-
Τι πάθος βυθίζει σε πέλαγα το νου
βραδιάζει κι αλλάζει το χρώμα τ\' ουρανού
βραδιάζει κι αλλάζει το χρώμα τ\' ουρανού
τι πάθος βυθίζει σε πέλαγα το νου
Μην η αθωότητά μου είναι μέσα στη σιωπή
σ\' ένα θησαυρό χαμένο που γυρεύω μια ζωή
μην την ξόδεψα στα ζάρια μην την πήρε το κρασί
ίσως φταίει η βροχή που κλαίει με παράπονο κι οργή
Τι πάθος βυθίζει σε πέλαγα το νου
βραδιάζει κι αλλάζει το χρώμα τ\' ουρανού
βραδιάζει κι αλλάζει το χρώμα τ\' ουρανού
τι πάθος βυθίζει σε πέλαγα το νου
Χάνω την ισορροπία κι ο αέρας με τρυπά
φταίνε κι οι κραυγές των γλάρων σ\' ένα γκρίζο ορίζοντα
οι αποστάσεις με λυγίζουν δεν υπάρχει επιστροφή
ειν\' η αθωότητά μου μέσα στην καταστροφή
Τι πάθος βυθίζει σε πέλαγα το νου
βραδιάζει κι αλλάζει το χρώμα τ\' ουρανού
βραδιάζει κι αλλάζει το χρώμα τ\' ουρανού
τι πάθος βυθίζει σε πέλαγα το νου
-
You and me
We used to be together
Everyday together always
I really feel
That I\'m losing my best friend
I can\'t believe
This could be the end
It looks as though you\'re letting go
And if it\'s real
Well I don\'t want to know
Don\'t speak
I know just what you\'re saying
So please stop explaining
Don\'t tell me cause it hurts
Don\'t speak
I know what you\'re thinking
I don\'t need your reasons
Don\'t tell me cause it hurts
Our memories
Well, they can be inviting
But some are altogether
Mighty frightening
As we die, both you and I
With my head in my hands
I sit and cry
Don\'t speak
I know just what you\'re saying
So please stop explaining
Don\'t tell me cause it hurts (no, no, no)
Don\'t speak
I know what you\'re thinking
I don\'t need your reasons
Don\'t tell me cause it hurts
It\'s all ending
I gotta stop pretending who we are...
You and me I can see us dying...are we?
Don\'t speak
I know just what you\'re saying
So please stop explaining
Don\'t tell me cause it hurts (no, no, no)
Don\'t speak
I know what you\'re thinking
I don\'t need your reasons
Don\'t tell me cause it hurts
Don\'t tell me cause it hurts!
I know what you\'re saying
So please stop explaining
Don\'t speak,
don\'t speak,
don\'t speak,
oh I know what you\'re thinking
And I don\'t need your reasons
I know you\'re good,
I know you\'re good,
I know you\'re real good
Oh, la la la la la la La la la la la la
Don\'t, Don\'t, uh-huh Hush, hush darlin\'
Hush, hush darlin\' Hush, hush
don\'t tell me tell me cause it hurts
Hush, hush darlin\' Hush, hush darlin\'
Hush, hush don\'t tell me tell me cause it hurts
-
Το σώμα μου λειτουργούσε σαν ηχείο των πιο ανομολόγητων αναστεναγμών σου. Κάθιδρος αναζητούσες κάθε φορά την εκμετάλλευση και την υποταγή του στις πιο μύχιες σκέψεις σου.
Έμπαινες μέσα μου με ορμή χωρίς να λογαριάζεις τον πόνο που ένοιωθα. Στο μυαλό σου υπήρχε μόνο η ηδονή σου. Ως τέτοια μετέφραζες τους πνιχτούς φθόγγους που άρθρωναν οι φωνητικές μου χορδές και έπνιγε, εν τη γενέσει τους, η γλώσσα σου, καθώς έψαχνε να μετρήσει κάθε σπιθαμή της στοματικής μου κοιλότητας.
Ένα κρεσέντο πάθους ανάβλυζε από κάθε πόρο του δέρματός σου. Ενός σώματος παλλόμενου επάνω στην λευκότητα του δικού μου, σημείο αντίστιξης και συμπλήρωσης. Και ‘γώ, ένοιωθα ‘σαν πόλη τουρκεμένη’ από βάρβαρους βόρειους λαούς, διψασμένους για κατάκτηση και ερήμωση.
