Κρίσεις πανικού;;; η μήπως κάτι άλλο;;;
Γειά σας, είμαι άντρας 23 χρονών και έχω σχεδόν τρείς μήνες που δεν αισθάνομαι και πολύ καλά. Να τονίσω ότι από τα 11 μου περίπου με πιάνουν όχι αρκετά συχνά κρίσεις ημικράνιας με αύρα (οπτικές διαταρραχές και τα συνεπακόλουθα τους)....
Όλα ξεκίνησηαν πρίν απο 3 μήνες ένα βράδυ που ξυπνάω ξαφνικά μια Κυριακή βράδυ (14/01/2007) με πόνο στον αυχένα, μάλλον τράβηγμα σαν πιάσιμο. ίσως επειδή δεν κοιμήθηκα καλά με το μαξιλάρι και ένιωθα ότι ζαλίζομαι και δεν βλέπω καλά, δηλαδή μειώθηκε το πεδίο της όρασης. Δεν έδωσα και πολύ σημασία και συνέχισα τον ύπνο μου. Την επόμενη μου μπήκε εν μέρει η ιδέα ότι δεν βλέπω καλά, μετά απο 3 ημέρες το βράδυ και ενώ το ξενυχτήσαμε με φίλους άρχισα να μην βλέπω καλά πάλι, δηλαδή κοιτούσα κάποιον απέναντι μου και δεν μπορούσα πχ να διακρίνω το πρόσωπο του άλλου που καθόταν ακριβώς δίπλα του. Οι μέρες πέρασαν και ο πόνος στον αυχένα άρχισε να αυξάνεται και να νιώθω περισσότερο πιασμένος. Πηγαίνω σε οφθαλμίατρο τέλη Γενάρη και μου λέει τα μάτια σου είναι μια χαρά δεν έχεις τίποτα, τα αυχενικά προβλήματα μου λέει προκαλούν την αίσθηση ότι δεν βλέπεις καλά. Τις επόμενες μέρες παθαίνω κρίση ημικρανία και λέω ίσως όλα αυτά που ένοιωθα να ήταν τα προσυμπτώματα της ημικρανιακής κρίσης. Πηγαίνω στον παθολόγο και μου λέει ότι αυτό που νοιώθω στον αυχένα είναι κάποια ψύξη. Μετά απο μια βδομάδα ακριβώς την ίδια ώρα με την προηγούμενη παθαίνω πάλι κρίση ημικρανίας, αλλά αυτή την φορά τα συμπτώματα με τις οπτικές διαταρραχές κράτησαν περίπου 2 ώρες απο 45-50 λεπτά που κρατάνε συνήθως. Αυτό το είχα ξαναπάθει άλλες 2 φορές, δηλαδή να κρατήσουν οι οπτικές διαταρραχές τόσο πολύ (Απρίλιος 2000, Απρίλιος 2002). Μετά απο αυτό έπαθα φοβία και κάθε μέρα απο τότε κοιτούσα την ώρα το βράδυ και ανησυχούσα μήπως με ξαναπιάσει, απο το 1994 που με έπιασε η πρώτη ημικρανιακή κρίση το' χώ πάθει πάνω άπο 30 φορές και δεν έδινα σημασία. Τις επόμενες μέρες άρχισα να ζαλίζομαι που και που, να μην θέλω να βγώ έξω, να μην βλέπω καλά, δηλαδή να πιστεύω ότι έχει μειωθεί το πεδίο της όρασης μου. Πηγαίνω στον παθολόγο ξανά και μου γράφει να κάνω ακτινογραφίες στον αυχένα και στο κρανίο. Τις κάνω και δεν έδειξαν τίποτα. Μια Κυριακή ξυπνάω με αίσθηση ατονίας και να νομίζοντας ότι αυτό που ζώ και αισθάνομαι είναι ψέμα, ξαφνικά με πιάνει φοβερή ζαλάδα, ίλιγγος και πηγαίνω στο νοσοκομείο, βέβαια είχα φοβερές ενοχλήσεις και τράβηγμα στον αυχένα. Μου κάνουν εξετάσεις και τα συναφή και δεν βρήκαν τίποτα, ούτε ο ορθοπεδικός στον αυχένα, απλά μου συνέστησαν να βάλω ένα κολάρο. Ο νευρολόγος που με εξέτασε στο νοσοκομείο όμως μου είπε να κάνει και μια μαγνητική εγκεφάλου, κάτι που είχα στο πρόγραμμα να κάνω απο το 2000. Μου έδωσε μέσω του Ω.Ρ.Λ στο νοσοκομείο εκτός απο κάποιο σπρέυ λόγω του διαφράγματος και κάτι χάπια για τις κρίσεις πανικού, χωρίς να μου πεί ο ίδιος, αλλά ο Ω.Ρ.Λ μου έγραψε Atarax, να τα πάρω για δύο βδομάδες ένα κάθε βράδυ, εγώ όμως δεν τα πήρα. Πηγαίνω την επόμενη σε νευρολόγο και του είπα τι συμβαίνει μου είπε όλα αυτά είναι ψυχοσωματικά, έχεις πολύ άγχος και στρές και μου γράφει την μαγνητική. Κάνω μαγνητική εγκεφάλου και τίποτα δεν έδειξε όλα φυσιολογικά. Πηγαίνω και σε φυσιοθεραπευτή και μου λέει ότι έχω αυχενικό και ξεκινάω φυσιοθεραπεία. Βέβαια ο αυχένας μου πάει καλύτερα, αλλά έχω ακόμη που και που ζαλάδες, δεν βλέπω καλά (ξαναπήγα οφθαλμίατρο και με έδιωξε), ή μήπως νομίζω ότι δεν βλέπω;; Μερικά βράδια όταν ξαπλώνω είμαι πολύ σφιγμένος και βλέπω διάφορες λάμψεις που βλέπουμε όταν κλείνουμε απότομα τα φώτα την νύχτα, αλλά τις βλέπω για πολλή ώρα. Είναι όλα αυτά κρίσεις πανικού και φοβίες, είναι το αυχενικό;;; ή όντως δεν βλέπω καλά;;; Κάτι έχουν πάθει τα μάτια μου. Να σημείωσω ότι αθλούμαι εδώ και 10 μήνες κάθε μέρα τρέχω αρκετά χιλιόμετρα την ημέρα και έχω χάσει 25 κιλά σε 10 μήνες, θέλω και μερικά ακόμη να επάνελθω στα φυσιολογικά για το ύψος μου.
