θρησκεια, αυτοκτονια σωματικη και ψυχικη
Καθως εκανα την εργασια μου, σκεφτηκα το εξης..ο χριστιανισμος λεει οτι η αυτοκτονια ειναι αν οχι το μεγαλυτερο, ενα απο τα μεγαλυτερα αμαρτηματα.
Το να ζεις την ζωη σου σαν νεκρος δεν ειναι ομως? Ετσι οπως το σκεφτομαι το να ζεις μια ζωη μεσα στην απα8εια, γεματος 8λιψη και ελλειψη οποαδηποτε μορφης αντιδρασης και ετσι να πε8αινεις δεν ειναι σαν να εισαι νεκρος? αν νιω8εις δηλαδη εσωτερικα κενος και νεκρος μεχρι να πε8ανεις δεν συνεπαγεται με αυτοκτονια του ενδοτερου εαυτου σου?
Υπαρχει καποιος διαχωρισμος αναμεσα σε αυτα τα δυο? Υπαρχει αμαρτημα ξεχωριστο? Η ψυχικη και η σωματικη αυτοκτονια και αυτα τα δυο εξισωνονται? Υπερφαγια, βουλιμια, νευρικη ανορεξια κτλ σε εξου8ενωνουν ψυχικα οπως και σωματικα. Αυτα δεν ειναι αμαρτια? Φυσικα οταν εισαι σε αυτην την φαση το τελευταιο που σε νοιαζει ειναι το αμα αμαρτανεις αλλα αν βαλουμε ως βαση την 8ρησκεια, τι γινεται τοτε?