Οπωσ καταλαβεσ απο φτωχα αρχιδια γενηθηκεσ και γενηθηκεσ παοκ
Printable View
Οπωσ καταλαβεσ απο φτωχα αρχιδια γενηθηκεσ και γενηθηκεσ παοκ
145 χιλιαρικα ειναι ολα απο το 2000 απο τισ ελιεσ συν αυτα που εφαγεσ μεγαλονωντασ αυτα για να ξερεισ ποιοσ ειναι ο μπαμπασ
Μπορω να δουλεψω αλλο τοσο ανετα
Δεν κραταω τιποτα για μενα γτ δε με νοιαζει αυριο θα παω δουλεια θα βγαλω ενα εικοσαρικο θα το φαω μεθαυριο θα ξαναβγαλω κλπ
Ο θεοσ με φωτισε και δουλευω ετσι γτ μ αρεσε σου εμαθα κι εσενα οτι μπορεσα εκανα χωρισ να ξερω και πολλα απλα χρειαζομουν λεφτα να βγαινω 18 χρονων ημουν χαμοσ γινοταν και εγω δεν ειχα λεφτα οποτε εκανα αυτο
Τα ίδια προβλήματα που εχεις στα 18 σου θα εχεις και 38 σου και στα 58 στα 68 σου και μέχρι να μπεις στο μνημα. Τα βλέπω και σε μένα. Μετα τα 18, μάλλον μετά τα 12 οτι έγινε έγινε! Κοροϊδεύεις τον εαυτό σου με ελπίδες για να μην τρελλαθεις.
Σκέφτομαι να παρατησω ακόμα δυο περιπτωσαρες. Το μονο που μου προσφέρουν είναι μια ελάχιστη επικοινωνία και μια ελπίδα ίσως φανούν χρήσιμοι στα δύσκολα. Κατα τα λοιπά μετα απο κάθε συνάντηση όλο και με κάτι θα σπάσουν τα νεύρα μου απ αυτά που προηγήθηκαν μαζί τους.
Ένας που είναι μόνος στα 18 του, δηλαδη που δεν τα καταφερνει στις διαπροσωπικες σχεσεις, είναι καταδικασμένος να μείνει μόνος στο υπόλοιπο της ζωής του.
Υπάρχουν και οι υποτίθεται φιλίες, αυτοι με τους οποιους υποτίθεται συνδεόμουν κάποτε και κράτησαν επαφη επειδή τους έχω για καλό κοσμο. Τα καφέ μια φορά κάθε μερικούς μήνες μοιάζουν με ιντερβιου. Όπως πας για δουλειά και τους λες πόσο καλός είσαι. Εδώ προσποιεισαι οτι παιρνας τέλεια και ανοιγεις συνέχεια κουβέντες που κρατάν το ενδιαφέρον. Κι αυτό είναι εξίσου ψυχοφθόρο όπως αυτό που είπα για τους περιπτωσαρες.
Όλοι τρέχουν να συμπαρασταθούν σε όποιον δεν έχει ανάγκη συμπαράστασης. Άλλος που καίγεται από τέτοια αναγκη πεθαίνει μόνος, στη ψάθα.
αμα θες να εχεις κοσμο διπλα σου αυτο δε θα πρεπει να σε ενδιαφερει πρεπει να εχεις την πεποιθηση οτι αξιζεις αυτο ειναι το βασικο
Έχεις δίκιο, αλλιώς είναι σαν να τους παρακαλάς. Κι όποιος παρακαλά μένει ζητιάνος ή τρώει υπολείμματα από το τραπέζι για να χορτάσει.Quote:
Originally Posted by αλεξανδρος_77
Αυτό που τελικά κατάλαβα είναι να τους δείχνεις στον ύψιστο βαθμό την αξία σου. Έπειτα, τραβάς λιγάκι πίσω. Αν, τότε εκτιμήσουν λιγάκι την αξία σου θα επιδιώξουν να σε έχουν δίπλα τους, κι αν φύγουν θα έχεις την ηθική ικανοποίηση ότι αξίζεις από το ύφος με το οποίο θα σε κοιτάνε όποτε βρεθείς μπροστά τους.
Το να προσποιούμαι για να γίνω αρεστός με κάνει περίγελο ή θύμα εκμετάλλευσης.
Όποιοι έφτασαν στην απάθεια είναι οι πιο ευτυχισμένοι.
Το ζήτημα είναι πώς φτάνεις όταν χρειάζεται να διεκδικείς και να αμύνεσαι.
Κάποιο μέλος, παλιά, μου είχε πει πολύ σοφά, προετοίμαζε ψυχολογικά τον εαυτό σου για το αποτέλεσμα ώστε να το βιώσεις ομαλά. Σ' αυτό προσθέτω κάτι που μου χε πει κάποιος άλλος, να έχεις εναλλακτικές και να τις ενδυναμώνεις, διότι σε κάνει να νιώθεις δύναμη όταν διεκδικείς το αποτελεσμα, κι αν σου βγει το αποτέλεσμα θα έχεις καπου εξίσου καλά να πας.
Κολητουλεσ μου αν σασ ειπαν απο τη τηλεοραση οτι βρηκαν τροπο να μαζευουν ελιεσ εγω τη σχεδιασα τη δουλεια ξερετε εσεισ οτι σασ ειπα δεκα χρονια το δουλευω το ειπα στην αμερικη να ερθουν αυτοι να παθουν πλακα με το λαδι να βγαλουμε εκατο χιλιαρικα απο πενηντα πενηντα εσεισ πενηντα εγω να δουμε αναμενουμε αν λενε αληθεια εμεισ δουλευουμε ολο το χωριο κρινει τη δουλεια δεκα χρονια γινεται αυτο και δουλευω χιλιεσ ελιεσ θελω να παρω εργαλεια να δουμε
Να δουμε τι λεφτα παιζουν τα μετρανε ολα μεχρι ευρω να δουμε και βλεπουμε τι θα δωσω
Σκέφτομαι .... πόσο περαστικοί είμαστε σε αυτή τη ζωή και πόσο δύσκολο είναι για εμάς που αντιμετωπίζουμε ψυχολογικά να τη χαρούμε , δεν απολαμβάνουμε τη ζωή , τις χαρούμενες στιγμές της .... Η ζωή περνά κι χάνεται κι εμείς τι είμαστε? απλοί παρατηρητές ????????