
παραξενο αληθεια....τι ειναι ρε παιδι μου το μυαλο του ανθρωπου..Quote:
Originally Posted by noumac
παντως κ μενα μου χει τυχει πολλες φορες να φανταζομαι εναν διαλογο στο κεφαλι μου..αλλα οχι να ακουω κανονικα την φωνη σαν να ναι καποιος αλλος..
ναι τις ακουω μεσα στο κεφαλι μου.σαν να ειναι καποιος μεσα στο κεφαλι μου και να μου μιλαει.
προσπαθω να τις περιορισω αλλα δεν τα καταφερνω.ειδικα οταν αγχωνομαι αυτες τις μερες φουντωνει το πραγμα..
απλα μου ειναι πολυ δυσκολο να πιστεψω πως απο εναν καφε που πιεστηκα μπορει να ηρθαν παλι φωνες..αμα χειροτερεψουν δε ξερω πραγματικα τι θα κανω..
ξερει κανεις τι μπορει να προκαλεσει την εναρξη ενος ψυχωτικου επεισοδιου?αρκουν μικρες αφορμες?
υπαρχει κατι που μπορω να κανω για να τις περιορισω?
καθε συμβουλη καλοδεχουμενη...!
το δευτερο επεισοδιο που ειχα ξεκινησε μετα από ένα περιστατικο που με ειχε εξοργισει αλλα ειχα κοψει και τα χαπια εκεινη την περιοδο με προτροπή γιατρου...
μια άλλη φορα ενώ επαιρνα χαπια ειχα κανει έναν μπαφο με μια παρεα και ειρθαν στιγμιαια ολες οι σκεψεις που ειχα κατά τα επεισοδια...
οποτε αν θες συμβουλη.. να εισαι παντα ηρεμη και να μην πινεις πολύ...
δηλαδη μπορουν διαφορες εντονες καταστασεις να προκαλεσουν επεισοδιο απο οτι καταλαβα.οπως πχ πολυ πιεση και πολυ αγχος...σωστα?
ποτο δεν πινω ουτως η αλλως πολυ σπανια κανα ποτηρακι..
τωρα απο ηρεμια απο το Σαββατο και μετα αστα..το εχω ριξει στα xanax για να με ηρεμουν και να χαλαρωνω καπως και απο τις φωνες
Δεν ξέρω αν την κάθε φορά που έχεις φωνές θεωρείται υποτροπή.Συνήθως οι άνθρωποι μαθαίνουν να ζουν με αυτές σιγά σιγά.Σίγουρα στην πορεία μειώνονται συνήθως και με την λήψη των φαρμάκων.Τώρα είναι νωρίς ακόμα και όλο αυτό θεωρείται νομίζω στα πλαίσια της ανάρρωσης σου και όχι υποτροπή.Αν κάνω λάθος ας με διορθώσει κάποιος.
Στην ανάρρωση κάνεις 10 βήματα μπρος και 2 πίσω...υπάρχουν πισωγυρίσματα.Σίγουρα το άγχος,το αλκοόλ,οι πολλοί καφέδες,τα ναρκωτικά δεν κάνουν καλό σε τέτοιες περιπτώσεις.
μακαρι να ειναι οπως τα λες serios.μακαρι να μην ειναι υποτροπη αλλα κατι αναμενομενο στην πορεια της αναρρωσης.με ηρεμει αυτο το σκεπτικο.μου βγαζει το αγχος γιατι φοβαμαι πολυ την υποτροπη.δε θελω να ξαναπερασω οσα επαθα.
μου εστειλε και πριν λιγο η γιατρος μηνυμα και μου ειπε να περιμενουμε λιγο και θα δουμε λεει.αρα μπορει να ειναι κατι παροδικο που ισως περασει οπως λες κι εσυ.
παντως ειναι βλακεια απο μικροαφορμες να με πιανουν ψυχωτικα.μεγαλη βλακεια.
εσεις επηρεαζεστε απο μικροαφορμες?
την Κυριακη παντρευοταν μια κοπελα που ημασταν στην ιδια γειτονια παλια.οι δικοι μου με ειχαν ζαλισει να παω.κι εγω αν και βαριομουν τη φαση ψηνομουν να παω.σκεφτηκα οτι ισως δε θα μπορουσα ομως να κατσω να το ξενυχτησω.οτι θα ηθελα να γυρισω πισω και οτι θα επιαναν παλι οι φωνες γιατι με πιανουν οταν πιεζομαι απο κατι ή οταν θελω να γυρισω σπιτι νωριτερα απο οσο χρειαζεται.βρηκα την προφαση οτι εχω διαβασμα και δεν πηγα παρολο τις πιεσεις.τωρα νιωθω απογοητευση με τον εαυτο μου για τον λογο που δεν πηγα κι εχει αρχισει να με παιρνει πολυ απο κατω..
