Πολύ έντονη κατάθλιψη

Αποφάσισα ν' ανοίξω θέμα γιατί νιώθω ότι έχω φτάσει στα όρια της αντοχής μου όσον αφορά την κατάθλιψη. Εδώ και μέρες είμαι έτσι αλλά σήμερα πια δεν άντεξα και ξέσπασα σε κλάματα. Αλλά ας τα πάρω από την αρχή: δούλευα κι ένιωθα πολύ έντονη μελαγχολία και την επιθυμία να κλάψω, έτσι όταν πλέον αυτό δεν αντεχόταν άλλο, πήγα κάπου μόνη μου και ξέσπασα...δεν αντέχω άλλο να νιώθω λύπη, στεναχώρια και μελαγχολία, δεν αντέχω! Θέλω κάτι που θα την κάνει να σταματήσει τώρα! Ακόμα κι αν δεν κλαίω, δεν αντέχω να νιώθω στεναχώρια άλλο πια, δεν αντέχω! Μέχρι και στο νοσοκομείο σκέφτηκα κι ίσως να το σκέφτομαι ακόμα να πάω αν και δεν έχω καθόλου καλή προηγούμενη εμπειρία...
Επίσης, νιώθω πολύ κουρασμένη τόσο σωματικά όσο και ψυχικά γιατί το κλάμα με εξαντλεί και σωματικά με αποτέλεσμα να μην είμαι λειτουργική και να μην μπορώ να κάνω τίποτα σημαντικό μετά τη δουλειά μου...
Δεν ξέρω αν μπορεί κάποιος να με βοηθήσει αλλά είχα ανάγκη να τα βγάλω από μέσα μου...

κυκνε μου γιατι δεν πας σε καποιο ψυχολογο? (αν δεν το εχεις κανει ηδη)
οι ψυχολογοι αν το κρινουν αναγκαιο, σε παραπεμπουν σε ψυχιατρο.
αν το θεμα ειναι οικονομικο, υπαρχουν και φορεις που παρεχουν ψυχολογικη υποστηριξη με ελαχιστα χρηματα ή εντελως δωρεαν.
οσων αφορα το θεμα της δουλειας, δεν ειμαι βεβαια σε θεση να ξερω τα ορια των ψυχικων αποθεματων σου και τη φυση της δουλειας, αλλα γενικοτερα μιλωντας, η δουλεια βοηθαει και σε αλλους τομεις περα απο τον οικονομικο.

Κυκνε καλησπερα. Κανε κουραγιο και υπομονη οσο μπορεις! Δοκιμασε να κανεις λιγη προσευχη. Ο Θεος ειναι μεγαλος και δεν αφηνει κανεναν, μην στενοχωριεσαι θα περασει. Αν δεις οτι ξεπερναει τα ορια συμβουλεψου και καποιον ειδικο ψυχικης υγειας οπως ειπε κ ο φιλος πιο πανω. Αν θελεις βρες και εναν καλο πνευματικο. Θα σου φυγει μεγαλο βαρος θα δεις.

Ρε παιδια αμαν πια παντου σε οποιο θεμα διαβαζω βαζετε ως λυση το θεο! Δλδ ακομα κ να υπαρχει κ να πιστευετε σε αυτον, ειναι ντροπη κ "αμαρτια" (για να μιλησω κ στη γλωσσα σας) να τον κανετε τον ανθρωπο "χαμαλη" των δικων σας προβληματων, δλδ ο,τι σας παει στραβα επειδη δεν θελετε η δεν μπορειτε να το αντιμετωπισετε το ριχνετε στη θρησκεια! Οκ δικαιωμα του καθενος να πιστευει οπου θελει, αλλα μν μπλεκετε ανομοια πραγματα!
Κυκνε να πας σε ειδικο τι αλλο? οταν λες θες να πας σε νοσοκομειο, εννοεις για να νοσηλευτεις? αμα νομιζεις οτι θα σου κανει καλο πηγαινε, η αποφαση δικη σου.

Quote:

---

Originally Posted by fragile

κυκνε μου γιατι δεν πας σε καποιο ψυχολογο? (αν δεν το εχεις κανει ηδη)
οι ψυχολογοι αν το κρινουν αναγκαιο, σε παραπεμπουν σε ψυχιατρο.
αν το θεμα ειναι οικονομικο, υπαρχουν και φορεις που παρεχουν ψυχολογικη υποστηρικη με ελαχιστα χρηματα ή εντελως δωρεαν.
οσων αφορα το θεμα της δουλειας, δεν ειμαι βεβαια σε θεση να ξερω τα ορια των ψυχικων αποθεματων σου και τη φυση της δουλειας, αλλα γενικοτερα μιλωντας, η δουλεια βοηθαει και σε αλλους τομεις περα απο τον οικονομικο.

---

Με παρακολουθεί ψυχίατρος fragile...απλά τα φάρμακα που παίρνω δεν με έχουν βοηθήσει ιδιαίτερα όσον αφορά την κατάθλιψη...λένε ότι χρειάζονται χρόνο να ενεργήσουν...όσον αφορά τη δουλειά μου 1ον τα όρια των ψυχικών αποθεμάτων μου έχουν εξαντληθεί και 2ον δεδομένης αυτής της εξάντλησης δεν αντέχω το άγχος της δουλειάς και την πίεση για να είμαι αποδοτική...

Quote:

---

Originally Posted by στελιος66

Κυκνε καλησπερα. Κανε κουραγιο και υπομονη οσο μπορεις! Δοκιμασε να κανεις λιγη προσευχη. Ο Θεος ειναι μεγαλος και δεν αφηνει κανεναν, μην στενοχωριεσαι θα περασει. Αν δεις οτι ξεπερναει τα ορια συμβουλεψου και καποιον ειδικο ψυχικης υγειας οπως ειπε κ ο φιλος πιο πανω. Αν θελεις βρες και εναν καλο πνευματικο. Θα σου φυγει μεγαλο βαρος θα δεις.

---

Καλησπέρα Στέλιο...δυστυχώς δεν έχω άλλη υπομονή, υπομονή για να περιμένω να δράσουν τα φάρμακα, κουράστηκα!
Όσο για τον πνευματικό έχω και σκέφτομαι να πάω να εξομολογηθώ κάποια στιγμή, ακριβώς για να μου φύγει το βάρος...όμως δεν σου κρύβω ότι ο Θεός αν και πιστεύω με έχει απογοητεύσει λίγο...

Quote:

---

Originally Posted by Lacrymosa

Ρε παιδια αμαν πια παντου σε οποιο θεμα διαβαζω βαζετε ως λυση το θεο! Δλδ ακομα κ να υπαρχει κ να πιστευετε σε αυτον, ειναι ντροπη κ "αμαρτια" (για να μιλησω κ στη γλωσσα σας) να τον κανετε τον ανθρωπο "χαμαλη" των δικων σας προβληματων, δλδ ο,τι σας παει στραβα επειδη δεν θελετε η δεν μπορειτε να το αντιμετωπισετε το ριχνετε στη θρησκεια! Οκ δικαιωμα του καθενος να πιστευει οπου θελει, αλλα μν μπλεκετε ανομοια πραγματα!
Κυκνε να πας σε ειδικο τι αλλο? οταν λες θες να πας σε νοσοκομειο, εννοεις για να νοσηλευτεις? αμα νομιζεις οτι θα σου κανει καλο πηγαινε, η αποφαση δικη σου.

---

Ναι Lacrymosa, μου πέρασε από το μυαλό η ιδέα της νοσηλείας αλλά δεν ήμουν σίγουρη, κυρίως ήθελα να πάω στα εξωτερικά ιατρεία της ψυχιατρικής όπως και έκανα και τώρα νιώθω λίγο καλύτερα νομίζω αλλά νομίζω επίσης πως δεν θα κρατήσει γιατί νιώθω πάλι τα τσιμπήματα της μελαγχολίας...πάντως η ειρωνεία του πράγματος είναι ότι το μόνο νοσοκομείο που εφημέρευε είναι αυτό που είχα νοσηλευτεί την προηγούμενη φορά και που υπέγραψα για να φύγω άρον άρον...

