Μελαγχολία-απαισιοδοξία σε άτομο με ειδικές ανάγκες

Γεια σας κι από εμένα! Είμαι νέος στο φόρουμ και θα ήθελα τη βοήθεια σας και τη συμβουλή σας!
Είμαι 38 χρονών και είμαι άτομο με ειδικές ανάγκες. Δεν έχω καλή ισορροπία και δυσκολεύομαι να κάνω ορισμένα πράγματα με τα χέρια ενώ κάποια άλλα δεν μπορώ καθόλου με αποτέλεσμα να με βοηθάνε οι γονείς μου. Είμαι ανύπαντρος χωρίς σχέση και ζω με τους γονείς μου. Το πρόβλημά μου είναι ότι κανείς δεν καταλαβαίνει τις δυσκολίες που περνάω. Κάθε φορά που πάω να κάνω κάτι όταν είμαι μόνος συνήθως πάει στραβά: Ρίχνω το νερό κάτω, μου πέφτουν κάποια αντικείμενα κλπ. Και τότε αρχίζουν οι γονείς να μου λένε ότι δεν είμαι ικανός να κάνω τίποτα, ότι έχω πάρει το στραβό δρόμο και άλλα τέτοια. Μέχρι που σήμερα μου μίλησε άσχημα ο αδερφός μου (εκείνος είναι μεγαλύτερος, 45 χρονών). Μου είπε ότι είμαι ολόκληρος γάιδαρος και τα ζητάω όλα από τη μάνα μου αντί να τα κάνω εγώ ο ίδιος και ότι τα βρίσκω όλα έτοιμα και δεν κάνω τίποτα. Φυσικά οι γονείς δεν του είπαν τίποτα. Δηλαδή σαν να έλεγαν καλά του λες. Από σήμερα με έχει πιάσει μία μελαγχολία και δεν μπορώ να καταλάβω γιατί τα έχουν βάλει όλοι μαζί μου. Δεν αντέχω αυτή την κατάσταση. Σας παρακαλώ πείτε μου τι να κάνω;

Να μην τους δίνεις σημασία! Αυτό να κάνεις!!!

Οι γονείς σου, φέρονται λανθασμένα κατά τη γνώμη μου, αλλά δεν νομίζω ότι θα αλλάξουν και ποτέ... Εσύ πρέπει να μην αφήνεις κανέναν να επηρεάζει την ψυχική σου ηρεμία.

Όσο για τον αδερφό σου... απάντησέ του αν σου ξαναπεί τέτοιες βλακείες. Για σόκαρέ τον λιγάκι... δεν κάνει κακό...

Quote:

---

Originally Posted by kuxumuxu

Όσο για τον αδερφό σου... απάντησέ του αν σου ξαναπεί τέτοιες βλακείες. Για σόκαρέ τον λιγάκι... δεν κάνει κακό...

---

Τι εννοείς να τον σοκάρω;

Από αυτά που μου λες, φαντάστηκα ότι δεν απαντάς συνήθως, όταν κάποιος από την οικογένειά σου σε κάνει να νιώθεις άσχημα. Αν απαντήσεις με μια δόση ειρωνίας ή με κυνισμό ή όπως ταιριάζει σε σένα τέλοσπάντων, το άτομο στο οποίο απαντάς σίγουρα θα εκπλαγεί. Επειδή σε έχει συνηθίσει αδύναμο.

Οπότε δείξε ότι δεν είσαι πια αδύναμος και σόκαρε όλους όσουν σε χαλάνε, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο.

Quote:

---

Originally Posted by kuxumuxu

Από αυτά που μου λες, φαντάστηκα ότι δεν απαντάς συνήθως, όταν κάποιος από την οικογένειά σου σε κάνει να νιώθεις άσχημα. Αν απαντήσεις με μια δόση ειρωνίας ή με κυνισμό ή όπως ταιριάζει σε σένα τέλοσπάντων, το άτομο στο οποίο απαντάς σίγουρα θα εκπλαγεί. Επειδή σε έχει συνηθίσει αδύναμο.

Οπότε δείξε ότι δεν είσαι πια αδύναμος και σόκαρε όλους όσουν σε χαλάνε, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο.

---

Και τι να πω δηλαδή; Δώσε μου παραδείγματα για να καταλάβω.

Δεν μπορώ να σου πω παραδείγματα... Εξάρτάται απο σένα παιδί μου. Όπως θες εσύ.

Δεν καταλαβα καλα. οι δικοι σου αφου ξερουν οτι εισαι ατομο με ειδικες αναγκες γιατι σου φερονται ετσι?νομιζουν οτι μ αυτο τον τροπο ,υποτιμωντας σε, θα σε κινητοποιησουν κ θα γινεις καλα?δεν πιστευουν δηλ. στην αναπηρια σου? ειναι κακοι η αδιαφοροι κ δεν ενδιαφερονται αν σε πληγωνουν?

Quote:

---

Originally Posted by katerinaki

Δεν καταλαβα καλα. οι δικοι σου αφου ξερουν οτι εισαι ατομο με ειδικες αναγκες γιατι σου φερονται ετσι?νομιζουν οτι μ αυτο τον τροπο ,υποτιμωντας σε, θα σε κινητοποιησουν κ θα γινεις καλα?δεν πιστευουν δηλ. στην αναπηρια σου? ειναι κακοι η αδιαφοροι κ δεν ενδιαφερονται αν σε πληγωνουν?

---

Ακριβώς!!!

Quote:

---

Originally Posted by alexpc32

Ακριβώς!!!

---

Τι ακριβως? το κανουν για το καλο σου ?(μ----ες) η ειναι αδιαφοροι η κ κακοι?

