Πως θα απαλλαχθώ από τους δαίμονες του μυαλού μου?

Πολύ ευχάριστα τα νέα σου break, και μακριά να μείνουν τα σιχαμένα διαβολάκια!:grin:
Α και αν είναι η ντροπή που σε κρατά μακριά από το γυμναστήριο, get over it!!! Γιατί να ντρέπεσαι δλδ; Μια ιδέα είναι όλα, πίστεψε με κανείς δε θα ασχοληθεί μαζί σου ούτε θα σε σχολιάσει

Ρένα, μου φαίνεται απίστευτα μεγάλο το νούμερο που είπες για τη περιφέρεια μέσης σου, κάπου τόσο είναι η δικιά μου που είμαι άντρας και 90 κιλά... παραθέτω εικόνα γιατί πιστεύω οτι δε μετράς στο σωστό σημείο. Αν τώρα ήθελες να πεις για τους γοφούς σου και είπες κατά λάθος μέση ΟΚ...

http://www.fitday.com/fitness-articl...asureart02.png

Σωστός Φίλλιπε :thumbup:
Εγώ πάντως για να είμαι πιο ξεκάθαρη μιλούσα για περιφέρεια κοιλιάς συγκεκριμένα και όχι μέσης. Η μέση μου είναι 90εκ αυτή τη στιγμή στα 96 κιλά και στόχος είναι να φτάσει στα 75εκ.

breakaki μου γλυκό μου έλειψες!!!! Είμαι τόσο χαρούμενη με τα καλά σου νέα !!!! :starhit::starhit::starhit::starhit::starhit:
Είδες που σου έλεγα ότι όλα μαζί συνήθως πάνε πιο καλά;; Πόσο χαίρομαι που έχεις ενθουσιαστεί με την καινούρια σου δουλειά αυτό είναι υπέροχο! Όσο για τα δαιμονάκια καλά θα κάνουν να μείνουν μακριά σου αλλιώς θα έχουν να κάνουν μαζί μου!!!!:mad::mad:
Πως τα πας με την διατροφή σου προλαβαίνεις να φας στα τριωράκια σου;
Όσο για μένα μετά από μία κρεπάλη Κυριακάτικη σαν να πήρα δυνάμεις και έχω ξανά πολύ καλή διάθεση και όρεξη για καλή διατροφή :smilegrin:. Το γυμναστήριο καλά κρατεί αν και σήμερα δεν πήγα, να πω την αλήθεια βαρέθηκα λίγο. Αύριο όμως το έχω στο πρόγραμμα και δεν θα μου ξεφύγει, έχω κανονίσει ήδη το μεσημέρι να περάσει η αδερφή μου να με πάρει και να πάμε. Πάντως εγώ δεν ντρέπομαι ίσως γιατί έχω φάει αρκετές ώρες από τη ζωή μου και στο παρελθόν σε γυμναστήρια οπότε κινούμαι με μία σχετική άνεση στον χώρο. Πάντως δεν θα έπρεπε να ντρέπεσαι αν θέλεις να πας, μια χαρά σε καλωσορίζουν στο γυμναστήριο σε ότι κιλά και να πας και πράγματι κανείς δεν θα ασχοληθεί μαζί σου αν δεν το θέλεις.

filippara λες????? :puzzled::puzzled::puzzled:

Περνούσα μια μέρα έξω από το γυμναστήριο που είναι κοντά στο σπίτι μου κ ήμουνα έτοιμη να μπώ και να ρωτήσω, εκείνη τη στιγμή έβγαινε μια τύπισσα κορμάρα με άσπρο κολάν κ στρίγκ :o

κώλωσα έκανα στροφή επιτόπου κ λέω που πας καραμήτρο άστο καλύτερα για όταν θα είμαι 90 με 95 κιλά.

Εγω στο δικό μου γυμναστήριο γιατί δεν έχω τύπισσες με άσπρο κολάν και στριγκ δλδ; ΖΗΛΕΥΩ!!!

Λέω να πας και να τ'αφήσεις τις ντροπές, κι εγώ όταν ξεκίνησα ξεχώριζα αλλά δε μ'έκανε κανείς να νιώσω άσχημα, ούτε έχω δει κάτι να συμβαίνει και πάντα όταν βλέπω παιδάκια με περιττά κιλά αρκετά πάντα προσέχω μη κάνει κάποιος καμιά αηδία για να επέμβω, μέχρι τώρα δε χρειάστηκε και δε νομίζω οτι θα γίνει. Ο καθένας κοιτάει τη δουλειά του, και η τύπισσα με το στρινγκ και ο μπρατσαράς και όλοι εμείς οι κοινοί θνητοί(ε καλά κι αν κοιτάξουμε λίγο τη τύπισσα κομπλιμέντο είναι, οχι κανά έγκλημα!)

Quote:

---

Originally posted by filipparas
Εγω στο δικό μου γυμναστήριο γιατί δεν έχω τύπισσες με άσπρο κολάν και στριγκ δλδ; ΖΗΛΕΥΩ!!!