Quote:

---

Originally Posted by Κύκνος

Αποφάσισα ν' ανοίξω θέμα γιατί νιώθω ότι έχω φτάσει στα όρια της αντοχής μου όσον αφορά την κατάθλιψη. Εδώ και μέρες είμαι έτσι αλλά σήμερα πια δεν άντεξα και ξέσπασα σε κλάματα. Αλλά ας τα πάρω από την αρχή: δούλευα κι ένιωθα πολύ έντονη μελαγχολία και την επιθυμία να κλάψω, έτσι όταν πλέον αυτό δεν αντεχόταν άλλο, πήγα κάπου μόνη μου και ξέσπασα...δεν αντέχω άλλο να νιώθω λύπη, στεναχώρια και μελαγχολία, δεν αντέχω! Θέλω κάτι που θα την κάνει να σταματήσει τώρα! Ακόμα κι αν δεν κλαίω, δεν αντέχω να νιώθω στεναχώρια άλλο πια, δεν αντέχω! Μέχρι και στο νοσοκομείο σκέφτηκα κι ίσως να το σκέφτομαι ακόμα να πάω αν και δεν έχω καθόλου καλή προηγούμενη εμπειρία...
Επίσης, νιώθω πολύ κουρασμένη τόσο σωματικά όσο και ψυχικά γιατί το κλάμα με εξαντλεί και σωματικά με αποτέλεσμα να μην είμαι λειτουργική και να μην μπορώ να κάνω τίποτα σημαντικό μετά τη δουλειά μου...
Δεν ξέρω αν μπορεί κάποιος να με βοηθήσει αλλά είχα ανάγκη να τα βγάλω από μέσα μου...

---

καλησπερα Κυκνε.Δεν ξερω τι να γραψω για να σε βοηθησω αν και θα το ηθελα πολυ το μονο που μπορω να πω ειναι οτι δεν εισαι μονη που υποφερεις Και εγω τους τελευταιους τρεις μηνες βιωνω το πιο εντονο καταθλιπτικο επεισοδιο της ζωης μου . ο καθενας εχει τους δικους του λογους αλλα ο πονος ειναι ο ιδιος . ουτε το κλαμα που σε φυσιολογικες συνθηκες δινει καποια ανακουφιση δεν μπορει να διωξει τον εντονο ψυχικο πονο . Ειναι σαν να πεθαινεις χιλιαδες φορες μεσα στην καθε ημερα . κουραγιο σε εσενα σε εμενα και σε οσους ολους οσους υποφερουν ....

Quote:

---

Originally Posted by kochlias

καλησπερα Κυκνε.Δεν ξερω τι να γραψω για να σε βοηθησω αν και θα το ηθελα πολυ το μονο που μπορω να πω ειναι οτι δεν εισαι μονη που υποφερεις Και εγω τους τελευταιους τρεις μηνες βιωνω το πιο εντονο καταθλιπτικο επεισοδιο της ζωης μου . ο καθενας εχει τους δικους του λογους αλλα ο πονος ειναι ο ιδιος . ουτε το κλαμα που σε φυσιολογικες συνθηκες δινει καποια ανακουφιση δεν μπορει να διωξει τον εντονο ψυχικο πονο . Ειναι σαν να πεθαινεις χιλιαδες φορες μεσα στην καθε ημερα . κουραγιο σε εσενα σε εμενα και σε οσους ολους οσους υποφερουν ....

---

Σ' ευχαριστώ πολύ για την επιθυμία σου να βοηθήσεις, με συγκινεί...
Μπορείς να μου πεις πώς το αντιμετωπίζεις εσύ το καταθλιπτικό επεισόδιο; Ίσως με βοηθήσει αυτό...

