Printable View
Έλλη μου τυχερή η κουμπάρα σου,τουλάχιστο γέννησε φυσιολογικά!Εγώ είχα ένα εικοσιτετράωρο με τρελούς πόνους και βρισιδια και στο τέλος έφαγα και το μαχαίρι!Είχε σφηνωσει το αρκουδακι και δεν έβγαινε με τίποτα!Στην τελική θα πεθαίναμε και οι δύο εγώ από πίεση και αυτός από οξυγόνο
Έχω να δηλώσω ότι η Ναταλία μας απατά γιατί κέρασε ολόκληρο πρωϊνό στην εξοχή σε άλλο τόπικ κι εμάς εδώ δεν μας κέρασε τίποτα! Τη βγάζουμε με τα κεϊκπαξιμαδάκια της ʼβας!!:lol:
Καλημέρα τρελές κι αλλοπαρμένες μου!
Σας γράφω από τον υπολογιστή της μαμάς.Τον πήρα μαζί μου Θεσσαλονίκη μιας και δεν είστε να σας αφήνω χωρίς επιτήρηση!
Χθες ήταν μια εξοντωτική συναισθηματικά μέρα,φορτισμένη συγκίνηση,γεμάτη αγαπημένα πρόσωπα και πολύ Ντουλί!
Όλα έγιναν όπως θα τα ήθελε...Κυρίως αναφέρομαι στα της εκκλησίας(αυτά είναι άλλωστε τα σημαντικά κι όχι τα τραπέζια...).
Ήρθε και πάλι ο πνευματικός της από το μοναστήρι του Αγίου Διονυσίου καθώς και ο πατέρας Λουδοβίκος από τη Θεσσαλονίκη,
ο αγαπημένος της ομιλητής,η παρουσία του οποίου με αποτελείωσε.Έβγαλε κι έναν λόγο για την αγάπη...Ενιωθα πως μιλούσε μέσα από εκείνον
η μαμά...Τον ευχαρίστησα με λυγμούς,του είπα πως δική του ήταν η τελευταία ομιλία που είχε παρακολουθήσει(μία εβδομάδα πριν τα Χριστούγεννα)
για τη δύναμη της πίστης...Πολύ γλυκός!Πρώτη φορά στην εκκλησία χωρίς εκείνη...Ήμουν πολύ φορτισμένη....Καθόμουν στη θέση της από τους άντρες...
Όλοι με έψαχναν στις πρώτες θέσεις με τις μαυροφορούσες των μνημοσύνων...Μετά ο καφές σ'ένα χώρο διακοσμημένο με Παρίσι και το τραπέζι
σ'ενα πολύ καλαίσθητο εστιατόριο,που πηγαίναμε(εκεί την είχε βραβεύσει και ο σύλλογος καθηγητών γαλλικής)με όλους τους αγαπημένους της,
στους οποίους μοίρασα και φωτογραφίες της.Πάει κι αυτό...Απομένει τώρα να το πιστέψουμε κάποια στιγμή κιόλας...Τέλος πάντων...
Επιστροφή στις ζωές μας...Σκέφτομαι να πάω να δω τι θα πει Πατρινό καρναβάλι για πάντα,έλα να δεις τι θα πει Πατρινό!Θα έχει γυρίσει άραγε το Αγγελουδάκι μου
ή για άλλη μια φορά δε θα μας κάτσει;Έχω κάτι τηλέφωνα τώρα να κάνω,να κατέβω κέντρο και τα λέμε πάλι το βραδάκι...Να έχουμε όλοι μια υπέροχη μέρα!
Ναταλία χαίρομαι που όλοι τίμησαν τη μητέρα σου όπως της αξίζει και που κατάφερες να τα κάνεις όλα όπως θα ήθελε κι εκείνη. Εύχομαι να πας τελικά στην Πάτρα για το καρναβάλι και να περάσεις υπέροχα!
ωωω Ναταλία μου τι συγκινητικά και όμορφα θα πρέπει να ήταν εχθες. Χαίρομαι που ήταν όλοι εκεί και όπως τα θέλατε. Πολύ όμορφο από μέρους σου να μοιράσεις φωτογραφίες της αγαπημένης σου μαμας. Σίγουρα όλοι θα το εκτίμησαν.
Καρναβάλια ακούω και ζηλεύω ταμάλα!!! Θέλω και εγώ. Να πας και να περάσεις τέλειαα!! Είναι πολύ ωραία αν αφεθείς και πας με το ρεύμα. Να το κάνεις είναι απελευθερωτικό.
Γιωτάκι να τον χαίρεσαι τον γιόκα σου. Ποσο χρονών είναι ?
Ελι θέλω να τα μάθω όλα με λεπτομέρειες για την Κομπάρα! Ετοιμάσου!
Καλημέρα Ναταλία!
