τα έχω χάσει εντελώς ??????? οεο????!!! :)

καλησπέρα!!
κανονικά δεν μιλάω ποτέ και πουθενά για τέτοια θέματα αλλά θα ήθελα πολύ να ακούσω και μια "άποψη εκ του ασφαλούς"...
εννοώ χωρίς τον φόβο ότι θα φανώ στον κύκλο μου αδύναμος,"υποταγμένος" η ότι άλλο.
πριν πέντε χρόνια γνώρισα μια κοπέλα και βρισκόμασταν σχεδόν σε καθημερινή βάση για 2 χρόνια περίπου,θεωρητικά σε ερωτικό επίπεδο και πρακτικά σε φιλικό..
(you know,no sex..)
μετά χαθήκαμε εντελώς και αποτομα.
όσο την είχα δίπλα μου περνούσα την ώρα μου με την κάθε "τελειωμένη" , αλλά από τότε που σταματήσα να τη βλέπω
(ναι ήθελα μόνο να της μιλάω και να τη βλέπω) διαλίθηκα κανονικά....
σταμάτησαν να με ενδιαφέρουν οι πάντες και τα πάντα...

τώρα στο "παράξενο" της ιστορίας.
εδώ και τρια χρόνια που δεν την βλέπω την σκέφτομαι κάθε μέρα (και με τρομάζει πολύ αυτό), κάθε φορά που θα μαθαίνω κάποιο νέο της χάνω την μπάλα από κάθε άποψη............και όταν πάω να πλησιάσω σωματικά κάποια άλλη (σεξ εννοώ), θα θυμηθώ την "δικιά μου", θα φάω μια γερή "υπαρξιακή" κρίση πανικού και θα καταλήξω αγκαλιά με μια λεκάνη να κάνω εμετό.(και αν έχω καταναλώσει και αλκοόλ απλά δεν υπάρχω...)

τώρα το point.
είναι φυσιολογικό ένας απόλυτα κυνικός (πιστέψτε με!!) τύπος σαν και μένα να μην μπορεί να ξεχάσει εδώ και τρια χρόνια μια κοπέλα που ερωτεύτηκε ?
τρια χρόνια δεν είναι υπερβολικά παράλογα πολύ καιρός για να σκέφτεσαι (ακόμα και να θυμάσαι συνέχεια) κάποια, κάθε μέρα με την ίδια ένταση ?
αντικειμενικά μπορεί να έχω γνωρίσει μετά από αυτή και καλλίτερες (πνευματικά και ηθικά) γυναίκες, αλλά γιατί όλες οι άλλες πέρα από αυτή δεν έχουν για μένα ποτέ καμιά αξία ?

θα με ενδιέφεραν πολύ οι γνώμες ανθρώπων ενός σαίτ που ονομάζετε e-psychology.
είμαι για τα σίδερα η η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψυλά κύριοι ?
τι λέτε ?

Ελα βρε φιλε, απλα εισαι καψουρης. Προσπαθησε να την μηδενισεις σκεφτοντας ο,τι αρνητικο εχει μονο.

Quote:

---

απλα εισαι καψουρης

---

τρία γαμ@@@να χρόνια χωρίς να την βλέπω καν και ακόμα να τη θυμάμαι και να τη θέλω(?) καψούρα λέγετε η εμμονή???:p
εσύ φυσιολογικά τα λες και όντως η ελαφρότητα της λέξης καψούρα αρμόζει στην περίπτωση αλλά....πολύς καιρός δεν βρίσκεις ?

Quote:

---

Originally Posted by complex om

τρία γαμ@@@να χρόνια χωρίς να την βλέπω καν και ακόμα να τη θυμάμαι και να τη θέλω(?) καψούρα λέγετε η εμμονή???:p
εσύ φυσιολογικά τα λες και όντως η ελαφρότητα της λέξης καψούρα αρμόζει στην περίπτωση αλλά....πολύς καιρός δεν βρίσκεις ?

---

οσο την εξιδανικευεις δεν την ξεχνας

[QUOTEοσο την εξιδανικευεις δεν την ξεχνας][/QUOTE]

ναι έτσι είναι αλλά.......!!!!
(πάντα δεν υπάρχει και ένα αλλά?)
πραγματικά δεν ξέρω.

Quote:

---

Originally Posted by complex om

ναι έτσι είναι αλλά.......!!!!
(πάντα δεν υπάρχει και ένα αλλά?)
πραγματικά δεν ξέρω.

