Printable View
ξυπνησα 6.30 και στις 7 μεχρι της 10 πηγα ποδηλασια στο βουνα, ανεβηκα 500 μετρα υψομετρο, γυρω στα 15 κμ ανηφορα... ειμουν καλα μεχρι πριν λιγο που με επιασε πονοκεφαλος......
λετε να φταινε και τα φαρμακα ειμουν 3 ωρες στον ηλιο? παιρνω 600μγ σολιαν και 2μγ ακινετον τη λετε?
το θεμα ειναι καποιος να σου ταιριαζει βρε γιαννη απο εκει και περα τα ελλατωματα του πανε περιπατο αλλιως αν δε σου ταιριαζει δε γινεται τιπτ...Quote:
Originally Posted by ioannis2
Πες το αστεία, μόνο που δεν είναι καθόλυ αστεία, χωρίς να ξέρω εσύ σε τι κατασταση βρίσκεσαι.Quote:
Originally Posted by andreas86
ΔΕΝ ΜΟΥ ΤΑΙΡΙΑΖΟΥΝ ΑΥΤΟΙ. Στη σκέψη μου τους έχω σαν λύση ανάγκης! Κι όπως σας είπα, για κάποιους που ξέκοψα, εκ των υστερων δεν το μετανιωσα. Απλά τους εχω για να μην κάθομαι μόνος μου σε ένα καφε ή να πηγαίνω μόνος μου σε ένα μπαρ και για να υπάρχει στη σκέψη μου η εικόνα ότι έχω παρέες. Μόνο σε αυτό είναι χρήσιμοι, κατα τα λοιπά επικοινωνία σχεδόν μηδέν.Quote:
Originally Posted by αλεξανδρος_77
παλι ξενυχτι
Όλα αυτά τα προβλήματα διαπροσωπικών σχέσεων που περιέγραψα που οφείλονται? Ακατάλληλα πρόσωπα με βάση το δικό μου χαρακτήρα για να σχετίζομαι μαζί τους συν από μέρους μου επιπολαιότητα ή αδυναμία επιβολής σεβασμού από μέρους μου στους άλλους?
Πάλι δεν θα κοιμηθώ. Μου την έσπασαν κιόλας και έχω νεύρα...
Γενικά ζούμε σε μια κοινωνία βλαμμένων.
Δεν βρίσκεις ανθρώπους να εκφραστείς ανέμελα, να αστειεψεις, να δώσεις καλοσύνη. Όλοι είναι μουτρωμένοι, καχύποπτοι, προσποιούμενοι ότι γελούν και έτοιμοι να εκμεταλλευτούν.
Για να επιβιώσεις πρέπει στις συναναστροφές σου τις οποίες θεωρείς ως φιλίες να επιβάλλεις σεβασμό και να διεκδικείς. Η φιλία σήμερα είναι μορφή συμφέροντος. Άρα δεν υπάρχουν φιλίες.
Όποιος δεν μπορεί ή δεν του βγαίνει να συμπεριφερθεί με τους τρόπους αυτούς μένει μόνος.
Αυτη ειναι η ελληνικη οικογενεια που κατεστρεψε τα παντα
Ο φόβος και η χαμηλή αυτοεκτίμηση/αυτοπεποίθηση φέρνουν κόλαση! Κάποτε να είχες τέτοιο θέμα, τις συνέπειες θα τις συναντάς μπροστά για πάντα. Απλά αναζητάς διεξόδους και συμβιβάζεσαι σε νέες καταστάσεις.
Έκοψα αυτό το λίγο που κάπνιζα (τα ένα δυο τσιγάρα την ημέρα) πριν 8 μήνες. Το στρες με οδηγεί στο να το ξεκινήσω, σε σημείο που να νιώθω ότι το τσιγάρο είναι η λύση.
Ιωαννη φιλε μια χαρα εισαι κ υπαρχουν θεραπειεσ που δεν αλλαζει ο εαυτοσ σου δηλαδη εγω που εγινα καλα κ βρηκα τον εαυτο μου περπατησα δεκα χιλιομετρα για να χαλαρωσω παντα αυτο εκανα παλια ετρεχα θα ερθουν και εκει που εισαι το θεμα ειναι οι ικανοτητεσ κ τι σου αρεσει να κανεισ και τισ ικανοτητεσ τισ θελεισ για ποιοτητα ζωησ να μπορεισ να ζησεισ καλυτερα το να γινεισ καλα το βρηκανε παντωσ δεν αλλαζει ο εαυτοσ σου