Printable View
Λάκης Λαζόπουλος, Ηθοποιός
Γεννήθηκα νομίζω την ίδια μέρα με το άγχος.
Για την κατάθλιψη έμαθα μεγαλώνοντας, όταν αδυνατούσα να δικαιολογήσω τα κενά στα οποία έπεφτε η ψυχή μου.
Τα αντιμετώπισα με αλήθεια και χωρίς καμμία ντροπή. Πάντοτε. Κι αν χρειαστεί στο μέλλον, το ίδιο θα κάνω και πάλι.
Δήλωση στο ΕΠΙΨΥ
\"Όλα παράξενα..κι ένας ήλιος καταδικασμένος σε μια ισόβια στοργή για τον κόσμο...\"
\'\'ΑΙΜΑΤΟΒΑΜΜΕΝΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ\'\'
Στα γαλάζια αιματοβαμμένα νερά
του ονείρου της έψαχνε να βρει
αυτό που επιθυμούσε.
Έβαλε τα πόδια της μέσα στο νερό
όμως τότε όλα έγιναν
μαύρες σκιές του πόθου της
και αυτό που έψαχνε χάθηκε μια για πάντα.
Τα βλεφαρά της άνοιξε, είδε την αλήθεια
και δεν την άντεξε-το βλέμμα της άλλαξε.
Σκεφτόταν παλιές και ωραίες μυρωδίες
μα ο νους της, όσο κι αν αυτή δεν ήθελε,
στο ίδιο θολό τοπίο τη γύριζε.
Τότε ένα κόκκινο τριαντάφυλλο την άγγιξε
μα τα φτερά του πέταξαν
κι έγιναν μαύρα-όπως οι σκέψεις στο μυαλό της
καθώς το παρεθλόν σκέφτεται
και το αβέβαιο μέλλον συλλογίζεται.
Η άμμος σιγά-σιγά την πνίγει
και αρχίζει να βυθίζεται
στην απέραντη προσμονή
της λύτρωσής της!
Δεν το κατάλαβα αυτό το θέμα. Τι θέλει να πει ο ποιητής:
Βασικα το ονομα που αρχικα του εδωσα ηταν το κλεμμενο μου τριανταφυλλο...σε καποια φαση απελπισιας, απογοητευσης κτλ...εσβησα ολα τα μυνηματα σχεδον...μην με ρωτας πως καταφερα να σβησω και το πρωτο δεν ξερω, αυτο που ξερω παντος ειναι οτι εκει που το εσβηνα καταλαθος για τιτλο μου εμεινε μονο το ο...προσπαθησα να το αλλαξω παλι, επικοινωνησα με τον Νικο αλλα δεν μου απαντησε...και αυτος που εχει γραψει το αμεσως επομενο ποστ δεν ηξερε τι να κανει...ετσι εμεινε το ο...:)...απο εκει και περα...το θεμα μου ηταν γενικο...απογοητευση, συναισθηματα κτλ...δεν πιστευα ποτε οτι θα κανω δικο μου θεμα, αλλα επειδη ημουν σε μια φαση ασχημη και δεν ηξερα που να μιλησω, δεν ηθελα να δω κανεναν, ειχα βγει απο εξεταστικη (τελευταια για πτυχιο), ερωτικη απογοητευση (που για μενα ηταν βαθυτατη αγαπη), αβεβαιοτητα για το μελλον, αγχος, ημουν ετοιμη να κανω μια μεγαλη αλλαγη αλλα δεν μου πετυχε οπως την φανταζομουν και κατεληξα αλλου, ανασφαλεια, φοβοι, μοναξια...ολα αυτα επρεπε καπου να τα εκφρασω...ετσι δημιουργηθηκε αυτο το θεμα...ηθελα να υπαρχει καπου κατι που θα μπορουσα να εκφραστω και να εκφραστουν και ολοι οι υπολοιποι...για οτιδηποτε σε οποιαδηποτε στιγμη το εχουμε αναγκη...δεν ξερω αν σε καλυψα...
και για να μην το ξεχασω κατι που δεν εχω εκφραση ακομα...αυτο το θεμα με βοηθησε πολυ να μην πεσω σε βαθυτατη καταθλιψη...οποτε ενιωθα πως χανομαι και εχω φτασει στα ακρα εγραφα εδω...αλλες φορες παλι εκφραζομουν στο χαρτι γραφοντας η ζωγραφιζοντας αυτα που ενιωθα γιατι ημουν σε φαση ανοσιας, αλλες παλι απλα εκλαιγα πολυ...ναι ισως τοτε ειχα καταθλιψη...και ποιος ξερει ισως ακομα εχω...θα δειξει η πορεια...
Και ολα αλλαζουν, μια περνουν το δρομο τους και εχουν μορφη...μια γινονται μια ανακατεμενη μαζα, τοσο ασχημη και τοσο μισητη...και ομως γιαυτην την μαζα γινεται τοσος πολεμος...συμβιβαζονται με τον θανατο...συμβιβαζονται με την αγαπη...για ποιον λογο, για ποια τιμη, για πια αναδρεια;;; Και ομως παρολο που δεν φανηκε θαραλεος την κρισιμη στιγμη, δεν παει να πει οτι δεν ειναι η οτι δεν αξιζει τιποτα...θα ερθει η στιγμη εκεινη στην οποια θα παρει οτι αξιζει, θα πιστεψουν και οι αλλοι σε αυτον και θα δειξει ποσα πολλα εκανε για την τιμη, την πατριδα, την αγαπη και την φιλια...θα δειξει τελικα ποση δυναμη ειχε...την μεγαλιοτητα της ψυχης του...
The Four Feathers, 2002
Πολυ καλο εργο με μεγαλο νοημα...και τα δακρυα κυλουν...με συγκινησε πολυ!!!!
Νιωθω την βραδυα αυτη πολυ περιεργη και φοβαμαι οπως ο ηρωας μου στο εργο...με κατατρεχει καθε στιγμη καθως ακομα δεν μπορω να αισθανθω σιγουρι για κατι...ΦΟΒΑΜΑΙ...
ανοιξουλα!!!
Δεν την εχω δει την ταινια ,τουλαχιστον ο τίτλος δεν μου θυμίζει τιποτα..Ενα διαστημα εβλεπα τοσες πολλες που τις εχω κανει μια..
να δουμε μια ελληνική ταινία,ενα Βέγγο π.χ να σκασουμε στα γέλια?
Βεγγο, που ολο τρεχει;;;Ναι μαλλον θα ηταν πολυ καλυτερα...
Πως τα πας καλη μου;;;
ναι Βέγγο,που τρέχει ,που οι ατάκες του είναι θεικες,που οι εκφράσεις του και μόνο σε κάνουν να χαμογελάς..(εμενα μου αρεσει πολυ..)Quote:
Originally posted by anoiksi
Βεγγο, που ολο τρεχει;;;Ναι μαλλον θα ηταν πολυ καλυτερα...
Πως τα πας καλη μου;;;
Ο Βέγγος ειναι ενα παραδειγμα,οταν παρακολουθώ μια ταινία με κωμικο περιεχόμενο,παντα νιώθω καλύτερα!! Ψυχοθεραπεία κανονική..
Σιγά σιγα μου περνάει η τσαντίλα..Οι ψυχίατροι (δυο εχω δει ως τώρα) μου έχουν αποκλείσει την ψυχική νόσο.(Πριν 3 χρόνια πέρασα επιλόχειο κατάθλιψη)
Οι δικοι μου με πιέζουν για να γίνουν ολα μελι γαλα ,χωρις να βλέπουν ποσο με πληγωσε η σταση τους..Αλλα αντιστέκομαι,θέλω να καταλάβουν οτι αυτη τη φορά θα βάλω τον εαυτό μου εκεί που του αξίζει..Οπως πάντα με εκβιαζουν.\"Παρε τη μαμα τηλ. ειναι πολυ στεναχωρημενη δεν την αντεχω αλλο ετσι\".Για το αν ειμαι εγω στεναχωρημένη ουτε λόγος..
