Originally Posted by
aleg
το χω σκεφτει επανηλημενα και εχω βρει λυση για τα προβληματα μου.η αυτοκτονια.
πιστεψε με λυση δεν ειναι, κραυγη απογνωσης ναι...
το θεμα ειναι γιατι δεν το παιρνω αποφαση να το κανω επιτελους να ησυχασω.τι περιμενω;
για να μην το πραγματοποιεις λοιπον, κατι σε κραταει ακομα εδω κ σε θελει να παλεψεις, στο βαθος του μυαλου σου υπαρχει μια ελπιδα αλλα ειναι πολυ σκοτεινη...
ειμαι ο πιο ηλιθιος,ασημαντος,σπαστικο ς,κακος και αχρηστος ανθρωπος του κοσμου.ενα σκουπιδι που δεν εχει καρδια ουτε ψυχη ουτε αισθηματα και δεν αξιζει τιποτα και δεν ειναι αξιο για τιποτα.
αυτη ειναι η δικη σου αποψη.. διαστρεβλωμενη φυσικα κ μη ρεαλιστικη... αλλα για τη φαση που βρισκεσαι λογικο να σκεφτεσαι ετσι.... ετσι νιωθεις.. ΔΕΝ εισαι αυτα που περιγραφεις..
ντρεπομαι γ αυτα και παλι δεν ειμαι αξια ουτε να αυτοκτονησω.γιατι;