Μακάρι να μπορούσα να σκεφτώ τα φάρμακα μου έχουν ''παραλύσει'' τον εγκέφαλο
Printable View
Μακάρι να μπορούσα να σκεφτώ τα φάρμακα μου έχουν ''παραλύσει'' τον εγκέφαλο
Παρακαλώ. Κοίτα, όλα τα νομίσματα έχουν δύο όψεις. Δηλαδή αν γενικά έχεις τον τάδε χαρακτήρα, δεν σημαίνει ότι επειδή πας αλλού ξαφνικά θα γίνεις κάποιος άλλος. Από την άλλη σου δίνεται η ευκαιρία να γνωρίσεις διαφορετικές πλευρές του εαυτού σου και να κάνεις καινούρια πράγματα και να σου αλλάξει η ψυχολογία ως ένα βαθμό. Και μόνο το ότι κάνεις πράγματα που γουστάρεις και ήθελες να δεις, σε γεμίζει και σου δίνει και έναν άλλο αέρα. Υποθέτω ότι οι περισσότεροι στους κύκλους που κινούμαστε φερόμαστε με έναν συγκεκριμένο τρόπο και δεν πειραματιζόμαστε και πολύ ας πούμε. Αλλού όμως δεν έχουν οι γύρω μέτρο σύγκρισης ότι η Σόνια ή ο Ιωάννης συνήθως δεν φέρεται/ντύνεται/μιλάει έτσι. Οπότε είναι και λίγο απελευθερωτικό αυτό αν το σκεφτείς.
Επίσης ναι, θέλει προσπάθεια από το μέρος σου και μπορεί και πάλι απλά να μην κάτσουν οι συνθήκες, αλλά πέρα από τυχαίες φάσεις, αν θες παρέα μπορείς να την αναζητήσεις μέσα από καταστάσεις που έχετε κάτι κοινό και σε τελική ανάλυση δεν υπάρχουν δεσμεύσεις ότι θα σε επηρεάσει κάπου αν δώσεις λάθος εντύπωση ή κάτι πάει στραβά στη γνωριμία. Ένας ντόπιος που προσφέρει δωρεάν ξεναγήσεις ή με κάποιο αντίτιμο προσφέρει γεύματα στο σπίτι ή προσφέρει έναν καναπέ να κοιμηθείς σπίτι του το κάνει συχνά για να προμοτάρει το μέρος του αλλά και επειδή αγαπάει να γνωρίζει κόσμο. Εσύ θες να ανακαλύψεις το μέρος του και ίσως και για να γνωρίσεις ανθρώπους. Σε μία οργανωμένη εκδρομή θα συμμετέχουν άνθρωποι που έχετε ήδη κάτι κοινό, να δουν το τάδε ή να κάνουν το δείνα, άρα υπάρχει ήδη μία βάση συζήτησης. Σε ένα χόστελ μπορεί να υπάρχει ένα ζευγάρι ή μεμονωμένοι ταξιδιώτες ή μία παρέα που θέλουν να μείνουν μόνοι τους, αλλά υπάρχουν και άλλοι που μπορεί να θέλουν να γνωρίσουν κόσμο και οι κοινόχρηστοι χώροι και δραστηριότητες βοηθάνε να γνωριστείς με αυτούς. Δεν σημαίνει ότι θα ταιριάξεις ή θα οδηγήσει κάπου αυτό, μπορεί όμως και ναι. Κι όποτε θες συμμετέχεις, όποτε θες αποσύρεσαι και περνάς και μόνος σου καλά. Υπάρχουν ένα σωρό επιλογές και ευκαιρίες στα ταξίδια, καλά κάνεις να το σκέφτεσαι πιο αισιόδοξα.
Συμφωνώ... ακόμα κι ο εαυτός μας τελικά να μείνουμε εκεί αυτό που έχει σημασία είναι πως είτε βρούμε έστω περιστασιακή παρέα ή απλά δεν βρούμε κανέναν να έχουμε καλή διάθεση στη σκέψη μας η οποία να μένει συνεχώς ανεξίτηλη και ένα καλό πρόγραμμα από πριν για να μην ψαχνόμαστε και συνεπώς ταλαιπωρούμαστε εκεί. Απλά κάποτε μας μπαίνει και μια εμμονή σχεδόν σαν παραπιδες να πάω στον τάδε τόπο.
