Η ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΜΟΥ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗ (ΕΧΕΙ HAPPY END!)

[Σημείωση προς διαχειριστές του e-psychology: Ελπίζω να μην λογοκρίνετε αυτό το άρθρο. Είναι η προσωπική μου ιστορία και οπτική απέναντι στην ψυχιατρική η οποία βγαίνει μέσα από την εμπειρία που πέρασα και ύστερα από διεξοδική μελέτη των στοιχείων. Τίποτα από όσα λέω δεν είναι αστήρικτο ή ψευδές. Ελπίζω να βοηθήσει όσους το διαβάσουν να δουν ότι δεν πάσχουν από μία ανίατη ασθένεια και ότι ή φύση (και το σώμα μας και η ψυχή μας είναι φύση) έχει φοβερές δυνάμεις. Σε καμία περίπτωση δε προτρέπω κανέναν να κόψει τα φάρμακα εάν δεν το έχει αποφασίσει ο ίδιος.]

Επειδή το κείμενο είναι πολύ μεγάλο σας παραπέμπω στο λινκ:

http://freeradicalsgreece.blogspot.g...g-post_28.html

Ευχαριστουμε για την ωραια ιστορια με το ωραιο τελος.

Εγω δοκιμασα τρεις φορες να τα κοψω και δε μπορεσα δυστυχως..

καμια περιληψη ρε παιδια...

Μπράβο κοπέλα μου για το θάρρος της γνώμης σου. Πέρασες πολλά.

Το προφίλ, διάβασα κάπου, του μοντέρνουν Έλληνα είναι με ψυχοφάρμακα μπροστά από την τηλεόραση, συγκεκριμένα "Έλληνες χαπακωμένοι, τηλεόπληκτοι".

Η αντιβίωση, λέει ο συγγραφέας "είναι αποκαλυπτική για το ψυχολογικό προφίλ λαών όπως οι Έλληνες, αλλά και σε ένα βαθμό και άλλων μεσογειακών¨:

"βιασύνη για γρήγορα αποτελέσματα
"υποτίμηση των μακροπρόθεσμων συνεπειών
"ισχυρή αρνητική συσχέτιση με τους άλλους (παίρνω αφού όλοι παίρνουν)
"μη ανοχή και αντοχή σε καταστάσεις αβεβαιότητας, με συνέπειες στη διαχείρηση κινδύνων
"Δυσπιστία προς οτιδήποτε προέρχεται από κάποια αρχή
"άναρχη ατομιστική προδιάθεση με χαμηλό βαθμό ελέγχου και κοινωνικής πειθαρχείας
"γρήγορη μετάπτωση από την ευφορία και την αδιαφορία στον πανικό

"Παράδοξο

Οι πρωταθλητές στην αντιβίωση (εμείς) είμαστε και πρωταθλητές στο κάπνισμα
Παράδοξη συσχέτιση αλλά και πραγματική......

Μπράβο σου που τα κατάφερεσ είμαι κ γω σε παρόμοια φάση θέλω να μ πεις το σκατάφερεκεπτικό σου να δω πως τα

και εγω 4 φορες μπηκα στο ψυχειατρειο και σε συμμεριζομαι στις σκεψεις και στις αποψεις.καταρχην καλη επιτυχια.δεν μας ειπες ομως ποσο καιρο εχεις κομενα τα φαρμακα διοτι εγω ξερω απο τον εαυτο μου οτι η κριση απο κομμενα φαρμακα μπορει να ερθει και 2,5 και 3 χρονια μετα,οπως μου συνεβει.υ.γ.περα απο τις καθηλωσεις στα ψυχιατρεια δινουν και πολυ αλλοπεριντονη που το κανει φρικη το πραγμα

Quote:

