Να 'μαι και εγώ!

Καλησπέρα σε όλους από ένα νέο μέλος του forum σας. Για να γράφω σε αυτή την ενότητα όπως καταλαβαίνεται αφορά το "υπέροχο" θέμα της κατάθλιψης. Δεν σκοπεύω να σας "κουράσω" με τα mine μου.....απλά είπα να δοκιμάσω και αυτό....δλδ να ζητήσω μια μικρή βοήθεια και εδώ. Επειδή ο καιρός είναι πολύς θέλω να ακούσω γνώμες για την "αντιμετώπιση" να το πω...."τοπική αμνησία" να το πω....κάτι τέτοιο.
Δεν θέλω να ακούσω για φαρμακευτικές αγωγές (είμαι...ήμουν πάντα κατά των φαρμάκων) και ούτε για επισκέψεις σε "γιατρούς" (προς το παρόν....μέλλον).

Ευχαριστώ εκ των προτέρων

Γεια σου tryme. Να σε ρωτήσω πρώτα. Πόσος καιρός καιρός είναι που έχεις κατάθλιψη; Τι συνέβη και σε οδήγησε σ' αυτήν την κατάσταση; Εφόσον δεν έχεις πάει σε γιατρό, πως είσαι σίγουρος ότι πρόκειται για κατάθλιψη;

Καλησπέρα Gypsy Cello, ευχαριστώ για την απάντηση αν και δεν ήταν αυτό που περίμενα. Αφού αρχικά δεχτούμε ότι γνωρίζουμε τι έχουμε (όχι σε τι μορφή...) μιας και δεν είναι ανάγκη να στο πει γιατρός, διαβάζουμε, ακούμε , βλέπουμε.....κυρίως ξέρουμε τον εαυτό μας....το διάστημα είναι περίπου στον 1 1/2 χρόνο.....έχω μεγάλα περιθώρια ακόμα!! Πως έγινε....κάτι συνηθισμένο, ας πούμε ότι "έβλαψα έναν άνθρωπο για εσάς....κάτι άλλο για μένα".
Δεν ξέρω άμα σου έδωσα τις απαντήσεις που "ήθελες"....αλλά ελπίζω να βοήθησα όσο μπορούσα. Πιστεύω δεν έχει σημασία όπως ανέφερα στο αρχικό μου μήνυμα το "πρόβλημά" μου.....απλά μερικές καλές "ιδέες" ήθελα από άτομα που έχουν καταφέρει και έχουν νικήσει τον εαυτό τους σε αυτόν τον καθημερινό "πόλεμο" που είχαν έχουν.

Tryme, για να μπορέσω να σου δώσω ιδέες, θα πρέπει να μου πεις τι ακριβώς σου συνέβη. Ποιον άνθρωπο έβλαψες; Ήταν εσκεμμένη η πράξη σου; Τι συμπτώματα παρουσιάζεις; Πες μου αναλυτικότερα, για να μπορέσω να σε βοηθήσω :)

"Γιατρέ".... τα συμπτώματα είναι το 90% από αυτά που ακούστηκαν στην πρόσφατη εκπομπή στην tv.." http://www.megatv.com/ygeia/default.asp?catid=21848&subid=2&pubid=28127863"... ..όσο για την "πράξη" σίγουρα δεν ήταν εσκεμμένη ....γιατί σε αυτή την περίπτωση δεν θα ήμουν εδώ...δεν....δεν.. και πολλά ακόμα δεν!
Τόση ανάλυση χρειάζεται ένα τόσο μικρό θεματάκι??

spam on
Μου θυμίζεις κάτι πρωτοποριακό που το είδα πρόσφατα....
αντί να επισκεφτείς τον doctor στο ιατρείο του...μέσω skype έχετε μια ωραία συνδιάσκεψη....
έτσι και εδώ ξεπερνάμε και αυτό το στάδιο και φτάνουμε μέσω μηνυμάτων να γίνεται!
spam off

Μην παρεξηγηθούμε....δεν το κατακρίνω....γι αυτό είμαι και εγώ εδώ άλλωστε!

tryme, γεια και από μένα και καλώς ήρθες!