Και όταν εκκωφαντικά τελείωνες μέσα μου, έπεφτες στο πλάι, ανήμπορος να αρθρώσεις τις προτάσεις εκείνες που θα σε βοηθούσαν να ανακαλύψεις την ζωή που άφησες μέσα μου. Ξεθεωμένος από το δικό σου μένος, άφηνες το χέρι σου να ταξιδεύει επάνω στις κοιλότητες του κορμιού μου, εκείνου του ίδιου κορμιού που διαφέντευες αλαζονικά πριν λίγο.
Και ‘γώ απλά καθόμουν, αναπνέοντας βαριά, προσπαθώντας να αντέξω το βάρος που είχες αφήσει μέσα μου. Έκλεινα τα μάτια και αποκοιμόμουν ξέροντας ότι θα σε βρω εκεί δίπλα όταν ξυπνήσω από την νάρκωση της ηδονής σου…
(το ‘Σαν πόλη τουρκεμένη’ είναι στίχος που περιλαμβάνεται στο τραγούδι ‘Μ’ άφησες σαν πόλη’ που γράφηκε από τον Σαράντη Αλιβιζάτο, μελοποιήθηκε από τον Αντώνη Βαρδή και τραγουδήθηκε μοναδικά από την Χαρούλα Αλεξίου)
-
Να μ αγαπάς, να μ αγαπάς,
να με κοιτάς στα μάτια,
να μ αγαπάς.
Να μ αγαπάς, να μ αγαπάς,
να μου κρατάς το χέρι,
να μ αγαπάς.
Σε ταξίδια μαγεμένα
μακρινά κι ονειρεμένα
με καράβια και με τρένα
θέλω να με πας.
Σε ταξίδια μαγεμένα
μακρινά κι ονειρεμένα,
φτάνει μόνο να με αγαπάς.
Σαν Αυγουστιάτικο φεγγάρι
στα όνειρά μου θα γυρνάς,
κι όταν ο ύπνος θα με πάρει
βόλτα στον κόσμο θα με πας.
Σε ταξίδια μαγεμένα
μακρινά κι ονειρεμένα
φτάνει μόνο να με αγαπάς.
Να μ αγαπάς, να μ αγαπάς,
μες στην καρδιά να μ έχεις,
να μ αγαπάς.
Να μ αγαπάς, να μ αγαπάς,
όσο μπορείς κι αντέχεις να μ αγαπάς.
-
όλα καλά , όλα καλά θα μας πάνε
όλα καλά θα φτιάξουν όλα όπου να\'ναι
όλα καλά μην σταματήσεις να ελπίζεις
κράτα γερά γιατί στο τέλος κερδίζεις
-
Νυχτα,δρομος, φαναρι, φαρμακειο
ματαιο,θαμπο φως
ακομα και αν ζησεις ενα τεταρτο του αιωνα
ολα θα\'ναι ετσι, εξοδος καμια.
Πεθαινεις, αρχιζεις ξανα απο την αρχη
και επαναλαμβανεται ολο οπως παλια
νυχτα, παγωμενο κυματακι στο καναλι
φαρμακειο, δρομος, φαναρι
-
Το πρόβλημά μου είσαι εσύ
είσαι εσύ είσαι εσύ
μονάχα εσύ
Το πρόβλημά μου είσαι εσύ
είσαι εσύ είσαι εσύ
μονάχα εσύ
Το πρόβλημά μου είσαι εσύ
στο\'χω πει μόνο εσύ αγάπη μου εσύ
Το πρόβλημα μου είσαι εσύ
κι ούτε ξέρω γιατί καρδιά μου εσύ
Οταν σε βλέπω αχ δεν έχω πρόβλημα
όταν με φιλάς γλυκά δεν έχω
όταν λες πως μ΄αγαπάς δεν έχω
Το πρόβλημά μου είσαι εσύ
είσαι εσύ είσαι εσύ
μονάχα εσύ
Το πρόβλημά μου είσαι εσύ
είσαι εσύ είσαι εσύ
μονάχα εσύ
Το πρόβλημά μου είσαι εσύ
στο\'χω πει μόνο εσύ αγάπη μου εσύ
Το πρόβλημα μου είσαι εσύ
κι ούτε ξέρω γιατί καρδιά μου εσύ
Τα μάτια σου για μένα είναι πρόβλημα
τα χέρια σου για μένα είναι πρόβλημα
να ζεις μόνο για μένα είναι πρόβλημα
-
Απόψε πήρε άδεια
και με την τσέπη άδεια
τραβάει για την πόλη.
Ρίχνει ένα γεια σου στο φρουρό,
σαλτάρει σ\' ένα φορτηγό,
κι ο χάρος δεν γλιτώνει.