---

Originally Posted by ΔΗΜΗΤΡΗΣ17817

και εγω 4 φορες μπηκα στο ψυχειατρειο και σε συμμεριζομαι στις σκεψεις και στις αποψεις.καταρχην καλη επιτυχια.δεν μας ειπες ομως ποσο καιρο εχεις κομενα τα φαρμακα διοτι εγω ξερω απο τον εαυτο μου οτι η κριση απο κομμενα φαρμακα μπορει να ερθει και 2,5 και 3 χρονια μετα,οπως μου συνεβει.υ.γ.περα απο τις καθηλωσεις στα ψυχιατρεια δινουν και πολυ αλλοπεριντονη που το κανει φρικη το πραγμα

---

Ναι το ξέρω... και μένα μου δίνανε αλοπεριντίν στο ψυχιατρείο.
Τα φάρμακα τα έχω κομμένα 2 μήνες. Δε θα ξαναπεράσω ψύχωση, την πέρασα κι αυτήν όπως την ανεμοβλογιά, και δεν θα το ξαναπάθω. Νομίζω πως έχω κατανοήσει πλήρως ότι δεν υπάρχει κανένας θεός και κανένας άλλος που να μπορεί να διαβάζει τις σκέψεις μου και ότι δεν μπορούν να με παρακολουθούν από την τηλεόραση ή από δορυφόρο. Στο κάτω κάτω, όλα συνέβησαν όχι επειδή έχω βλάβη στον εγκέφαλο ή στο DNA, αλλά γιατί έχασα ξαφνικά το πιο αγαπημένο μου πρόσωπο. Δεν είμαι πια τόσο ευάλωτη όσο ήμουν, τώρα νιώθω ότι έχω τόση δύναμη μέσα μου, που ότι κι αν μου ξεφουρνίσει η ζωή μπορώ να το αντέξω (το μόνο που δεν θα αντέξω είναι να με ξανακλείσουν εκεί μέσα). Όποτε τυχαίνει κάποια διαβολική σύμπτωση, όπως πχ να γαυγίζει το σκυλί του γείτονα τη στιγμή που κάνω μία άσχημη σκέψη για κάποιον, θυμάμαι πόσο αυτό το ασήμαντο πράγμα με φρίκαρε όσο είχα ψύχωση και απλά γελάω με το πόσο μπορεί να μπερδευτεί το μυαλό όταν φοβόμαστε. Επίσης ξέρω καλά πια ότι ο ύπνος είναι ο καλύτερος γιατρός.
Στην τελική, καλύτερα να ξαναπάθω ψύχωση μετά 3 χρόνια από το να παίρνω τόσο καιρό τα φάρμακα.

Ποσο καιρο πριν μπεις στο ψυχιατρειο η μαλλον πριν να παρεις φαρμακα για πρωτη φορα, εζησες τη ψυχωση σου? ποσο καιρο δηλ ησουν με τη ψυχωση κ χωρις φαρμακα?

Η έντονη ψύχωση κράτησε περίπου 1,5 μήνα, αλλά ήμουν και από πριν στα χαμένα και φοβισμένη. Η επιδείνωση από όταν έχασα τον σύντροφο μου (έχασα και τον αγαπημένο μου παππού την προηγούμενη μέρα) ήταν σταδιακή σε διάστημα μισού χρόνου. Με τόσο θανατικό έπαθα υπαρξιακή κρίση, δεν θέλει και πολύ ο άνθρωπος. Θυμάμαι ότι δεν μπορούσα να κοιμηθώ τα βράδια για μήνες.

