Αυτο λεω κι εγω... οτι αυτες οι συζητησεις ειναι χιονοστοιβαδα...κανει ενας χιουμορακι και μετα οι αλλοι το παιρνουν σοβαρα και γινεται χαμος...ας μην δινουμε σημασια στα παντα με τοσο μεγαλη βαρυτητα... σφαλιαρες πηγα να μοιρασω και μου την ειπαν κι απο πανω μανQuote:
Originally Posted by oboro
Me thn κοπελα μιλαμε...δεν εχει χρονο πραγματικα...χθες τα λεγαμε και της εκανα πλακα...ποτε θα σε δω και ποτε θα σε δω και μου ελεγε να κανω υπομονη γιατι εχει πολυ διαβασμα...αλλα εγω δεν καθισα με σταυρωμενα χερια....ξερω και γειτονες και συμφοιτητηριες της...οντος δεν βγαινει...ολη μερα διαβαζει χωρις πλακα...κραταω την κατασταση θερμη...με την πρωτη ευκαιρια θα ξαναβγουμε φιλε...!Quote:
Originally Posted by ioannis2
Και οσα λεμε εδω αλλα και οσα ο νεος μου εαυτος μου προτεινει τα εφαρμοζω και ηδη βλεπω αποτελεσματΑ!!!
AΠο την ζωη δεν μπορω και δεν θελω να αποδρασω...αλλα απο ενα φορουμ που επικρατει χαος μπορω να αποχωρησω..και δεν ειναι απειλη...το γεγονος οτι νευριασα και ειπα οτι αποχωρω αλλα τελικα ειμαι παλι εδω σημαινει πως δεν τα παραταω ευκολα και πολεμαω...και αυτη τη φορα θα πολεμησω μεχρις εσχατων (οχι εδω....εξω στην ζωη αλλα οπως σωστα ειπες επειδη το φορουμ αποτελει μικρογραφια της κοινωνιας δεν θελησα ουτε και αυτη τη μαχη να παρατησω)Quote:
Originally Posted by Θεοφανία
Εχω ενα κολλημα που προερχεται απο τους καυγαδες των δικων μου που τους βιωνα πολυ εντονα...ακομα κι οταν μαλωνανε για κατι ξεκαρφωτο με μενα παντα ειχα την ταση να κατηγορω τον εαυτο μου,,,ή ενιωθα υποχρεωμενος να δωσω απαντησεις ή να συνδραμω...ή να επωμιστω δουλεια αλλουνου....το ιδιο κι εδω οταν μαλωνετε εσεις εγω μπερδευομαι και συγχιζομαι
Καλο απογευμα σε ολους...παω για τις δουλειες μου
εχεις δίκιο ν αναστατώνεσαι γιατί σε έχει τραυματίσει, είναι όμως σημαντικό που το έχεις καταλάβει και τώρα πρέπει να περάσεις στο επόμενο βήμα: να το διαχειριστείς.Quote:
Originally Posted by jimmaster
Σταμάτα λοιπόν να συγχίζεσαι και όταν ξανα βρεθείς σε ανάλογη περίπτωση πάτα φρένο στη σύγχιση σου και ρώτα τον εαυτό σου: γιατί με επηρεάζει τόσο? Αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι οι γονείς μου και δεν πρέπει να επηρεάζομαι γιατι απλά δεν με αφορά.
πως γινετε να συου δωσω θετικη ανατροφοδοτηση?Quote:
Originally Posted by marian_m
ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ! ! ρεην εγραψες... esoteriki μαλακια... ΧΑ ΧΑ! η εσοτερικη μαλακια εγινε και ΜΕΓΑΛΟΚΥΡΙΑ!! ΧΑ ΧΑ! μπραβο ρεην..Quote:
Originally Posted by RainAndWind
Ιδέα δεν έχω. Αλλά μην ανησυχείς, μπορώ να ζήσω και χωρίς αυτή.Quote:
Originally Posted by seleios
Καλησπέρα! Διάβασα κάποια χθεσινά και τα σημερινά σχόλια (αν μπορεί να με βοηθήσει κανείς ενώ έχω επιλέξει να έρχονται στο mail μου οι ειδοποιήσεις άλλοτε έρχονται κι άλλοτε όχι, μπερδεύτηκα λίγο...)