Ωωωω πόσο χαίρομαι που θα σε έχουμε On line και ενεργή όλη την εβδομάδα :D. Όμορφες οι εικόνες που μας μετέφερες από το μνημόσυνο, πρέπει να γίνανε όλα με πολύ φροντίδα και αγάπη και είμαι σίγουρη ότι η μανούλα σου θα δάκρυσε και αυτή από συγκίνηση και χαρά που την αποχαιρετήσατε με τόσο όμορφα λόγια και μία υπέροχη λειτουργία. Εύχομαι να την νιώθεις πάντα μέσα σου και γύρω σου να σε αγκαλιάζει και να σε στηρίζει σε όλα σου τα βήματα στην ζωή.
Επιτέλους Θεσσαλονίκη λοιπόν! ʼντε να ξεκουραστείς και λίγο εεεε; Ωραία η σκέψη σου για ένα ταξίδι στην Πάτρα, απορώ με τα αποθέματα ενέργειας σου! Εγώ νομίζω στην θέση σου θα ήθελα να μείνω σπίτι μου για ένα μήνα για να στρώσω μετά από τόση συναισθηματική φόρτιση και τρέξιμο. Χαίρομαι που έχεις την ενέργεια και την διάθεση να κρατάς τον εαυτό σου σε εγρήγορση και να σχεδιάζεις ακόμη και ταξίδι για να αλλάξεις παραστάσεις. Καλές δουλίτσες θα τα πούμε το βράδυ :kiss:
Γιωτάκι μου πω πω τι τράβηξες και εσύ! Και τζάμπα κιόλας να πάρει... αφού είστε και οι δύο γεροί όλα καλά. Απ' ότι κατάλαβα τους πόνους της γέννας όσο δύσκολοι και όσο επώδυνοι και αν είναι εύκολα τους ξεχνάς μιας και μετά κρατάς το αγγελούδι σου στην αγκαλιά σου. Η επούλωση είναι γρήγορη , τα συναισθήματα χαράς έρχονται να σβήσουν την τόσο τραυματική εμπειρία του πόνου. Πόσο είναι τώρα το μανάρι σου; Αγοράκι είναι;Quote:
Originally posted by giotaki
Έλλη μου τυχερή η κουμπάρα σου,τουλάχιστο γέννησε φυσιολογικά!Εγώ είχα ένα εικοσιτετράωρο με τρελούς πόνους και βρισιδια και στο τέλος έφαγα και το μαχαίρι!Είχε σφηνωσει το αρκουδακι και δεν έβγαινε με τίποτα!Στην τελική θα πεθαίναμε και οι δύο εγώ από πίεση και αυτός από οξυγόνο
Τζίνα μου ο συγκεκριμένος γιατρός δεν παίζεται! Είναι κατά της καισαρικής και την κάνει μόνο σε έκτακτες περιπτώσεις όπου απειλείται η ζωή της μάνας ή του παιδιού. Διαφορετικά δε πα να πονάς εκεί στην κοσμάρα του! Και να φανταστείς ξεγεννάει σε ιδιωτικά μαιευτήρια εκτός από το Δημόσιο. Παρόλα αυτά την γραμμή του την κρατάει. Όσο για εμένα σίγουρα θα κάνω ότι περνάει από το χέρι μου για να μην τραβήξω τα ίδια αν και κάποια πράγματα δεν είναι στο χέρι μας. Εμένα ο μεγαλύτερος φόβος μου είναι να μείνω έγκυος και να βάλω και άλλα κιλά, δεν ξέρω πως θα το παλέψω αυτό, νομίζω από την φρίκη μου αντί να βάζω κιλά στην εγκυμοσύνη θα χάνω! Ας μείνω με το καλό και ότι είναι θα το αντιμετωπίσω...Quote:
Originally posted by ΤΖΙΝΑ
Καλημέρα Eli. Αυτά που τράβηξε η κουμπάρα σου να γεννήσει ακούνε οι νέες γυναίκες σήμερα γι'αυτό και βλέπεις ότι οι περισσότερες γέννες σήμερα γίνονται με καισαρική. Και κάποιοι γυναικολόγοι προτρέπουν τις γυναίκες να γεννήσουν με καισαρική γιατί είναι πιο εύκολο και γι'αυτούς. Υπάρχουν και δύσκολες περιπτώσεις γέννας αλλά εσύ δεν χρειάζεται να τα σκέφτεσαι αυτά και να φοβάσαι, όταν με το καλό μείνεις έγκυος στο Elaki θα πάνε όλα καλά και επειδή είσαι υπεύθυνος άνθρωπος θα ξέρεις ακριβώς τι πρέπει να κάνεις και θα γεννήσεις με έναν πόνο που λένε, στιγμιαίο εννοώ όχι δωδεκάωρο!:lol:
Χθες μην με μαλώσετε αλλά με έπιασε μία κρίση πάλι, ήμουν με τον άντρα μου στο αυτοκίνητο και του άνοιξα κουβέντα για την δουλειά του. Τι το ήθελα και εγώ η δόλια! Ξέρω ότι περνάει δύσκολα και δεν μου τα λέει για να μην με στεναχωρήσει. Αλλά ήθελα επιτέλους να τα συζητήσουμε λίγο και να μάθω και εγώ τι συμβαίνει γιατί πάντα αποφεύγουμε αυτή την κουβέντα μιας και είναι αρκετά φορτισμένη. Καταλήξαμε στο πλάι του δρόμου με εμένα να κλαίω με λυγμούς από την απελπισία μου για τα ζόρια που τραβάει και όλα αυτά για 1200?. Και του λέω δεν αξίζει τον κόπο για τόσα χρήματα να τρως τόσα σκατά και εκεί ήταν μου με εξέπληξε γιατί μου απάντησε "εννοείται ότι αξίζει, το κάνω για μας!" ε εκεί δεν άντεξα και τα έμπηξα τα κλάματα και δεν μπορούσα να συνέλθω. Ρε παιδιά κάποτε ήμουν πιο σκληρή και πιο αναίσθητη πως έχω γίνει τόσο ευάλωτη και κλαψιάρα τελευταία δεν μπορώ να το καταλάβω! Ήμουν πάντα ευαίσθητη αλλά τώρα το έχω παρακάνει, έεεεε άμα πια!!!