Η αλήθεια είναι ότι επιλέγω να μη σου γράψω τίποτε περί οποιουδήποτε πιθανού τρόπου ''αντιμετώπισης'', όπως και ζητάς, αλλά προτιμώ να σε ρωτήσω για ποιο λόγο η απάντηση της Gypsy Cello σου ήταν τόσο απροσδόκητη..
Περιμένεις να διαβάσεις απαντήσεις που έχεις ήδη δώσει και μόνος/η στον εαυτό σου; Σε μια τέτοια περίπτωση, δεν μπορώ να διακρίνω τον τρόπο που θα σε βοηθούσε μια συνομιλία εδώ μέσα.

Εννοώ, με άλλα λόγια, ότι μου άφησες την αίσθηση ανθρώπου που δεν είναι έτοιμος να ακούσει, που δεν είναι δεκτικός και αυτό κάθε άλλο παρά βοηθάει στην αντιμετώπιση της κατάθλιψης, η οποία όχι ΔΕΝ είναι μικρό θεματάκι, ΟΜΩΣ ναι, αντιμετωπίζεται. Δεν υπάρχει συνταγή. Η θεραπεία και η προσπάθειά αυτής διαφέρουν από άτομο σε άτομο. Καλό όμως είναι, σε κάθε περίπτωση, να μην είμαστε κλειστοί, να μπορούμε να αφουγκραστούμε τους ανθρώπους γύρω μας, τον ειδικό, και κυρίως τον εαυτό μας.

Για μένα, όχι, δεν είμαστε ούτε έτοιμοι, ούτε ίσως ικανοί, σε κάθε φάση της ζωής μας να γνωρίζουμε ακριβώς τι έχουμε. Είναι, μάλιστα, πολύ ανθρώπινο κάποιες φορές να αδυνατούμε να το διακρίνουμε, να το νιώσουμε χωρίς διαστρεβλώσεις, ή ακόμα και να το αποδεχτούμε.

Είσαι που είσαι εδώ, προτείνω να το εκμεταλλευτείς και να αφεθείς σε μια συζήτηση η οποία ίσως και να σε εκπλήξει ευχάριστα, ακόμα και να σε βοηθήσει με απαντήσεις που δεν περιμένεις.
Αυτό, λοιπόν, που μας συστήνει το νικ σου, προτείνω να το ακολουθήσεις κι εσύ απέναντί μας :)



υγ: Δεν υπάρχουν ''γιατροί'' εδώ μέσα, εκτός πια κι αν έχω χάσει πολλά και συνταρακτικά επεισόδια!

Γεια σου και σένα Crazy diamond! Ίσως είσαι ο/η πρώτος/η που μετά από μια δεκαετία "μετάφρασε" το νικ μου :-)
H απάντηση της Gypsy Cello ήταν τόσο "απροσδόκητη"......μη αναμενόμενη θα έλεγα, γιατί όπως είπες "μάλλον" περίμενα να πάρω μια ξεκάθαρη απάντηση σε αυτό που ζήτησα...την οποία δεν την έχω δώσει τόσο καιρό ακόμα στον εαυτό μου.
Όσο για το μικρό θεματάκι ήταν black χιούμορ....νομίζω οτι το ζω άρα αναγνωρίζω το μέγεθος του "μικρού"!
Για το "γιατρέ" απο την άλλη δεν ήθελα να το εκλάβετε έτσι..... ελπίζω η Gypsy να μην το παρεξηγήσει.
Στο θέμα μας πάλι...ακούω απόψεις....ιδέες....όσο λειτουργεί το brain τις επεξεργάζομαι αλλά είμαι λίγο μη δεκτικΟς σε κάποια πράγματα, ίσως στην αρχή..... αλλά άμα μπορείς να στηρίξεις αυτό που λες (δεν μιλάω προσωπικά για εσένα) τότε ίσως γυρίσει το ξερό μου το κεφάλι.
Όλο αυτό που ξεκινάει είναι μια "προσπάθεια" από μέρος μου....θα δείξει!

Quote:

---

Originally Posted by tryme

Στο θέμα μας πάλι...ακούω απόψεις....ιδέες....όσο λειτουργεί το brain τις επεξεργάζομαι αλλά είμαι λίγο μη δεκτικΟς σε κάποια πράγματα, ίσως στην αρχή..... αλλά άμα μπορείς να στηρίξεις αυτό που λες (δεν μιλάω προσωπικά για εσένα) τότε ίσως γυρίσει το ξερό μου το κεφάλι.
Όλο αυτό που ξεκινάει είναι μια "προσπάθεια" από μέρος μου....θα δείξει!

