πιεσμένη απο παντού

καλησπέρα σας και καλώς σας βρήκα.
ο λόγος που είπα να γράψω είναι πως έφτασα στο σημείο να μην έχω κάποιον να πω το πρόβλημα μου και ακόμη χειρότερα σε 2-3 άτομα πιο κοντινά μου που έχω απευθυνθεί, βλέπω ότι δεν με παρακολουθούν ή δεν με προσέχουν. Λογικό αν φανταστώ οτι έχουν τα δικά τους αλλά και εγώ προς τα που να κάνω?
το πρόβλημα μου όπως και πολλών άλλων είναι η κρίση, μέσα σε 3 μήνες χάσαμε τις δουλείες μας ο αρραβωνιαστικός μου και εγώ, αναγκαστήκαμε να ξενοικιάσουμε και να μετακομίσουμε στα πεθερικά και ενώ αυτή η κατάσταση κρατάει τους τελευταίους 6-7 μήνες δεν βλέπω από μέρους του (άντρα) καμία αντίδραση, ούτε καμία ουσιαστική προσπάθεια για αναζήτηση δουλείας. πλέον κάθετε μπροστά στον υπολογιστή, κοιτάει αθλητικά και site εργασίας και τρώει. όσο δεν έχουμε μαλώσει τα 4 χρόνια που είμαστε μαζί, μαλώσαμε τους τελευταίους μήνες.
καταλαβαίνω ότι η ανεργία για τον άντρα είναι πολύ πιο δύσκολη, αλλά και εγώ έχω αντοχές και πλέον δεν ξέρω πως να το χειριστώ. το μόνο θετικό είναι οτι βρήκα δουλεία part-time με μυδαμινα χρήματα βέβαια, αλλά τουλάχιστον φευγω απ΄το σπίτι και δεν είμαστε όλη την ώρα μαζί.
πως να το χειριστώ, τι άλλο να του πω και να του δείξω δεν ξέρω.

ξεχασα να σας αναφέρω οτι τα τελευταία βράδυα αρχισα κάτι ωραια ηρεμιστικά χαπάκια για να κοιμάμαι, κάνουν δουλεία πάντως.

- Κάνε υπομονή εάν τον αγαπάς..Και η δική του ζωή ανατράπηκε, η ανεργία μαστίζει, ζείτε με τους γονείς...Δεν είναι και ό,τι καλύτερο..Αλλά αν είναι ο άνθρωπός σου θέλει υπομονή και κατανόηση..

- Μιλά του ήρεμα, αλλά αποφασισμένα..Και ΟΧΙ μεγάλα λόγια..

- Μην παντρευτείς πριν ξεκαθαρίσει το τοπίο..

Quote:

---

Originally Posted by rebel-with-a-cause

- Μην παντρευτείς πριν ξεκαθαρίσει το τοπίο..

---

τον γαμο τον έχουμε ξεχασει τελείως ίσως να είναι και καλύτερα για να βεβαιωθούμε περισσοτερο

Kαλα δε το χετε συζητησει? Πες του πως αν δεις οτι δεν προσπαθει θα κοψεις ροδα μυρωμενα...γτ δε μπορεις να επενδυεις σε εναν αφερεγγυο και ανωριμο ανθρωπο.