Έλα στην παρέα μας, φαντάρε
κάτσε κι ένα ποτηράκι πάρε.
Ξέχνα στρατώνες και σκοπιές
κι από το μπρούσκο της καρδιάς μας πιες.
Η πόλη σαν τη γόησσα
σαν την παλιά αρχόντισσα
ανάβει τα κολιέ της.
Μα σαν τον φέρνει στα στενά
τον κουβεντιάζει η μοναξιά,
τον παίρνει αγκαζέ της.
Οι δρόμοι τον κουράσανε,
παράπονα τον πιάσανε,
στο ταβερνάκι μπαίνει.
Κάποιον να βρει για ένα πιοτό,
να \'χουν τον ίδιο τον καημό,
μαζί να δουν πού βγαίνει.
-
There was a time When I was so broken hearted Love wasn\'t much of a friend of mine The tables have turned, yeah Cause me and them ways have parted That kind of love was the killin\' kind Now listen All I want is someone I can\'t resist I know all I need to know by the way that I got kissed I was cryin\' when I met you Now I\'m tryin\' to forget you Love is sweet misery I was cryin\' just to get you Now I\'m dyin\' Ôcause I let you Do what you do - down on me Now there\'s not even breathin\' room Between pleasure and pain Yeah you cry when we\'re makin\' love Must be one and the same It\'s down on me Yeah I got to tell you one thing It\'s been on my mind Girl I gotta say We\'re partners in crime You got that certain something What you give to me Takes my breath away Now the word out on the street Is the devil\'s in your kiss If our love goes up in flames It\'s a fire I can\'t resist v I was cryin\' when I met you Now I\'m tryin\' to forget you Your love is sweet misery I was cryin\' just to get you Now I\'m dyin\' Ôcause I let you Do what you do to me Cause what you got inside Ain\'t where your love should stay Yeah, our love, sweet love, ain\'t love If you give your heart away I was cryin\' when I met you Now I\'m tryin\' to forget you Your love is sweet misery I was cryin\' just to get you Now I\'m dyin\' just to let you Do what you do what you do down to me, baby, baby, baby I was cryin\' when I met you Now I\'m tryin\' to forget you Your love is sweet misery I was cryin\' when I met you Now I\'m dyin\' cause I let you Do what you do down to , down to, down to, down to I was cryin\' when I met you Now I\'m dyin\' to forget you Your love is sweet I was cryin\' when I met you (fade)
-
Έρωτά μου αγιάτρευτε
και καημέ μου μεγάλε
ιστορία μου όμορφη
της ζωής μου φινάλε
Έρωτά μου, έρωτά μου, έρωτά μου,
μόνο εσύ με κυβερνάς
είσαι εσύ το κάτι άλλο
στην καρδιά μου
μες στις φλέβες μου κυλάς
Έρωτά μου παράξενε
μακριά σου δεν κάνω
αν σε χάσω καλύτερα
προτιμώ να πεθάνω
Έρωτά μου, έρωτά μου, έρωτά μου,
μόνο εσύ με κυβερνάς
είσαι εσύ το κάτι άλλο
στην καρδιά μου
μες στις φλέβες μου κυλάς
-
Μαζί ξανά, και τέρμα η μοναξιά.
Αφήνομαι στα χέρια σου και πάλι.
Μαζί ξανά, να πέφτουμε στη φωτιά,
να πέφτουμε κι οι δυο κι όπου μας βγάλει.
Κι αυτό το βράδυ θα ναι δικό μας
για την αγάπη μας και τ όνειρό μας.
Κι αυτό το βράδυ θα ναι δικό μας
για την αγάπη μας και τ όνειρό μας.
Μαζί ξανά, κι ο χρόνος να σταματά
στην πιο κρυφή του έρωτα στιγμή μας.
Μαζί ξανά να ζούμε πρώτη φορά
το πιο τρελό ταξίδι στη ζωή μας.
Κι αυτό το βράδυ θα ναι δικό μας
για την αγάπη μας και τ όνειρό μας.
Κι αυτό το βράδυ θα ναι δικό μας
για την αγάπη μας και τ όνειρό μας.
-
Ritides lyphs se prosopa krivonte pithome na min trelathw gia allh mia nyxta fovamai mipws pistw pws ena telos tha me glitone, trexoun xiliades mou skepseis sto mialo mou afinonte ma sti psyxh mou otan ftanoun pagonoun kai sinthlivonte, ginonte gioi, ginonte ixos sti nekri siwph, kleismenos perimena auti tin fwnh, pesmenos menw monos pali katw apo piknh vroxh xoreuontas ekei pou kathe leksi xoreuei kai auth ekei pou kathe mou skepsh me to skotadi trefei anikhth elksh ekei tripisan to pneuma mou PWS THA ANTEKSEI?