στο εχω ξαναπει αλλα δε φαινετε να το εχεις καταλαβει ακομα οτι δε δινω ουτε δεκαρα γιΑ αυτο που λες γιατι αν με γνωριζες εστω και ενα ελαχιστ ο δε θα το επιχειρουσες καν αυτο να ασχοληθεις μαζι μου για να μου πας κοντρα γιατι το μονο που θα πετυχεις ετσι ειναι να κανεις τα νευρα σου κροσια πισω απ το προσωπειο που φορας δε το καταλαβαινεις? συνεχισε το χαβα μεχρι να δεις το αποτελεσμα μετα θα το παιζεις θυμα και καημενος πραγματικα πιο εξυπνο και ευφυη ανθρωπο απο σενα δεν εχω ξαναδει
πας γυρευοντας να σου απαντησω ετσι εγω μπορω να μιλαω 34 ωρες το 34ωρο και να παρλαρω μερα νυχτα ΚΑΝΕ ΚΑΙ ΕΣΥ ΤΟ ΙΔΙΟ ΑΜΑ ΜΠΟΡΕΙΣ για να σου αποδειξω αν μπορει να βρεθει ανθρωπος να με παλεψει ομως αν δεν μεινει ουτε μια φλα τζα στον εγκεφαλο σου ορθια μετα απ αυτο εγω σε προηδοποιησα εκατονταδες φορες γι αυτο ΟΤΙ ΑΝ ΘΕς ΝΑ ΑΝΟΙΞΕΙς κοντρα μαζι μου το μονο που θα πετυχεις ειναι να κανεις τα νευρα σου κροσια και στο ειχα πει οτι αυτη η κοντρα δεν εχει νοημα εκτος απ το να δουμε πιος δε παλευεται με τιποτα ΕΦΟΣΟΝ ΑΣΧΟΛΗΣΑΙ ΜΑΖΙ ΜΟΥ ΕΣΥ ΕΙΣΑΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟς ΓΙ ΑΥΤΟ ΓΙΑΤΙ ΔΕ ΣΟΥ ΕΔΩΣΑ ΚΑΝΕΝΑ ΔΙΚΑΙΟΜΑ ΝΑ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙΣ ΕΣΥ ΓΙΑ ΤΟ ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΩ ΕΓΩ ΤΙ ΘΑ ΦΟΡΕΣΩ ΚΑΙ ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΩ ΚΑΙΘ ΣΕ ΠΟΙΟΝ ΘΑ ΜΙΛΗΣΩ ΚΑΙ ΕΦΟΣΟΝ ΕΣΥ ΔΕ ΜΕ ΣΕΒΕΣΕ ΚΑΙ ΑΠΑΙ ΤΕΙΣ ΝΑ ΣΕ ΣΕΒΑΣΤΩ ΕΓΩ ΒΑΖΟΝΤΑΣ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΣΟΥ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΝΑ ΜΕ ΤΡΕΛΑΝΟΥΝ ΣΤΗ ΤΡΕΛΑ ΕΜΕΝΑ ΔΕ ΜΕ ΦΤΑΝΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΑΝ ΞΑΝΑΓΕΝΝΗΘΕΙ 500 ΦΟΡΕΣ ΚΑΙ ΕΦΟΣΟΝ ΕΣΥ ΔΕ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΜΕ ΦΤΑΣΕΙΣ ΟΥΤΕ ΣΤΗ ΤΡΕΛΑ ΔΕ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΜΕ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΕΙΣ
Ποιός σου σπάει τα νεύρα φίλε αλέξανδρος_77? Ποιος σου κάνει πόλεμο φίλε μου?