Εσυ μικρούλα μου?
Γενικα ο ελληνικες ταινιες ειναι αψογες αν και δεν εχω δει παρα πολλες...νομιζω οτι ειναι καιρος να αρχισω...ναι θελεις δεν θελεις γελας...συμφωνω ψυχοθεραπεια κανονικη...!!!!
Καλο σημαδι αυτο πολυ καλο, θα πρεπει να χαιρεσαι που δεν σου καναν καποια διαγνωση...Παει να πει οτι εισαι στον σωστο δρομο αρκει να το παλεψεις μεσα σου , εσωτερικα...Μα δεν γινεται αυτο απο τι μια στιγμη στην αλλη να ξεχασεις...Συμφωνω, μην αφησεις να σε πιεζουν, δειξε τους τα δικα σου ορια και αν δεν τα σεβαστουν η προσπαθησουν για κατι τοτε να ψαξουν το δικο τους το προβλημα...Εσυ τους εμαθες ετσι, καιρος να αλλαξεις συνηθειες...βλεπεις δεν το αντεχεις αλλο...δυστυχως εμεις οι ανθρωποι οταν δεν παει καποιος με τα νερα μας η ετσι οπως θα θελαμε εμεις να τον βλεπουμε εξοργιζομαστε...Σημασια εχεις εσυ αυτην την στιγμη και μονο εσυ...Εχεις την οικογενεια σου τα παιδια σου που πρεπει να φροντισεις...Μην πιεζεσαι και μην αφηνεις να σε πιεζουν...δωσε τον απαραιτητο χρονο στον εαυτο σου, μην βιαζεσαι και χαιδεψε τον λιγο γιατι του αξιζει...μην αφηνεις να σου δινουν φορτιο που εσυ δεν μπορεις η δεν θελεις αυτην την στιγμη να κουβαλησεις...
Οσο αφορα εμενα, περασα μια σχετικα ομορφη εβδομαδα θα ελεγα, εκτος την Κυριακη...Αυτες τις Κυριακες δεν ξερω ποτε θα μπορεσω να μην τις βλεπω μελαγχολικες και να μου προκαλουν περιεργα συναισθηματα, ασχημα θα ελεγα...Προσπαθω με τον εαυτο μου πολυ...του εχω κυρηξει συμμαχια, γιατι μεχρι τωρα ημουνα συνεχως αντιμετωπη μαζι του...προσπαθω να βρω εναν δρομο, αλλες φορες τα καταφερνω αλλες παλι χανω παταγωδος...Ενα λαθος που νιωθω οτι κανω ειναι οτι καταπιεζομαι, μα δεν μπορω να κανω αλλιως αυτην την στιγμη...Ορισμενα πραγματα δεν εξαρτωνται απο μας και πρεπει να συμβιβαστουμε με αυτα...αλλα παλι που εξαρτωνται καλουμαστε να τα αλλαξουμε...Η μονη λυση που βλεπω τωρα ειναι να κανω ενα προγραμμα τοσο γεματο που να μην εχω καθολου χρονο να σκεφτομαι...Και ετσι θα εχω δυο επιτυχιες ταυτοχρονα...τουλαχιστον ετσι ευχομαι...Θα ξεχασω οσο μπορω και απο την αλλη θα ολοκληρωνομαι κομματι κομματι με τα πραγματα που θα βαλω στο προγραμμα μου...