---

.. και αυτό το ξεκίνημα δεν είναι καθόλου λίγο. Αυτή η αρχή είναι σημαντική, το να αποφασίζουμε, δηλαδή, ότι θέλουμε και θα προσπαθήσουμε να κάνουμε κάτι για να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημά μας. Ξέρεις, σκέφτομαι ότι οι περισσότεροι από μας, όταν δε νιώθουμε καλά, μπαίνουμε σε μια διαδικασία να διαβάσουμε σχετικά βιβλία, άρθρα, να παρακολουθήσουμε κάποια εκπομπή στην τηλεόραση, ένα βίντεο στο youtube, οτιδήποτε, είναι όμως αυτό αρκετό για να κάνουμε μόνοι μας διαγνώσεις;

Από την άλλη, λες ότι είσαι αρνητικός σε μια επαφή μ' ένα ''γιατρό'' και μια φαρμακευτική αγωγή. Ίσως να υπάρχουν κι άλλοι τρόποι, άλλες ειδικότητες που να μπορούσαν να σε βοηθήσουν και χωρίς να χρειαστεί να πάρεις φάρμακα. Πώς θα το ξέρεις αυτό αν δεν απευθυνθείς σε έναν ειδικό από το χώρο της ψυχικής υγείας; Δεν είναι απαραίτητο να είναι ψυχίατρος..

Πριν όμως πάρεις μια τέτοια απόφαση, που είναι από μόνη της μεγάλο βήμα, ήθελα να σε ρωτήσω αν υπάρχουν άνθρωποι στους οποίους να νιώθεις άνετα να μιλήσεις για όλη αυτή την κατάσταση την οποία βιώνεις τον τελευταίο ενάμιση χρόνο. Οικογένεια, φίλοι, κάποια κοπέλα.. Συζητάς αυτά που νιώθεις, επικοινωνείς το θέμα σου; Υπάρχουν άτομα που να αισθάνεσαι ότι μπορούν να σε νιώσουν, που να θέλουν να σε βοηθήσουν με όποιο τρόπο μπορούν ή όσο εσύ τους επιτρέπεις; Εσύ αισθάνεσαι ότι η υποστήριξη των κοντινών σου ανθρώπων θα σου έκανε καλό;

Ίσως να βοηθούσε να μιλήσεις περισσότερο για όλο αυτό που βιώνεις τον τελευταίο καιρό, ώστε να μπορέσουμε κι εμείς να σου γράψουμε πιο συγκεκριμένα τις απόψεις, τις εμπειρίες, τις σκέψεις μας.. σκέψου το αν θέλεις.

Και κάτι ακόμα.. σε αυτόν τον ''πόλεμο'' που ξεκινάει μέσα μας, όπως τον χαρακτηρίζεις, η δική μου εμπειρία μου έμαθε ότι, τελικά, δεν μπορείς να ''νικήσεις'' τον εαυτό σου, για την ακρίβεια, ΔΕΝ είναι αυτό το θέμα.
Αυτό που μπορείς να κάνεις είναι να συμμαχήσεις μαζί του, να τον αγκαλιάσεις, να συμπορευτείς μαζί του, αυτά που επιθυμείς και νιώθεις, λόγου χάρη, να συμφωνούν με αυτά που επιλέγεις να πράττεις, με τον τρόπο που ζεις, και όλο αυτό είναι από μόνο του μια δύσκολη νίκη, μια υπέρβαση, αλλά όχι και ακατόρθωτη.



( και μεταξύ μας, it's a she diamond ;) )

Μπες στο τσατ του ΜΑΖΙ στο φέις μπουκ!!! Θα σε βοηθήσει... αν μη τι άλλο θα βρεις δυο ανθρώπους να πεις δυο κουβέντες...

Quote:

---

Originally Posted by crazy_diamond

tryme, γεια και από μένα και καλώς ήρθες!

Η αλήθεια είναι ότι επιλέγω να μη σου γράψω τίποτε περί οποιουδήποτε πιθανού τρόπου ''αντιμετώπισης'', όπως και ζητάς, αλλά προτιμώ να σε ρωτήσω για ποιο λόγο η απάντηση της Gypsy Cello σου ήταν τόσο απροσδόκητη..
Περιμένεις να διαβάσεις απαντήσεις που έχεις ήδη δώσει και μόνος/η στον εαυτό σου; Σε μια τέτοια περίπτωση, δεν μπορώ να διακρίνω τον τρόπο που θα σε βοηθούσε μια συνομιλία εδώ μέσα.