---

:smilegrin::smilegrin::smilegrin:

Quote:

---

Originally posted by filipparas

Λέω να πας και να τ'αφήσεις τις ντροπές, κι εγώ όταν ξεκίνησα ξεχώριζα αλλά δε μ'έκανε κανείς να νιώσω άσχημα, ούτε έχω δει κάτι να συμβαίνει και πάντα όταν βλέπω παιδάκια με περιττά κιλά αρκετά πάντα προσέχω μη κάνει κάποιος καμιά αηδία για να επέμβω, μέχρι τώρα δε χρειάστηκε και δε νομίζω οτι θα γίνει.

---

:thumbup::thumbup::thumbup::thumbup::thumbup:
Μακάρι να σκεφτόταν όλοι σαν κ εσένα!!!!

:lol::lol::lol: Εμένα η πρώτη μου επαφή στο γυμναστήριο που πήγα τώρα ήταν η εξής:

Κάθομαι νωχελικά και λίγο ξινισμένα στην ρεσεψιόν και δίνω τα στοιχεία μου για την εγγραφή μου. Ο υπεύθυνος μας ενημερώνει παράλληλα για τις παροχές του γυμναστηρίου με μία χαρά και ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά. Και ρωτάει η αδερφή μου πιο είναι το πρόγραμμα που θα ξεκινούσε εκείνη την ώρα στην αίθουσα αερόμπικ. Και μας λέει ο υπεύθυνος ότι το κάνει η Λίλιαν την οποία βέβαια όλοι μέσα στο γυμναστήριο την φωνάζουν JI Joe γιατί κάνει 8 ώρες προπόνηση κάθε μέρα... και εκεί που μας τα λέει σκάει μύτη η JI Joe με κολάν γυαλιστερό και μπουστάκι μινιμάλ τους κοιλιακούς ατσάλι, τον τουρλωτό ποπό και στήθη ναααα από την σιλικόνη με το συμπάθιο! Γουρλώσαμε τα μάτια και εγώ και η αφή και πήγαμε στον διάδρομο μας και στα βάρη μας να κάνουμε την δουλειά μας. Όχι που θα μας τρομάξει η σιλικονάτη JI Joe χα!:lol::lol::lol:

Φίλλιπε έλα στο δικό μου γυμναστήριο να σου κάνει body sculpting η JI Joe!

Tempting! JI Jane πες να τη λένε, ντροπή Joe με τέτοιες ...άρες!

Λέω λέω αλλά κι εγώ στα ομαδικά που είναι μόνο γυναίκες δε συμμετέχω συχνά, ψιλοδιστάζω. Είμαι τόσο ατσούμπαλος που γίνομαι το επίκεντρο όσες φορές κάνω!!!

χαχαχαχαχαχαχα :lol::lol::lol::lol:

Το sculpting που σου πρότεινα έχει και αρκετούς άντρες εκτός από γυναίκες, είναι γυμναστική με βαράκια και λάστιχα... έτσι για να μην χάνεις το κουράγιο σου ;)

Quote:

---

Originally posted by break

Quote:

---

Originally posted by filipparas

Λέω να πας και να τ'αφήσεις τις ντροπές, κι εγώ όταν ξεκίνησα ξεχώριζα αλλά δε μ'έκανε κανείς να νιώσω άσχημα, ούτε έχω δει κάτι να συμβαίνει και πάντα όταν βλέπω παιδάκια με περιττά κιλά αρκετά πάντα προσέχω μη κάνει κάποιος καμιά αηδία για να επέμβω, μέχρι τώρα δε χρειάστηκε και δε νομίζω οτι θα γίνει.

---

:thumbup::thumbup::thumbup::thumbup::thumbup:
Μακάρι να σκεφτόταν όλοι σαν κ εσένα!!!!

---

Ε δύσκολο να σκεφτείς έτσι αν δεν έχεις βρεθεί(και είσαι ακόμα στη περίπτωση μου, απλά λιγότερο) στην άλλη μεριά. Μην αδικούμε τους ανθρώπους...

Quote:

---

Originally posted by filipparas

Quote:

---

Originally posted by break

Quote:

---

Originally posted by filipparas

Λέω να πας και να τ'αφήσεις τις ντροπές, κι εγώ όταν ξεκίνησα ξεχώριζα αλλά δε μ'έκανε κανείς να νιώσω άσχημα, ούτε έχω δει κάτι να συμβαίνει και πάντα όταν βλέπω παιδάκια με περιττά κιλά αρκετά πάντα προσέχω μη κάνει κάποιος καμιά αηδία για να επέμβω, μέχρι τώρα δε χρειάστηκε και δε νομίζω οτι θα γίνει.

---

:thumbup::thumbup::thumbup::thumbup::thumbup:
Μακάρι να σκεφτόταν όλοι σαν κ εσένα!!!!

---

Ε δύσκολο να σκεφτείς έτσι αν δεν έχεις βρεθεί(και είσαι ακόμα στη περίπτωση μου, απλά λιγότερο) στην άλλη μεριά. Μην αδικούμε τους ανθρώπους...

---

Μπα, πιστεύω πως είναι θέμα παιδείας!!!!!!!!!!!

