Έχω καθήκον να σασ πω ότι μπορώ να ξέρετε είμαι συνάδελφος μεγαλύτερος κι αφού δουλεύετε είστε σαν κι εμένα
Printable View
Έχω καθήκον να σασ πω ότι μπορώ να ξέρετε είμαι συνάδελφος μεγαλύτερος κι αφού δουλεύετε είστε σαν κι εμένα
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ
ΕΦΟΣΟΝ ΔΟΥΛΕΥΕΤΕ ΠΙΕΙΤΕ ΚΑΦΕ Κ ΤΣΙΓΑΡΟ ΠΑΤΕ ΝΑ ΣΑΣ ΒΑΛΟΥΝ ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗ ΜΕ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΔΟΥΛΕΙΑΣ ΘΕΡΑΠΕΥΟΝΤΑΙ ΜΕΡΙΚΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΑΝ ΔΟΥΛΕΨΕΤΕ 5 ΧΡΟΝΙΑ ΠΙΕΙΤΕ ΟΛΟ ΤΟ ΒΟΣΠΟΡΟ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΘΑ ΒΓΑΛΕΤΕ ΕΙΝΑΙ ΑΦΥΔΑΤΩΣΗ ΧΟΛΗΣΤΕΡΙΝΗ Η ΘΥΡΟΕΙΔΗ Η ΟΥΡΙΚΟ ΓΙΑ ΟΛΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΑΝ ΔΕΝ ΠΙΝΕΤΕ ΚΑΦΕ Κ ΤΣΙΓΑΡΟ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΤΕ ΑΠΟ ΤΟ ΦΑΙ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΦΑΤΕ ΣΟΔΑ ΦΑΓΗΤΟΥ ΓΕΝΙΚΑ ΒΡΗΚΑΜΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΣ ΔΟΥΛΕΥΩ ΣΤΙΣ ΕΛΙΕΣ Κ ΕΙΠΑ ΣΤΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΧΟΡΕΨΤΕ ΜΕ ΚΑΙ ΘΑ ΤΑ ΒΡΟΥΜΕ ΟΛΑ Ε ΤΑ ΒΡΗΚΑΜΕ
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΛΑΚΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΣΤΕΙΟ
ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΩΣ ΖΕΙΤΕ ΚΑΙ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΣΑΣ ΤΑΙΡΙΑΖΕΙ ΑΠΟ ΤΗ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΝΑ ΞΕΡΕΤΕ ΣΚΟΠΟΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΟΤΙ ΚΙ ΕΓΩ ΔΗΛΑΔΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΙ ΛΕΦΤΑ ΑΝ ΒΟΗΘΗΣΕΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΠΑΤΕ ΚΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΒΛΕΠΩ ΝΑ ΣΟΒΑΡΕΥΕΣΤΕ ΜΕ ΜΕΝΑ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ
Η ανάγκη για σιγουριά, για λεπτομερή καταγραφή του τι θα γίνει αύριο, η διαρκής ενασχόληση με τις ατζέντες και τα μεγαλεπήβολα σχέδια, είναι ένα δείγμα εφησυχασμού (αλλοτρίωσης), αλλά και φόβου. Σπρώχνει στην αδράνεια. Και η αδράνεια στη μιζέρια. Και η μιζέρια στην απάθεια. Και η απάθεια στη μούχλα της ακινησίας. Και η ακινησία παρομοιάζει θάνατο. Σπάσε την ανάγκη για διαβεβαίωση. Τίποτε στη ζωή δεν είναι σίγουρο, γιατί να είναι αυτό; Σπάσε τη μιζέρια. Σπάσε, σπάσε, σπάσε. Αν θες να προχωρήσεις, θα προχωρήσεις. Αν δε θες, δε θα το κάνεις. Αν θες, θα ανοίξεις το δρόμο. Αν δε θες, θα εφεύρεις εμπόδια. Ή θα επιτρέψεις στα εμπόδια που υπάρχουν να σε ξεπεράσουν. Και θα είσαι χαμένη κι απ΄τη μια κι απ΄την άλλη. Με αυτό τον τρόπο λύνονται τα διλήμματα. Κόβοντας τα δεσμά.