ξυπναω καθε μερα με αγχος χωρις να υπαρχει καποιος προφανης λογος.δε ξερω τι φταιει.νταξει το διαβασμα και πιεση να τα παω καλα ειναι μια αιτια γενικοτερα αλλα δεν νομιζω οτι φταιει αυτο.
παιρνω xanax πιο συχνα απο οτι μου ειχε πει η γιατρος αλλα δεν εχω αλλη "πυροσβεστικη" λυση εκεινες τις ωρες.αν δεν παρω τιποτα κραταει για ωρες πολλεεες.με επιβαρυνει στα ψυχωτικα η ολη φαση.το κακο με τα xanax ειναι οτι με νυσταζουν πολυ και μετα δε μπορω να κανω τιποτα μεσα στη μερα.
εχει κανεις καμια ιδεα σχετικα με το τι μπορω να κανω να νιωθω καλυτερα και να καταπολεμω τη φαση χωρις επιπλεον φαρμακα?
γιατι δεν μιλας καλυτερα με γιατρο σου ξανα κ να του πεις ακριβως οσα γραφεις εδω?
ενας τροπος αποφορτισης απο το στρες ειναι η γιογκα..οι αναπνοες..μπορεις να απευθυνθεις σε ενα κεντρο που κανουν αναπνοες ειδικες κ κινησεις ματ κατα του στρες..
ευχαριστω για την απαντηση anxious4ever
ειχα μιλησει με τη γιατρο μου πριν 10 μερες περιπου γιατι με ειχαν πιασει τα ψυχωτικα μου και μου ειχε πει περιμενουμε λιγο και θα δουμε.εχω ξεμεινει και απο λεφτα και δεν εχω καρτα να της στειλω ενα μηνυμα γιατι με μηνυματα μιλαμε γιατι δε μπορω να την πετυχω στο τηλεφωνο.οποτε καταλαβαινεις δεν εχω και λεφτα για γιογκα κλπ.
υπαρχει κατι πιο πρακτικο και αμεσο χωρις λεφτα που μπορω να κανω?
αυτο με τις αναπνοες πως γινεται?
ΘΑ ΒΑΛΕΙς στο youtube μια μουσικη που λεγεται delta waves , ειναι χαλαρωτικη μουσικη , θα ξαπλωσεις ανετα καπου δροσερα..θα αναπνεεις απο την μυτη κ θα γεμιζεις την κοιλια με αερα..θα κρατας τον αερα μεσα μετρωντας απο μεσα σου μεχρι το 4..κ θα αφηνεις απαλα τον αερα να βγαινει απο το στομα σου...μετα ξανα κανονικη αναπνοη..καντο οσες φορες εσυ θελησεις κ χρειαστεις..οχι συνεχομενα ομως..αποφορτιζει πολυ απο το στρες..σχεδον σε κοιμιζει..εμενα τουλαχιστον..κατσε κανα μισαωρακι καθε μερα..ή πρωι μεσημερι απογευμα οποτε σε βολευει..οποτε νιωθεις οτι το χρειαζεσαι..το ξυγονο θα καθαρισει τον εγκεφαλο σου..
ομως οχι συνεχομενες βαθιες αναπνοες...κανε βαθιες αναπνοες με κρατημα του αερα καθε 3 λεπτα περιπου..ειναι μια ασκηση που μου την εκανε κ ο ψυχοθεραπευτης μου κ την εχω κανει απειρες φορες σε προγραμματα γιογκα..ειναι μια ασκηση χαλαρωσης κατα του ζαναξ..χεχε
Βοο
μια ερώτηση εχω. Μπορείς να ξεχωρίσεις το φόβο που νιώθεις από την πραγματικότητα που βιώνεις? ή τα ταυτίζεις?
Και φάρμακα παίρνεις εκτός του ζαναξ, εννοώ αντιψυχωσικά?
το δοκιμασα το μεσημερι για 15 λεπτα τη μουσικη με τις αναπνοες με ηρεμησε για καμια ωρα μετα παλι τα ιδια ομως.θα ξαναπροσπαθησω αυριο ομως.Quote:
Originally Posted by anxious4ever
φοβαμαι γιατι τα ψυχωτικα οταν τα παθαινω ειναι πραγματικα.προσπαθω εδω και καποιο διαστημα να λεω οτι ειναι απο μια παθηση ολο αυτο αλλα οταν κανω επεισοδια δε πολυπιανει.χαλαρωνω λιγο απο το αγχος που μου προκαλουν αλλα νταξει δε μπορω να τους ξεφυγω.δε ξερω αν αυτο ρωταγες, αν οχι διορθωσε μεQuote:
Originally Posted by Mara.Z
παιρνω 2 αντιψυχωτικα solian 1000mg και dipiperon 120mg και αλλα 3 ακομα φαρμακα που μου εχει δωσει η γιατρος
ναι θεωρητικα καταλαβαινω τι λες.Quote:
Originally Posted by boo
Απλα επειδη ειχα ψυχωσικη μανα, σκεφτομουν αυτο το πραγμα, μα καλά ταυτιζουν αυτο που φοβουνται με αυτο που βιώνουν? δηλαδη ειναι σα να φοβασαι κατι στο μυαλό σου, και μετά να του δίνεις σάρκα και οστά, και να το κάνεις πραγματικότητα.