Quote:

---

Originally posted by Eli
:lol::lol::lol: Εμένα η πρώτη μου επαφή στο γυμναστήριο που πήγα τώρα ήταν η εξής:

Κάθομαι νωχελικά και λίγο ξινισμένα στην ρεσεψιόν και δίνω τα στοιχεία μου για την εγγραφή μου. Ο υπεύθυνος μας ενημερώνει παράλληλα για τις παροχές του γυμναστηρίου με μία χαρά και ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά. Και ρωτάει η αδερφή μου πιο είναι το πρόγραμμα που θα ξεκινούσε εκείνη την ώρα στην αίθουσα αερόμπικ. Και μας λέει ο υπεύθυνος ότι το κάνει η Λίλιαν την οποία βέβαια όλοι μέσα στο γυμναστήριο την φωνάζουν JI Joe γιατί κάνει 8 ώρες προπόνηση κάθε μέρα... και εκεί που μας τα λέει σκάει μύτη η JI Joe με κολάν γυαλιστερό και μπουστάκι μινιμάλ τους κοιλιακούς ατσάλι, τον τουρλωτό ποπό και στήθη ναααα από την σιλικόνη με το συμπάθιο! Γουρλώσαμε τα μάτια και εγώ και η αφή και πήγαμε στον διάδρομο μας και στα βάρη μας να κάνουμε την δουλειά μας. Όχι που θα μας τρομάξει η σιλικονάτη JI Joe χα!:lol::lol::lol:

---

:yes::yes::yes::yes:
Έτσι έτσι κορίτσια!!!!!!!!!!!!!!

και επειδή με ξελογιάσατε κ αυτό το βράδυ :bisou::bisou::bisou:

Πάω για ύπνο μη πάω κατευθείαν στη δουλειά :rolleyes:

Όνειρα γλυκά και ανάλαφρα breakaki!

διάβασα πολλά από τα μηνύματά σας σήμερα και σε όλα έβρισκα μικρά κομμάτια του εαυτού μου μέσα.
νομίζω ότι το φαγητό για τους περισσότερους από εμάς είναι τρόπος να "καταπίνουμε" τα συναισθήματά μας, τα άσχημα κυρίως.. στεναχώρια/μοναξιά/έλλειψη αυτοπεποίθησης ή οτιδήποτε μπορεί να έχει ο καθένας. γενικά είμαι αισιόδοξος άνθρωπος και αυτό που λέμε "η ψυχή της παρέας", συνήθως όμως αυτά τα άτομα είναι τα πιο μοναχικά και εσωστρεφή και αφήνουν να φανεί μόνο μια πλευρά του εαυτού τους, με αποτέλεσμα να ξεσπάν σε άσχετα πράγματα μετά (ένα από αυτά και το φαγητό). δεν έχω σχέση με ψυχοθεραπεία ή κάτι τέτοιο, απλώς σκέψεις λέω.. και μπορεί να είμαι λάθος, αλλά έτσι νιώθω.. έχω προσέξει πως όταν είμαι αληθινά ευτυχισμένη ξεχνάω να φάω. πραγματικά για μέρες δεν έχω καν το αίσθημα της πείνας.. αυτό βέβαια δεν συμβαίνει κ τόσο συχνά..
πρέπει να μάθουμε να αγαπάμε τον εαυτό μας και να τον φροντίζουμε.. είναι το πραγματικό μας "σπίτι".. κι όπως δε θα αφήναμε τον κάθε άγνωστο κ επικίνδυνο τύπο να περάσει την πόρτα μας, έτσι θα πρέπει να κάνουμε και με την υπερβολική κατανάλωση ανθυγιεινών τροφών. κι εγώ που τα λέω είμαι λάτρης της γλυκών, μπορούσα να τρέφομαι μόνο με αυτά.. και αποφάσισα να τα κόψω τελείως.. μετά από μερικούς μήνες αποτοξίνωσης, πιστέψτε με, έτρωγαν οι κολλητές μου δίπλα μου τούρτα σοκολατίνα και ούτε καν μου τράβηξε την προσοχή. δεν το περίμενα από μένα κι όμως έγινε ;) για όλα είμαστε ικανοί, αρκεί να το πιστέψουμε!!! και αν δεν αντέχετε χωρίς μια μανία, σκεφτείτε πως μετά το τέλος της chocoholic εποχής, θα έρθει το shopping therapy!! ανυπομονώ να μπω σε μαγαζί με ρούχα και να μην σκέφτομαι καν τα νούμερα, απλώς να αγοράζω!! (μετά θα ψάξω για άλλο βοηθητικό φόρουμ, χαχα)!!
Αυτά τα πολλάάά (!) είχα να πω..! όποιος άντεξε να διαβάσει ως εδώ, συγχαρητήρια και συγνώμη αν σε ζάλισα! :P

ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΟΜΟΡΦΟΙ ΚΑΙ ΙΚΑΝΟΙ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΝΤΑ!!! :thumbup:

Μπράβο mpumpuki χαίρομαι που έχεις ψάξει μέσα σου και έχεις ανακαλύψει τι σε οδηγεί στο να καταφεύγεις στην τροφή για παρηγοριά. Είναι σημαντικό ο καθένας μας να κάνει την αυτοκριτική του και να αναζητήσει βαθιά μέσα του και για τις απαντήσεις αλλά και για τις λύσεις. Αλλά το πιο σημαντικό είναι αυτή τη διαδικασία να την κάνουμε με αγάπη και φροντίδα για τον εαυτό μας. Τι ωραία που το θέτεις: το σώμα μας είναι το "σπίτι μας" . Και το σπίτι μας πρέπει όντως να το αγαπάμε και να το φροντίζουμε όπως του αξίζει και να του δίνουμε τα καλύτερα δομικά υλικά για να το χτίσουμε γερό και δυνατό για να αντέξει στον χρόνο και να μην πέσει και μας τσακίσει :smilegrin:
Φιλιά πολλά και καληνύχτα