Ola ta vlemmata mazeutikan panw mou me ponane to soma mou tremei afou apoksenosh ekpempoun ksernane sto favlo kiklo m oneira girnane vrefoi se limnes gemates me aima gelane, nyxtes ateliotes nyxtes pernane aiwnes ginonte oi frikes mas diliasan na vgoun sto fws kai klinonte mesa mas pizoun kai anthizoun kai simvadizoun to mialo mou autes tha to sinthlipsoun...
Otan tha papseis na xamogelas tha nai, h teleutea mera pou metras, tha nai o Agnwstos Xeimonas pou apo mesa tou pernas, tha nai akoma pio diskolo ston kathreuth na koitas. Tha nai....
-
Μέρες βαριές, χοντρές ψιχάλες
πάνω σε χάπια και μπουκάλες,
δε θα γυρέψω νοσηλεία
στα σινεμά και στα βιβλία.
Πάω ν\' αδειάσω το τασάκι
κι αυτό το σκούρο σου σακάκι,
θα το πετάξω απ\' το μπαλκόνι
να βρει κανένα που κρυώνει,
Κι εγώ...
Να βάλω τα μεταξωτά και να φυσάει
στα εργοστάσια μπροστά και στα σκουπίδια πλάι,
να μπερδευτώ με τους εργάτες,
να πω τον πόνο μου στις γάτες
και στη φουφού του καστανά,
στάχτη να γίνεις σατανά.
Έχει ψυχρούλα και μ\' αρέσει
κι αν δε μου πάει θα σπάω μέση,
η αγάπη πάει με μπαστούνι
κι εγώ με γκάζια στο τακούνι.
Το άσθμα μου κι ο βρυχηθμός μου
στα ραδιόφωνα του κόσμου,
με τρύπια βάρκα και ναυτία
βγαίνω, λοιπόν, στην πειρατεία,
Κι εγώ...
Να βάλω τα μεταξωτά και να φυσάει
στα εργοστάσια μπροστά και στα σκουπίδια πλάι,
να μπερδευτώ με τους εργάτες,
να πω τον πόνο μου στις γάτες
και στη φουφού του καστανά,
στάχτη να γίνεις σατανά
-
Σηκώνω την πέτρα του ήλιου και βρίσκω
απο κάτω
μια παπαρούνα
κόκκινη
βαθιά,
όμοια με τον έρωτα
και τον θάνατο.
σκύβω να κόψω τον ανθό της
και μυρίζω τον έρωτα
σκύβω να κόψω τον ανθό της
και μυρίζω τον θάνατο
Μαρμαρώνει η ανάσα μου
ανάμεσα
στο μπροστά
και το πίσω
Δεν κάνω ούτε βήμα,
καθώς ίσα που χωράω
κάτω απο τον ίσκιο της βαριάς
πέτρας
Παίρνω τον ήλιο στα χέρια μου
και του πλέκω
ενα τραγούδι όλο παραρούνες
ελπίζοντας να
εξευμενίσω
του άγριου πάθους την
κοκκινη φλόγα
και του θανάτου
το μαρμάρινο ρίγος.
-
Ζω στον κολπίσκο με τους λίγους επισκέπτες
στο λιμανάκι μου όταν ο άνεμος φυσάει
βρίσκουν απάγκιο σπάνιων κοραλλιών συλλέκτες
ταξιδευτές που η ζωή δεν τους χωράει
Σ\' αυτή την έρημη ακτή κοιμάται η Πασιφάη
Μες στα ναυάγια του βυθού, η αγάπη μου η πικρή
που το κλειδί της μοίρας μου στα χέρια της κρατάει
καμιά χαρά δεν κάνει ότι ο πόνος στην ψυχή
Κάποια βραδιά την έφερε εδώ το κύμα
νεκροί αστερίες λαμπύριζαν στα μαλλιά της
\"Η ομορφιά\" κάποιος ψιθύρισε \"είναι μνήμα
που αφήνουν δώρα οι ξεχασμένοι της αγάπης\"
Αφού στο φως λουζόμουν κάποτε μαζί της
τώρα που της ζωής το σούρουπο πλησιάζει
σε μια σπηλιά που να θυμίζει το κορμί της
θ\' αποσυρθώ και θ\' αγαπήσω το σκοτάδι
ΔΙΑΦΑΝΑ ΚΡΙΝΑ