Quote:

---

Originally Posted by Κύκνος

Σ' ευχαριστώ πολύ για την επιθυμία σου να βοηθήσεις, με συγκινεί...
Μπορείς να μου πεις πώς το αντιμετωπίζεις εσύ το καταθλιπτικό επεισόδιο; Ίσως με βοηθήσει αυτό...

---

και εγω σε ευχαριστω για τα καλα σου λογια . Σχετικα με την ερωτηση σου πως το αντιμετωπιζω εγω. παιρνω φαρμακευτικη αγωγη συγκεκριμενα entact και remeron . αλλα δεν μπορω να πω οτι με βοηθουν αρκετα στην φαση αυτη που ειμαι τωρα .Να σκεφτεις παιρνω το remeron το βραδυ για να με βοηθησει να κοιμηθω αλλα ο υπνος μου ειναι ελαχιστος και ακανονιστος . Το κακο με εμενα ειναι οτι προσπαθω να το αντιμετωπισω μονος μου γιατι εκτος απο ελάχιστους ανθρωπους κυριως συγγενεις δεν εχω αλλους διπλα μου . Ελπιζω εσυ να εισαι πιο τυχερη σε αυτο και να εχεις καποιους διπλα σου να σου συμπαραστεκονται . Αυτο ειναι το πιο βασικο νομιζω . . . . .

Κυκνε τι ειδους προβληματα αντιμετωπιζεις που πιστευεις οτι ευθυνοντε για την ασχημη διαθεση σου? Ή το νιωθεις αναιτια και ξαφνικα?

Quote:

---

Originally Posted by kerasi

Κυκνε τι ειδους προβληματα αντιμετωπιζεις που πιστευεις οτι ευθυνοντε για την ασχημη διαθεση σου? Ή το νιωθεις αναιτια και ξαφνικα?

---

Γενικά δεν είμαι ευτυχισμένη...δεν έχω τίποτα απ' όσα θέλω στη ζωή μου... :( Επίσης, στεναχωριέμαι για κάποια πράγματα όπως το ότι δεν είμαι πια μαζί με κάποιον που αγαπώ πολύ, το θάνατο της γιαγιάς μου και της γάτας μου, το γεγονός ότι είμαι αρκετά μόνη γιατί σε γενικές γραμμές οι άνθρωποι δεν με καταλαβαίνουν... :( Αλλά εκτός αυτών, αυτή η μελαγχολία πηγάζει από μέσα μου, βαθιά μέσα απ' την ψυχή μου...μακάρι να μπορούσα να την ξεριζώσω!

Quote:

---

Originally Posted by kochlias

και εγω σε ευχαριστω για τα καλα σου λογια . Σχετικα με την ερωτηση σου πως το αντιμετωπιζω εγω. παιρνω φαρμακευτικη αγωγη συγκεκριμενα entact και remeron . αλλα δεν μπορω να πω οτι με βοηθουν αρκετα στην φαση αυτη που ειμαι τωρα .Να σκεφτεις παιρνω το remeron το βραδυ για να με βοηθησει να κοιμηθω αλλα ο υπνος μου ειναι ελαχιστος και ακανονιστος . Το κακο με εμενα ειναι οτι προσπαθω να το αντιμετωπισω μονος μου γιατι εκτος απο ελάχιστους ανθρωπους κυριως συγγενεις δεν εχω αλλους διπλα μου . Ελπιζω εσυ να εισαι πιο τυχερη σε αυτο και να εχεις καποιους διπλα σου να σου συμπαραστεκονται . Αυτο ειναι το πιο βασικο νομιζω . . . . .

---

Κι εγώ λίγους ανθρώπους έχω δίπλα μου δυστυχώς...

Quote:

---

Originally Posted by Κύκνος

Σ' ευχαριστώ πολύ για την επιθυμία σου να βοηθήσεις, με συγκινεί...
Μπορείς να μου πεις πώς το αντιμετωπίζεις εσύ το καταθλιπτικό επεισόδιο; Ίσως με βοηθήσει αυτό...

