καπου να μιλήσω ....

Καλησπέρα ,


δεν έχω 10 μέρες που έκλεισα τα 30 . Η ζωή μου απλά άνεργος, πτυχία να τα βλέπω , χωρίς σχέση , κινητό να με σκέπτεται μόνο καμία εταιρία για προσφορές , η ζωή μου απλά να μπαινοβγαίνω στο σπίτι για να περάσει η μέρα κολήμενη η μούρη μου σε ένα pc για να βρω δουλειά . Οικογενειακό περιβάλλον 0 για να σου δώσουν συμβουλές (λόγω ηλικίας και ξεπερασμένων μυαλών ) άραγε γιατί έχω τη ευκαιρία να ζώ σε αυτήν την ζωή αφού δεν παράγω ενώ θέλω ....... Ο δρόμος με οδηγεί στην κατάθλιψη εάν δεν έχω μπει ήδη και το χειρότερο από όλα στέκομαι λίγο πριν πέσω για ύπνο με το κεφάλι χαμηλωμένο και να κλαίω για την κατάντια μου ......Αν κάποιος έζησε κάποτε κάτι παρόμοιο και ξέρει κάποιο κουμπί να ξεκλειδώσω και να βρω λίγο δυναμισμό μέσα μου ας μου έδινε μια συμβουλή του .
Σας ευχαριστώ ..

Καλησπέρα pantzos, πολύχρονος για τα πριν λίγες μέρες γενέθλιά σου. Το ξέρεις λοιπόν ότι όλη η δύναμη για να ξεπεράσεις τα δύσκολα υπάρχει μέσα σου!
Τώρα ο τρόπος για να την χρησιμοποιήσεις είναι η γνώση κι η υπομονή! Γιατί δεν είσαι μόνος σου σ' όλο αυτό που συμβαίνει γύρω μας το ξέρεις πολύ καλά.
Μόνο που με κάτω το κεφάλι δεν μπορείς να δεις παρά μόνο περιορισμένα! Δες το λοιπόν τώρα όλ' αυτό που συμβαίνει και σε σένα σαν τρίτος.
Η θλίψη είναι παράγωγο της ανάλογης σκέψης που πρώτα κάνεις. Μ' άλλα λόγια ελέγχοντας τις σκέψεις, ελέγχεις και το συναίσθημα. :)

Δε ξερω αν σε παρηγορησει αυτο που θα σου πω,αλλα εγω εκλεισα τα 30 πριν 3 μηνες περιπου! Ολα οσα περιγραφεις ειναι ακριβως τα ιδια! Το μονο που ισως διαφερει ειναι οτι εγω βγαινω απο το σπιτι που και που εστω για ενα περπατημα και εχω μονο ενα καλο φιλο να λεω το πονο μου. Ολα τα αλλα που περιγραφεις ειναι ολοιδια!!! Συμβουλη δε ειμαι σε θεση να σου δωσω γιατι ουτε εγω εχω βρει τη "συνταγη" της ευτυχιας,και ουτε εχω καταφερει πληρως να βγω απο την κατασταση αυτη.
Το μονο που θα εκανα στη θεση σου,θα ηταν να προσπαθω να βγαινω εστω λιγο απο το σπιτι(μπορει να σου φαινεται ανουσιο,αλλα βοηθαει να ξεφευγει το μυαλο). Οσο πιο πολυ εισαι κλεισμενος σπιτι,ολα τα προβληματα ακομη και τα πιο μικρα μοιαζουν βουνο!! Αν εισαι σε θεση να πας σε καποιον ειδικο να σε βοηθησει ειτε με καποια ψυχολογικη θεραπεια ειτε με καποια φαρμακευτικη(αν πραγματι την χρειαζεσαι). Ακομη και απο το ιντερνετ,αυτη η προσπαθεια που εκανες εδω με το να γραψεις κατι ειναι και αυτο κατι που μπορει να σου δωσει λιγο κουραγιο.
Απλα μη το βαζεις κατω..Αν εχεις καποια πραγματα στη ζωη σου που μπορεις να εισαι ευγνωμων,καλο ειναι να μην τα ξεχνας. Και επισης καλο θα ηταν να θεωρησεις ολη αυτην την κατασταση οχι σαν μονιμη(οτι δηλαδη απο εδω περα ετσι θα ειναι η ζωη σου χωρις ιχνος ελπιδας) αλλα να την δεις σαν κατι προσωρινο.
Συνεχισε να προσπαθεις να βρεις δουλεια, ή αν εχεις και τη δυνατοτητα να φυγεις εκτος Ελλαδας(εφοσον μπορεις και εχεις καποιους συγγενεις εκτος Ελλαδας,γιατι οχι,τολμησε το)
Φιλους δεν αναφερεις πουθενα αν εχεις. Επισης,αυτο που εχω προσεξει απο μενα ειναι οτι δε βοηθαει να τα σκεφτεσαι ολα μαζι,οτι πχ α δεν εχω δουλεια,δεν εχω σχεση κτλ.
Παρε ενα ενα προβλημα καθε φορα,μη τα βαζεις ολα στο μυαλο σου. Βαλε μια προτεραιοτητα σε αυτα που θες να πετυχεις. Και φυσικα κανε το καλυτερο που μπορεις,και ολα τα αλλα αν ειναι θα ερθουν θα ερθουν.
Οτι ειναι στο χερι σου,παλεψε το.Για τα υπολοιπα,παλι δεν αξιζει να αγχωνεσαι αν δεν περνανε απο το χερι σου.
Αν σου αρεσει να διαβαζεις βιβλια θα ηταν μια διεξοδος και αυτη. Ο εθελοντισμος επισης αν σου αρεσει,θα σου εδινε την ευκαιρια να γνωρισεις και νεα ατομα και να εχεις μια μικρη εστω αλλαγη στην καθημερινοτητα σου που ισως σε βοηθουσε να νιωσεις και καλυτερα.Μεχρι να βρεις δουλεια κτλ :)

