ερχεται, φευγει, και ξανα απ την αρχη;!

Printable View

Show 40 post(s) from this thread on one page

03-10-2011, 17:40
νιφάδα

ερχεται, φευγει, και ξανα απ την αρχη;!

Αυτο το συναισθημα.. Αυτη η μελαγχολια. Ερχεται κ φευγει δηλαδη;

Πριν απο καποιους μηνες δεν ημουν καλα..το ειχα γραψει κι εδω!
Δυο ενδιαφεροντα ειχα (κινηματογραφος-μουσικη), τα οποια ομως βοηθουσαν πολυ τη μελαγχολια μου και γι αυτο τα περιορισα αρκετα.
Ε, με τον ενα και τον αλλο τροπο εγινα πολυ καλυτερα.

Αλλα τωρα...παλι αυτο το συναισθημα πως δεν εχω ορεξη για τιποτα.πως ειμαι απλος παρατηρητης της ζωης μου. Πως δεν με αγαπαει πραγματικα κανεις. Πως δεν αξιζω τιποτα και ειμαι αποτυχια. (αυτο εχει επηρεασει σε μεγαλο βαθμο το διαβασμα μου, και φετος δινω πανελληνιες!θα μου πειτε απλως κατσε διαβασε κι εγω θα σας πω απλως δεν μπορω!) και πως ειμαι κενη. Ναι, κενη. Χωρις προσωπικοτητα χωρις τιποτα.

Αυτα ηθελα να πω.
Ευχαριστω για τον χρονο σας!:)
03-10-2011, 18:04
Gypsy Cello

Γεια σου Νηπενθές! :) Σου είχα προτείνει να μιλήσεις σε ψυχολόγο αλλά μου είπες ότι είσαι καλύτερα και ότι δεν χρειάζεται. Απ' ότι μου είπες έχεις και σχέση. Μεσολάβησε κάτι που δεν μας είπες;
03-10-2011, 18:10
νιφάδα

Ειχα μιλησει σε παιδοψυχιατρο για την ακριβεια πριν απο καποιους μηνες και μου ειχε φανει τελειως ανουσιο.(μια βαρετη χωρις νοημα εμπειρια για μενα τουλαχιστον) Και δεν μου αρεσε το βλεμμα συμπονιας της γιατρου ουτε το βλεμμα οτι ισως ειμαι "αρρωστη" της μαμας μου!

Με το αγορι μου ολα πανε τελεια, αν και εγω ειμαι γεματη αμφιβολιες για τα συναισθηματα του, οπως και για ολων των ανθρωπων στον περιγυρο μου αλλωστε!
03-10-2011, 18:17
Gypsy Cello

Είχα ξεχάσει να στο πω αυτό αλλά δεν νομίζω πως ωφελεί ο παιδοψυχίατρος. Είσαι μεγάλη για να πηγαίνεις σε παιδοψυχίατρο. Βλέμμα συμπόνιας; Ίσως να ήταν και βλέμμα συμπαράστασης και να το εξέλαβες διαφορετικά, δεν ξέρω. Ξανασκέψου το λίγο και πες μου.

Μέσα από τις πράξεις και την συμπεριφορά του αγοριού σου τι καταλαβαίνεις; Προσπάθησε να βγεις έξω από τον εαυτό σου έστω για λίγο και να το δεις σαν παρατηρητής.
03-10-2011, 18:21
νιφάδα

Ναι, και μενα περιεργο μου φανηκε, αλλα η μαμα μου ειχε ακουσει πως ειναι καλη και με πηγε σ αυτην!

Δεν ξερω...καποιες φορες οι πραξεις του δειχνουν πως μ αγαπαει και αλλες οχι. (στα λογια βεβαια ειναι φοβερος, αλλα τι να σου κανουν τα λογια;)
Εχεις νιωσει ποτε "γιατι με κανουν παρεα; Επειδη με λυπουνται; Επειδη κατσικωνομαι;" η οτι "ειμαι παντα στην καλυτερη των περιπτωσεων η δευτερη επιλογη ολων..δεν ειμαι πρωτη επιλογη κανενος." ;
03-10-2011, 18:27
Gypsy Cello

Το έχω νιώσει. Όλοι μας λίγο ή πολύ. Μήπως δεν ταιριάζεις πραγματικά με τις φίλες σου;

Έχεις δίκιο για το αγόρι σου οι πράξεις μετράνε! Είστε όμως λίγο καιρό μαζί, άφησε το χρόνο να κάνει την δουλίτσα του! ;)
03-10-2011, 18:28
νιφάδα

Ειμαστε 4 κολλητες και πλεον εχω ξεκοψει με οσες δεν ταιριαζα η με οσες μου εκαναν κακο!
Με αυτες τις 3 νιωθω σαν να με συμπληρωνουν!
03-10-2011, 18:31
Gypsy Cello

Quote:

Originally Posted by νηπενθές

Ειμαστε 4 κολλητες και πλεον εχω ξεκοψει με οσες δεν ταιριαζα η με οσες μου εκαναν κακο!
Με αυτες τις 3 νιωθω σαν να με συμπληρωνουν!

