Αν θες πες κάτι παραπάνω για αυτό. Αν έχεις όρεξη.Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Printable View
Αν θες πες κάτι παραπάνω για αυτό. Αν έχεις όρεξη.Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Συμφωνω σε ολα.Quote:
Originally Posted by ioannis2
Παιδακια τοσα χρονια πεθαιναν απο τη σχιζο ολοι ντεμεκ δε γινοταν τιποτα την τεχνολογια που εχετε τωρα την εχουν απο το 1980 αρα ποια θεραπεια δεν μπορουσαν να βρουν αυτα τα μηχανηματα τα βρηκαν οι γερμανοι το 1950 αρα τι ασθενειεσ και παπαρια
hi................
Συμβουλή :βάλτε τον εαυτό σας πάνω από όλους και όλα. Δεν είναι εγωισμός είναι αυτοσεβασμος. Κάντε τα όνειρα σας πραγματικότητα, μόνο τότε όλα θα σας πάνε καλά.
Quote:
Originally Posted by ioannis2
Με βοηθησε η απαντηση σου. Κατοπιν ετων προσπαθειων και εναλλαγης οπτικης ( βελτιωση / υποτροπη , αλλαγη αγωγης, ψυχοθεραπεια ) παρολαυτα σε καθε νεο ερεθισμα ( το αγνωστο το νεο ) ο εγκεφαλος μου επανερχεται σε ενα brainstorming. Ναι μεν, καποιες βασεις υπαρχουν αλλά δεν αρκουν στα νεα κομματια του παζλ. Δεν περιμενω να μπει καποιος στην θεση μου 100 τοις εκατο αλλά ηλπιζα πως η συναισθηματικη και νοητικη επενδυση αναλυσης της " παθησης " μου θα ειχε καποιο αποτελεσμα. Ισως να ειναι πολυ σκληρο για οσους δεν εχουν αναλογο βιωμα ή κυκλωμα συναψεων να αντιμετωπιζουν ανθρωπους σε συναισθηματικη / υπαρξιακη κριση εξαιτιας των συμπτωματων που αναδυονται λογω triggers. Ειναι και ενα ρητο που λεει πως αν δωσεις την ιδια συμπεριφορα που λαμβανεις τοτε απορουν με εσενα. Ισως περιμενα παντοτε περισσοτερα λογω εν συναισθησης. Η υπομονη με τα χρονια μειωνεται δραματικα και δε γινεται να απολογουμαι αλλο.
Εφοσον βοηθησες με ειλικρινη καλοπροαιρετη διαθεση τοτε οσοι απομακρυνθηκαν εχασαν κατι απο εσενα. Δεν εχασες εσυ. Δεν ειναι σωστο να γενικευω μιας και καθε διαταραχη εχει τα σημεια κλειδια της και ακομα και στην ιδια ομαδα να ειμαστε καποιοι ανθρωποι δεν σημαινει πως εχουμε επακριβως τα ιδια συμπτωματα στην ιδια ενταση και το ιδιο ερεθισμα.
Ελπιζω να βγαζουν νοημα αυτα που εγραψα γιατι δεν ειμαι αρκετα συγκετρωμενη πλεον. Ευχαριστω επισης οσους σχολιασαν το ποστ.
Νιωθουμε μονοι αλλά στο συγκεκριμενο φορουμ μοιραζομαστε κατι πιο αυθεντικο απο οσο θα μπορουσαμε " ισως " εκει εξω.
Δυστυχώς βλέπω τον εαυτό μου να επαναλαμβάνεται. Το ίδιο μοτίβο σκέψης και δράσης. Το να ξέρω εξ αρχής, ως μια λανθάνουσα σκέψη, ως διαίσθηση, το τελικό αποτέλεσμα και εντούτοις να ξανακάνω την ίδια πορεία. Πχ ξεκινώ να δείχνω ενδιαφέρον για μια κοπέλα ή για μια σημαντική αγορά. Δίνω στον άλλο την εντυπωση πως ενδιαφέρομαι. Όταν θα πρέπει να κάνω το αποφασιστικό βήμα, δλδ όπως πατάς το κουμπί του διακόπτη και ανάβει το φως, φεύγω, ακόμα και αν η φυγή συνεπάγεται συνέπειες, σίγουρα είναι λιγότερες από τις αρνητικές συνέπειες που είχα στη σκέψη μου ότι θα συνέβαιναν αν έκανα την αποφασιστική κίνηση.