Quote:

---

Originally posted by Eli
Τι ωραία που το θέτεις: το σώμα μας είναι το "σπίτι μας" . Και το σπίτι μας πρέπει όντως να το αγαπάμε και να το φροντίζουμε όπως του αξίζει και να του δίνουμε τα καλύτερα δομικά υλικά για να το χτίσουμε γερό και δυνατό για να αντέξει στον χρόνο και να μην πέσει και μας τσακίσει :smilegrin:

---

Ακριβώς..! και επειδή αρκετό καιρό το αφήσαμε να σκονίζεται, καιρός για μια γενική ανακαίνιση.. σπίτι από την αρχή!!
:wink1:

Δεν θελω αλλη διαιτα.
Βαρεθηκα.
Εχω εναν αποτυχημένο δακτυλιο και πολλά κιλά στην πλάτη μου.
Δεν θελω αλλο προγραμμα.
Αυτο που δειχνει να δουλειυει αυτο τον καιρο ειναι οτι δεν βαζω στοχο, κανω καθε μερα -οχι με ιδιαιτερη χαρά το ομολογώ...- 45 λεπτά περπάτημα και εχω κοψει τα γλυκά.
Εβαλα καθαρη πρωτεΐνη στην διατροφή μου και κανω πράξη πολλά απο αυτά που εχω μαθει τοοοοοοσα χρονια παχύσαρκη.
Φυσικά μπήκε στην ζωη μου η Τονια -ειναι εγγεγραμμένο μελλος του φορουμ- και σαυτην οφειλω οτι μου μιλάει καθημεριναααααα για την διατροφή και με τραβάει διαρκώς για το περπάτημα.

Τι να πω.Μαλλον βλεπω λιιιιιιιγο φως στο τουνελ αχνο ομως.!!!!

marimari μου χαίρομαι που δεν το βάζεις κάτω έστω και κουρασμένη :) συγχαρητήρια!
Όσο για τους στόχους καλά κάνεις και τους επαναπροσδιορίζεις. Καλό είναι να κάνεις ένα διάλειμμα από τους στόχους βάρους και απώλειας και να θέσεις νέους πιο χειροπιαστούς και πιο άμεσους. Η καθημερινή άσκηση είναι ένας από αυτούς όπως και η αποχή από τα γλυκά :thumbup::thumbup:. Όσο για τους υδατάνθρακες θα σου πρότεινα να μην τους αφαιρείς από την καθημερινότητά σου αλλά να συνοδεύεις τα γεύματα σου και με αυτούς. Οι κακοί-επεξεργασμένοι υδατάνθρακες είναι αυτοί που κάνουν τη ζημιά, επέλεξε καλύτερα παξιμάδια κρίθινα αντί για ψωμί και προϊόντα ολικής άλεσης. Επίσης αν σου λείψουν τα ζυμαρικά κυκλοφορούν πλέον και αυτά της ολικής άλεσης που είναι πολύ καλά. Είναι σημαντικό σε όλα μας τα γεύματα για να είναι πλήρη και για να τρώμε μικρότερες ποσότητες εκτός από την σαλάτα και την πρωτεΐνη μας να περιλαμβάνουν και μία ποσότητα υδατάνθρακα, π.χ. 1 φλιτζάνι του τσαγιού βρασμένο ρύζι ή ζυμαρικό ή πατάτα ή δύο μικρά παξιμάδια κρίθινα. Πίστεψε με μόνο καλό μπορούν να σου κάνουν τέτοιοι συνδυασμοί και θα σε βοηθήσουν να ελέγξεις καλύτερα και τις υπογλυκαιμίες σου. Επίσης προσπάθησε να κάνεις συχνά γεύματα έτσι θα ελέγχεις καλύτερα την πείνα σου και θα τρως μικρότερες ποσότητες. Κατά τα άλλα εύχομαι να μην χάσεις το κουράγιο σου και να αρχίσεις κάποια στιγμή να απολαμβάνεις τις νέες σου συνήθειες :)

Quote:

---

Originally posted by mpumpuki
Ακριβώς..! και επειδή αρκετό καιρό το αφήσαμε να σκονίζεται, καιρός για μια γενική ανακαίνιση.. σπίτι από την αρχή!!
:wink1:

---

Μου αρέσει ο τρόπος που σκέφτεσαι mpumpukaki :smilegrin::thumbup:
καλά δεν χρειάζεται να το κάνουμε και ρημαδιό πριν το ξαναφτιάξουμε :lol: :lol:
Φέρνω την σκούπα και το ξεσκονόπανο να κάνουμε ένα καλό συγύρισμα ;)

Quote:

---

Originally posted by Eli
marimari μου χαίρομαι που δεν το βάζεις κάτω έστω και κουρασμένη :) συγχαρητήρια!
Όσο για τους στόχους καλά κάνεις και τους επαναπροσδιορίζεις. Καλό είναι να κάνεις ένα διάλειμμα από τους στόχους βάρους και απώλειας και να θέσεις νέους πιο χειροπιαστούς και πιο άμεσους. Η καθημερινή άσκηση είναι ένας από αυτούς όπως και η αποχή από τα γλυκά :thumbup::thumbup:. Όσο για τους υδατάνθρακες θα σου πρότεινα να μην τους αφαιρείς από την καθημερινότητά σου αλλά να συνοδεύεις τα γεύματα σου και με αυτούς. Οι κακοί-επεξεργασμένοι υδατάνθρακες είναι αυτοί που κάνουν τη ζημιά, επέλεξε καλύτερα παξιμάδια κρίθινα αντί για ψωμί και προϊόντα ολικής άλεσης. Επίσης αν σου λείψουν τα ζυμαρικά κυκλοφορούν πλέον και αυτά της ολικής άλεσης που είναι πολύ καλά. Είναι σημαντικό σε όλα μας τα γεύματα για να είναι πλήρη και για να τρώμε μικρότερες ποσότητες εκτός από την σαλάτα και την πρωτεΐνη μας να περιλαμβάνουν και μία ποσότητα υδατάνθρακα, π.χ. 1 φλιτζάνι του τσαγιού βρασμένο ρύζι ή ζυμαρικό ή πατάτα ή δύο μικρά παξιμάδια κρίθινα. Πίστεψε με μόνο καλό μπορούν να σου κάνουν τέτοιοι συνδυασμοί και θα σε βοηθήσουν να ελέγξεις καλύτερα και τις υπογλυκαιμίες σου. Επίσης προσπάθησε να κάνεις συχνά γεύματα έτσι θα ελέγχεις καλύτερα την πείνα σου και θα τρως μικρότερες ποσότητες. Κατά τα άλλα εύχομαι να μην χάσεις το κουράγιο σου και να αρχίσεις κάποια στιγμή να απολαμβάνεις τις νέες σου συνήθειες :)

---

Πολύ σωστά ολα αυτά που γράφεις αλλά γραμμαριο ακουνητη απο τα 114,5 και με καθημερινη γυμναστικη με την Τονια που με τραβαει διαρκως απο τα ποδια.Μαλλον πρεπει κατι ακομη να κοψω.Τι ομως;Θα το βρω...

Quote:

---

Originally posted by marimari
Δεν θελω αλλη διαιτα.
Βαρεθηκα.
Εχω εναν αποτυχημένο δακτυλιο και πολλά κιλά στην πλάτη μου.
Δεν θελω αλλο προγραμμα.
Αυτο που δειχνει να δουλειυει αυτο τον καιρο ειναι οτι δεν βαζω στοχο, κανω καθε μερα -οχι με ιδιαιτερη χαρά το ομολογώ...- 45 λεπτά περπάτημα και εχω κοψει τα γλυκά.
Εβαλα καθαρη πρωτεΐνη στην διατροφή μου και κανω πράξη πολλά απο αυτά που εχω μαθει τοοοοοοσα χρονια παχύσαρκη.
Φυσικά μπήκε στην ζωη μου η Τονια -ειναι εγγεγραμμένο μελλος του φορουμ- και σαυτην οφειλω οτι μου μιλάει καθημεριναααααα για την διατροφή και με τραβάει διαρκώς για το περπάτημα.

Τι να πω.Μαλλον βλεπω λιιιιιιιγο φως στο τουνελ αχνο ομως.!!!!

---

Αργά ή γρήγορα θα φανεί το φως στο τούνελ!!!

Πάνω που έλεγα πως ευτυχώς έχω αρχίσει να απαλλάσσομαι από τους δαίμονες του μυαλού μου, τσούπ με επισκέφτηκαν ξανά!!!! :flaming::flaming::flaming:


Προχθές που ήμουνα στη δουλειά κάποιος είχε φέρει γλυκά κ πήρα ένα σκεπτόμενη πως οκ ένα γλυκό τη βδομάδα μπορώ να τρώω, επίσης σκέφτηκα πως εντάξει μωρέ το έχω,τόσες μέρες έχω καταφέρει να ελέγξω το μυαλό άρα έχω κάνει κάποια βήματα, εεεεεεεεε τι το ήθελα κ τα σκέφτηκα, με μάτιασα :bigsmile::bigsmile::bigsmile: κ μόλις έφυγα από τη δουλειά πήρα ένα σουβλάκι κ γλυκά :grind::grind::grind::grind: ένιωθα πάρα πολύ κουρασμένη κ βρήκα τρόπο να ξεκουραστώ :thumbdown::thumbdown::thumbdown:

Αμάν πιά
:mad::mad: ποτέ θα καταφέρω να ελέγξω το μυαλό μου!!!!
Βαρέθηκα!!!

Αχ πως σε νιώθω και στην αμαρτία παρέα πάμε εμείς;;;Θα σας τα πω και τα δικά μου τα καμώματα αλλά και εγώ έχω απογοητευτεί λίγο από τον εαυτό μου αυτη τη στιγμή. Ελπίζω να ανακάμψω σύντομα :flaming:

Κοριτσάκι μου καλά είσαι?

Μου αρέσει που ένιωθα πως είχα κάνει βήματα ώστε να βγώ από αυτόν τον καταραμένο φαύλο κύκλο που εγώ η ίδια δημιουργώ στον εαυτό μου!!!!