Και παλι ξημερωνει κυριακη...ποσο πολυ φοβαμαι αυτην την μερα αλλα ιδιως το βραδυ της που με πιανει παντα το παραπονο...οτι αισθανομαι το αισθανομαι αυτην την μερα πιο εντονα πιο δυνατα...ελεος δηλ.μια μερα και μια νυχτα σαν ολες τις αλλες ειναι...πως κανω και εγω ετσι...Ειναι η μερα που παντα ψαχνω απεγνωσμενα να πιαστω απο τους ανθρωπους, μα το απαγορευσα στον εαυτο μου και ευτυχως συμφωνησε μαζι μου...Δεν θελω ξανα να πεσω τοσο χαμηλα και να ζηταω απεγνωσμενα απο τους αλλους να μου μιλουν, να με νιωθουν, να ειναι διπλα μου, να μου εχουν εμπιστοσυνη και ολα αυτα να τους τα δινω και εγω...Ο καθενας νιωθει οπως νιωθει και ας ειναι και ελευθερος να κανει οτι θελει...δεν εχω κανενα δικαιωμα στους αλλους...Θα προσπαθησω να μην με ενδιαφερει...Θα προσπαθησω να συμπεριφερομαι οπως μου συμπεριφερονται, δεν εχω αλλη επιλογη...Το πιο σημαντικο για μενα ομως ειναι να μην ξαναφησω να μου αγγιξουν την ψυχη μου...την καρδια μου ισως ναι αλλα οχι την ψυχη μου...ειναι γυαλινη και διαφανεις και ηδη εχει σπασει μα εγω προσπαθω να την ξανακολλησω και ειμαι σε καλο δρομο, μα δεν θα αντεξει να την αφησω παλι σε χερια που τρεμουν...Εμπιστοσυνη εδειξα και μου εδειξαν μα τελικα πιστεψαν σε μενα; Τι παραπανω εκανα τοτε απο τωρα, η τι διαφορετικο; Τι ημουν τοτε παραπανω απο τωρα; Γιατι διεκοψαν την επικοινωνια μαζι μου, τι τους εκανα; Γιατι αυτη η συμπεριφορα; Εγω το προκαλεσα; Μα ετσι ημουν παντα...Τελοσπαντων...Δεν ξερω και δεν θα το μαθω ποτε...Ολα αλλαξαν μα εγω νιωθω ακομα η ιδια, νιωθω στασιμη, νιωθω η ζωη να προχωραει και εγω να την κυνηγαω απο πισω διχως να την καταλαβαινω...
Θα βρω την ακρη και μονη μου...οπως παντα, μα το τελευταιο καιρο αρχισα να πιστευω οτι οτι και να γινει θα ειναι καποιος κοντα μου...μεγαλω λαθος, γιατι γεννιομαστε και πεθαινουμε μονοι...αρχιζω και πιστευω πως μονο οι γονεις μου μπορεσαν και ειναι ευτυχισμενοι μαζι τοσα χρονια...δεν ξερω...ευχαριστω που μου δινεται η ευκαιρια μεσω αυτου του σιτε να βγαζω πραγματα απο μεσα μου την ωρα που το εχω αναγκη...
Σκεφτομουν ολο το βραδυ και ξυπνησα με αυτην την ιδεα....ολες μου οι αποριες, ολα μου τα δακρυα, ολος μου ο πονος εχει μια μονο απαντηση...ολο εκει κατελειγω δεν βρισκω αλλο λογο...φταιει αυτο που ενιωσα...για τα παντα φταιει αυτο...δεν μπορω να σταματησω να πληγωνω τον εαυτο μου, γιατι ειναι ενοχος...αφου ηξερα οτι δεν επιτρεπεται να νιωθω ετσι, γιατι δεν το εδιωξα πριν παρει αυτες τις διαστασεις; Μα προσπαθησα, δεν εφευγε ομως...θα φυγει ποτε; Φευγουν τα αληθινα συναισθηματα;
Αληθεια ξερω να αγαπω; Μπορω να αγαπω; Εχω δικαιωμα να αγαπω; Τι ειναι αγαπη; Τι ερωτας; Τι φιλια;
Καποτε ειχα διαβασει οτι η φιλια ειναι το ιδιο πραγμα με την αγαπη και τον ερωτα, απλα χωρις σεξουαλικη επαφη...