Δε ξερω πως σου ακουγονται ολα αυτα..:)

γειά σου pantzos.Ζούμε σε έναν δύσκολο κόσμο υπάρχει δυσαρέσκεια σε πολλά ,έχουμε έλλειψη χρημάτων κ προβλήματα στις ανθρώπινες σχέσεις αλλά επιβάλετε να ισορροπήσουμε κ να βρούμε τη ροή της ελπίδας κ εσωτερική δύναμη.Πρέπει να λέμε στον εαυτό μας ξανά κ ξανά ότι αφού κάνουμε ότι καλύτερο μπορούμε όλα θα πάνε κατά ευχήν.ας νιώθουμε ευγνωμοσύνη για κάποια ωραία που μας έχουνε δοθεί κ ας μην κοιτάμε τόσο τα αρνητικά ,είναι συμφέρον μας.

Παρόμοια περάσαμε και εμείς αλλά δεν τα βάλαμε κάτω όπως πας να κάνεις εσύ τώρα και έτσι κάτι πετύχαμε τελικά, κι ακόμα αγωνιζόμαστε. Το ίδιο χάλια ήμουν κάποτε και εγώ και έτσι χάθηκαν κάποια χρόνια από τη ζωη μου. Δυστυχως δεν γεννηθηκαμε όλοι τυχεροί να μας προσφέρουν τις ευκαιρίες, να έχουμε ανθρωπους να μας βολέψουν, να έχουμε συμπαράσταση και κατάλληλους συμβούλους. Και έτσι τα καναμε όλα από μονοι μας, σπάσαμε τα μουτρα μας αρκετές φορές μέχρι να μάθουμε, κάναμε γκάφες, χασαμε ευκαιρίες στην πορεία γιατι η αυτοεκτιμηση μας βρέθηκε στον πάτο όπως τωρα εσενα αλλά πήραμε την απόφαση ότι όλα αυτα είναι μέρος του παιχνιδίού για να προχωρησουμε στη ζωη αφου γεννηθηκαμε λιγότερο τυχεροί. Γι αυτο και εσυ μην τα βαζεις κάτω, πάλεψε το με κάθε τρόπο και το σίγουρο είναι ότι έστω με δυσκολίες στο τέλος θα δεις αλλαγες στη ζωη σου. Αν αντιμετωπίζεις προβληματα χαμηλης αυτοεκτιμησης, φοβίας, άγχους σιγουρα πρέπει να δεις καποιο καλό ψυχολόγο που θα σου δείξει τον τροπο, την μεθοδο να τα ξεπεράσεις, γιατι από μονος κανεις πελαγοδρομεί και δεν τα λύνει.