Χαχα, εντάξει, γελάω τόσο με τις απαντήσεις στις επιθέσεις, μακάρι να ήμουν τόσο καλή στη χρήση της ειρωνείας. Πρέπει να κάνω εξάσκηση. :P
Τότε, μου είχαν γνωρίσει κάποια, τρόπον τινά με προξενιό. Υποτίθεται τα φτιάξαμε. Μέσα μου λειτουργούσε το ότι δεν είναι αυτό που πραγματικά ψάχνω και ήμουν βέβαιος γι αυτό από τις πρώτες κιόλας ματιές. Υπήρχαν οι καλές στιγμές και ο χαρακτήρας της που ακόμα και σήμερα μου δίνει την εικόνα πως θα με καταλάβαινε πλήρως, αλλά και οι ψυχοφθόρες όταν μου έλεγε χωρίζουμε και την παρακαλούσα, κι όταν την παρακαλούσα αυτό το "που πραγματικά ψάχνω" έμπαινε κάπως στην άκρη και στη θέση του η καταστροφικότητα ότι μετά απ αυτήν δεν θα βρω καμιάν άλλη. Εκείνες που είχα στο νου και άλλες που τις έβαζα στην ίδια μ αυτές κατηγορία ως αυτό που πραγματικά ψάχνω ήδη παντρεύτηκαν.
Αυτή όμως η σκέψη του χωρίζουμε με απομάκρυνε απ αυτό που ήταν κρίσιμο για μένα όταν ήρθε εκείνη η στιγμή αλλα και πριν απ αυτή, να επιλέξω ανάμεσα στα δυο. Αλλά, λόγω των σκέψεων αυτών γι αυτήν, το κρίσιμο θέμα το συνέδεα μαζί της, με το να προχωρόυσα υπό αυτές τις σκέψεις καταστροφικότητας μαζί της σε κάτι σοβαρό, αν και ορθα διέβλεπα την κρισιμότητα του θέματος επιλογής ως προς το αύριο του. Έκανα την επιλογή ανάμεσα στα δυο, αυτού που διέβλεπα ότι ήταν λάθος το οποίο συνέδεα ως την ορθή επιλογή για να μαι μαζί της υπ αυτά που είπα. Σ αυτή την επιλογή συνέτεινε μέγιστα και η έλλειψη ανθρώπων πραγματικά δίπλα μου, δεν είχα κανέναν. Σήμερα αυτοί με τους οποίους θα μουν σ αυτό το εναλλακτικο κι όντως καλό περιβάλλον ήδη προχώρησαν. Εγώ παραμένω σχεδόν στάσιμος και το άλλο μου θέμα οι φοβίες απόρριψης και αλλαγής με έθεσαν σχεδόν εγκλωβισμένο σ αυτή την επιλογήμ ασχέτως αν συνεχίζω ακόμα μόνος στη ζωή.
Κολλάει κι εσάς το φόρουμ σήμερα?
Μάλλον ετοιμάζονται να σε διαγράψουν.Quote:
Originally Posted by george1520
Απορώ πως συμβαίνει, να ξεκινάει η γνωριμία μου με κάποιον με πολύ θετικό τρόπο, να αποκομίζει καλή εντύπωση, η εντύπωση να μετατρέπεται σε εμπιστοσύνη έστω και αν δεν γίνεται φιλία, τέλως πάντων αγαστή συνεργασία η παρέα, με την πάροδο του χρόνου αυτό το θετικό όλο και να αδυνατίζει και στο τέλος η γνωριμία να μετατρέπεται ακόμα και σε ψυχρότητα ή έχθρα ή αποφυγή μου από τον άλλο ή εκμετάλλευση μου. Δεν μπόρεσα πολλές φορές στη ζωή μου να κρατήσω, ακόμα και να ανεβασω αυτό το καλό ξεκίνημα. Έτσι, είτε παλεύω να κρατήσω ένα θετικό επίπεδο μετά την καλή γνωριμία ισάξιο της είτε απομακρύνομαι εξ αρχής κατά τρόπο που να δείχνει όμως ότι παραμένω ένας καλός γνωστός μα όχι κοντινό άτομο.
κι αν όλοι στη ζωή είναι περαστικοί; τί σημασία έχει; η μονιμότητα στις σχέσεις είναι άπιαστο όνειρο. εδώ ούτε την ίδια μάρκα μακαρόνια δεν τρως όλη τη ζωή σου. κάποια στιγμή δεν χωνεύεις πια τους ίδιους ανθρώπους.
Γιατί δεν είμαστε απολιθώματα, ούτε εγώ, ούτε εσύ, ούτε οι γύρω μας. Αυτό το κρατάμε στο μυαλό μας, οι άνθρωποι αλλάζουν, σε διάφορα επίπεδα (νοητικό, κατανόησης, συναισθηματικό, ψυχολογικό, κτλ), οι σχέσεις επίσης δεν είναι στατικές, άνθρωποι αποσύρουν ή φέρουν κοντά μας τον εαυτό τους, ανάλογα με τις ανάγκες τους, δεν απαιτώ να είναι οι άλλοι αγάλματα, όλα αυτά ρέουν, όπως κι η ζωή.Quote:
Originally Posted by ioannis2
Ο σκύλος μου χειροτέρεψε σήμερα. Είναι και επιθετικός, το βλέπω
ότι θέλει τον χώρο του και φέρεται πιο περίεργα από προχθές ήδη.
Μαθαίνω, ακούγοντας τις επιθυμίες του, πώς να του φέρομαι, έτσι πάει.
Λυπάμαι :(. Τρώει?Quote:
Originally Posted by WildHoney
Τις τελευταίες μέρες όχι καλά όσο πριν.
Ο γιατρός τι λέει?
Πως υπάρχει εξέλιξη. Δε θέλω να κάνω τίποτε σήμερα, ταινία, δίπλα του,Quote:
Originally Posted by george1520
χαλαρά, να κοιτάξω πώς κι εγώ θα τη βγάζω καλύτερα, γιατί το άγχος της αναμονής
με επηρεάζει. Δεν ξέρω τι θέλω να πω ρε συ, τόσο θα ήθελα να ρουφήξω κάθε
στιγμή που τον έχω ακόμη μαζί μου.
Πώς πάνε τα δικά σου;
Ουφφ.. Δύσκολο. Και εγώ πέρσι τέτοιες μέρες τα ίδια είχα. Λυπάμαι αλήθεια. Να κάνετε όσα πιο πολλά πράγματα μπορείτε μαζί :(.
Όσο αφορά τα δικά μ. Έκανε η μεγάλη εγχείρηση, βγαλαμε έναν όγκο, τον στείλαμε βιοψία, καρκίνος 3ου βαθμού. Μου είπε ε αν θέλω να κάνει αξονική(μετάστασεις κτλ) και να δούμε αν θα κάνουμε χημειοθεραπεια. Δεν έκανα κάτι, δεν θα κάνω. Δεν θα αντέξει. Εδώ την εγχείρηση την κάναμε με ρίσκο, θα μπορούσε να μην ξυπνήσει.
Με την μικρή είναι μεγάλη ιστορία. Δίναμε κορτιζόνη, την πείραξε πάρα πολύ, έπεσε και ο αιματοκριτης. Σταματήσαμε, αρχίσαμε το Βιάγκρα πείραξε τα νεφρά. Σταματήσαμε και άρχισε πάλι να λιποθυμάει συνέχεια. Μα συνέχεια. Υπήρχαν στιγμές που έλεγα ότι δεν θα συνέλθει. Τώρα δίνω κορτιζόνη και Βιάγκρα (χαμηλη δόση). Φαίνεται εντάξει μέχρι τώρα. Αλλά δεν ξέρω για πόσο.
Ειναι συνέχεια επιθετικός ή μόνο όταν πονάει?
Μόνο όταν χειροτερεύει. Καλό κουράγιο και σε σένα.
https://www.youtube.com/watch?v=0eD_xJEXkn0
χαχα, κι εγώ ξεφόρτωνα σαρδέλες.
https://www.youtube.com/watch?v=ponZ8640qks
Wild Honey, εύχομαι όταν έρθει η ώρα το ζωάκι σου να φύγει ήρεμα... Ξέρω πόσο οδυνηρή είναι η αναμονή, το έχω περάσει πολλές φορές μιας και στο παρελθόν είχα τέσσερις γάτες... Κουράγιο σου εύχομαι...
Κι όπως πολύ σωστά κάνεις, πέρνα όσο περισσότερο χρόνο γίνεται μαζί του...
Γιώργο, κουράγιο και σ' εσένα... Πιστεύω ότι κάνεις πολύ καλά που δεν θα ταλαιπωρήσεις επιπλέον την μεγάλη σου σκυλίτσα...