εάν σε συπμληρώνουν αυτό είναι καλό! Γιατί όμως λες ότι αισθάνεσαι έτσι;
03-10-2011, 18:36
νιφάδα

Αν ηξερα γιατι, θα προσπαθουσα και να το αλλαξω! Δεν ξερω. Ουτε πριν μηνες ηξερα ουτε τωρα ξερω!

Και ειναι στιγμες που σκεφτομαι να μιλησω στο αγορι μου, και να του πω και τι εγινε τοτε με τα χαπια κτλ αλλα μεττα το μετανιωνω, γιατι ξερω πως δεν θα ειναι ξανα το ιδιο. Θα με βλεπει τελειως διαφορετικα. Οι μονοι που ξερουν εκεινο το περιστατικο και γενικοτερα πως ημουν εκεινο τον καιρο ηταν η μαμα μου,εσεις και η καθηγητρια μου στο θεατρο.
Μια απο τις κολλητες μου ηξερε οτι δεν ημουν πολυ καλα αλλα μεχρι εκει.
03-10-2011, 18:42
Gypsy Cello

Quote:

Originally Posted by νηπενθές

Αν ηξερα γιατι, θα προσπαθουσα και να το αλλαξω! Δεν ξερω. Ουτε πριν μηνες ηξερα ουτε τωρα ξερω!

Και ειναι στιγμες που σκεφτομαι να μιλησω στο αγορι μου, και να του πω και τι εγινε τοτε με τα χαπια κτλ αλλα μεττα το μετανιωνω, γιατι ξερω πως δεν θα ειναι ξανα το ιδιο. Θα με βλεπει τελειως διαφορετικα. Οι μονοι που ξερουν εκεινο το περιστατικο και γενικοτερα πως ημουν εκεινο τον καιρο ηταν η μαμα μου,εσεις και η καθηγητρια μου στο θεατρο.
Μια απο τις κολλητες μου ηξερε οτι δεν ημουν πολυ καλα αλλα μεχρι εκει.

Καλό για μένα θα ήταν να του το πεις αλλά λίγο αργότερα. Είναι μεγαλύτερος από εσένα πιστεύω θα δείξει κατανόηση. Για να είστε μαζί νομίζω θα είναι ώριμος.

Επίσης καλό θα ήταν ν' ανοιχτείς περισσότερο στις φίλες σου αν τις εκτιμάς. Στην εφήβεια είναι λίγο δύσκολο να κατανοούμε και ν' αναγνωρίζουμε τα συναισθήματα μας αλλά αν υπάρχει αλληλοσεβασμός θα βοηθηθείς και εσύ και αυτές!
03-10-2011, 18:53
νιφάδα

Ισως τους μιλησω...αλλα οχι ακομα.δεν νιωθω ετοιμη..
Δεν ξερω κατα ποσο θα επρεπε να μιλησω στο αγορι μου. Ναι,ειναι ωριμος και πολυ γλυκος μαζι μου, αλλα ειμαι 17,δεν θα ειναι στη ζωη μου για παντα και δεν θελω να με βλεπει διαφορετικα οσο θα ειμαστε μαζι!
03-10-2011, 18:55
Gypsy Cello

Quote:

Originally Posted by νηπενθές

Ισως τους μιλησω...αλλα οχι ακομα.δεν νιωθω ετοιμη..
Δεν ξερω κατα ποσο θα επρεπε να μιλησω στο αγορι μου. Ναι,ειναι ωριμος και πολυ γλυκος μαζι μου, αλλα ειμαι 17,δεν θα ειναι στη ζωη μου για παντα και δεν θελω να με βλεπει διαφορετικα οσο θα ειμαστε μαζι!

Εγώ πιστεύω ότι μετά από λίγο καιρό θα ήταν καλό να του μιλήσεις. Αν μπορεί να σε νιώσει θα σε σεβαστεί!
03-10-2011, 18:57
νιφάδα

Ισως εχεις δικιο.παντως ειναι αρκετες φορες εντονη η αναγκη να του μιλησω.νιωθω πολυ ομορφα οταν του μιλαω και με συμβουλευει,οταν του ανοιγομαι...
03-10-2011, 19:00
Gypsy Cello

Quote:

Originally Posted by νηπενθές

Ισως εχεις δικιο.παντως ειναι αρκετες φορες εντονη η αναγκη να του μιλησω.νιωθω πολυ ομορφα οταν του μιλαω και με συμβουλευει,οταν του ανοιγομαι...

Να το συνεχίσεις τότε :) Αν δεις αρνητικά σημάδια που δεν νομίζω τότε πες μου ή μίλησε στην μαμά σου.
03-10-2011, 19:02
νιφάδα

Μμ..θα προσπαθησω αν και γενικοτερα δειχνω ανοιχτη αλλα στην πραγματικοτητα απλως το παιζω..με τρομαζει να ανοιγομαι!

Show 40 post(s) from this thread on one page