Παιδιά σας ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας και ότι κάποιοι από εσάς έχετε περάσει τα ίδια με εμένα με ανακουφίζει (δεν με χαροποιεί ) κάπως . Δυστυχώς πραγματικούς φίλους δεν βρήκα ακόμα σε αυτήν την ζωή. Μόνο άτομα για να τα βοηθάω και να παράγω για αυτά έχω βρει.... Αν βρεθώ σε μια ποιο δύσκολη κατάσταση και μου δώσει κάποιος την λίστα του κινητού μου να πάρω κάποιον να με στηρίξει πραγματικά δεν θα ξέρω να του απαντήσω(εύχομαι να μην μου συμβεί και αυτό αυτήν την στιγμή) ..... Βγαίνω παροδικά έξω μπορεί να περνάω καλά και να χαμογελάω αλλά όταν επιστρέφω σπίτι νιώθω το ταβάνι να πέφτει πάνω μου από την μοναξιά μου....Ένα σημάδι ψάχνω να μου δώσει η ζωή να ξανασταθώ το θέλω πραγματικά πολύ ......

Mη ψαχνεις σημαδια απο τη ζωη,δημιουργησε τα εσυ!! Αλλα ακομη και αν υπηρχαν σημαδια απο τη ζωη,πως εισαι σιγουρος οτι θα μπορεσεις να τα δεις οταν δεν εισαι σε καλη ψυχολογικη κατασταση και τα βλεπεις ολα μαυρα χωρις μελλον? :) Και το να βοηθας αλλους ειναι καλο πραγμα,ομως κοιταξε πρωτα να βοηθησεις τον εαυτο σου γιατι αλλιως δε μπορεις να εισαι "χρησιμος" ουτε στους γυρω σου,τι να προσφερεις αν εσυ μεσα σου δεν νιωθεις καλα? Εσυ να λαβεις κατι εχεις αναγκη και λιγοτερο να δωσεις.
Επειδη κι εγω ειμαι σαν εσενα,καποια στιγμη "αδειασα" και δεν ειχα πια τιποτα να προσφερω σε κανεναν,ουτε καν σε εμενα.Γιατι αν δινεις μονο χωρις να παιρνεις,καποια στιγμη κλαταρεις :)

Quote:

---

Originally Posted by pantzos

Παιδιά σας ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας και ότι κάποιοι από εσάς έχετε περάσει τα ίδια με εμένα με ανακουφίζει (δεν με χαροποιεί ) κάπως . Δυστυχώς πραγματικούς φίλους δεν βρήκα ακόμα σε αυτήν την ζωή. Μόνο άτομα για να τα βοηθάω και να παράγω για αυτά έχω βρει.... Αν βρεθώ σε μια ποιο δύσκολη κατάσταση και μου δώσει κάποιος την λίστα του κινητού μου να πάρω κάποιον να με στηρίξει πραγματικά δεν θα ξέρω να του απαντήσω(εύχομαι να μην μου συμβεί και αυτό αυτήν την στιγμή) ..... Βγαίνω παροδικά έξω μπορεί να περνάω καλά και να χαμογελάω αλλά όταν επιστρέφω σπίτι νιώθω το ταβάνι να πέφτει πάνω μου από την μοναξιά μου....Ένα σημάδι ψάχνω να μου δώσει η ζωή να ξανασταθώ το θέλω πραγματικά πολύ ......

---

μην ανησυχεις και μη στενοχωριεσαι τοσο, στην ελλαδα ολοι σκατα περναμε, και εδω μεσα ειδικα εχουμε καμποσα επιπλεον προβληματα. δεν εισαι ο μοναδικος που προβληματιζεται με το οικογενειακο του περιβαλλον, που δεν εχει δουλεια, σχεση, κανεναν εστω να πει μια κουβεντα. μακαρι ολοι να μπορουσαμε να φυγουμε εξωτερικο καπου καλυτερα, αλλα αυτο δε προκειται να γινει στα ξαφνικα αμα δε παρουμε τη ζωη στα χερια μας, κι αναζητησουμε μονοι μας μια ευκαιρια. σε κανεναν δε χαριζεται τπτ, ολοι μονοι μας παλευουμε.

Aν φευγαμε στο εξωτερικο δηλαδη,δεν θα ειχαμε παλι θεμα γνωριμιας νεων ανθρωπων,προσαρμογης σε μια ξενη χωρα,μοναξια κτλ? Δε θα μας ελυνε τα προβληματα μας ολα,το να φυγουμε!!