Καλο μηνα...
εμενα παντως μπηκε με πολυ αγχος και πιεση...εκτος ολων των αλλων τωρα και στην δουλεια...δεν ειναι απολυτα κακο, γιατι εχω να κανω τωρα και αλλλα πραγματα, αλλα ειναι κατι που δεν μου αρεσει και πρεπει να κατσω να ξαναδιαβασω πανω σε αυτα:(
Καλό μήνα και σε σενα Ανοιξη και καλή δυναμη!!
:)....να εισαι καλα γλυκεια μου...!!!
Περπατησα σε δρομους που δεν εχουν πολλοι απο εμας περπατησει,
Εδωσα πνοη με τροπο μυστικο και μαγεμενο, ηταν κομματι μου...
Ενιωσα οπως πολλοι απο εμας δεν εχουν νιωσει και ουτε εγω το περιμενα ποτε
Εδωσα χαρα με την αισιοδοξια μου και με το γελιο μου...
Αρχισα να μισω τους καθρεφτες που δειχνουν την γυμνια μου,
Νομιζω πια πως δεν προσφερω και πολλα, μα ουτε θελω...τοτε που ηθελα και ημουν προθημη δεν μου δωσατε σημασια...
Μην με ζοριζετε δεν θελω τιποτα αλλο να δωσω στον κοσμο...
Δεν θελω να καθοδηγω ουτε να με καθοδηγουν,
Θελω την ησυχια μου, θελω την μοναξια μου, θελω μονο τον κοσμο μου....
Ανεξαρτησια, απελευθερωση, αποδεσμευση....υπερανω εγω...
Με τα ματια κλειστα νιωθω την ζωη στα μορια του αερα να μου χαιδευουν απαλα το σωμα...
Μια νιωθω κρυο και μια νιωθω ζεστη...
Οι κινησεις γινονται μια γρηγορες και μια αργες
και νιωθω οτι ο χρονος ειναι απιστευτα γοργος και παραλληλα τοσο σιγανος...
Γινομαι ενα με την φυση...
Τι απολαυση αυτο το γλυκο φρουτο της!!!
Μεγάλη η δύναμη και το χάρισμά σουQuote:
Originally posted by anoiksi
Με τα ματια κλειστα νιωθω την ζωη στα μορια του αερα να μου χαιδευουν απαλα το σωμα...
Μια νιωθω κρυο και μια νιωθω ζεστη...
Οι κινησεις γινονται μια γρηγορες και μια αργες
και νιωθω οτι ο χρονος ειναι απιστευτα γοργος και παραλληλα τοσο σιγανος...
Γινομαι ενα με την φυση...
Τι απολαυση αυτο το γλυκο φρουτο της!!!
αν μπορείς να συντονίζεσαι
με απλότητα και χάρη
και να βυθίζεσαι μέσα στης φύσης το μεγαλείο :)
Αυτό το thread είναι σαν να διαβάζω πρόζα του 19ου αιώνα. Δηλαδή είναι σαν να γράφουν γυναίκες με στενούς κορσέδες και μακριά φουστάνια κάτω από το φως των κεριών μέσα σε ένα κρύο πύργο του hartfordshire προς τον αγαπημένο τους λόρδο του wolverhampton, αρωματίζοντας και σφραγίζοντας το γράμμα. Είναι κάπως ρομαντικό και κιτσ μαζί. Έχει βέβαια μια ατμόσφαιρα.
Τοκ τοκ ..Ανοιξούλα εισαι μέσα?Άνοιξε το παράθυρο..Εξω μυριζει το βρεγμένο χώμα (θυμάσαι τι ομορφα?)και ο παγωμένος αέρας θα μας πάει βόλτα στο δάσος..Quote:
Originally posted by anoiksi
Περπατησα σε δρομους που δεν εχουν πολλοι απο εμας περπατησει,
Εδωσα πνοη με τροπο μυστικο και μαγεμενο, ηταν κομματι μου...