Συμβαίνει στους άντρες να πέφτουν ψυχολογικά περισσότερο από τις γυναίκες όταν χάνουν τη δουλειά τους και να παγώνουν ένα πράμα..Να περνάνε μια φάση αδράνειας.
Είναι γενικά μια πολύ άσχημη φάση να χάνουν τη δουλειά τους νεοι άνθρωποι και ν' αναγκάζονται να ζουν σε ένα περιβάλλον και με τρόπο που δεν έχουν επιλέξει.
Μίλησε κορίτσι μου μαζι του, προσπάθησε να τον ανεβάσεις . Η κατάσταση είναι πολύ δύσκολη και το έχουμε συνειδητοποιησει όλοι μας, το σημαντικό όμως είναι να μην παραδινόμαστε στη μοιρα μας.
Ζήτησε του όμορφα να βγει από την αδράνεια του, πρώτα για το δικο του καλο και μετά για το καλο της σχέσης σας. Ότι δεν είναι δυνατον να συμβιβαστείτε με μια τέτοια κατάσταση και ν' αφήσετε να σας πάρει η μπάλα. Αποφύγετε εντάσεις όσο μπορείτε. Αποκαταστηστε το κλιμα ηρεμίας και μιλήστε. Δώστου επιχειρήματα και χρόνο να το καταλάβει. Όχι εκβιασμους του τύπου ή το κάνεις ή τέρμα. Αν σε ενδιαφέρει η σχέση και ο άνθρωπος σου, μην λειτουργήσεις με τελεσίγραφα του είδους.
Και γνώμη μου απέφυγε τα χάπια, κρατήστε τον αυτοέλεγχο σας.

Τα πεθερικα τι λενε? Υποψιαζομαι οτι θα δεινοπαθησεις και απ τη θανασιμη πεθερα...αν δεν εχεις ακομα...

Quote:

---

Originally Posted by kerasi

Τα πεθερικα τι λενε? Υποψιαζομαι οτι θα δεινοπαθησεις και απ τη θανασιμη πεθερα...αν δεν εχεις ακομα...

---

Στεναχωριουνται και αυτοί που ήρθαν τα πραγματα έτσι, στην αρχη αισθανόμουν βάρος που μένω εκεί κατι βεβαια που δεν ισχυει, γιατι το συζητησα μαζι τους και μου το ξεκαθαρισαν. είναι αρκετά διακριτικοι, βέβαια δεν τους αφηνει αρραβωνιαστικός μου και περιθωριο να ανακατευονται ειδικά στη πεθερά μου (ευτυχως δε μου βγήκε μαμάκιας).

Quote:

---

Originally Posted by kerasi

Τα πεθερικα τι λενε? Υποψιαζομαι οτι θα δεινοπαθησεις και απ τη θανασιμη πεθερα...αν δεν εχεις ακομα...

---

Στεναχωριουνται και αυτοί που ήρθαν τα πραγματα έτσι, στην αρχη αισθανόμουν βάρος που μένω εκεί κατι βεβαια που δεν ισχυει, γιατι το συζητησα μαζι τους και μου το ξεκαθαρισαν. είναι αρκετά διακριτικοι, βέβαια δεν τους αφηνει αρραβωνιαστικός μου και περιθωριο να ανακατευονται ειδικά στη πεθερά μου (ευτυχως δε μου βγήκε μαμάκιας).

Δε μπορεις να πας στους γονεις σου?

Quote:

---

Originally Posted by kerasi

Δε μπορεις να πας στους γονεις σου?

---

δυστυχως το δωματιό μου έγινε αποθυκευτικός χώρος για τα πράγματα του σπιτιού που ξενοίκιασα.

Πηγαινε τα σε ενα γνωστο σου κατι, παντως δε θεωρω οτι μπορεις να αλλαξεις τον αρραβωνιαρη σου. Μονο αν σοκαριστει βαθια. Αν μπορεις φυγε. Και μη μασας οτι φταιει η κριση και η ανεργια. Εσυ δηλ γτ δεν καθεσαι ολη μερα στο pc να μασαμπουκωνεις κ καλα οτι ψαχνεις για δουλεια? Μαλλον γτ εχεις τα ψυχικα αποθεματα.
Και τι δουλειες κανατε? Τι αντικειμενο? Για σεξακι να μη ρωρησω καθολου ε?