---

μηπως το θεωρεις προδοσια να σκεφτεσαι καποια αλλη?

απλα την εχεις μυθοποιησει επειδη δεν τη βλεπεις..παρε την κανενα τηλ να δεις τι κανει

αν κατάλαβα καλά δεν είχατε ποτέ σχέση με την κοπέλα...κι από κει που βρισκόσασταν καθημερινά, μετά πώς χαθήκατε? και επίσης αφού διαλύθηκες όταν σταμάτησες να τη βλέπεις, γιατί δεν επιδίωξες να την ξαναδείς? συμφωνώ με την kalopisti, να την πάρεις τηλέφωνο!!! να αντιμετωπίσεις τον εχθρό κατά πρόσωπο!!! :o

Kαλημερα.
Σιγουρα δεν εισαι ο μονος σε αυτη την κατασταση.Πολλοι κολλανε σε μια παρελθοντικη σχεση και δυσκολευονται να προχωρησουν, ακομα και αν περασουν χρονια.
Σε μια παρομοια κατασταση ειχα βρεθει και εγω καποτε.Ημουν κολλημενη με καποιον για 2 χρονια περιπου, και τον σκεφτομουν συνεχεια παρολο που ειχα και αλλες σχεσεις.Τελικα καποια στιγμη τον ειδα απο κοντα και ξενερωσα απιστευτα, και απο τοτε σταματησα να τον σκεφτομαι.
Αυτο που βρισκω περιεργο πραγματικα ειναι αυτο που λες για τους εμετους.Δεν ξερω αλλα δεν μου ακουγεται φυσιολογικο να εχεις αυτη την αντιδραση οταν βρισκεσαι με μια κοπελα . Συμβαινει αυτο καθε φορα που ερχεσαι σε επαφη με καποια ή σπανια?

Quote:

---

μηπως το θεωρεις προδοσια να σκεφτεσαι καποια αλλη?

---

κοντά πέφτεις.
απλά τρελένομαι όταν με πιάνουν οι συναισθηματισμοί...
είμαι ο ορισμός του control junky και όταν ξεφεύγει κάτι από το ορθολογισμό μου και τα στάνταρ πρέπει μου τα χάνω.

Quote:

---

αν κατάλαβα καλά δεν είχατε ποτέ σχέση με την κοπέλα...κι από κει που βρισκόσασταν καθημερινά, μετά πώς χαθήκατε?

---

κάποια στιγμή είχα να επιλέξω η τον τρόπο ζωής μου η αυτή (δλδ οικογένεια) γιατί θα έφευγε μόνιμα στο εξωτερικό για δουλειά, τελικά επέλεξα το πρώτο και απλά ξέρεις κάποιες αμφίβολες επιλογές μας, μας κυνηγάνε μια ζωή μετά...
γενικά δεν μου άφησε και αυτή πολλά περιθώρια.
μιλήσαμε ανοιχτά την τελευταία βδομάδα που ήταν να φύγει βλέπεις....
λίγο το απότομο, λίγο το άγχος....και τέλος.
αν με εμπιστευόταν λίγο παραπάνω θα ήταν όλα αλλιώς...

Quote:

---

συμφωνώ με την kalopisti, να την πάρεις τηλέφωνο!!!

---

η Γερμανία πέφτει λίγο μακριά για να έχει νόημα ένα τηλ μετά από τρια χρόνια που είμαι εξαφανισμένος....:)
όμως έχουμε κοινούς γνωστούς και μαθαίνω συνέχεια νέα της, χωρίς αυτή να το ξέρει εννοείτε....
ίσως αυτό να είναι και το λάθος μου.

Quote:

---

Συμβαινει αυτο καθε φορα που ερχεσαι σε επαφη με καποια ή σπανια?