Νομίζω γενικά, ας μην παρεξηγηθείς jimmaster, πως όπως ακριβώς είσαι καθηλωμένος σε κάποια φάση στην παιδική ηλικία (μην τρομάξει πάλι) έτσι είσαι και 'καθηλωμένος' στο σπίτι των γονιών που τα παρέχουν όλα και μπροστά απ' τον υπολογιστή. Αυτά τα λίγα. Και βρήκα κάπου πιο πίσω το εξής που μ' άρεσε πολύ από esoteriki dynami (δεν το έγραψα καλά ε?)
Θυμήσου, κάτι που έγραψα κάπου παραπάνω, πως ενώ θέλουμε να γίνουμε καλά από το βασανιστικό μας σύμπτωμα, παράλληλα (πιο βαθιά μέσα μας) δεν θέλουμε κιόλας.Quote:
απωθημενο εχεις και για μικροτερες ηλικιες των 18 (χαμενη παιδικη ηλικια αρα ελλειψη ερωτα απο 14 χρονων πχ και πανω ).
Είναι αυτό που ο Φρόυντ ονομάζει "δευτερογενές όφελος" από την νεύρωση. Πέρα λοιπόν απ' το ότι η κατάστασή σου σε βασανίζει κάπου σε βολεύει για να το πω πολύ πολύ απλά. Σου προσφέρει και ευχαρίστηση. Δες σε τί σε βολεύει και ίσως από εκεί και πέρα κάνεις μία αρχή.
Επίσης, αν οι γονείς σου είναι υπερπροστατευτικοί, μήπως δεν σε ενθαρρύνουν να φύγεις? Μήπως κι εκείνους τους 'βολεύει' για δικούς τους λόγους (τη μητέρα ιδίως) να σ' έχει υπό την προστασία της? Προσωπικά, δεν ξέρω τί χαρτιά έχεις ή δεν έχεις, δεν θα περίμενα να βρώ ΤΗ ΘΕΣΗ...αλλά θα 'παιρνα τη 'χρυσή ευκαιρία' και θα πήγαινα και σερβιτόρος. Άλλωστε αν δεν δουλέψεις σε μπαρ - καφέ τώρα που είσαι σ' αυτή την ηλικία πότε θα το κάνεις??? Για να μη σου πω ότι είναι το καλύτερο μέρος να γνωρίσεις συνομηλίκους - κες!!!!!!!!!!!!!
Βασικά, ό,τι δουλειά θες κάνε - δεν λέω ντε και καλά σερβιτόρος, αλλά κάνε μία αρχή!!! Θα σου δώσει και πολύ χαρά συν όλα τ' άλλα.