Πάω να κάνω ψώνια στο σούπερ για την αδερφή μου και να δω αν θα προλάβω και λίγο την λαική! Μετά περιμένω την κυρά Κατερίνα να περάσει να πιούμε καφέ ;). Φιλιά πολλά!
Ax!Mα πού πήγαν αυτοί οι άντρες;Έλι,φρόντισε το δείγμα που'χεις γιατί μάλλον θα το χρειαστούμε να ψάξουμε κανένα ακόμα,αν είμαστε τυχερές και ξέμεινε...Quote:
Originally posted by Eli
Και του λέω δεν αξίζει τον κόπο για τόσα χρήματα να τρως τόσα σκατά και εκεί ήταν μου με εξέπληξε γιατί μου απάντησε "εννοείται ότι αξίζει, το κάνω για μας!"
Σας ευχαριστώ και πάλι όλες για τα γλυκά σας λόγια!Σας φιλώ και πάω επιτέλους να ντυθώ κι ας έχω κι άλλα τηλέφωνα να περιμένουν..Μεσημέριασε...
Ελι μου... δεν έχω λόγια.... να τον προσέχεις σαν τα μάτια σου. Δεν είναι ότι είσαι κλαψιάρα απλά είσαι πιο συνειδητοποιημένη, πιο ώριμη και όχι στον κόσμο σου πια. Αυτό είναι όλο. Πως να μην συγκινηθείς όταν ο άνθρωπος σου εκφράζει έμπρακτα και αγογγυστα την αγάπη του σε όλο της το μεγαλείο!!
Γεια σας κορίτσια!
Ξεκινώ από τη Ναταλία, λέγοντας πως χαίρομαι που όλα έγιναν όπως έπρεπε και όπως θα το ήθελε και η μαμά σου. Με αξιοπρέπεια και ποιότητα. Με συναίσθημα και θεική πνοή. Πάει κι αυτό και, όπως είπες κι εσύ, μπορείς να συνεχίσεις τη ζωή σου, όπως άλλωστε θα ήθελε και η μαμά.
Έρχομαι σε σένα Eli και σου λέω να μη φοβάσαι να γίνεις μαμά. Θα σε παρότρυνα μάλιστα να γίνεις το συντομότερο δυνατό. Μπορεί τα οικονομικά να είναι δύσκολα, το καταλαβαίνω αυτό, αλλά υπάρχουν κάποια χρόνια που, όταν περάσουν, δεν έρχονται πίσω, μαζί με τις ευκαιρίες τους. Προσωπικά, θα καθόμουν να με κόψουν κομματάκια, αν ήταν να ευλογηθώ με τη μητρότητα. Αυτό το λέω τώρα. Πριν από λίγα χρόνια χαιρόμουν τη ζωή μου στο έπακρο, έχτιζα τις φιλοδοξίες μου και φυσικά δεν υπήρχε στη ζωή μου χώρος και διάθεση για παιδιά. Ακόμη και τώρα τολμώ να πω πως με εκνευρίζουν πολύ τα κακομαθημένα παιδιά, αλλά θα ήθελα να πιστεύω ότι το δικό μου δεν θα το έκανα ποτέ έτσι. Μη ξεχνάτε ότι μεγάλωσα σε αυστηρό περιβάλλον, ότι ευγνωμονώ τους γονείς μου για τους τρόπους που με δίδαξαν και ότι ξέρω να επιβάλλω πειθαρχία, όταν είναι απαραίτητο.
Γλυκιά μου Ναταλία χαίρομαι που όλα πήγαν όπως τα ήθελες και σίγουρα τα ήθελε κ η μανούλα σου,ο Θεός να αναπαύσει την ψυχούλα της.
Γιωτάκι μου, καλοπέρασες στα μέρη μας; :flaming: