Originally Posted by
δελφίνι
Επίσης ένα άλλο θέμα που με απασχολεί πάρα πολύ είναι ο αδελφός μου. Λοιπόν όσον αφορά αυτόν έχω να πω πάρα πολλά και όλα είναι φριχτά. Ο αδελφός μου λοιπόν δεν ήθελε να πάει στο σχολείο. Έβγαλε το γυμνάσιο και μετά δεν ήθελε να πάει στο σχολείο. Καθότανε όλη την ημέρα μέσα στο σπίτι βάζοντας στην διαπασών μουσική, τόσο που είχε σπάσει τα νεύρα μας τρέφοντας ιδιαίτερο μίσος για μένα και για τον μπαμπά μου. Εμένα με μισούσε γιατί μέχρι τα 10 μου του έπαιζα την μαμά και τον μάλωνα και τον χτυπούσα για να διαβάσει, να φάει και κοιμηθεί (μικρό ήμουνα και δεν με έκοβε). Τον μπαμπά τον μισούσε γιατί ο μπαμπάς δεν τον αποδέχτηκε ποτέ γιατί τον θεωρούσε από μικρό χαζό ανώριμο και χαμένο. Κάθε μέρα είχαμε λοιπόν φασαρία μέσα στο σπίτι, άγρια μάλιστα με τον Γιάννη να φωνάζει συνέχεια με τον μπαμπά και γρονθοκοπεί εμένα μέχρι θανάτου ορισμένες φορές. (μια φορά θυμάμαι με το γόνατό του με έδωσε μπουνιά στην μύτη μου και τρέχανε αίματα, άλλη μου έδινε μπουνιές στο πρόσωπο και κατέληγα με μαυρισμένα μάτια και μώλωπες παντού στο σώμα, μια άλλη φορά με μαχαίρωσε με μαχαίρι και πήγα στο νοσοκομείο να κάνω ράμματα, έσπασε τον μπαμπά μου μπουκάλι στο πρόσωπο και έκανε 35 ράμματα στο νοσοκομείο, έσπασε της μαμά μου τα πλευρά και άλλα τέτοια.) Απηυδήσαμε και δεν ξέραμε τι να κάνουμε. Εγώ κόντεψα να τρελαθώ στην κυριολεξία. Κάθε μέρα μα κάθε μέρα στην κυριολεξία ξύλο φωνές φασαρία να γινόμαστε ρεζίλι στην γειτονιά να έρχεται το 100 και άλλα τέτοια. Προβληματική κατάσταση. Δεν ήξερα που να πάω. Έλεγα στον μπαμπά μου ότι δεν μπορώ άλλο και ότι έπρεπε να φύγω από το σπίτι και να ζήσω μόνη μου γιατί δεν αντέχω και δεν θέλανε να μείνω μόνη μου. Μια φορά με γρονθοκοπούσε μέχρι θανάτου τόσο που μου κόπηκε η αναπνοή μου έφυγα έξω έξω φρενών και ζητούσα βοήθεια από τους γείτονες. Όλοι στην γειτονιά μας ξέρανε και λέγανε το σπίτι του τρελού. Είχα γίνει ρεζίλι δεν άντεχα άλλο. Από παντού για ένα διάστημα κόντεψα να πάθω ασφυξία και στην εκκλησία χάλια και παντού χάλια. Πώς δεν πήρα τα όρη και τα βουνά απορώ. Λεκτική κακοποίηση και σωματική και ψυχική. Να με βρίζει λέγοντάς με ότι είμαι χάλια και άλλα τέτοια. Έπλεξε και με τα ναρκωτικά έκανε χρήση ηρωίνης 3 χρόνια στα 30 του με πλήρη συνείδηση. Μας έβγαλε κυριολεκτικά έξω από τα ρούχα μας. Να φοβάται μην κόλλησε ηπατίτιδα και AIDS. Ερωτεύτηκε και ένα φρικιό μια ναρκομανού ένα ρεμάλι που πήγαινε για σεξ με όλους τους γύφτους με χωρίς δόντια και τέτοια και να λέει και συν τοις άλλοις ότι τάχα εκείνη είναι καλύτερη από μένα και πιο έξυπνη και από τον μπαμπά. Πήγε σε νυκτερινό τεχνικό λύκειο και πέρασε και στα τει αλλά σιγά να μην πήγαινε να το τελειώσει. Πέρασα μια κόλαση και με τον αδελφό μου. Τώρα έκοψε τα ναρκωτικά είναι καθαρός μόνος του τα έκοψε και κάθεται στο σπίτι χωρίς να κάνει τόσο συχνά φασαρίες κάνει πάλι άλλα όχι τόσο συχνά και συνεχίζει να μην κάνει τίποτα όπως πάντα και μόνο παίρνει τηλέφωνο στα μέντιουμ για να ρωτήσει αν αυτή η παλιοπατσαβούρα τον γουστάρει η οποία δεν δίνει δεκάρα για πάρτη του και κάλεσε πάρα πολλές φορές την αστυνομία γιατί την ενοχλούσε αυτός. Προσπάθησα πάρα πολλές φορές να τον βοηθήσω άλλα μάταιος κόπος δεν μπορώ να βοηθήσω. Πραγματικά θα ήθελα κάτι να γίνει να τον ερωτευτεί καμία (πράγμα απίθανο) και να σηκωθεί να φύγει για πάντα από το σπίτι ή να παντρευτώ εγώ να φύγω από το σπίτι και να μην τον ανοίξω ποτέ την πόρτα του σπιτιού μου. Αυτό το παιδί έκανε τα αδύνατα δυνατά να καταστρέψει όλο το σπίτι μου και να μας τρελάνει. 'Ηταν ένα διάστημα που επιθυμούσα τον θάνατό του, ήθελα να πεθάνει τόσο μα τόσο πολύ.... Αυτό με τον αδελφό μου συμβαίνει για πολλά χρόνια εδώ και 30 χρόνια. Πιστεύω ότι αν δεν είχα αυτό το μεγάλο οικογενειακό πρόβλημα δεν θα αντιδρούσα με αυτόν τον τρόπο όταν με κολλούσε ο γκόμενος της φίλης μου και σίγουρα αυτός ο βλάκας δεν θα με πηδούσε ποτέ....