Quote:

---

Originally Posted by katerinaki

Δεν καταλαβα καλα. οι δικοι σου αφου ξερουν οτι εισαι ατομο με ειδικες αναγκες γιατι σου φερονται ετσι?νομιζουν οτι μ αυτο τον τροπο ,υποτιμωντας σε, θα σε κινητοποιησουν κ θα γινεις καλα?δεν πιστευουν δηλ. στην αναπηρια σου? ειναι κακοι η αδιαφοροι κ δεν ενδιαφερονται αν σε πληγωνουν?

---

...συμφωνώ...
Άλεξ, δεν πιστεύω πως υπάρχει οικογένεια που να αποτελείται από τέρατα και να φέρεται κατ αυτόν τον τρόπο σε ένα άτομο με ειδικές ανάγκες.
Μήπως η κατάσταση σου δεν είναι τόσο δραματική και έχεις επαναπαυτεί σε κάτι που δεν ισχύει και έχεις την απαίτηση να σε υπηρετούν σε σημείο που έχουν σπάσει τα νεύρα όλων?
Μήπως με αυτή τους τη συμπεριφορά προσπαθούν να σε κάνουν να κινητοποιηθείς και να κυνηγήσεις τη ζωή σου?

Καθένας κάνει ότι καλύτερο μπορεί από οποία θέση κ αν βρίσκεται δε νομίζω ότι κανείς μεγάλη προσπάθεια χωρίς να ξέρω κ όλας

Τελικά κάποιοι εδώ μέσα ίσως να έχετε δίκιο. Ίσως είμαι λιγάκι "τεμπέλης". Αλλά και πάλι δεν μου αρέσει ο τρόπος που μου το "λένε". Ίσως φταίει το ότι μεγάλωσα έτσι. Και τώρα δεν μπορώ να αλλάξω συνήθειες. Άρα όλοι μαζί ήμαστε υπεύθυνοι γι' αυτή την κατάσταση.

φιλε μου καλη σου ημερα,
εγω θα σου ελεγα να τους μιλησεις ανιχτα για τα συναισθηματα σου και να τους βαλεις λιγο στην ''θεση'' σου..δη΄λαδη να τους ρωτησεις πως θα ενιωθαν αν δεν ειχαν συμπαρασταση στην διικη σου θεση και οτι σε ολο αυτο που περνας το να νιωθεις μονος κι ανυπερασπιστος δεν βοηθαει καθολου..
επισης μπες κι εσυ στην δικη τους θεση..κανε αυτο που μπορεις ακομη κι αν δεν το κανεις τελεια θα εκτιμηθει και θα βοηθησει κι εσενα..το τι εχεις καποιες δυσκολιες,δεν σε κανει λιγοτερο ανθρωπο,ουτε λιγοτερο δραστηριο,μην απογοητευεσαι και παρατας τα οπλα γιατι κι αυτοι ισως πληγονονται με αυτην σου την σταση και σου φερνται ετσι υποσυνειδητα για να σε ωθησουν να συνεχισεις να προσπαθεις!
δειξε τους αγαπη για να παρεις κι εσυ με την σειρα σου..ασχολησου με τον καθε ενα ατομικα..αρχισε να συζητας μαζι τους και να τους λες για τα αισθηματα σου η να τους βοηθας σε κατι που μπορεις..θεωρω τι θα εκτιμηθει ιδιαιτερα καθως θα καταβαλεις προσπαθειες και βλεποντας την οποια ανταποκριση απο εκεινους,πιθανον να νιωσεις πολυ καλυτερα

Quote:

---

Originally Posted by alexpc32

Γεια σας κι από εμένα! Είμαι νέος στο φόρουμ και θα ήθελα τη βοήθεια σας και τη συμβουλή σας!
Είμαι 38 χρονών και είμαι άτομο με ειδικές ανάγκες. Δεν έχω καλή ισορροπία και δυσκολεύομαι να κάνω ορισμένα πράγματα με τα χέρια ενώ κάποια άλλα δεν μπορώ καθόλου με αποτέλεσμα να με βοηθάνε οι γονείς μου. Είμαι ανύπαντρος χωρίς σχέση και ζω με τους γονείς μου. Το πρόβλημά μου είναι ότι κανείς δεν καταλαβαίνει τις δυσκολίες που περνάω. Κάθε φορά που πάω να κάνω κάτι όταν είμαι μόνος συνήθως πάει στραβά: Ρίχνω το νερό κάτω, μου πέφτουν κάποια αντικείμενα κλπ. Και τότε αρχίζουν οι γονείς να μου λένε ότι δεν είμαι ικανός να κάνω τίποτα, ότι έχω πάρει το στραβό δρόμο και άλλα τέτοια. Μέχρι που σήμερα μου μίλησε άσχημα ο αδερφός μου (εκείνος είναι μεγαλύτερος, 45 χρονών). Μου είπε ότι είμαι ολόκληρος γάιδαρος και τα ζητάω όλα από τη μάνα μου αντί να τα κάνω εγώ ο ίδιος και ότι τα βρίσκω όλα έτοιμα και δεν κάνω τίποτα. Φυσικά οι γονείς δεν του είπαν τίποτα. Δηλαδή σαν να έλεγαν καλά του λες. Από σήμερα με έχει πιάσει μία μελαγχολία και δεν μπορώ να καταλάβω γιατί τα έχουν βάλει όλοι μαζί μου. Δεν αντέχω αυτή την κατάσταση. Σας παρακαλώ πείτε μου τι να κάνω;

---

Πεσμου οτι κανεις πλακα..!!!!Δλδ δεν μου βγαινει να σου πω κατι αλλο!!Πες οτι κανεις πλακα!!

γενικα τα τρολ πλεον εχουν αναβαθμιστει τα λενε σχετικα αληθοφανη τα πραγματα να προσεχετε