Εννοώ, με άλλα λόγια, ότι μου άφησες την αίσθηση ανθρώπου που δεν είναι έτοιμος να ακούσει, που δεν είναι δεκτικός και αυτό κάθε άλλο παρά βοηθάει στην αντιμετώπιση της κατάθλιψης, η οποία όχι ΔΕΝ είναι μικρό θεματάκι, ΟΜΩΣ ναι, αντιμετωπίζεται. Δεν υπάρχει συνταγή. Η θεραπεία και η προσπάθειά αυτής διαφέρουν από άτομο σε άτομο. Καλό όμως είναι, σε κάθε περίπτωση, να μην είμαστε κλειστοί, να μπορούμε να αφουγκραστούμε τους ανθρώπους γύρω μας, τον ειδικό, και κυρίως τον εαυτό μας.

Για μένα, όχι, δεν είμαστε ούτε έτοιμοι, ούτε ίσως ικανοί, σε κάθε φάση της ζωής μας να γνωρίζουμε ακριβώς τι έχουμε. Είναι, μάλιστα, πολύ ανθρώπινο κάποιες φορές να αδυνατούμε να το διακρίνουμε, να το νιώσουμε χωρίς διαστρεβλώσεις, ή ακόμα και να το αποδεχτούμε.

Είσαι που είσαι εδώ, προτείνω να το εκμεταλλευτείς και να αφεθείς σε μια συζήτηση η οποία ίσως και να σε εκπλήξει ευχάριστα, ακόμα και να σε βοηθήσει με απαντήσεις που δεν περιμένεις.
Αυτό, λοιπόν, που μας συστήνει το νικ σου, προτείνω να το ακολουθήσεις κι εσύ απέναντί μας :)



υγ: Δεν υπάρχουν ''γιατροί'' εδώ μέσα, εκτός πια κι αν έχω χάσει πολλά και συνταρακτικά επεισόδια!

---

...συμφωνώ απόλυτα μαζί σου κρειζι...και όλα αυτά που λες ήταν η αιτία που δε ασχολήθηκα καθόλου με αυτό το θέμα όπως φαντάζομαι και πολλοί άλλοι....

Αγαπητή θεματοθέτρια, μπαίνεις σε ένα χώρο και ζητάς βοήθεια θέτοντας τους δικούς σου κανόνες: "μη μου λετε το ένα, μη μου λέτε το άλλο, δεν σας λέω τι έγινε.....ρίξτε ιδέες και αν μου αρέσουν καλώς...."

Κατάθλιψη. Έχεις κατάθλιψη ή θέλεις να έχεις κατάθλιψη. Μήπως απλά σε τρώνε οι τύψεις και δεν αντέχεις τον εαυτό σου για κάτι που έκανες? Ότι και εάν είναι μην περιμένεις αναλύσεις και οδηγίες χρήσεως εάν δεν πεις τι σε τρώει. .. Ξεκίνα να μιλάς βγάλε από μέσα σου ότι σε πονάει και σε τρώει , όπου πιστεύεις, όπως θες, και μετά πας στο δεύτερο βήμα το πώς θα αντιμετωπίσεις ότι είναι αυτό που έχεις.

....έχω μια ώρα που γράφω......και τσουπ.....όλα χάθηκαν....Υπέροχα!!

Πάμε πάλι στα γρήγορα αυτή την φορά

Θεοφανία πρόσεχε πως μιλάς....άκου κει "Αγαπητή θεματοθέτρια", θα κάνω πως δεν το είδα... Θεματοθέτης please :P
Συνεχίζω....γιατί με παίρνεις με τις πέτρες?? Το ότι δηλώνω ότι είμαι κατά των φαρμάκων και των γιατρών τόσο κακό είναι???
Όπως αναφέρει και η crazy ίσως και να υπάρχουν και άλλοι τρόποι....αυτό αναζητώ! Είμαι εδώ για να ακούσω τα πάντα....δεν έβαλα κανόνες.
IRENEMARINA δεν έχω fb...προτιμώ πλέον τα forum.....μάλλον βρήκα και εδώ μερικά άτομα να μιλήσω :)
dafiduck υπάρχει κάποιος που να θέλει να έχει??? Άμα ξεκίναγα με το ότι έχω κατάθλιψη με γνωμάτευση γιατρού θα ήταν κάτι το διαφορετικό?

Πριν χάσω όλα αυτά που έγραφα είχα αρχίσει να "μιλάω".....αλλά η τεχνολογία δεν με άφησε αυτή την φορά....επειδή το στόρυ είναι μεγάλο next time θα μοιραστώ κάποια πράγματα μαζί σας...σιγά σιγά θα βγεί η χελώνα απο το καβούκι της!