Γιατί άραγε το κάνω αυτό στον εαυτό μου..............? Γιατί να μην είμαι φυσιολογική...........?

Ναι Ελενάκι μου και εγώ τα ίδια αναρωτιέμαι :(
γιατί εμείς να πρέπει να προσπαθούμε τόοοοοσο πολύ; Αλλά δυστυχώς από τη στιγμή που έχουμε βάλει και βγάλει κιλά από πάνω μας με ψιλοανορθόδοξους τρόπους μετά πρέπει να προσπαθήσουμε περισσότερο. Να σκεφτόμαστε όμως ότι αυτή η προσπάθεια θα είναι και η τελευταία εεε; Και ότι θα πάρει χρόνο και θα έχουμε και πισωγυρίσματα!!!
ΔΕΝ ΤΑ ΠΑΡΑΤΑΩΩΩΩΩΩ!!! Και ας νιώθω χάλια! Αύριο ξανά στο πρόγραμμα μου δεν υπάρχει και άλλη επιλογή, Το πρόγραμμα διατροφής μου είναι το μόνο που με κρατάει σε ισορροπία και στα λογικά μου!

ΕΛΑ Ν'ΑΝΕΒΑΙΝΟΥΜΕ!!! Δε θέλω κλάψες:bouncy:

Όλοι έχουμε σκαμπανεβάσματα, στιγμές που υποκύπτουμε, στιγμές που δε μπορούμε να ελέγξουμε τον εαυτό μας. Είπαμε οι δαίμονες είναι εδώ για να μείνουν, στόχος είναι να μας επισκέπτονται πιο αραιά και με λιγότερη ένταση!!!

ʼλλωστε αν ο δαίμονας μας επισκέπτεται μια φορά στο τόσο και τρώει όλο κι όλο ένα γλυκάκι με τι δύναμη θα μας απειλήσει, με ένα "φου" θα πέφτει κάτω!!!

Κορίτσια , όχι τέτοια ! Δεν κατεβάζουμε το κεφάλι . Σκεφτείτε αυτό που λέει μια κοπέλα στι τικεράκι της : Επιστρέπεται να πέσεις , Επιβάλεται να σηκωθείς !! Και μένα μ επισκέπτονται συχνά οι δαίμονες , αλλά κάνω ότι δεν τους βλέπω.
Προτείνω να δείτε την ταινία http://www.cinemanews.gr/v5/movies.php?n=288 . Είναι η ιστορία του John Forbes Nash . ʼλλους δαίμονες είχε βέβαια αυτός , αλλά δαίμονες .
Είναι φορές κι εγώ που γυρίζω το βράδυ σπίτι απ τη δουλεια κι όλη τη κούραση και τα νεύρα και την ένταση και και και θέλω να τα ξεσπάσω στο ψυγείο για να πάψω να σκέφτομαι . Και τότε σκέφτομαι αυτό που ειδα σ΄ενα άλλο τικεράκι : ʼν η πείνα δεν είναι το πρόβλημα , το φαγητό δεν είναι η λύση . Κι απ την άλλη , οκ όλα στραβά πάνε , το μοναδικό πράγμα που εξαρτάται απο μένα , τη διατροφή μου , δε θα τ αφήσω εγώ να στραβώσει . Κι ακόμη 2 δρόμους έχω ή αυτόν που εδώ και μερικους μήνες ακολουθώ , ή στα παλλιά μου μονοπάτια που με οδηγει σ΄ενα ακόμη πρόβλημα . Η επιλογή δική μου !

Break άν έχουν μείνει γλυκά , απλά πέτα τα .

Eli επειδή μου φαίνεσαι 'ανθρωπος που έχει μάθει να δίνει , κι έτσι ήμουνα κι εγώ και δεν μου έμενε ποτέ ένεργεια ή χρόνος όχι να κάνω αλλα να σκεφτώ κάτι για μένα , συνέχισε να δίνεις , δεν αλλάζουμε σ΄αυτό κι εγώ τουλάχιστον δεν θέλω να τ΄αλλάξω , ΑΛΛΑ κράτα ένα μέρος της ενέργειας σου , ένα κομματάκι του μυαλού σου και της σκέψης σου για σένα .

Κορίτσια ελπίζω σε λίγο διάστημα να μην χρειαστεί να μου τα θυμήσετε εσεις αυτά .

Quote:

---

Originally posted by break
πήρα ένα σκεπτόμενη πως οκ ένα γλυκό τη βδομάδα μπορώ να τρώω, επίσης σκέφτηκα πως εντάξει μωρέ το έχω,τόσες μέρες έχω καταφέρει να ελέγξω το μυαλό άρα έχω κάνει κάποια βήματα, εεεεεεεεε τι το ήθελα κ τα σκέφτηκα, με μάτιασα :bigsmile::bigsmile::bigsmile: κ μόλις έφυγα από τη δουλειά πήρα ένα σουβλάκι κ γλυκά

---

κι εγώ αυτό παθαίνω break, όπως έχω δει κι άλλα μέλη να το συζητούν. όντως είναι ΟΚ που και που να ενδίδουμε, αρκεί να συνεχίζουμε μετά την προσπάθεια και να μη μας πιάνουν τα ενοχικά και τα καταστροφικά. συνέχισε και μην πτοείσαι γλυκούλα μου

Quote:

---

Originally posted by Eli
Το πρόγραμμα διατροφής μου είναι το μόνο που με κρατάει σε ισορροπία και στα λογικά μου!