Καλά κάνεις και τα γράφεις εδω διότι κάπου ξεσπάς και φεύγει αρκετή από την ένταση που έχεις μέσα σου, όμως όσο είσαι στον ίδιο χώρο μαζί του (ή τους) το πρόβλημα δεν λύνεται, διότι δεν έχουν όλοι συγκαταβατικότητα και καλοσύνη. Θα συνεχίζουν το ίδιο βιολί και συ θα υποφερεις. Η λύση είναι είτε τον βάζεις στη θέση του, να του δειχτείς, να πέσει ακόμα και μπουνίδι (αν και ο κόσμος είναι κάποτε αδίστακτος) ή να κάνεις τα αδύνατα δυνατά για να φύγεις απ εκεί. Άλλες λύσεις δεν ξέρω. Αν εχεις ανθρώπους καλούς εκεί ή δικούς σου ζήτα βοήθεια και συμπαράσταση για να τον βάλουν ή τους βάλουν στη θέση τους. Αλλά στο τέλος οι λύσεις είναι αυτές οι δυο.
Εκτός κι αν ξεσπάς για απωθημένα του παρελθόντος, για πράγματα που σου συνέβηκαν και έρχονται πολύ έντονα τώρα στη σκέψη σου. Όμως εδω και καιρό σε παρακολουθώ να σαι σ αυτό το ξέσπασμα και μου ρχεται η σκέψη πως κάτι σου συμβαίνει, κάτι σου κάνουν στο τώρα, γι αυτό σου γραψα πιο πάνω ποιες δυστχυώς λύσεις έχεις.
Δεν ξέρω αν το διαβάσει κάποιος από το γκρουπ των διπολικών αυτό, αλλά θέλω να πω κάτι σε κάποια. Το αγάπα τον εαυτό σου και κοίτα μέσα σου τι φταίει γιατί δεν φταίνε τα κιλά σου και όλες αυτές οι παρεμφερείς ανοησίες δεν σημαίνουν τίποτα, γιατί όταν κάποιοα δεν νιώθει καλά με το σώμα της, δεν νιώθει καλά με το σώμα της. Όλα δεξιά να της έρθουν σε οποιοδήποτε άλλο τομέα της ζωής της, πλην του σώματος πάλι δεν θα νιώθει καλά με τον εαυτό της, πάλι θα έχει την ενόχληση με αυτό, πάλι δεν θα το γουστάρει δηλαδή πάλι δεν θα τον αγαπά τον εαυτό της, όλοι το γνωρίζουν αυτό.
Εχω πυρετο και σκεφτομαι μηπως κολλησα κορονοιο.
Ακουσα συζητησα αναμεσα σε δυο κοπελες εικοσι χρονων. Ελεγε η μια οτι τα ειχε με εναν που ηταν ενα χρονο μικροτερος, καγκουρας μελαμψος με μηχανακι (γυφτακος δλδ). Ελεγε οτι της αρεσε που ηταν σκληρος γιατι ηταν σε φαση που ηθελε περιπετεια, αλλα αυτος παραηταν και σε ενα χρονο θα κατεληγε πρεζονι.
Κι εγω αναρωτιεμαι, γιατι ο επομενος να την δεχτει αυτην να του το παιζει κυρια; Να μεινει με τον αλητη της να γουσταρει.
Ο αδερφος μου αγοραζει χαρτια υγειας τα βγαζει απο το ναυλον και τα βαζει χυμα σε ενα βρωμικο ντουλαπι πανω σε παλια παπουτσια, καλωδια και αλλα παλιοπραματα. Η μανα μου δε μου δινει καθολου λεφτα να ψωνισω. Αναγκαζομαι να σκουπιζομαι με αυτα τα χαρτια και να παθω μολυνση.
Χθες το πρωί με ειδοποίησαν ότι πέθανε ξαφνικά ένας καλός παλιός μου φίλος. Πέραν του ότι έχω στεναχωρηθεί πάρα πολύ, σκέφτομαι πως μας έχουν πάρει μπροστά τα γεγονότα τα τελευταία χρόνια και αναγκαζόμαστε να αναβάλουμε πράγματα που θέλουμε να κάνουμε. Και μετά μπορεί να είναι πλέον πολύ αργά.