Ευχαριστώ για όλες τις απαντήσεις


ps:

Quote:

---

Originally Posted by tryme

Θεοφανία πρόσεχε πως μιλάς....άκου κει "Αγαπητή θεματοθέτρια", θα κάνω πως δεν το είδα... Θεματοθέτης please :P
Συνεχίζω....γιατί με παίρνεις με τις πέτρες?? Το ότι δηλώνω ότι είμαι κατά των φαρμάκων και των γιατρών τόσο κακό είναι???
Όπως αναφέρει και η crazy ίσως και να υπάρχουν και άλλοι τρόποι....αυτό αναζητώ! Είμαι εδώ για να ακούσω τα πάντα....δεν έβαλα κανόνες.

ps:

---

ωχ...σόρυ για την αλλαγή φύλου...:Ρ

Δεν σε πήρα με τις πέτρες, μάλλον εσύ το έκανες με μας. Κοίτα λίγο το αρχικό σου μνμ και θα καταλάβεις τι εννοώ...
Ας το αφήσουμε πίσω, αφού όπως είσαι προσπαθείς να βγεις από το καβούκι σου και εύχομαι σιγά-σιγά να πεις κάποια πράγματα παραπάνω, μήπως μπορέσουμε να βοηθήσουμε....:)

Θεοφανία συνεχίζω να μην καταλαβαίνω.....αλλά όπως λες ας το αφήσουμε και αυτό πίσω!!

Χθες ήθελα να δώσω κάποιες απαντήσεις σε αυτά που ρώτησε η crazy.....το έκανα αλλά.....σήμερα ελπίζω να το καταφέρω.

Με ρώτησες άμα υπάρχουν άνθρωποι που να το έχω συζητήσει....όταν είδα ότι έχω μερικά από τα συμπτώματα "αυτού που νομίζω ότι έχω" μίλησα αρχικά στην οικογένεια μου....ο πατέρας μου "τι μλκς είναι αυτά και....", η μητέρα μου "να πάμε σε ένα γιατρό...", και η αδερφή μου βρισκόταν σε μια εποχή όπου άλλαζε η ζωή της (το γυναικείο όνειρο.....ντυνόταν νυφούλα) άρα "άσχημες" εποχές για να μπορέσω να μιλήσω. Ένα φιλαράκι που ήξερε την ιστορία μου από την αρχή όταν του είπα πως νιώθω και αν πρέπει να πάω σε κανά doctor μου είπε και αυτός να αφήσω τις μλκς να βρω τον παλιό μου εαυτό και να αρχίσω να βρίσκω πράγματα να κάνω, να ασχολούμαι.
Τελικά ο μόνος άνθρωπος που έμεινε "δίπλα" μου και παραμένει ακόμα είναι το καρντάσι που του έκανα το "κακό". Ο λόγος που το κάνει....είναι μια καθημερινή ερώτηση που κάνω στον εαυτό μου.....δεν έχω μια καθαρή απάντηση. Απλά πέρασε και αυτή ένα παρόμοιο "λούκι"....και μπορεί και με καταλαβαίνει.
Όσο για τον καθημερινό "πόλεμο".....άμα συμμαχήσω τώρα τότε θα κερδίσει ο "κακός εαυτός"...

αρα tryme, πιθανως να μπορεις να μιλησεις στη μητερα σου! αυτη μαλλον ηταν πιο δεκτικη;
λες οτι δεν θελεις γιατρους. οκ. για την ψυχοθεραπεια τι γνωμη εχεις; θα πηγαινες σε ενα ψυχολογο να μιλησεις για αυτα που σε απασχολουν ή το θεωρεις κ αυτο "καπως" για σενα;
επισης βλέπεις καποιο λογο ή καποια γεγονοτα που να σε ριχνουν και να σε φερνουν σε αδιεξοδο; ή απλα νιωθεις ασχημα και δεν μπορεις να προσδιορισεις καν το λογο γιατι νιωθεις ετσι;
παντως γενικα καλο θα ειναι να εισαι ανοιχτος κ σε αλλες οπτικες γωνιες του προβληματος σου, γιατι βλεπονας το προβλημα σου κ απο αλλη οπτικη γωνια ισως να βρεις μια λυση που τωρα να σου διαφευγει!

υγ: καρντασι τι σημαινει; :)