Ενιωσα οπως πολλοι απο εμας δεν εχουν νιωσει και ουτε εγω το περιμενα ποτε
Εδωσα χαρα με την αισιοδοξια μου και με το γελιο μου...
Αρχισα να μισω τους καθρεφτες που δειχνουν την γυμνια μου,
Νομιζω πια πως δεν προσφερω και πολλα, μα ουτε θελω...τοτε που ηθελα και ημουν προθημη δεν μου δωσατε σημασια...
Μην με ζοριζετε δεν θελω τιποτα αλλο να δωσω στον κοσμο...
Δεν θελω να καθοδηγω ουτε να με καθοδηγουν,
Θελω την ησυχια μου, θελω την μοναξια μου, θελω μονο τον κοσμο μου....
Ανεξαρτησια, απελευθερωση, αποδεσμευση....υπερανω εγω...
Quote:
Originally posted by Αφωτεινή
Τοκ τοκ ..Ανοιξούλα εισαι μέσα?Άνοιξε το παράθυρο..Εξω μυριζει το βρεγμένο χώμα (θυμάσαι τι ομορφα?)και ο παγωμένος αέρας θα μας πάει βόλτα στο δάσος..
Εκεί που το ρυάκι σιγοψiθυρίζει τα μυστικά σου, που αέναα μέσα στην σιωπηλή και ταραγμένη ζωή των σοφών δένδρων απογυμνόνωνται και πεθαίνουν δίπλα από τα χρυσάνθεμα της ανήσυχης ψυχής σου. Εκεί που σαν το καλοκαίρι πιάσει ακούγονται οι αναστεναγμοί χιλίων εραστών και σκάει ο τζίτζικας.
P. L. Petranson
lol lol :)Quote:
Originally posted by PETRAN
Quote:
Originally posted by Αφωτεινή
Τοκ τοκ ..Ανοιξούλα εισαι μέσα?Άνοιξε το παράθυρο..Εξω μυριζει το βρεγμένο χώμα (θυμάσαι τι ομορφα?)και ο παγωμένος αέρας θα μας πάει βόλτα στο δάσος..
Εκεί που το ρυάκι σιγοψiθυρίζει τα μυστικά σου, που αέναα μέσα στην σιωπηλή και ταραγμένη ζωή των σοφών δένδρων απογυμνόνωνται και πεθαίνουν δίπλα από τα χρυσάνθεμα της ανήσυχης ψυχής σου. Εκεί που σαν το καλοκαίρι πιάσει ακούγονται οι αναστεναγμοί χιλίων εραστών και σκάει ο τζίτζικας.
P. L. Petranson
Εμένα μου αρεσε η συμπλήρωση αυτή..Quote:
Originally posted by PETRAN
Quote:
Originally posted by Αφωτεινή
Τοκ τοκ ..Ανοιξούλα εισαι μέσα?Άνοιξε το παράθυρο..Εξω μυριζει το βρεγμένο χώμα (θυμάσαι τι ομορφα?)και ο παγωμένος αέρας θα μας πάει βόλτα στο δάσος..
Εκεί που το ρυάκι σιγοψiθυρίζει τα μυστικά σου, που αέναα μέσα στην σιωπηλή και ταραγμένη ζωή των σοφών δένδρων απογυμνόνωνται και πεθαίνουν δίπλα από τα χρυσάνθεμα της ανήσυχης ψυχής σου. Εκεί που σαν το καλοκαίρι πιάσει ακούγονται οι αναστεναγμοί χιλίων εραστών και σκάει ο τζίτζικας.
P. L. Petranson
Και να προσθέσω πως αγαπω κατι ταινίες εποχής ,που οι πρωταγωνίστριες ειναι ντυμένες με ασήκωτα φορέματα..
Πάντως τη συνέχεια τη φανταζόμουν με πουλάκια που κρύβονται στα δέντρα,,και νεραιδούλες που πετούν στα λουλουδάκια!!χαχαχα!