Σαν αυτοεκπληρουμενη προφητεια, ενα πραγμα...
δεν ξερω, λεω μήπως, ο ψυχωσικός πρέπει να εκπαιδευτεί να διαχειρίζεται τους φόβους του?
Τι επεισοδια κανεις? τι ειναι αυτο που σε φοβιζει?
μπραβο boo που το εκανες! συνεχισε μη το αφηνεις..γενικα ολο αυτο δρα κ μακροπροθεσμα...αν μαθεις την μαγεια της αναπνοης σου θα μπορεσεις ανετα μετα να κοντρολλαρεις το στρες σου..θα μαθεις να αναπνεεις ενστικτωδως μετα απο την κοιλια κ να ηρεμει το κεφαλι..η αναπνοη μας ειναι το σημαντικοτερο ! μη το ξεχνας αυτο..οποτε καντο πολλες φορες μεσα στην ημερα..εγω το κανω καποιες φορες κ μετα με παιρνει κ ο υπνος!
καλημεραQuote:
Originally Posted by Mara.Z
δε νομιζω οτι εχει να κανει με φοβιες το ψυχωτικο επεισοδιο τουλαχιστον σε εμενα.εγω το παθαινω οταν στρεσαρομαι/πιεζομαι με κατι κυριως.ετσι εχω αρχιζει να καταλαβαινω για μενα.υπαρχουν ομως και φορες που το παθαινω στο ασχετο.
τωρα σ αυτο το τελευταιο επεισοδιο απλα με επιασε φοβος μηπως εξελιχθει οπως το προηγουμενο σοβαρο επεισοδιο που ειχα και χασω τελειως τη μπαλα.και ναι μου τα εκανε ολα τα συμπτωματα πιο εντονα αυτη η σκεψη γιατι λεω οχι παλι τα ιδια ακομα οταν ακομα δεν εχω πατησει στα ποδια μου καλα καλα απο το πρηγουμενο.
στα ψυχωτικα μου..βλεπω πραγματα, ακουω φωνες, και εχω παραληρημα.
δε ξερω τι μπορει να βοηθησει καποιον ψυχωσικο.εκανα παλιοτερα ψυχοθεραπεια για 9 μηνες περιπου οντας σε επεισοδιο αλλα δεν ειχα καμια βελτιωση
εφοσον παιρνεις τα φαρμακα σου εισαι σε πολυ καλο σημειο..μη φοβασαι τοσο..γαιτι απο τον φοβο σου νομιζω το προκαλεις εσυ η ιδια το στρες..εισαι ασφαλης..αυτο θα λες απο μεσα σου..Quote:
Originally Posted by boo
αυτο που εχεις ειναι μια ασθενεια του εγκεφαλου..δεν ειναι ψυχολογικο προβλημα..ειναι ασθενεια κ δυσλειτουργεια του εγκεφαλου σου..οπου παραγονται υπερβολικες ποσοτητες αδρεναλινης κ δημιουργειται η ψυχωση..ο εγκεφαλος ειναι ενας μεγαλος αδενας, παραγει ορμονες κ ουσιες για να λειτουργουμε ..σε μερικους ανθρωπους ο αδενας αυτος καπως δεν λειτουργει εντελως σωστα..
γι αυτο λοιπον υπαρχουν τα φαρμακακια.
οπως εγω εχω προβλημα με τον θυρεοειδη μου κ παιρνω 2 χαπες την μερα..ετσι κ εσυ εχεις αυτο το προβλημα..καποιες φορες εχω υποτροπες κ απορυθμιζομαι..ετσι κ εσυ καποιες φορες εχεις υποτροπες κ απορυθμιζεσαι..
αυτο που εχεις να μη το φοβασαι..να μαθεις να το αγαπας..οπως κεγω εμαθα να αγαπω την ασθενεια μου η οποια ειναι αυτοανοση.
ειναι καθαρα θεμα τυχης κ κληρονομικοτητας..δεν ειναι τρελλα , δεν ειναι νευρωση..δεν ειναι ψυχολογικο προβλημα.θα σε βοηθουσε πιστευεις αν διαβαζες λιγη ψυχιατρικη?
εγω διαβαζω ψυχιατρικη του πανεπιστημιου κ με εχει βοηθησει να κατανοησω πολλα πραγματα για τον εγκεφαλο μας.
οσο λοιπον παιρνεις τα φαρμακα σου θα εισαι καλα..οσον αφορα το στρες..ολοι εχουμε στρες.
προσπαθησε λιγο να μην πιεζεσαι..να λες οχι οταν πιεζεσαι κ να ακους το σωμα σου.