Printable View
Πιστεύω ότι γενικά κυριαρχεί η άποψη πως κατά τη διάρκεια ψυχωτικών επεισοδίων ο «ασθενής» αισθάνεται εξαιρετικά άσχημα. Εγώ όμως σας διαβεβαιώνω ότι το ψυχωτικό επεισόδιο που παρουσίασα ήταν η καλύτερη εμπειρία της ζωής μου! Επίσης, κατά τη διάρκειά του συνέβησαν κάποια παράξενα γεγονότα τα οποία δεν έχουν εξηγηθεί ακόμα.
Καλημέρα.
Μπορείς να γίνεις πιο συγκεκριμένη;
Καλημέρα και από μένα elenitsa.
θα ήθελες να μας πεις για ποιο λόγο το ψυχωτικό επειδόδιο ήταν η καλύτερη εμπειρία της ζωής σου?
Μου κάνει μεγάλη εντύπωση αυτό που λες ομολογώ...γιατί πριν επτά χρόνια είχα και γω ένα ψυχωτικό επεισόδιο και ήταν σκέτη φρίκη...
Δυνατη εμπειρια ναι θα συμφωνησω ηταν η δυνατοτερη εμπειρια της ζωης μου αλλα καλη?Συνηθως στο ψυχωτικο επεισοδιο περνας τα πανδεινα και η επαναφορα στην πραγματικοτητα ειναι αργη και βασανιστικη.
Περιέγραψέ μας την εμπειρία σου. Και καλώς ήρθες!Quote:
Originally posted by elenitsa
Πιστεύω ότι γενικά κυριαρχεί η άποψη πως κατά τη διάρκεια ψυχωτικών επεισοδίων ο «ασθενής» αισθάνεται εξαιρετικά άσχημα. Εγώ όμως σας διαβεβαιώνω ότι το ψυχωτικό επεισόδιο που παρουσίασα ήταν η καλύτερη εμπειρία της ζωής μου! Επίσης, κατά τη διάρκειά του συνέβησαν κάποια παράξενα γεγονότα τα οποία δεν έχουν εξηγηθεί ακόμα.
και εγω θα θελα πολυ να μαθω..
........ενδιαφερον!για να ακουσουμε η μαλλον να διαβασουμε!
Δε κατανοώ τι νόημα έχει να αναφέρω τα γεγονότα που ‘συνόδευσαν’ την εμπειρία μου. Εξάλλου τα υπέροχα συναισθήματα που ένιωσα δε μπορώ να τα περιγράψω. Έχω νιώσει και άλλες φορές καλά , πχ όταν ερωτεύτηκα, αλλά μάλλον η αίσθηση του απρόοπτου, η αίσθηση ότι όλα μπορούν να συμβούν, ακόμα και η αίσθηση ότι έκανα μια παράδοξη επανάσταση ήταν που έκαναν την εμπειρία μου απίθανη!
Ίσως όμως έχει αξία να αναφέρω τα δυσερμήνευτα- αν όχι ανεξήγητα- γεγονότα. Καταρχήν, είχα απίστευτη σωματική δύναμη, φορούσα φακούς επαφής και έβλεπα σαν να μην φορούσα, κάποια παιδιά τα οποία πίστευα ότι ήθελαν να μου κάνουν κακό βρήκαν το τηλέφωνο μου και μίλησαν με την αδερφή μου και μου είπε ότι της είπαν να πάω κάπου. Ποτέ δεν είχα ξαναμιλήσει με τα συγκεκριμένα παιδιά. Επίσης, λύγισα τα γυαλιά μου και αντί να σπάσουν παραμορφώθηκαν παράξενα, μου είπαν ότι με πήρε μια φίλη μου τηλέφωνο –κατά τη διάρκεια του επεισοδίου – αλλά εγώ δεν είχα δώσει σε καμιά φίλη αυτό το τηλέφωνο. Τέλος είχα μια ψευδαίσθηση που φαινόταν πολύ αληθινή , οπτική και ακουστική, που ο ήχος ταίριαζε με τη μορφή.
Quote:
Originally posted by elenitsa
Πιστεύω ότι γενικά κυριαρχεί η άποψη πως κατά τη διάρκεια ψυχωτικών επεισοδίων ο «ασθενής» αισθάνεται εξαιρετικά άσχημα.
Quote:
Originally posted by elenitsa
Εγώ όμως σας διαβεβαιώνω ότι το ψυχωτικό επεισόδιο που παρουσίασα ήταν η καλύτερη εμπειρία της ζωής μου!
Ε, όσο να \'ναι κάποιο νόημα θα έχει...;)Quote:
Originally posted by elenitsa
Δε κατανοώ τι νόημα έχει να αναφέρω τα γεγονότα που ‘συνόδευσαν’ την εμπειρία μου.