Κάπου διάβασα ότι πρέπει να κοιτάμε τι είναι αυτό που δημιουργεί, που βρίσκεται πίσω από το φόβο. Και όντως πίσω από το φόβο είχα βάσιμους λόγους να πω τελικά το όχι. Φόβος μπορεί να είναι φόβος για τη φυγή/κόψιμο δεσμού από τον οικείο χώρο προς το άγνωστο όταν το άγνωστο δεν εγγυάται επιτυχία, όταν υπάρχουν πραγματικοί παράγοντες που καθιστούν το μετά δύσκολο, έστω και αν η σκέψη εντοπίζει και ευχάριστα πεδία στο χώρο της επιλογής.
Η κατάσταση αυτη εχει ως αποτελεσμα τη στασιμοτητα, ήτοι την ατέρμονη αναμονή να έρθει το ιδανικό ή οι ιδανικές συνθήκες. Μπορεί να μην κάνω ότι απαιτείται για να πραγματωθούν αυτές οι συνθήκες ή να είναι εκ προοιμίου ανέφικτες.
Βελτίωση/υποτροπή Constantly curious είναι και τα πισωγυρίσματα. Όταν είσαι σε φάση ψυχοθεραπείας είναι όπως λέμε 2 βήματα πίσω και 3 μπροστά, άρα κερδίζεις 1. Η εν συναίσθηση (όπως το θετεις το κατανοώ ως γνώθις σαυτόν/αυτογνωσία), μας κάνει πιο επιφυλακτικούς, λιγότερο αυθόρμητους, μας βοηθά όμως να επιλέγουμε τα κατάλληλα άτομα, να ξέρουμε γενικά που πατάμε και μας αποτρέπει να κάνουμε λάθη έστω και αν αυτο συνεπάγεται λιγότερα ή καθόλου ρίσκα.
Η υπομονή, μας οπλίζει με ελπίδα και δύναμη, όντως όμως μειώνεται όσο τα χρόνια περνούν. Κανείς δεν μπαίνει στη θέση μας 100% διότι ο καθένας κοιτάει τον εαυτό του και τις έγνοιες του.
Μα είναι δυνατόν να ξεχάσω να αγοράσω....ΞΥΡΑΦΙΑ; Είδος πρώτης ανάγκης για μένα, άμα δεν ξυριστώ κόντρα δε βγαίνω από το σπίτι. Πρέπει να τρέχω στα LIDL μόνο και μόνο για ξυράφια.
Ρε σεσε σ αγαπαω γι αυτα που καταλαβαινω δε χρειαζομαι αλλεσ πληροφοριεσ με μπερδευουν εγω θελω αυτα για να σε αγαπησω να μου αναλυσεισ τωρα την παθηση σου τι να το κανω αχρηστο μου ειναι και δε θα καταλαβω κι ολα να σου δωσω παραδειγμα εγω γουσταρω τη ναταλια καυλωνω με την αναλυση τησ θα κατσω σε μια γωνια και θα την ακουω να μιλαει ουτε με νοιαζει η εμφανιση ουτε τα λεφτα τησ θελω αυτο αν κατσει τωρα και μου ειπε ειμαι ασχημη κλπ δεν ξερω εγω τι θα μου πει θα σηκωθω να φυγω αυτη θα το εκλαβει ωσ αποριψη αλλα δεν εχει να κανει με την αξια τησ απλα δε μου κανε το χατηρι
Αλλοσ μπορει να θελει να δει λεφτα αλλοσ σωμα αλλοσ ντυσιμο αλλοσ χαρακτηρα συμπεριφορα οτι κριτηρια εχει ο καθενασ συμφωνα με αυτα που εχει ζησει ασ πουμε εμενα μ αρεσει να μιλανε οι γυναικεσ αλλοσ του τη σπανε κλπ
Εγω θελω να δω μυαλο 40 χρονων ειμαι με εικοσι χρονια δουλειασ στην πλατη
Για να καταλαβετε τι ειστε γιναν αθλητικοι αγωνεσ απο 14 χωρεσ 377 συμμετεχοντεσ δηλαδη εσεισ τι κανετε σερνεστε δε δουλευετε δε γυμναζεστε εγω σαν σχιζοφρενησ που ημουν επαιξα δεκα χρονια μπαλλα εσεισ τι κανετε μονο κουτσομπολια και παρλαπιπεσ αυτα ειναι για τουσ αχρηστουσ τα ψυχολογικα απατη ειναι ειναι προβλημα υγειασ του εγκεφαλου κι ετσι πρεπει να αντιμετωπιζετε δηλαδη γυμναστικη διατροφη κλπ αμα εσεισ τον παιζετε ποιοσ σασ φταιει κουτσομπολια δολοπλοκιεσ μαλακιεσ μαρμελαδα δηλαδη