θέλω να πεθάνω........

τις τελευταίες μέρες είναι πολύ έντονα μέσα στο μυαλό μου.....ο πόνος αντί να μικραίνει μεγαλώνει....δεν τον αντέχω άλλο.....μου είναι πολύ δύσκολο να προσαρμοστώ....πηγαίνω κ σε ψυχολόγο αλλά τίποτα κάθε φορά φεύγω χειρότερα από εκεί....επιχείρησα να ανοίξω κάτι άλλο αλλά κ αυτό πήγε στο κενό...βέβαια δεν παραπονιέμαι γιατί ήταν κάτι που περίμενα.....το μόνο πράγμα που νιώθω ότι θα με λυτρώσει είναι να πεθάνω....εκεί δεν θα πονάω κ εκτός αυτού δεν θα μπορεί κανείς να με πονέσει.....δεν τον αντέχω άλλο αυτόν τον πόνο...........

OXI !!! O πονος θα φυγει ,ξερω εγω καλα εξ αλλου βιωνω αναδρομικο τραυμα απο χωρισμο που εφυγα εγω πρωτος ,τουλαχιστον στα χαρτια!! και εγω δεν ειμαι 17 ουτε 20 ειμαι 53 και εχω και εμπιρειες ! κοιτα ........τιποτα δεν εχω δεν υπαρχει συνταγη ,μιλαει η καρδια και τερμα!! Ομως ξερω οτι θες χρονο και στο τελος φευγει ,τωρα εχω και εγω το ιδιο πονο στο στομαχι, και ενα ΓΙΑΤΙ !!

καλησπέρα....αυτό ότι ο πόνος θα φύγει μου το λένε πολλοί....κ είναι αλήθεια ότι υπάρχουν στιγμές που δεν πονάω....υπάρχουν στιγμές που το μόνο που νιώθω είναι ένα μεγάλο κενό αλλά όχι πόνο....αλλά δυστυχώς αυτές οι στιγμές είναι πολύ λίγες.....πονάω υποφέρω...ήθελα να ήξερα τόσα πολλά ζητάω????θέλω έναν άνθρωπο να με αγαπάει να με φροντίζει κ να είναι εκεί όπως θα είμαι κ εγώ για εκείνον τόσο δύσκολο είναι?????τις τελευταίες μέρες σκέφτομαι ότι ο θάνατος θα ήταν μια οριστική λύση στο πρόβλημα μου....ότι εκεί θα τελειώσουν όλα κ ο πόνος κ η θλίψη κ όλα.....αλλά δυστυχώς ή ευτυχώς δεν έχω ούτε τη δύναμη ούτε την αδυναμία να κάνω κάτι τέτοιο....

Koita αυτοι που σου λενε οτι θα φυγει ,ισως το εχουν ξεπερασει ,εγω το εχω τωρα που γραφω πονος στο στομαχι, κενο ,και ενα γιατι! ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΘΑΝΩ !!! και το επαθα μετα απο 5 μηνες ηλθε ετσι ξαφνικα! κοιτα στις σχεσις για να καταλαβεις Αναδρομικο SHOCK Χωρισμου ,και εκει θα καταλαβεις !!

σε καταλαβαίνω....μπορώ να αντιληφθώ τον πόνο σου....μπορεί να είμαι μικρή αλλά νομίζω ότι ο πόνος είναι ίδιος....την τελευταία εβδομάδα ζω ένα δράμα....τη μια είμαι καλά κ νιώθω δυνατή κ την άλλη ξυπνάω με κλάματα κ ένα μεγάλο γιατί....γιατί να φύγει κ να με αφήσει μόνη μου....γιατί να μου στερήσει την αγκαλιά του....τον αγαπάω πάρα πολύ....μακάρι να μπορούσε κάποιος να καταλάβει πόσο πολύ τον αγαπάω....τον θέλω πίσω όσο τίποτα αλλά αν είναι καλύτερα μακριά μου ας είναι καλά εγώ θα τον αγαπάω πάντα....τι καλό που θα ήταν να υπήρχε σαν πραγματικό φάρμακο το βάλσαμο για να το πάρω να μην πονάω άλλο.....δεν ξέρω τι άλλο να πω.....ελπίζω να καταλαβαίνεις τι λέω....ααα συγνώμη για τον ενικό...!!!!

Τελευταία και εγώ νιώθω το ίδιο.
Βασικά δεν έχω νιώσει πότε μου ευτυχισμένη...
Νιώθω πως δε ζω άλλα φυτοζωώ...
Είμαι πολύ δειλή για να κάνω κάτι μόνη μου να με απαλλάξω από τη παρουσία μου...
Θα σας φανεί γελοίο-το ξέρω- αλλά δεν αντεεεχω άλλο τις απορρίψεις...δεν αρέσω σε κανέναν...
Ναι αυτό είναι το πρόβλημα στη Ζωή μου... Έχω μεγαλώσει και οι σχέσεις μου μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού...