μπορει να ηταν βραχεια ψυχωτικη διαταραχη ,ασχετα απο τις διαγνωσεις των ψυχιατρων που για δικη τους ασφαλεια κ ευκολια διδουν ευκολα τη διαγνωση της σχιζοφρενειας...
Η βραχεια ψυχωτικη διαταραχη ειναι μια φαση που μπορει να εμφανιστει μια η δυο φορες στη ζωη του ατομου κραταει εως 1,5 -2 μηνες κ συμβαινει μετα απο ψυχοπιεστικες περιστασεις στη ζωη σε ατομα ευαισθητα κ δεν εχει να κανει με γονιδιακες αρρωστειες οπως η σχιζοφρενεια -βασιλισσα των ασθενειων-.Πολλοι θεωρουν δωρο αυτες τις εκρηξεις της ψυχης γιατι ειναι σαν επαναγεννηση,σαμανικη κριση, προ κ περιγεννητικη εμπειρια, κ.α ,πολλοι επιζητουν τετοιες ψυχωτικες εκφορτισεις με χρηση ψιλοκυβινης η ολοτροπικης αναπνοης -με συνεργασια ειδικου- για να θεραπευσουν πολλες δυσλειτουργιες του χαρακτηρα τους!
Εισαι τυχερη γιατι διαθετεις υψηλη νοημοσυνη κ καταφερες να αποφυγεις τη χρονιοτητα της ανιατης ασθενειας που πολυ ευκολα οργανωνουν ισως εν αγνοια τους(ας τους δωσουμε το ελαφρυντικο) απο τη στιγμη που δεν υπαρχει απεικονιστικη επιβεβαιωση,ελεγχος,διαγνω ση, οι ψυχιατροι -φαρμακεμποροι- που θελουν να λεγονται κ γιατροι θεραπευτες.
Σου ευχομαι να συνεχισεις το ταξιδι της ζωης σου με δυναμη κ ελπιδα .

Quote:

---

Originally Posted by katerinaki

μπορει να ηταν βραχεια ψυχωτικη διαταραχη ,ασχετα απο τις διαγνωσεις των ψυχιατρων που για δικη τους ασφαλεια κ ευκολια διδουν ευκολα τη διαγνωση της σχιζοφρενειας...
Η βραχεια ψυχωτικη διαταραχη ειναι μια φαση που μπορει να εμφανιστει μια η δυο φορες στη ζωη του ατομου κραταει εως 1,5 -2 μηνες κ συμβαινει μετα απο ψυχοπιεστικες περιστασεις στη ζωη σε ατομα ευαισθητα κ δεν εχει να κανει με γονιδιακες αρρωστειες οπως η σχιζοφρενεια -βασιλισσα των ασθενειων-.Πολλοι θεωρουν δωρο αυτες τις εκρηξεις της ψυχης γιατι ειναι σαν επαναγεννηση,σαμανικη κριση, προ κ περιγεννητικη εμπειρια, κ.α ,πολλοι επιζητουν τετοιες ψυχωτικες εκφορτισεις με χρηση ψιλοκυβινης η ολοτροπικης αναπνοης -με συνεργασια ειδικου- για να θεραπευσουν πολλες δυσλειτουργιες του χαρακτηρα τους!
Εισαι τυχερη γιατι διαθετεις υψηλη νοημοσυνη κ καταφερες να αποφυγεις τη χρονιοτητα της ανιατης ασθενειας που πολυ ευκολα οργανωνουν ισως εν αγνοια τους(ας τους δωσουμε το ελαφρυντικο) απο τη στιγμη που δεν υπαρχει απεικονιστικη επιβεβαιωση,ελεγχος,διαγνω ση, οι ψυχιατροι -φαρμακεμποροι- που θελουν να λεγονται κ γιατροι θεραπευτες.
Σου ευχομαι να συνεχισεις το ταξιδι της ζωης σου με δυναμη κ ελπιδα .

---

Ναι, σίγουρα πολλοί γιατροί τα κάνουν αυτά εν άγνοιά τους, αλλά και πάλι αυτή η άγνοια είναι εγκληματική γιατί καταδικάζει ανθρώπους να ζουν ένα βίο αβίωτο. Όσα πτυχία κι αν έχεις πάρει δε μπορείς να λέγεσαι "γιατρός της ψυχής" όταν δεν μπορείς να "νιώσεις" το άτομο που έχεις απέναντί σου.
Σου εύχομαι και σένα δύναμη και ελπίδα με όλη μου την καρδιά.