Κλασσική περίπτωση που πλήττει τα περισσότερα νέα ζευγάρια στην Ελλάδα... Μόλις λες ότι πας να κάνεις ένα νέο ξεκίνημα, ένα νέο βήμα στη ζωή σου, έρχεται πάλι η κρίση να σε βγάλει εκτός προγράμματος...
Πόσες τέτοιες ιστορίες έχω ακούσει κ από φίλες κ συναδέλφους... Η κοπέλα να προσπαθεί να κάνει κάτι στη ζωή της με μια δουλειά που της αποφέρει ψίχουλα (άλλο καπέλο κ αυτό) κ το παληκάρι να είναι μονίμως μπροστά στο pc, κοιτάζοντας αθλητικά, παίζοντας world of warcraft, κ να ξεχνάει να πληρώσει ακόμα κ το νοίκι. Συζήτηση. Αυτή είναι η λύση. Για να δεις στη τελική πόσο ενδιαφέρεται κ ο ίδιος για το μέλλον σας...
Για το εξωτερικό το έχετε σκεφτεί??

πολλές βιασύνες βλέπω κεράσι...και εννοώ βιασύνες ως προς τα συμπεράσματα.
Μην είσαστε αφοριστικοί μόνο και μόνο από κάποια γραπτά ενός ατόμου που σας είναι άγνωστο και δεν ξέρετε τι περνάει.
Η νηματοθέτρια θέτει ένα ζήτημα το οποίο όλοι σχεδόν αντιμετωπίζουμε.
Με τον άνθρωπό της είναι τέσσερα χρόνια μαζί, οι δικοί του άνθρωποι είναι οκ και από ό,τι λέει και η Καίτη ο φίλος της ξέρει να βάζει και όρια, αποφάσισαν να συνεχίσουν να μένουν μαζί αν και ξενοίκιασαν, άρα δείχνει ότι θέλουν ο ένας τον άλλον..αυτά δεν συνεκτιμώνται δηλαδή στο "πόρισμα".
Καίτη, είναι μια φάση αυτή, δύσκολη μεν, αλλά η αγάπη εκεί φαίνεται, στα δύσκολα.
και κάπως έτσι δοκιμάζονται και οι σχέσεις και οι γάμοι.
Δε χρειάζεται να εγκαταλείψετε τώρα, ευκαιρία να εμβαθύνετε στη σχέση σας και να κάτσετε να συζητήσετε.
Και συζήτηση δε σημαίνει κατηγορώ τον άλλον και του τα χώνω που τώρα πια δεν έχει δουλειά.
Το γεγονός ότι δεν τσακωνόσασταν όσο δουλευατε ήταν γιατί είχατε άλλη ποιότητα ζωής και ξεχνιόσασταν.
Η ποιότητα όμως της σχέσης σας θα φανεί τώρα, και κατα πόσο φυσικά μπορείτε να αντέξετε ο ένας τα χούγια του άλλου.
όσον αφορά την παθητικότητα που ανέφερες, υπάρχουν χαρακτήρες και χαρακτήρες..αλλοι προτιμούν την ησυχία τους και άλλοι είναι πιο δραστήριοι.
Δεν είναι ότι δεν ψάχνει για δουλειά αλλά αμα δεν του κάθεται κιόλας, τι να κάνει?
Κάνε υπομονή γενικά και δείξε δύναμη ( έστω και περισσότερη από τη δική του ) αυτήν την περίοδο.

Μήπως βολεύτηκε με τους γονεις του, που τον ταίζουν και τον ποτίζουν και ετσι η ανεργεια και το οικονομικό δεν τον απασχολουν ιδιαίτερα? πάντως από τις περιγραφες σου δε μου φαινεται ψυχολογικα πεσμενος όπως λέει η Φρύνη.
void, οι καυγάδες σε ένα ζευγαρι που αναγκαστικα λόγω ελλειψης εργασίας ειναι συνεχεια μαζι δεν ειναι κατι το μη φυσιολογικο. Δε σημαινει σε καμία περιπτωση ότι εξαιτιας αυτου δεν ταιριαζουν . Η βαριεστημαρα, η αδρανεια και η ενταση αμα δεν εχεις κατι να κανεις σε συνδυασμο με το πρόβλημα προκαλούν καυγαδες ακόμα και για ασημαντη αφορμη σε ατομα που ειναι στον ίδιο χωρο ως τροπος για να βγαλει το ατομο την ενταση του, να ξεσπάσει, χωρις ποτέ αυτο από μονο του να σημαινει ότι δεν ταιριάζει με τον άλλο.