τις τελευταίες μέρες εκεί που δεν μπορούσα να κοιμηθώ το μόνο που θέλω να κάνω είναι να κοιμάμαι...γιατί έρχεται στον ύπνο μου κ με κρατάει αγκαλιά....γιατί εκεί δεν μπορεί να μου τον πάρει κανένας...!!!!!! :'(

Δε βλέπω πολύ συχνά όνειρα και δε τά θυμάμαι...
Σκέφτομαι πως θα ήταν να κάναμε μαζί κάποια πράγματα...και όσο δεν τα έχω ζήσει τόσο πιο πολύ πονάω
Δεν έχω νιώσει πότε με τίποτα ευτυχισμένη...
Μια μέρα η μια στιγμή που να ένιωθα τρισευτυχισμένη δε θυμάμαι...ακόμα και όταν πήρα το πτυχίο δεν ένιωθα ευτυχισμένη, απλά πως έφυγε ένα βάρος...

πως να διώξω τον τόσο πόνο?????θέλω τόσο πολύ να τον δω.....μου λείπει ρε γαμώτο....μακάρι να γινόταν κάτι κ όλα να ήταν διαφορετικά....!!!!!

Δε ξέρω και μακάρι να ήξερα
Το μόνο που θέλω είναι να ευτυχισω με έναν άνθρωπο...
Να πάψω να νιώθω κενή...

Quote:

---

Originally Posted by b.m

Δε ξέρω και μακάρι να ήξερα
Το μόνο που θέλω είναι να ευτυχισω με έναν άνθρωπο...
Να πάψω να νιώθω κενή...

---

κ εγώ αυτό ακριβώς θέλω.....!!!!!!!!!!

Αφού είμαστε τόσοι πολλοί που αυτό θέλουμε, που κρυβόμαστε και δεν βρίσκουμε ο ένας τον άλλον;;; Εγώ τί πρέπει να πώ που είμαι 27 και είμαι μόνος μιά ζωή; Κάθε μέρα παρακαλάω τον Θεό, κάθε μέρα!!! Εγώ ένα έχω να πώ, γαμώ το κωλοίντερνετ και όλη την κωλοτεχνολογία που μας απομάκρυναν εμάς τους ανθώρπους τον έναν απο τον άλλον. Εγώ ρε κοπελιές πιο πάνω που ψάχνω κοπέλα που ζητάει αυτά που θέλετε γιατί δεν μπορώ να την βρώ; Γιατί όλες με βρίσκουν ξενέρωτο και "αδύναμο" όταν τους προσφέρω όλο μου το είναι;

Το να κάνεις μια επίσκεψη σε ψυχίατρο εκτός απο ψυχολόγο το έχεις σκεφτεί;Πιστεύω θα σε βοηθούσε υποστηρικτικά για να περάσεις αυτή την πολύ δύσκολη φάση.

Quote:

---

Originally Posted by Θεολόγος

Το να κάνεις μια επίσκεψη σε ψυχίατρο εκτός απο ψυχολόγο το έχεις σκεφτεί;Πιστεύω θα σε βοηθούσε υποστηρικτικά για να περάσεις αυτή την πολύ δύσκολη φάση.

---

ναι το έχω σκεφτεί....αλλά φοβάμαι τα χάπια....δεν ξέρω...έχει επισκευτεί κανένας να μου πει???

νιωθεις κενο διοτι δεν αγαπας πραγματικα τον εαυτο σου.. ωραια..εφυγε! ε και? εγω εχω βγει απο 2 μεγαλες σχεσεις (στην 1η με αφησε εκεινος διοτι δεν ημουν καλα, στην δευτερη τον αφησα εγω για τον ιδιο λογο) ενοιωσα προς στιγμη κενο αλλα λεω: "ρε παιδια 24 ετων ειμαι, η ζωη ειναι μπροστα μου, γιατι να καθομαι να σκαω (και φαντασου πως ειμαι υπερβολικα ευαισθητη). Σιγουρα εκει εξω υπαρχει καποιος να μας συμπληρωσει. Με το να τον αναζητας τοσο εντονα, δεν βγαζεις κατι. Ασε την ζωη να κυλησει και θα σου φερει ενα καλο παιδι, καποιον τεσπα που να σε καλυπτει. Δεν λεει αλλωστε να μενουμε σε σχεσεις φθαρμενες. Εγω ειχα χωρισει, ημουν 7 μηνες μονη μου και μετα τους 7 μηνες ηρθε ενα παιδι που πραγματικα θελω να παντρευτω. Η πραγματικη και οχι εγωιστικη αγαπη, η πραγματικη στηριξη, ενας αληθινος αντρας...