Όλο έλεγα να πάω στο μέρος του να τον δω και όλο τύχαινε το ένα και το άλλο, σοβαρά πράγματα τυχαίναν, δεν λέω, αλλά έλεγα άστο για λίγο πιο μετά, άστο για τότε και τότε, μετά πάλι τύχαινε κάτι σοβαρό και τώρα ορίστε.... Ήδη μου έλειπε πολύ, δεν είναι το ίδιο να μιλάς από το τηλέφωνο με το να είσαι κοντά στον άλλον, αλλά τώρα κι αν θα μου λείψει... Ένας πολύ ωραίος άνθρωπος.
Πως γίναμε έτσι τα τελευταία χρόνια ρε γαμώτο...
επαθα ακριβως το ιδιο τα χριστουγεννα με μια παλια καλη μου φιλη που απομακρυνθηκαμε λογω αλλαγων στις συνθηκες της ζωης μας. λεγαμε ολα τα τελευταια χρονια στα τηλεφωνα, στις ευχες για τις γιορτες μας,, αντε κανονιστε να βρεθουμε, ελατε εσεις, να ρθουμε εμεις, και ποτε δεν βρεθηκαμε. τωρα δεν υπαρχει χρονος πια... καλπαζων καρκινος. ουτε το ειχα μαθει. εμαθα κατευθειαν τον θανατο και μαλιστα μεσω φμ... δεν αντεξα να παω ουτε στην κηδεια. ηταν στα καλυτερα νεανικα μου χρονια αυτη η κοπελα. απιστευτες στιγμες σε εκδρομες, ταξιδια και καλεσματα στα σπιτια. περασαμε υπεροχες στιγμες.
Συλλυπητήρια κορίτσια, κουράγιο! ♥
Δυστυχώς Ρέμεντυ... Δυστυχώς. Το μόνο που δεν αλλάζει είναι ο θάνατος, όλα τα άλλα κάπου τα βρίσκουμε. Κρατάμε τις καλές αναμνήσεις και προχωράμε, δεν μπορείς να κάνεις και κάτι άλλο. Αλλά σου μένει κι ένα παράπονο, αν το ένα και αν το άλλο...
Ευχαριστώ Κύκνε!
μια ζωη ολοκληρη δοκιμαζα τα ορια μου και τα ξεπερνουσα γιατι εγω μπορω να κανω τα αδυνατα δυνατα αφου ολοι μια ζωη μου λεγαν δε γινετε και εγω τους ελεγα θα γινει γιατι το θελω εγω καταρχην α;ν εχουν την εντυπωση οτι θα με εξαναγκασουν να φορεσω τα ρου χα που θελουν αυτοι κανοντας τα να διαλυονται επειδη εχουν μαθει να χειριζονται προβατα που τα κανουν οτι θελουν δεν εχουν ιδεα για τη θεληση και το πεισμα που με διακρινει αφου αν κατι δε το φτιαξουν οπως το θελω εγω δε προκειτε να το αγορασω ακομα και αν κοπανιουνται κατω και μη μου πει καπιος τωρα οτι δε ξερουν πως να κολησουν υφασματα γιατι ειμαι σιγουρος οτι αυτοι εχουν κολες που κολανε μεχρι και βαρη απ αυτα που κανουν γυμναστικ η αλλα αν τις βγαλουν στο εμποριο μετα δε θα βγαλουν φραγκο αφου ολοι θα κολανε οτι ξεκολαει και μετα οσοι φτια χνουν παπουτσια θα αλαξουν επαγγελμα γι αυτο λυσαξαν να διαλυσουν οτι φοραω γιατι εγω ξερω τροπουν να τη βγαζω με ελαχιστα λεφτα κατι που οι ιδιοι μισουν αφου θελουν υποδουλους στο εμποριο να τους πουλανε ιατρικα ειδη για μια ζωη αυτοι να τα πετανε και να αγοραζουν αλλα ετσι οστε ο ενας να γινετε ζαμπλουτος και ο αλλος οτι λεφτα εχει να τα χαριζει