Ομως ξερεις ριρι υπαρχει κ αυτη η αρρωστεια της ψυχης(κ οχι εγκεφαλικη δυσλειτουργια λογω ανισοροπιας ουσιων) που εχουν δωσει πολλους ορισμους -σχιζοφρενεια,πρωιμη ανοια, τωρα λενε για ενα αλλο ορισμο για να απαλυνουν τον πολιτισμικο στιγματισμο που φερνει η λεξη σχιζοφρενεια ,κ ταλαιπωρει πολλους νεους ανθρωπους που χωρις να ειναι επικυνδινοι δεν μπορουν να ζησουν τη ψυχωση τους ειτε θελουν ειτε οχι κ ειναι αναγκασμενοι να παιρνουν τα γνωστα κ---φαρμακα με τις γνωστες απανθρωπες παρενεργειες για να απαλυνουν τον δικο τους γολγοθα κ να ξεκουρασουν τις οικογενειες τους. Εν τελει το προβλημα μ αυτη την αρρωστεια ειναι κοινωνικο ,γιατι αν ζουσαν οι σχιζοφρενεις μονοι τους χωρις γιατρο κανεις δεν θαλεγε οτι ειναι σχιζοφρενεις κ οι ιδιοι δεν θαταν δυστυχισμενοι γιατι θα πιστευαν οτι ετσι ειναι η ζωη -αποδοχη της υπαρξης χωρις στοχο την κοινωνικη ανοδο η την κοινωνικη αποδοχη.

δεν ειναι τοσο απλο. αμα ζουσαμε μονοι μας χωρις φαρμακα, πως θα επιβιωναμε ; Πως θα δουλευαμε κ.λ.π. .

Το θεμα ειναι να δωσουν λεφτα στην ερευνα και να μη πανε τα λεφτα απλως για να γεμισουν οι τσεπες των φαρμακοβιομηχανιων που εχουν τα μεγαλυτερα κερδη απο τα δικα μας φαρμακα.

Quote:

---

Originally Posted by katerinaki

Ομως ξερεις ριρι υπαρχει κ αυτη η αρρωστεια της ψυχης(κ οχι εγκεφαλικη δυσλειτουργια λογω ανισοροπιας ουσιων) που εχουν δωσει πολλους ορισμους -σχιζοφρενεια,πρωιμη ανοια, τωρα λενε για ενα αλλο ορισμο για να απαλυνουν τον πολιτισμικο στιγματισμο που φερνει η λεξη σχιζοφρενεια ,κ ταλαιπωρει πολλους νεους ανθρωπους που χωρις να ειναι επικυνδινοι δεν μπορουν να ζησουν τη ψυχωση τους ειτε θελουν ειτε οχι κ ειναι αναγκασμενοι να παιρνουν τα γνωστα κ---φαρμακα με τις γνωστες απανθρωπες παρενεργειες για να απαλυνουν τον δικο τους γολγοθα κ να ξεκουρασουν τις οικογενειες τους. Εν τελει το προβλημα μ αυτη την αρρωστεια ειναι κοινωνικο ,γιατι αν ζουσαν οι σχιζοφρενεις μονοι τους χωρις γιατρο κανεις δεν θαλεγε οτι ειναι σχιζοφρενεις κ οι ιδιοι δεν θαταν δυστυχισμενοι γιατι θα πιστευαν οτι ετσι ειναι η ζωη -αποδοχη της υπαρξης χωρις στοχο την κοινωνικη ανοδο η την κοινωνικη αποδοχη.

---

Quote:

---

Originally Posted by maus

δεν ειναι τοσο απλο. αμα ζουσαμε μονοι μας χωρις φαρμακα, πως θα επιβιωναμε ; Πως θα δουλευαμε κ.λ.π. .

Το θεμα ειναι να δωσουν λεφτα στην ερευνα και να μη πανε τα λεφτα απλως για να γεμισουν οι τσεπες των φαρμακοβιομηχανιων που εχουν τα μεγαλυτερα κερδη απο τα δικα μας φαρμακα.