Να\'χει απ\'αυτό κι ο Γιούρι Γκέλερ;Quote:
Originally posted by elenitsa
Δε κατανοώ τι νόημα έχει να αναφέρω τα γεγονότα που ‘συνόδευσαν’ την εμπειρία μου. Εξάλλου τα υπέροχα συναισθήματα που ένιωσα δε μπορώ να τα περιγράψω. Έχω νιώσει και άλλες φορές καλά , πχ όταν ερωτεύτηκα, αλλά μάλλον η αίσθηση του απρόοπτου, η αίσθηση ότι όλα μπορούν να συμβούν, ακόμα και η αίσθηση ότι έκανα μια παράδοξη επανάσταση ήταν που έκαναν την εμπειρία μου απίθανη!
Ίσως όμως έχει αξία να αναφέρω τα δυσερμήνευτα- αν όχι ανεξήγητα- γεγονότα. Καταρχήν, είχα απίστευτη σωματική δύναμη, φορούσα φακούς επαφής και έβλεπα σαν να μην φορούσα, κάποια παιδιά τα οποία πίστευα ότι ήθελαν να μου κάνουν κακό βρήκαν το τηλέφωνο μου και μίλησαν με την αδερφή μου και μου είπε ότι της είπαν να πάω κάπου. Ποτέ δεν είχα ξαναμιλήσει με τα συγκεκριμένα παιδιά. Επίσης, λύγισα τα γυαλιά μου και αντί να σπάσουν παραμορφώθηκαν παράξενα, μου είπαν ότι με πήρε μια φίλη μου τηλέφωνο –κατά τη διάρκεια του επεισοδίου – αλλά εγώ δεν είχα δώσει σε καμιά φίλη αυτό το τηλέφωνο. Τέλος είχα μια ψευδαίσθηση που φαινόταν πολύ αληθινή , οπτική και ακουστική, που ο ήχος ταίριαζε με τη μορφή.
Μάλον η κοπέλα δεν το έχει ξεπεράσει και ξέρω ποσο δύσκολο είναι....:( και όποιος δεν το έχει περάσει δεν ξέρει. Για μένα είναι η χειρότερη ασθένεια που μπορεί να τύχει σε κάποιον.
Το χειρότερο είναι οταν το συνειδητοποιείς. Σιγουρα η δικιά μου ψύχωση ήταν φρικτή και όταν κατάλαβα οτι είχα προβλημα ήθελα να αυτοκτονήσω. Δεν το έκανα, δυνάμωσα, και δεν θέλω ποτέ να σταματήσω να αγωνίζομαι ενάντια στο πρόβλημα μου. Σου εύχομαι να πάνε όλα καλά.
-----ακόμα θυμάμαι την ημέρα που κλείστηκα στο μπάνιο και άφησα το νερό να τρέχει για να μην ακούει κανένας το κλάμα μου. Και έλεγα...εγώ που ήμουν κάποτε τόσο δυνατός. Έκλεγα για ώρες-------------------------
Quote:
Δε κατανοώ τι νόημα έχει να αναφέρω τα γεγονότα που ‘συνόδευσαν’ την εμπειρία μου. Εξάλλου τα υπέροχα συναισθήματα που ένιωσα δε μπορώ να τα περιγράψω. Έχω νιώσει και άλλες φορές καλά , πχ όταν ερωτεύτηκα, αλλά μάλλον η αίσθηση του απρόοπτου, η αίσθηση ότι όλα μπορούν να συμβούν, ακόμα και η αίσθηση ότι έκανα μια παράδοξη επανάσταση ήταν που έκαναν την εμπειρία μου απίθανη!
Ίσως όμως έχει αξία να αναφέρω τα δυσερμήνευτα- αν όχι ανεξήγητα- γεγονότα. Καταρχήν, είχα απίστευτη σωματική δύναμη, φορούσα φακούς επαφής και έβλεπα σαν να μην φορούσα, κάποια παιδιά τα οποία πίστευα ότι ήθελαν να μου κάνουν κακό βρήκαν το τηλέφωνο μου και μίλησαν με την αδερφή μου και μου είπε ότι της είπαν να πάω κάπου. Ποτέ δεν είχα ξαναμιλήσει με τα συγκεκριμένα παιδιά. Επίσης, λύγισα τα γυαλιά μου και αντί να σπάσουν παραμορφώθηκαν παράξενα, μου είπαν ότι με πήρε μια φίλη μου τηλέφωνο –κατά τη διάρκεια του επεισοδίου – αλλά εγώ δεν είχα δώσει σε καμιά φίλη αυτό το τηλέφωνο. Τέλος είχα μια ψευδαίσθηση που φαινόταν πολύ αληθινή , οπτική και ακουστική, που ο ήχος ταίριαζε με τη μορφή.