---

Κυκνε τι αλλο μπορει να κανει κανεις παρα να ελπιζει.Τα φαρμακα οντως θελουν καποιο χρονο για να δρασουν,οποτε αν ξεκινησες τωρα περιμενεις την δραση τους. Προσπαθησε τουλαχιστον να μην κλεινεσαι σπιτι,αν εχεις καλους φιλους μιλησε τους,γιατι και αυτο δρα θεραπευτικα. Τωρα γιατι καποιοι παρεξηγουνται οταν αναφερεται καποιος στον Θεο, το καταλαβαινω,αλλα δεν νομιζω οτι προξενει κακο το να προσπαθηση κανεις να εμφυσηση ελπιδα σε εναν συνανθρωπο του με οποιοδηποτε τροπο!Στο τελος δλδ θα μας επιβληθει και λογοκρισια διοτι καποιοι δεν θελουν ουτε καν να αναφερεται η λεξη Θεος! Δεν θελετε ρε παιδια να πιστεψετε,ενταξει δικαιωμα σας,στους αλλους ομως γιατι θελετε να επιβαλετε τον μηδενισμο σας;

{.....το ότι δεν είμαι πια μαζί με κάποιον που αγαπώ πολύ, το θάνατο της γιαγιάς μου και της γάτας μου, το γεγονός ότι είμαι αρκετά μόνη γιατί σε γενικές γραμμές οι άνθρωποι δεν με καταλαβαίνουν... Αλλά εκτός αυτών, αυτή η μελαγχολία πηγάζει από μέσα μου, βαθιά μέσα απ' την ψυχή μου...μακάρι να μπορούσα να την ξεριζώσω! }

Αυτο το οτι η μελαγχολία πηγαζει απο μέσα μου ,,ακομα κι αν ειναι ετσι ,,δεν ειναι φιντανι σε γλαστρα να το ..ξεριζώσεις ! μακαρι ναταν ετσι ! ........οποτε ας επικεντρωθούμε τσα υπολοιπα :
-εισαι αρκετα μόνη : αντιμετωπίσιμο ακούγεται καθως υπαρχουν ενα σωρο δραστηριοτητες που μπορουν να σε φερουν κοντα σε αλλους
-πεθανε το γατακι: ευτυχως υπαρχουν απ ολες τις ρατσες ομορφοτατα γατακια να ιοθετισεις ενα μικρούλι ,,θα σου δώσει απιστευτη χαρα !
- η γιαγιακα δυστυχως δεν γυρίζει πίσω ,,ετσι ειναι ολοι χανουμε γιαγιαδες ,παπουδες, ειναι ας πουμε στη φύση της ηλικιας τους ,στον κυκλο της ζωης. Αλλα, σκεφτηκες μήπως οτι εσυ εισαι ο Κλώνος της κ πως δεν θα την εκανες περηφανη αν μαθενε οτι καθεσαι και μιζεριάζεις ,παρα να γινεις ευτυχισμενη ,οπως στα ονειρα της ισως ....
_και τωρα φτασαμε στο ΦΛΕΓΟΝ ΘΕΜΑ ! Βασικα θα πρεπε να τα προσπερασουμε ολα και να ασχοληθούμε μονο με αυτο , καθως ειναι το κρισιμοτερο ολως κ εκεινο που ριχνει τους παντες στα 'σχοινια' ! Τι τα θες ετσι ειναι ο ερωτας ενα ρινγκ , παλευεις και αλωτε κερδιζεις αλωτε χάνεις . Δεν αξίζει κανενας κ καμία να μενει οανθρωπος στα πατωματα κ να σπαραζει για ενα... πουλι που πεταξε !
Επικεντρωσου στο ΘΕΜΑ σου , ανασκουμπωσου , βαλε τα καλά σου , και ξανα στην αρενα !
μην κοιταζεις πίσω ! να κοιταζεις μονο μπροστα !!!!