---

όταν είμαι στα νορμάλ μου (απαθής δλδ :rolleyes: ) δεν έχω θέμα...αλλά εποχές που με πιάνουν οι συναισθηματισμοί (συχνά τον τελευταίο καιρό) γίνομαι κομμάτια...και γενικά ξεσπάω πολύ άσχημα σε ανθρώπους που δεν φταίνε κιόλας....
φοβάμαι ακόμα να πάω μέχρι και σε παραλίες και μπαρ που πηγαίναμε μην με πιάσει αυτό το πράγμα, καλά για κοντά στο σπίτι της ούτε κουβέντα......
αλλάζω οικοδομικό τετράγωνο!!!!!!!
:)

Μάλλον την θεωρείς απωθημένο, εφόσον δεν ολοκληρώσατε ποτέ την υποτιθέμενη σχέση σας. Και στο υποσυνείδητο σου, παραμένει μια ανεκπλήρωτη επιθυμία, που ποτέ δεν πραγματοποιήθηκε. Αφού το αφήσατε έτσι, η κοπέλα αποφάσισε να κάνει τις επιλογές της, να πάρει τις αποφάσεις τις και να φύγει, όπως έκανες και συ. Ποιος ξέρει τι περίμενε από σένα, ίσως την πρωτοβουλία που έπρεπε να πάρεις για να άλλαζε τη σχέση σας και ποτέ δεν έγινε. Δοκίμασε να πάρεις ένα τηλέφωνο, δεν έχεις να χάσεις κάτι, μια κουβέντα μαζί της ίσως σου αλλάξει τη ζωή προς το καλύτερο. Μπορεί και η δική της σκέψη να είναι σε σένα, αλλά αν δεν κάνεις βήμα, δεν θα το μάθεις ποτέ. Μην ανησυχείς για την απόσταση, η αγάπη χιλιόμετρα ενώνει. Όσον αφορά το θέμα των εμετών, συνδέεται πολύ με την ιστορία σου και σου βγάζει αντιδράσεις μη φυσιολογικές στην υπόλοιπη ζωή σου.

να πάρω πάλι τηλ δεν υπάρχει περίπτωση.
πιστεύω ότι είμαστε υποχρεωμένοι όλοι να πληρώνουμε τα λάθη μας όποιο και αν είναι το κόστος,
αν έκανε αυτή το λάθος δεν θα τη συγχωρούσα ποτέ, δεν έχω λοιπόν κανένα δικαίωμα να ζητήσω συγνώμη η να δεχθώ συγχώρεση.

πάντως σας ευχαριστώ για τις απαντήσεις.
ποιο πολύ είχα την ανάγκη να τα πω κάπου και με το ενδιαφέρον σας με κάνατε να νιώσω πολύ καλλίτερα.....
το εκτιμώ!!:cool:

Quote:

---

Originally Posted by complex om

να πάρω πάλι τηλ δεν υπάρχει περίπτωση.
πιστεύω ότι είμαστε υποχρεωμένοι όλοι να πληρώνουμε τα λάθη μας όποιο και αν είναι το κόστος,
αν έκανε αυτή το λάθος δεν θα τη συγχωρούσα ποτέ, δεν έχω λοιπόν κανένα δικαίωμα να ζητήσω συγνώμη η να δεχθώ συγχώρεση.

---

Kαλε γιατι εισαι τοσο σκληρος με τον εαυτο σου? Αρα και με τους αλλους? Σιγουρα σου δυσκολευει τη ζωη σου αυτο το πραγμα..

δεν μας ειπες την ηλικια σου.
αν καταλαβα καλα, με την κοπελα αυτη, δεν ειχατε καν σεξουαλικες σχεσεις, ωστοσο η σχεση σας κριθηκε και εληξε απο το οτι αρνηθηκες να προχωρησετε σε γαμο, η σε κατι "σοβαρο" τελοσπαντων....
δεν καταλαβαινω με τι κριτηρια θα προχωρουσε μια τετοια σχεση, στην ουσια πλατωνικη...
νομιζω οτι ολο σου το "προβλημα" υπαρχει γιατι δεν βρεθηκε τπτ ενδιαφερον στην ζωη σου εκτοτε. ετσι, εσυ μυθοποιησες αυτη την σχεση που δεν ειχε καν δοκιμαστει ..
στην πραγματικοτητα δεν υπηρξατε ζευγαρι,οποτε στο μυαλο σου ισως εγινε με την αποσταση , μια ιδανικη συντροφος...
ΑΝ ειχες δοκιμασει πως ειναι μαζι της και την εδιωχνες συνειδητα, διοτι δεν σου αρεσε, να εισαι σιγουρος οτι δεν θα ειχες καμια τετοια σκεψη. ολο σου το κολλημα οφειλεται στο ανεκληρωτο και σε δικες σου υποθεσεις που δεν ξερεις καν αν ισχυουν..

Οπως ειπε και η Σαπφω:

"Αν μια αγαπη διαρκει, ειναι γιατι κατι μενει ακομη μεσα μας ανικανοποιητο"