---

Δεν ειναι τοσο απλο!ειναι θεμα κοινωνικο κ πολιτισμικο ,κανεις δεν πεθαινει απο σχιζοφρενεια αν δεν παιρνει φαρμακα (ασ εξαιρεσουμε την αυτοκτονια ) γιατι λοιπον δεν αντιμετωπιζει αυτη η κοινωνια τους ψυχικα ευαλωτους σαν ιδιαιτερα ατομα που κατι εχουν να δωσουν η να πουν με την ψυχωση τους ,γιατι δεν τους προστατευει ?γιατι δεν σκεφτεται κανεις να προσπαθησει να θεραπευσει ψυχοθεραπευτικα ενα τετοιο ατομο?δεν λειτουργει η ψυχοθεραπεια στη σχιζοφρενεια, γιατι?αυτη η ψυχη δεν καταλαβαινει την αγαπη?
Γιατι να υπαρχουν λιγοι κ οχι στην Ελλαδα ,που αναλαμβανουν ψυχοθεραπευτικα σχιζοφρενεις ,γιατι να παρακαλαμε να βγει ενα καινουργιο φαρμακο κ οχι κοινωνικη ψυχιατρικη?

Quote:

---

Originally Posted by katerinaki

Ομως ξερεις ριρι υπαρχει κ αυτη η αρρωστεια της ψυχης(κ οχι εγκεφαλικη δυσλειτουργια λογω ανισοροπιας ουσιων) που εχουν δωσει πολλους ορισμους -σχιζοφρενεια,πρωιμη ανοια, τωρα λενε για ενα αλλο ορισμο για να απαλυνουν τον πολιτισμικο στιγματισμο που φερνει η λεξη σχιζοφρενεια ,κ ταλαιπωρει πολλους νεους ανθρωπους που χωρις να ειναι επικυνδινοι δεν μπορουν να ζησουν τη ψυχωση τους ειτε θελουν ειτε οχι κ ειναι αναγκασμενοι να παιρνουν τα γνωστα κ---φαρμακα με τις γνωστες απανθρωπες παρενεργειες για να απαλυνουν τον δικο τους γολγοθα κ να ξεκουρασουν τις οικογενειες τους. Εν τελει το προβλημα μ αυτη την αρρωστεια ειναι κοινωνικο ,γιατι αν ζουσαν οι σχιζοφρενεις μονοι τους χωρις γιατρο κανεις δεν θαλεγε οτι ειναι σχιζοφρενεις κ οι ιδιοι δεν θαταν δυστυχισμενοι γιατι θα πιστευαν οτι ετσι ειναι η ζωη -αποδοχη της υπαρξης χωρις στοχο την κοινωνικη ανοδο η την κοινωνικη αποδοχη.

---

Επειδή πιστεύω μόνο στην ελευθερία και την ισότητα, θα θεωρήσω ότι ο κάθε άνθρωπος έχει το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού, φτάνει να μην στερεί με οποιονδήποτε τρόπο αυτό το δικαίωμα από τους άλλους.
Δυστυχώς η κοινωνία, σαν ασυνείδητη και ενιαία μάζα, πάντα φυτρώνει εκεί που δεν την σπέρνουν και ψάχνει για αποδιοπομπαίους τράγους σε "μειονότητες", τους οποίους, με την βοήθεια των εκάστοτε αφεντικών, ομαδοποιεί σε κατηγορίες και καθορίζει αυθαίρετα ως "δημόσιο κίνδυνο". Είτε είναι χριστοί που σταυρώνονται, είτε είναι οσιομάρτυρες που αποκεφαλίζονται, είτε είναι "μάγισσες" που καίγονται στην πυρά, είτε είναι πρεζάκια που φυλακίζονται, είτε είναι μετανάστες που απελάσσονται, είτε είναι τρελοί που κλείνονται σε ψυχιατρείο.
Τι με πειράζει αν ο άλλος νομίζει πως είναι ο άγιος Πέτρος και μιλάει με το θεό? Γούστο του και καπέλο του, από τη στιγμή που δε βλάπτει κανέναν, γιατί να τον καταδικάσουμε σε "θεραπεία" τον άνθρωπο? Τώρα αν κάποιοι άλλοι σχιζοφρενείς γίνονται επιθετικοί, πιστεύω είναι γιατί νιώθουν τελείως μόνοι τους ψυχικά και φοβούνται και γι' αυτό χρειάζονται υπομονή, αγάπη και ουσιαστική κατανόηση.