.......σαν να γράφουν γυναίκες με στενούς κορσέδες και μακριά φουστάνια κάτω από το φως των κεριών μέσα σε ένα κρύο πύργο.......
PETRAN μακαρι να μπορουσα να ζουσα τοτε, ηταν ολα πιο αληθινα...τουλαχιστον ετσι νομιζω...η εστω η ιντριγκα δεν ηταν τοσο κραυγαλεα, γιατι ξερεις εχω απογοητευτει απο πολλα πραγματα, αλλα ευτυχως μετα που πιανω πατο ερχεται παντα απο μηχανης θεος η ελπιδα και η αισιοδοξια οτι ολα θα αλλαξουν και παλι...
Λατρευω αυτην την εποχη και οτι εχει να κανει με καστρα και ρομαντισμο...επισης ενημερωτικα λατρευω τους αετους και τους λυκους και θαυμαζω τους ινδιανους...:):):)...
Να εισαι καλα για την παραθεση....και μια ερωτηση τωρα απο μενα...εισαι ψυχολογος, ψυχοθεραπευτης η κατι παρομοιο;Εγκυκλοπαιδικα βρε παιδακι μου :):):)
Και μενα μου αρεσε Αφωτεινη....δεν πειραζει δεν γινεται σε ολους να αρεσουμε....:):):)Quote:
Originally posted by Αφωτεινή
Εμένα μου αρεσε η συμπλήρωση αυτή..Quote:
Originally posted by PETRAN
Quote:
Originally posted by Αφωτεινή
Τοκ τοκ ..Ανοιξούλα εισαι μέσα?Άνοιξε το παράθυρο..Εξω μυριζει το βρεγμένο χώμα (θυμάσαι τι ομορφα?)και ο παγωμένος αέρας θα μας πάει βόλτα στο δάσος..
Εκεί που το ρυάκι σιγοψiθυρίζει τα μυστικά σου, που αέναα μέσα στην σιωπηλή και ταραγμένη ζωή των σοφών δένδρων απογυμνόνωνται και πεθαίνουν δίπλα από τα χρυσάνθεμα της ανήσυχης ψυχής σου. Εκεί που σαν το καλοκαίρι πιάσει ακούγονται οι αναστεναγμοί χιλίων εραστών και σκάει ο τζίτζικας.
P. L. Petranson
Και να προσθέσω πως αγαπω κατι ταινίες εποχής ,που οι πρωταγωνίστριες ειναι ντυμένες με ασήκωτα φορέματα..
Πάντως τη συνέχεια τη φανταζόμουν με πουλάκια που κρύβονται στα δέντρα,,και νεραιδούλες που πετούν στα λουλουδάκια!!χαχαχα!
ναι ,θα έλεγα ευτυχώς που δεν αρέσουμε σε όλους.
:)
Quote:
Originally posted by PETRAN
και σκάει ο τζίτζικας.
P. L. Petranson
αυτο δεν κολλαει, γιατι δεν εβαλες,
εκει που γερνουν τα αηδονια να δωσουν το τελευταιο τους φιλι?
για δωσε βαση στη πενια.....
Ακριβως θα ηταν πολυ μονοτονο αν αρεσαμε σε ολους και μας αρεσαν και ολοι...
Quote:
Originally posted by krino
Quote:
Originally posted by PETRAN
και σκάει ο τζίτζικας.
P. L. Petranson
αυτο δεν κολλαει, γιατι δεν εβαλες,
εκει που γερνουν τα αηδονια να δωσουν το τελευταιο τους φιλι?
για δωσε βαση στη πενια.....
Συγγνωμη PETRAN αλλα θα συμφωνησω με τον προλαλησαντα...:):):)....πιο ωραιο θα ηταν....χεχε
ε ναι αυτο το τζιτζικι, μου θυμιζει τζατζικι.....
αντε σταματαω γιατι πειναω κιολας.