Γειά σου Κυκνακι μου, πώς είσαι;Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Δεν είμαι πολύ καλά, επικρατεί μια μικρή αναστάτωση στο σπίτι που με ενοχλεί και χωρίς να το θέλω μου ήρθε μια άσχημη ανάμνηση στο μυαλό που έχει να κάνει με μία από τις απόπειρες μου και πως ένιωθα όσο περίμενα να πεθάνω... Και την απογοήτευση που ξύπνησα το επόμενο πρωί...Quote:
Originally Posted by george1520
Μην τρομάξεις όμως, δεν σκέφτομαι να το ξαναπροσπαθήσω, απλώς μου ήρθε, δεν ξέρω γιατί...
Τι νιώθεις γι αυτή την αναμνηση? Θυμό? Στεναχώρια? Απογοήτευση?Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Νιώθω έντονη θλίψη... Τόσο έντονη που μου έρχεται να βάλω τα κλάματα... Θυμάμαι πόσο φοβόμουν όσο περίμενα να πεθάνω...Quote:
Originally Posted by george1520
Δύσκολο όλο αυτό που πέρασες.. Αλλά είναι εκεί στο παρελθόν, δεν καθορίζει το μέλλον σου.. Έγινε κάτι και το Θυμήθηκες?Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Ξαναλέω είμαι τσοπάνος Αγρότης με πτυχίο μάστορα μη με αγριευετε σασ παρακαλώ πολύ με απέκλεισαν τα κορίτσια από 7 χρόνων και με βάλανε να δουλεύω αν σασ πω την αλήθεια θα πεθάνετε σασ παρακαλώ πολύ
Όχι... Απλώς σκεφτόμουν κάτι για εκείνη την περίοδο και μου ήρθε αυτή η ανάμνηση στο μυαλό και μου επηρεάζει αρνητικά την διάθεση...Quote:
Originally Posted by george1520
Τελείωσε. Είναι στο παρελθόν. Δεν χρειάζεται να σκαλίζεις. Θα πας κάπου τις γιορτές?Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Όχι, τα Χριστούγεννα συνήθως τα περνάμε στην πόλη... Αλλά κι έτσι τα χαίρομαι... Εσύ;Quote:
Originally Posted by george1520
Ούτε εγώ θα πάω κάπου. Είσαι καλύτερα;Quote:
Originally Posted by Κύκνος
προτείνω βόλτα με το μέτρο μια ζωή και έφτασε η μέρα ( όχι σήμερα που θα έρθει ο γκαντεμης και κινδυνεύει ολόκληρη η κεντρική Μακεδονία.)Quote:
Originally Posted by george1520
Καλημέρα...Quote:
Originally Posted by george1520
Σήμερα είμαι λίγο καλύτερα, ψυχολογικά τουλάχιστον γιατί ο πόνος είναι έντονος... Ίσως να φταίει κι ο βροχερός καιρός, δεν ξέρω...
Όσο για το μετρό, είναι κι αυτό στα σχέδια μου ΑΧ ΒΑΧ αλλά όντως σε καλύτερες καιρικές συνθήκες...
Και η χαμηλή θερμοκρασία μπορεί να επηρεάσει. Χαίρομαι που είσαι καλύτερα.Quote:
Originally Posted by Κύκνος
χα χα του χρόνου τέτοια μέρα θα έχουν φιέστα στο μετρό
Καλησπέρα στ' αλάνια.
καλησπέρα!
εχω εδώ ένα χάι φάι ηχοσύστημα που θέλω να του βάλω κατσαβίδι επειδή το πορτακι με τα σιντί έχει φρακάρει και μου τα κράτησε μέσα.
ένας μαστροχαλαστής γεννιέται
Πρόσεχε γιατί και να μην είναι στην πρίζα κρατάνε ρεύμα μερικά ηλεκτρονικάQuote:
Originally Posted by user
θα προσέχω. :rolleyes:
Δε γνώριζα ότι το κίνημα GA έχει ουδετεροποιηθεί. Άλλη μία σημείωση για τον εαυτό μου, όλα μα όλα θέλουν ανάλυση. Τίποτε μα τίποτε δεν είναι όπως φαίνεται. Και αυτό απαιτεί μια νοητική διαρκή εγρήγορση. Keep it sharp my dear.