Θα σου πω σε τι με βολευει...στο να καταλαβω οτι θελω δεν θελω ειμαι στο στιβο της ζωης και οσο καθυστερω και βρισκω δικαιολογιες τοσο μεγαλωνει το κενο αλλα και τοσο πιο σκουρα θα τα βρω μετα οταν "αποφασισω" οτι δεν ειμαι παιδι πια....ξερεις τι ειναι για μενα? τεμπελια και οτι ακομα ειμαι "γαλακτισμενος"....αυτο με τους γονεις κι οτι ιδιαιτερα η μανα μου δεν θελει να μαφησει ειναι πασηφανες....αλλα δυστυχως ή ευτυχως ετσι ειναι η ζωη...ο πατερας μου ξερει αλλα ειναι αρκετα μεγαλος σε ηλικια κι εχει τα δικα του προβληματα και δεν πολυασχολειται....ασε που για αυτον ολα αυτα αποτελουν ψιλα γραμματα....τα θεωρει οτι ειναι για "τρελους", η ψυχοθεραπεια κι ολα αυτα....ασχετα αν ο ιδιος ειναι συστηματικος χρηστης ηρεμιστικων εδω και χρονια...κι αν ειχε κανει ψυχοθεραπεια θα ειχε γλιτωσει τον εαυτο του απο αγχος κι ολα τα ψυχολογικα που τον δερνουν...βεβαια αμα ζητησω την βοηθεια του ειναι πολυ στοργικος...αλλα το θεμα ειναι οτι απο μονος του δεν σκαμπαζε να επεμβει οταν ηταν η ωρα να το κανει (πχ στην εφηβεια μου)Quote:
Originally Posted by marirena
Επισης εχω μια αλλη φοβια που δεν εχω αναφερει και με σταματαει απ το να αφεθω στην ζωη...εχω τη φοβια του θανατου...μαλλον της θνητοτητας...και οταν αφεθω στον χρονο αισθανομαι οταν ο χρονος κυλαει πιο γρηγορα κι οτι αφηνομαι στον θανατο...ασχετα αν ο χρονος ΕΤΣΙ ΚΙ ΑΛΛΙΩΣ κυλαει...ναι ειχα πολλα θεματα παλιοτερα να αποδεχτω την θνητοτητα μου...κι αντι να το παρω αποφαση μια ωρα αρχυτερα και να ριχτω στην ζωη καθομαι και κρατιεμαι και δεν αφηνομαι να ζησω σαν τις στρουθοκαμηλους που χωνουν το κεφαλι στην αμμο και νομιζουνε οτι δεν φαινονται...
Εγω ομως εχω κανει κινησεις για δουλεια και περιμενω εντος 10ημερου απαντησεις...αν δεν κατσουν και επειδη χρειαζομαι απεγνωσμενα τα λεφτα, εχω βρει αγγελια και για ντελιβερι και για γκαρσονι...!! ΚΑΙ ΘΑ ΤΙΣ ΚΑΝΩ!!!!
Μπράβο! Πολύ θετικά αυτά που λες αν όντως τα πιστεύεις.
το καλύτερο ποστ που έχω διαβάσει ως τώρα στο forum!Quote:
Originally Posted by marirena
Μακάρι να υπήρχαν τόσο σοβαρές ερμηνείες !
Θα γινόμασταν όλοι πολύ πλουσιότεροι σε γνώσεις και σε κατανόηση! :)
Ευχαριστούμε Marirena :)
Aυτό ειναι εξαίρετο που γράφεις:
Επίσης, αν οι γονείς σου είναι υπερπροστατευτικοί, μήπως δεν σε ενθαρρύνουν να φύγεις? Μήπως κι εκείνους τους 'βολεύει' για δικούς τους λόγους (τη μητέρα ιδίως) να σ' έχει υπό την προστασία της?
EΝνοειται τα πιστευω!! Υπαρχουν στιγμες που γυρναω στον παλιο τροπο σκεψης και ακομα κι αυτα τα αμφισβητω! Ξερω ομως σιγουρα πως αν κανω λιγο υπομονη και δω τα θετικα να ερχονται θα τα ξεπερασω! Ειναι σιγουρο!! Απλα επειδη ειμαι ανθρωπος που φοβαται παντα το πρωτο βημα σε σημειο να τον κραταει για χρονια απο το να κανειι μια γαμημενη κωλοκινηση κι ας ξερω οτι οταν ερθουν τα αποτελεσματα της προσπαθειας θα ειμαι καλα και ευγνωμων που το εκανα το βημα...ομως παντα κρατιομουνα σα το μαλακα...φοβομουνα να ζησω τη ζωη...περιμενα να ξεκινησει...αγνοωντας το γεγονος οτι η ζωη ξεκιναει ΑΠ ΤΗΝ ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΓΕΝΝΙΕΣΑΙ....απλα βολευεσαι στην γονεικη προστασια....εις βαρος σου βεβαια!!! καλα κανανε στην σπαρτη και τα αρπαζανε τα παιδια απ τις μαναδες!!!!Quote:
Originally Posted by marirena
Eιναι πολυ βαρυ το βιντεο για να μην με κανει να ξεσπασω σε κλαματαQuote:
Originally Posted by researcher