Οταν βρισκεσαι σε κατασταση μανιας νομιζω εχεις αισθηματα εφοριας ή κανω λαθος...τα εχω κανει μπαχαλο στο μυαλο μου αυτα τα ψυχοτετοια.:(
Εδώ σου λέει ότι βίωνε Γκελερικές καταστάσεις..Την μανία της κοιτάς-ευφορία ή την ψευδαίσθηση που λύγιζε τα γυαλιά της και παραμορφώνονταν περίεργα;
Kατά την διάρκεια ενός ψυχωτικού επεισοδίου οποιασδήποτε έντασης,όταν η υποκειμενική πραγματικότητα κρεβατωθεί με την φαντασία και κουκουλωθούν κιόλας μαζί κάτω από τα κλινοσκεπάσματα δύναται να αναδυθούν ακόμη και γνήσιες λανθάνουσες δυνάμεις ESP.Quote:
Originally posted by elenitsa
Δε κατανοώ τι νόημα έχει να αναφέρω τα γεγονότα που ‘συνόδευσαν’ την εμπειρία μου. Εξάλλου τα υπέροχα συναισθήματα που ένιωσα δε μπορώ να τα περιγράψω. Έχω νιώσει και άλλες φορές καλά , πχ όταν ερωτεύτηκα, αλλά μάλλον η αίσθηση του απρόοπτου, η αίσθηση ότι όλα μπορούν να συμβούν, ακόμα και η αίσθηση ότι έκανα μια παράδοξη επανάσταση ήταν που έκαναν την εμπειρία μου απίθανη!
Ίσως όμως έχει αξία να αναφέρω τα δυσερμήνευτα- αν όχι ανεξήγητα- γεγονότα. Καταρχήν, είχα απίστευτη σωματική δύναμη, φορούσα φακούς επαφής και έβλεπα σαν να μην φορούσα, κάποια παιδιά τα οποία πίστευα ότι ήθελαν να μου κάνουν κακό βρήκαν το τηλέφωνο μου και μίλησαν με την αδερφή μου και μου είπε ότι της είπαν να πάω κάπου. Ποτέ δεν είχα ξαναμιλήσει με τα συγκεκριμένα παιδιά. Επίσης, λύγισα τα γυαλιά μου και αντί να σπάσουν παραμορφώθηκαν παράξενα, μου είπαν ότι με πήρε μια φίλη μου τηλέφωνο –κατά τη διάρκεια του επεισοδίου – αλλά εγώ δεν είχα δώσει σε καμιά φίλη αυτό το τηλέφωνο. Τέλος είχα μια ψευδαίσθηση που φαινόταν πολύ αληθινή , οπτική και ακουστική, που ο ήχος ταίριαζε με τη μορφή.
Μιλάω καθαρά βάσει προσωπικών εμπειριών για την (υπερ)μανία και μόνο,δεν έχω επαρκεί στοιχεία για άλλες \"ασθένειες\" σαν την σχιζοφρένεια για να εκφέρω αξιόπιστη άποψη.
Το πρώτο μου ψυχωτικό επεισόδιο το είχα κατά το αποκορύφωμα της πρώτης μου μανιακής υποτροπής,λίγο μετά που έκλεισα τα 18 μου.
Τα περί απίστευτης δύναμης,ταχύτητας κλπ δεδομένα μα αδιαμφησβήτητο(=δηλ.με μάρτυρες,γιατί εκείνη την στιγμή το δικό σου μυαλό παίζει και παιχνίδια βέβαια) περιστατικό ESP δεν εμφανίστηκε απ\'όσο θυμάμαι.
Σε κάποιες ψιλοχαλαρές υπομανιακές περιόδους τα επόμενα χρόνια πάλι τίποτα το αντισυμβατικό.
Πριν περίπου 3 χρόνια,λίγο μετά την ισχυρότερη κρίση υπερμανίας που είχα ποτέ(φανταστείτε το μυαλό σας να σπάει σε 100 κομμάτια,να ξανασυναρμολογείται,και μετά να ξανασπάει σε άλλα 1000..),την οποία και υποδαύλισα μόνος μου προσπαθώντας μάταια να κάνω πράξη μία βλακώδη εμμονή,αποφάσισα να πάρω αιφνιδιαστικά το χασκάκι μου και να ταξιδέψουμε τα 2 μας στην Κρήτη :)
Φύγαμε βραδάκι με το Knossos Palace για Ηράκλειο.Η υπερμανία είχε πλέον σχεδόν σβήσει και την θέση της πήρε μία γλυκειά ανέμελη χαλαρότητα.Ταυτόχρονα όμως η οργή για κάποια πράγματα που είχαν προηγηθεί ήταν φωλιασμένη μέσα μου.Στο πλοίο δεν είχα και την καλύτερη αντιμετώπιση,διότι ενώ είχα κλείσει καμπίνα θέλαν σόνι και καλά να κλειδώσω το σκυλί μέσα σε κάτι κλουβιά στο κατάστρωμα μισό επί μισό,μαζί με άλλα 7-8 καρααγριεμένα σκυλιά.