---

Eli καταλαβαίνω αυτό που λες. μια περίοδο όλα μου πήγαιναν χάλια και ένιωθα οτι το πρόγραμμα διατροφής μου ήταν αυτό που με "κράταγε".

Quote:

---

Originally posted by Eli
ΔΕΝ ΤΑ ΠΑΡΑΤΑΩΩΩΩΩΩ!!! Και ας νιώθω χάλια! Αύριο ξανά στο πρόγραμμα μου δεν υπάρχει και άλλη επιλογή, Το πρόγραμμα διατροφής μου είναι το μόνο που με κρατάει σε ισορροπία και στα λογικά μου!

---

:thumbup::thumbup::thumbup::thumbup::thumbup:

:starhit:

Quote:

---

Originally posted by filipparas
ΕΛΑ Ν'ΑΝΕΒΑΙΝΟΥΜΕ!!! Δε θέλω κλάψες:bouncy:

Όλοι έχουμε σκαμπανεβάσματα, στιγμές που υποκύπτουμε, στιγμές που δε μπορούμε να ελέγξουμε τον εαυτό μας. Είπαμε οι δαίμονες είναι εδώ για να μείνουν, στόχος είναι να μας επισκέπτονται πιο αραιά και με λιγότερη ένταση!!!

ʼλλωστε αν ο δαίμονας μας επισκέπτεται μια φορά στο τόσο και τρώει όλο κι όλο ένα γλυκάκι με τι δύναμη θα μας απειλήσει, με ένα "φου" θα πέφτει κάτω!!!

---

:thumbup::thumbup::thumbup::thumbup:

:starhit:

Quote:

---

Originally posted by dora_th
Κορίτσια , όχι τέτοια ! Δεν κατεβάζουμε το κεφάλι . Σκεφτείτε αυτό που λέει μια κοπέλα στι τικεράκι της : Επιστρέπεται να πέσεις , Επιβάλεται να σηκωθείς !! Και μένα μ επισκέπτονται συχνά οι δαίμονες , αλλά κάνω ότι δεν τους βλέπω.

Και τότε σκέφτομαι αυτό που ειδα σ΄ενα άλλο τικεράκι : ʼν η πείνα δεν είναι το πρόβλημα , το φαγητό δεν είναι η λύση . Κι απ την άλλη , οκ όλα στραβά πάνε , το μοναδικό πράγμα που εξαρτάται απο μένα , τη διατροφή μου , δε θα τ αφήσω εγώ να στραβώσει . Κι ακόμη 2 δρόμους έχω ή αυτόν που εδώ και μερικους μήνες ακολουθώ , ή στα παλλιά μου μονοπάτια που με οδηγει σ΄ενα ακόμη πρόβλημα . Η επιλογή δική μου !

---

:thumbup::thumbup::thumbup::thumbup::thumbup:

:starhit:

Quote:

---

Originally posted by rena75
όντως είναι ΟΚ που και που να ενδίδουμε, αρκεί να συνεχίζουμε μετά την προσπάθεια και να μη μας πιάνουν τα ενοχικά και τα καταστροφικά. συνέχισε και μην πτοείσαι γλυκούλα μου

---

:thumbup::thumbup::thumbup::thumbup::thumbup::thum bup:



:starhit:

Μπήκα πριν λίγο κ διαβάζοντας τα μηνύματα σας με κάνατε να νιώσω πάρα πολύ καλά!!! :starhit::starhit::starhit:


Παρέθεσα ξεχωριστά ότι με ακούμπησε κ μου έδωσε δύναμη από τις σκέψεις σας!


Ειλικρινά σας ευχαριστώ πολύ, μα πάρα πολύ :love::love::love:

Κορίτσια μου γλυκά σας ευχαριστώ όλες για τα καλά σας λόγια.
Εννοείται πως δεν τα παρατάω και πως σήμερα επέστρεψα στην σωστή μου διατροφή γιατί απλά αυτό είναι που με κάνει να νιώθω καλά και να είμαι ισορροπημένη. Απλά κάνω πολλά στραβοπατήματα και κάπου χάνω το ηθικό μου και λέω πότε τελικά θα μπορέσω να ισορροπήσω εντελώς και δεν θα καταφεύγω είτε από στεναχώρια, είτε από άγχος είτε απλά από κακό προγραμματισμό σε αυτά τα παραστρατήματα. Βέβαια ο δρόμος που έχω επιλέξει ξέρω ότι θα είναι μακρύς και αυτή είναι και η αξία του, να μαθαίνω από τα λάθη μου, να γυρνάω πίσω με ψυχραιμία να τα μελετάω και να συνειδητοποιώ γιατί συνέβησαν ώστε την επόμενη φορά να είμαι πιο προετοιμασμένη και πιο υποψιασμένη. Δεν γίνεται αυτό από την μία μέρα στην άλλη και η αξία του γίνεται όλο και πιο πολύτιμη όσο πιο πολύ περνάει ο χρόνος. Ο διατροφολόγος μου μου λέει ότι θέλει 2 μήνες και 2 χρόνια για να μπορέσουμε να αλλάξουμε όλες τις συνήθειες αυτές που μας οδήγησαν στην διατροφική διαταραχή και για να μπορούμε να αλλάξουμε όλες τις παλιές μας συνήθειες και να τις αντικαταστήσουμε με νέες πιο υγιεινές και σωστές. Στην αρχή με τρόμαξε αυτό το νούμερο όταν το άκουσα, τώρα που είμαι στην μέση διαπιστώνω πως έχει δίκιο. Ναι έχω κάνει βήματα, ναι έχω αλλάξει κάποιες συνήθειες, άλλες ακόμη τις δουλεύω αλλά όπως και να έχει είμαι έτη φωτός καλύτερα από ότι ήμουν πέρυσι. Αυτό κρατώ και συνεχίζω. Και εννοείται πως και ο χρόνος είναι σχετικό για όλους μας γιατί ο καθένας είναι ένας διαφορετικός άνθρωπος. Δεν μπορώ 18 χρόνια άστατης διατροφής να τα αλλάξω σε ένα μήνα ή σε ένα χρόνο, μπορώ όμως να το πιάσω σιγά σιγά και με αργά βήματα κάποια στιγμή να το ανατρέψω.
Ο λόγος που απογοητεύτηκα είναι ότι είχα πάρει λίγο τα πάνω μου τελευταία και νόμιζα πως έχω κάνει περισσότερη πρόοδο αλλά τελικά διαπίστωσα ότι οι δαίμονες είναι πολύ ύπουλοι και δεν σου χαρίζονται ακόμη και μετά από τόση προσπάθεια.
Dora μου με έχεις ψυχολογήσει αρκετά καλά και μάλιστα πολλές φορές διαβάζω αυτά που γράφεις και σε νιώθω γιατί μάλλον πρέπει να μοιάζουμε σε πολλά :). Όντως είμαι άνθρωπος που μου αρέσει να προσφέρω (breakaki μου το ξέρεις εσύ αυτό :)) και παλιότερα έκανα και εγώ το λάθος να δίνω τόσο που να αδειάζω και να μην αφήνω για εμένα αποθέματα ψυχικά. Το έχω δουλέψει αρκετά αυτό το κομμάτι και πλέον φροντίζω περισσότερο τον εαυτό μου και έχω μεγαλύτερη επίγνωση για το πότε πρέπει να βάζω ένα στοπ. Αλλά σίγουρα δεν πρόκειται να σταματήσω να είμαι δοτικός τύπος γιατί απλά αυτό με γεμίζει και εμένα και με κάνει ευτυχισμένη απλά προσπαθώ να σταματάω εκεί που αρχίζει να με φθείρει. Όλα στην ζωή θέλουν ισορροπίες ;).
Rena χαίρομαι που το έχεις νιώσει και εσύ αυτό γιατί συνήθως οι περισσότεροι επειδή κάνουν δίαιτα και όχι διατροφή δεν μπορούν να το καταλάβουν. Η διατροφή που κάνω με κάνει να νιώθω ευτυχισμένη και νιώθω να με βάζει σε μία τάξη. Είναι το μόνο πράγμα που ακόμη και να χαλάει ο κόσμος γύρω μου προσπαθώ να κάνω σωστά γιατί με κρατάει στα λογικά μου και σε ισορροπία σωματική και συναισθηματική. Αν χάσω αυτή την ισορροπία τότε θα γίνω ξανά έρμαιο των καταστάσεων και επειδή έχω ζήσει χρόνια έτσι δεν θέλω να γυρίσω πίσω. Επιτέλους βρήκα ένα τρόπο να δώσω ποιότητα στην ζωή μου και να την χαίρομαι περισσότερο και αυτό είναι κάτι ανεκτίμητο για εμένα :).
Ωστόσο αυτά τα δαιμόνια τα καταραμένα δεν λένε να ξεκουμπιστούν.... ακόμη....

Είναι μακρύς ο δρόμος για την Ιθάκη έτσι Dora ;) ;;

και μην ξεχνάμε παιδιά...άνθρωποι είμαστε, είναι ΟΚ να μην τα κάνουμε όλα τέλεια. και τι έγινε που κάνουμε πισωγυρίσματα! αρκεί να έχουμε τη συνειδητότητα, και η πορεία μας συνολικά να είναι προς το καλύτερο, σωματικά και ψυχικά. και τα δαιμονάκια δικά μας είναι. για να είναι εκεί, πάει να πει οτι κάτι μας εξυπηρετούν. δεν πρέπει να τα μισήσουμε και να τα διώξουμε κακήν κακώς, αλλά να συμφιλιωθούμε μαζί τους. (τα λέω για να τα ακούω κι εγώ)

ε μα πια! μη δέρνουμε τον εαυτό μας, θέλει αγάπη και προδέρμ
σμουτς!

Αχ Eli τι ωραία που τα λές!!! (μάλλον τα γράφεις):thumbup::thumbup::thumbup:

Η Eli μας όντως είναι ένας άνθρωπος που για εμένα έχει φθάσει στο επίπεδο αυτοπραγμάτωσης :thumbup::thumbup::thumbup:
Όλο χαμόγελο κ αισιοδοξία!!!!!!!!!
Αυτό άλλωστε μπορείτε να το διαπιστώσετε κ από τη γραφή της!!!!!!!!