Νομίζω οτι υπάρχει μια λεπτή διαφορά ανάμεσα σε εκείνον που δεν του αρέσει κάτι και σε εκείνον που δυσφορεί με αυτό και αντιδρά ποικιλοτρόπως.Quote:
Originally posted by Αφωτεινή
ναι ,θα έλεγα ευτυχώς που δεν αρέσουμε σε όλους.
:)
Η δυσφορία μόνο αδιαφορία δεν κρύβει.
Συνεχίστε την εξαίσια λυρική επικοινωνία σας κορίτσια, μερικές ψυχές, όντως, είναι σαν απο αλλού φερμένες. Γεννήματα άλλης εποχής.
Θαυμάζω την σπάνια ομορφιά των ψυχών αυτών. :)))
Quote:
Originally posted by weird
Συνεχίστε την εξαίσια λυρική επικοινωνία σας κορίτσια, μερικές ψυχές, όντως, είναι σαν απο αλλού φερμένες. Γεννήματα άλλης εποχής.
Θαυμάζω την σπάνια ομορφιά των ψυχών αυτών. :)))
απο αυτο,
για αυτο και εμενα μου βγηκε το τζατζικι....
:cool:
Οτι θυμάται ο καθένας χαίρεται...
ανάλογα και με την ιδιοσύσταση της ψυχής του φυσικά ...
;)))
αρκετα εδωσα αερα στον κρινο με το τζιτζικι του....εεεεεεεε, σορρυ με το τσατσικι του....:D:D:D....
Θα συμφωνησω με την weird αυτην την φορα γιατι πρωτα απο ολα με συμφερει:P και κατα δευτερον μοιραζομαστε την ιδια αποψη...
Αμαν ρε κρινο γινε λιγο πιο ευαισθητος....η εισαι απο αυτους που δεν εκφραζουν τι αισθανονται....καλα τα πηγες με τα αηδονια πριν:)
Quote:
Originally posted by weird
Οτι θυμάται ο καθένας χαίρεται...
ανάλογα και με την ιδιοσύσταση της ψυχής του φυσικά ...
;)))
ε αμα γουργουριζει το στομαχι σου τι να κανεις??
παω λιγο εξω να παρω κατι γιατι δεν την βγαζω ετσι μεχρι το βραδυ.
Με γεματο το στομαχι, στοχαζομαι καλυτερα.
:P
Το τσατσικι μην ξεχνας εεεεεεεεεεεεε...............!!!!!!!!! !!
Quote:
Originally posted by anoiksi
Αμαν ρε κρινο γινε λιγο πιο ευαισθητος....η εισαι απο αυτους που δεν εκφραζουν τι αισθανονται....καλα τα πηγες με τα αηδονια πριν:)
χμμμ σπανιως γραφω αυτο που κρυβω μεσα μου θα ελεγα....
Quote:
Originally posted by anoiksi
Το τσατσικι μην ξεχνας εεεεεεεεεεεεε...............!!!!!!!!! !!
οριστε...
http://www.zakynthos4s.gr/legacy/ima...7/tzatziki.jpg
Είδες άνοιξη??Quote:
Originally posted by krino
Quote:
Originally posted by anoiksi
Το τσατσικι μην ξεχνας εεεεεεεεεεεεε...............!!!!!!!!! !!
οριστε...
http://www.zakynthos4s.gr/legacy/ima...7/tzatziki.jpg
Τελικά κατάφερες και τον κρίνο να μας ανοίξει την ψυχή του!
:PPPP
Συνέχισε την καλή δουλεια :))))
χαχα...λες ε;
τελειο....εισαι αψογος...να εισαι καλα...στο επομενο ποστ θα μου πεις και πως τις ανεβαζεις τις φωτο η ειναι προνομοιο λιγων και εκλεκτων;;;
Αντε πηγαινε να φας τιποτα και νομιζω οτι πεινας σαν λυκος....και υστερα συζηταμε παρακατω....:-)))