Quote:

---

Originally Posted by KENO

μην ανησυχεις και μη στενοχωριεσαι τοσο, στην ελλαδα ολοι σκατα περναμε, και εδω μεσα ειδικα εχουμε καμποσα επιπλεον προβληματα. δεν εισαι ο μοναδικος που προβληματιζεται με το οικογενειακο του περιβαλλον, που δεν εχει δουλεια, σχεση, κανεναν εστω να πει μια κουβεντα. μακαρι ολοι να μπορουσαμε να φυγουμε εξωτερικο καπου καλυτερα, αλλα αυτο δε προκειται να γινει στα ξαφνικα αμα δε παρουμε τη ζωη στα χερια μας, κι αναζητησουμε μονοι μας μια ευκαιρια. σε κανεναν δε χαριζεται τπτ, ολοι μονοι μας παλευουμε.

---

Quote:

---

Originally Posted by Karmen_30

Aν φευγαμε στο εξωτερικο δηλαδη,δεν θα ειχαμε παλι θεμα γνωριμιας νεων ανθρωπων,προσαρμογης σε μια ξενη χωρα,μοναξια κτλ? Δε θα μας ελυνε τα προβληματα μας ολα,το να φυγουμε!!

---

κι ομως απο εκει που λεγαμε η φυγη δεν ειναι λυση, πλεον μοιαζει η φυγη να ειναι η μονη λυση! στο εξωτερικο υπαρχουν περισσοτερες ευκαιριες και για τα επαγγελματικα και για τα ερωτικα καποιου, να φτιαξει τη ζωη του. πως να το κανουμε, η ελλαδα χρεωκοπησε σαν χωρα, δεν υπαρχουν λεφτα, κι οταν δεν υπαρχουν λεφτα οι ανθρωποι δε καλοπερνανε, δεν μπορουν να εξελιχθουν, δεν εχουν επιλογες. πως αλλιως να το πω, παπαλα τελος! μενουμε στασιμοι και σαπιζουμε. το ζω κι εγω που αναγκαζομαι να μενω ακομα με τους γονεις γιατι δεν εχω που αλλου να παω, το βλεπω κι απο ατομα σαν τον νηματοθετη που ειναι 30 χρονων και δεν εχουν καταφερει τιποτα. γιατι δεν ειχαν την ευκαιρια να ανθισουν και να γινουν δημιουργικοι σαν ανθρωποι. ασε που στις αλλες χωρες συμπεριφερονται καλυτερα απο εδω. αλλη κουλτουρα, αλλη νοοτροπια. σαν τη φιλη μου τη Jacqueline πχ, ποσες προθυμες βρισκεις στο ελλαδισταν ? δεστο και στο φορουμ εδω που ειναι μικρογραφια της κοινωνιας. ολοι εχουν τα προβληματα τους, χεστηκαν για τον συνανθρωπο ειναι αδιαφοροι.

Η εμπειρία μου λέει πως κανείς δε γυρίζει να σε δει. Το πόσο μόνος είσαι το καταλαβαίνεις στα δύσκολα, εκεί που φωνάζεις βοήθεια. Το καταλαβαίνεις επίσης όταν προσγειώνεσαι από το φανταστικό κόσμο στον οποίο ζεις στην πραγματικοτητα. Φανταστικο κοσμο δημιουργουν, μεταξύ άλλων, όσοι βιωνουν μοναξια για να καλύψουν το κενό. Και τοτε ειναι που ερχεται το ψυχοπλακωμα.
Άμα δεν έχεις ανθρωπους δίπλα σου να σου συμπαρίστανται, και στην παιδικη και νεανικη ηλικια ανθρωπους να σου δειξουν τον τροπο για να πετυχαινεις στη ζωη, τοτε θα εχεις μετα συνεχεια προβληματα σε όλους τους τομεις της ζωης, επαγγελματικα, ψυχολογικα, φιλίες, σχεσεις κλπ. Γι αυτο όσοι δεν είχαν τετοια τυχη καταβαλλουν δεκαπλάσιες προσπαθειες από τους υπολοιπους για να πετυχουν κατι και πολλές φορες αποκάμνουν στο δρομο.
Το κατα πόσο καποιος ειναι πραγματικα διπλα σου το καταλαβαινεις απο το αν σε αναζητα ο ίδιος με δικη του πρωτοβουλία για να δει αν εισαι καλα, διαφορετικα κοροιδευεις τον εαυτο σου ότι εχεις φιλους.

