αν το εβλεπα επαγγελαμτικα θα χαλιωμουν ετσι και αλλιως
Printable View
Όταν έβαφες με το συνεργείο που είχες δε ζητούσες αμοιβή;
Υπό αυτήν την έννοια το είπα και σκεφτόμουν
ότι στη δουλειά (τη δική μου και πολλών άλλων)
αναγκαζόμαστε βέβαια να δουλεύουμε επιπλέον ώρες που δεν τις πληρωνόμαστε ποτέ
εξαιτίας του άδηλου (όχι πάντα) εκβιασμού της απόλυσης.
Και με τους ελεύθερους επαγγελματίες το ίδιο συμβαίνει
κι ας μην υπάρχει τυπικά ο εργοδότης.
Σχέση οικονομικής εξάρτησης υπάρχει.
Δε μου κάνεις,
πολύ εύκολα σε αντικαθιστώ με κάποιον άλλο
φτηνότερο. Τόση προσφορά εργασίας υπάρχει!
Όμως επειδή έτσι ο εκβιασμός δεν έχει τέλος
καμιά φορά φταίμε κι εμείς
που τον επιτρέπουμε.
Αυτό που συμβαίνει σε μένα σκεφτόμουν κυρίως,
αλλά ίσως και άλλοι να έχουν κάνει τα ίδια λάθη.
σκεφτομαι βλαχος + βλαχα = βλαχοδελον.
εγω δεν μπορω τετοια, για αυτο και τα παρατησα. δεν αντεχω αλλο αγχος
"Τα κληρονομικώς βεβαρημένα άτομα όπως οι παρανοϊκοί, οι πνευματικώς καθυστερημένοι, οι σχιζοφρενείς, οι επιληπτικοί, οι φορείς μεταλλαχθέντων γονιδίων, οι αθεράπευτοι αλκοολικοί, οι προχωρημένοι τοξικομανείς και άλλοι, θα πρέπει να υποβάλλωνται σε στείρωση.
...Η φυσική επιλογή, η στείρωσις και η ευθανασία είναι ορθές εφ' όσον συνδυάζουν σοβαρές νομικές εγγυήσεις, υπεύθυνο ιατρικό έλεγχο και βιολογικώς ηθική βάση."
ΠΗΓΗ Πρασινη Πτερυγα
Κενο, καποιοι εχουν βαλει στοχο τα @@ σου...
Ειναι αναγκη να παω δουλεια 3 το μεσημερι? Μες στην καψα? Θελω να μεινω σπιτι γαμωτο............
Οτι εχω στερηθει τοσα πραγματα στη ζωη μου κ τα τελευταια 4-5 χρονια ακομα περισσοτερα μ αποτελεσμα να ζηλευω τους παντες κ τα παντα...να βγαζω κακια απο μεσα μου κ δεν μ αρεσει αυτο καθολου...
....ποιος μαγειρευει... :/
Περιφέρθηκα σαν την άδικη κατάρα πάνω στους δύο τροχούς στους δρόμους της πόλης και γύρισα σχεδόν ερείπιο. Είδα ανέμελο κόσμο περιποιημένο στην τρίχα να κάθεται αραχτός στις καφετέριες και απόρησα από που αντλεί όλη αυτή την αναισθησία. Μερικοί είναι τόσο εγκεφαλικά νεκροί που δε χαμπαριάζουν μία από κρίση. Η πορεία μου διασταυρώθηκε, επίσης, με κάμποσα περιχαρή ζευγαράκια που βολτάριζαν, για να μου υπενθυμίζουν βάναυσα πόσο μπακούρος είμαι. Εκείνο όμως που με έκανε λιώμα ήταν μία καθημερινή συζήτηση που άκουσα, η οποία μου έδωσε να καταλάβω ότι το χάσμα με τους συντοπίτες μου θα παραμείνει για πάντα αγεφύρωτο, γιατί η νοοτροπία τους μού είναι επιεικώς βδελυρή και με ξενίζει. Θα το σκέφτομαι μάλλον και αν θα κυκλοφορώ από δω και πέρα.
το να βρει κανεις συντροφο και να κανει καλη σχεση ειναι πραγματικα ανεκδοτο. Περαστικοι και τουριστες πρεπει να ειμαστε απο ολα, να βρουμε απλα εναν να περναμε καλα στο σεξ και τελος, να κοιταμε μοναχα τη βολεψη μας και να διατηρουμε την ηρεμια μας, να κανουμε τη ζωαρα μας με φιλους γνωστους με τη δουλεια μας και να εχουμε το κεφαλι μας ησυχο!!