Δεν τρέχει λέω,θα βγάλω τη νύχτα στο κατάστρωμα μαζί της.Άρχισα και φόρτωνα εντωμεταξύ..Η Μάτα εκείνη την ημέρα είχε γίνει σχεδόν ταυτιστεί μαζί μου,ήταν η πρώτη φορά που το απείθαρχο χάσκυ έκανε ότι του έλεγα,σχεδόν σαν να με αισθανόταν.Ψιλοθύμωσα πιο μετά με κάποιες υποτιθέμενα καλοκάγαθες βδέλλες που ήρθαν και κόλλησαν πάνω μας,μα ο θυμός μου κάθε φορά πέρναγε επιτόπου.....
(συνεχίζεται..)
.....Όταν λέω παραπάνω ESP εννοώ συγκεκριμένα τηλεκίνηση(στην τηλεπάθεια δεν πιστεύω,δεν έχω \"ακούσει\" ποτέ ούτε τον παραμικρό ψίθυρο).Ναι,εμφάνισα τηλεκίνηση και συγκεκριμένα σήκωνα το χέρι αλά-Τζεντάι και πολύ πολύ χαλαρά σαν να γινόμουν ένα με τις πόρτες που χωρίζονται στα δυο(στυλ σαλούν) και αυτές άνοιγαν για να περάσω.
Όχι απότομα,πολύ-πολύ απαλά.
\"Ωχ,πάει..το έκαψα εντελώς!\",σκέφτηκα.Είχαν ξανασυμβεί και παλιότερα 2-3 παλιότερα,μα σαν σκεπτικιστής που είμαι επικράτησε η παραδοσιακή λογική-και η γνώμη όλων σχεδόν των άλλων βέβαια.
Οπότε και στην συγκεκριμένη,όσο αληθοφανές κι αν ήταν νόμιζα πως το έβλεπαν τα δικά μου μάτια και μόνο.
Αυτό λοιπόν επαναλήφθηκε αρκετές φορές ώσπου κάποια στιγμή με πήρε χαμπάρι κάποιος αξιωματικός του σκάφους.Κι έρχεται και παίρνει το θάρρος και μου λέει ψιλοαστεία : \"Ρε φίλε δεν μου λες,μήπως είσαι ο γιος του Γκέλερ\"? Έμεινα μαλ**ς!! \"Το βλέπετε αυτό;Βλέπετε τις πόρτες που ανοίγουν χωρίς να τις αγγίζω;\" Και μου λέει πως ασφαλώς και το βλέπει,δεν είχε ξαναδεί κάτι παρόμοιο λέει στην ζωή του..
Eκείνη την στιγμή πείστηκα πως τελικά τίποτα ίσως απ\'αυτά τα \"κουλά\" που έκανα και παλιότερα δεν ήταν της φαντασίας μου.
Μετά από κάνα 20λεπτο ήρθε και με βρήκε κι ο πλοίαρχος και με ρώτησε αν είμαι καλά! :P
Όταν κατεβήκαμε στο Ηράκλειο δεν συνέβη τίποτα αντίστοιχο,ίσως γιατί στην περιοχή του φάρου έχασα υπό περίεργες συνθήκες το σκυλάκι μου και κατέρρευσα....:(
Ένοιωσα σαν...μάγος που του πήραν το ραβδί του,την δύναμή του,την προστασία του,τον σύντροφό του.Έμεινα στο Ηράκλειο και τριγύρω για 4-5 μέρες και πέρασα δράμα,λες και αυτοτιμωριόμουν..Η ψύχωση επανήλθε και βρισκόμουν σε μία ανυπόφορη φάση ανάμεικτης κατάθλιψης και μανίας,σαν δυο όψεις του ίδιου νομίσματος που γύριζαν ανά 5-10-15\"..
Το τι άλλο συνέβη αυτές τις ημέρες δεν είναι επί του παρόντος.
Κάποια στιγμή θα αναφέρω και τι συνέβη κατά την διαμονή μου στην Στοκχόλμη,όπου ήμουν σε μία φάση χαλαρής υπομανίας,μα *δεν* εκδηλώθηκε καμία ψύχωση!