Εχετε δικιο,απλα καλο να μην φανταζομαστε το εξωτερικο ως τη γη της επαγγελιας.Σιγουρα καποια πραγματα θα ειναι καλυτερα απο εδω,αλλα οχι σε ολους τους τομεις. Θυμαμαι που ολοι ελεγαν για την Αυστραλια ποσο καλα ειναι κτλ.Και ειχα διαβασει ενα αρθρο μιας Ελληνοαυστραλης που ελεγε οτι ναι μεν καποια πραγματα ειναι καλα εκει,αλλα δεν ειναι τοσο ειδυλλιακα.Κανεις δε σε περιμενει με ανοιχτες αγκαλες. Και υπαρχει και η "ρετσινια" του Ελληνα τωρα με οσα γινονται λογω κρισης.
Κανεις δεν μας εγγυαται οτι πηγαινοντας εκει θα βρουμε τη τελεια δουλεια,σχεση,φιλους,λεφτα κτλ. Αλλωστε μη ξεχνατε οτι η οικονομικη κριση εχει ηδη επηρεασει πολλες χωρες του εξωτερικου!! Και το να αναγκαζεσαι να μεταναστευσεις απο τη χωρα σου,δεν ηταν ποτε τοσο ευχαριστο!

Και αυτοί που φεύγουν ρε παιδιά γιατί ξαναγυρνάνε σε αυτήν την χώρα που σάπισε ? Όλα πλέον τα θεωρώ καθαρά τύχη και ίσως αυτό που λένε ότι είναι να γίνει ας γίνει ...εύχομαι να παραμείνω/ουμε τουλάχιστον υγιής .....όσο για τον συνάνθρωπο όντως έχει τελειώσει λόγω ότι έχει τελειώσει και η εμπιστοσύνη στον ίδιο μας τον εαυτό ...Πλέον σέβομαι και εκτιμώ την δική σας απρόσωπη θέση στο θέμα μου παρά των ατόμων που είναι δίπλα μου.

Δεν υπάρχει τύχη αγαπητη φίλη στη ζωη μας παρά μόνο στις κληρώσεις και στα λαχεία. Βάλε το αυτο κάτω στη λογική όπως έκανα κι εγω παιρνοντας από μπροστα σου γεγονοτα της ζωης σου σαν ταινία και στο ίδιο συμπερασμα θα καταλήξεις μαζι μου. Τη ζωη μας εμείς τη φτιάχνουμε κανείς άλλος. Το πρόβλημα όμως είναι να το καταλάβουμε αυτό σε όσο πιο μικρή ηλικία γίνεται. Δυστυχως υπάρχειο και ένα μεγάλο Όμως! Το πως την φτιαχνουμε ειναι και αποτελεσμα των ψυχολογικων προβλημάτων που μας φορτωσαν άλλοι πριν εμεις καταλαβουμε πως τη ζωη μας εμεις τη φτιαχνουμε. Άλλους τους βλέπεις να προχωράνε στη ζωη, όχι κατά κυριο λόγο επειδή ειχαν στηριξη και πλάτες, αλλά επειδή δεν είχαν ποτε στη ζωη τους τετοια προβλήματα, κι αυτο θα το καταλαβεις αμα συναναστραφεις λιγο μαζι τους. Αυτα τα προβληματα ειναι που μας μπλοκαρουν και μενουμε στασιμοι.
Φιλίες σημερα δύσκολα βρίσκεις (βλεπε το πιο πανω μου μνμα), τους περισσότερους ειναι πως τους αντιμετωπίζεις κατάλληλα.
Για μενα η ουσια όσον αφορα εσενα ειναι με κάθε τρόπο μην τα βαζεις κάτω ο κόσμος να χαλα.

η ασθένεια και η απώλεια είναι και αυτά δικές μας επιλογές? Δεν το νομίζω φίλε μου μια τέτοια στραβή να σου ---) τύχει (--- αλλάζει εντελώς την πορεία της ζωής σου . Όσο και να προσπαθώ να αποκλείσω την τύχη από την ζωή μου δεν μπορώ ...Όπως στο λόττο επιλέγεις τους αριθμούς πάλι και εκεί θέλεις την ριμάδα την τύχη να σου κάτσει ....έτσι και η ζωή όσο επιλέγεις αν δεν σου κάτσει δεν προχωράς .Όπως και αυτοί που τα έχουν όλα έχουν την επιλογή να το κρατήσουν άλλα και με ένα δυσμενές γεγονός να τα χάσουν όλα . Δεν ξέρεις πως να στα φέρει η ριμάδα η τύχη της ζωής.