κρισεις πανικου, λιποθυμίες, φάρμακα

Γειά σε όλους. Πριν αρχίσω θα ήθελα να σας πω οτι σας αισθάνομαι σαν αδέρφια όλους και όλες σας γιατί \"ΔΥΣΤΥΧΩΣ\" σας καταλαβαίνω.
Θα προσπαθήσω να είμαι σύντομος γιατί την ιστορία μου την διάβασα σε πολλούς απο σας. Παιδεύομαι καμιά πενταετία με κρίσεις πανικού, αγοραφοβία και τα συμτωματά τους, ιδρώτας, ζάλη, τάση λιποθυμίας, αλλά η τάση ΓΙΝΕΤΑΙ λιποθυμία και εκεί ακριβώς είναι ο μεγάλος φόβος μου. Ξυπνώ το πρωϊ έχοντας μικρή ζάλη, ατονία και αν βρεθώ σε οποιδήποτε κατάσταση που έχει λίγη ή πολύ ένταση με παίρνει η \"κάτω βόλτα\", πανικός και αν δεν \"κρυφτώ\" κάπου το επόμενο είναι να ξυπνήσω και να έχω απο πάνω μου καμιά δεκαριά κεφάλια να ρωτούν τι έπαθα, αν είμαι καλά κτλπ.
Έχω αναπτύξει μια υπερευαισθησία σχεδόν σε όλα τα θέματα, μου λέει κάποιος οτι δεν νοιωθεί καλά και γίνομαι χειρότερα απο τον λαλήσαντα, βλέπω δυο να μαλώνουν (και παρότι ο ίδιος υπήρξα αθλητής πυγμάχος) χάνω τον κόσμο, έρχεται κάποιο παιδάκι και μου λέει ααααχ χτύπησα κύριε, και παγώνω και όλα αυτά επειδή αν δεν την αποφύγω εκείνη την στιγμή λιποθυμάω ρε παιδιά. Νομίζω οτι αν δεν είχα λιποθυμίσει ποτέ στην ζωή μου, τις ζαλάδες, ούτε καν θα τις έδινα σημασία.

1η ερώτηση Πέρασε-περνάει κανείς απο σας τα ίδια με μένα (λιποθυμίες);

Πήγα σε κάποιους ψυχιάτρους μου προτείνανε κάποια απο τα γνωστά σας φάρμακα (seroxat o ένας, efexol o άλλος, zoloft ένας τρίτος) αλλά όταν δοκίμαζα να τα πάρω μου ερχότανε ένα μούδιασμα στο σαγόνι και την γλώσσα κ νύστα πολύ και μετά απο μια βδομάδα τα παρατούσα. δηλ θεραπεία δεν έκανα στην ουσία ποτέ.

2η ερώτηση Για όσους κάνατε θεραπεία με φάρμακα, αυτές οι παρενέργειες περνάν μετα απο κάποιο καιρό ή θα είμαι σαν \"κοτόπουλο\" όση περίοδο χρειαστεί να τα παίρνω;

Χαίρομαι για σας που βγήκατε απο το λούκι.
Οι υπόλοιποι πρέπει να φερθούμε σαν τους 300:) παλικαρίσια.
Καλή δύναμη

Φίλε,στην αρχή της θεραπείας ενδεχώμενα να έχεις αυτές τις παρενέργειες αλλα είναι ήπιες και φεύγουν με την πάροδο της θεραπείας...
Από το μεγάλο άγχος και τον πανικό έρχονται τάσεις λιποθυμίας αλλά είναι σπάνιο να λιποθυμίσεις...

...αυτό το σπάνιο είναι ...αλλά αυτό ακριβώς το σπάνιο μου έχει συμβεί σε πέντε χρόνια δέκα φορές. Γι αυτό και ο φόβος.
και κατέληξα να φοβάμαι το φόβο της λιποθυμίας.

Δηλ. οι παρενέργεις εν καιρώ υποχωρούν.
Υποχωρούν δεν υποχωρούν εδώ που τα λέμε θα πρέπει να κάνω επιτέλους κάτι γιατί η ζωή είναι πολύ μεγάλη για να την ζήσεις μέ φόβο, κρίσεις και σαν θεατής.
Ευαριστώ LOSTRE.

γεια σου και απο εμενα λοιπον κοιτα εμενα η γιατρος μου μου αλλαξε πολλες φορες τα χαπια μεχρι να καταληξουμε στην καταλληλη θεραπεια.καιεγω στις αρχες ειχα παρενεργειες οπως και πο περισσοτεροι για να μην πω ολοι.αυτο που πρεπει να κανεις ειναι να βρεις μια καλη ψυχιατρο η οποια εκτος απο χαπια να σου κανει και ψυχοθεραπεια.εγω φοβομουν συνεχως μην παθω κρισεις και τελικα παθαινα.αυτο που εχεις ειναι οτι επηρρεαζεσαι απο τον φοβο του φοβου σου.πρεπει να βρεις εναν τροπο να το αποφυγεις αυτο.βρες χομπυ κανε πραγματα που ηθελες να κανεις και δεν εκανες.εμεις θα ειμαστε εδω να σε βοηθαμε.

euxaristo gia to kouragio pou mou dinete re paidia.
sigoura tha ksekiniso na kano kati kai opou vgei. den ginete na me kaloun se aravones gamous , diafores ekdiloseis kai eno niotho kala, tsoup, mono me tin idea oti tha exei kosmo xeretoures, gelia, xoro (vasika apo ta pio omorfa pou exei mia anthropini apli zoi), na me peianei prota zali, meta ena periergo tremoulo sta podia kai to pio asteio an me rotisei kapoios an eimai kala( i xeiroteri erotisi pou mporei na mou kanoun ekeini tin stigmi) tote einai pou to soma me parataei gia na parei ena ipnako(lipothimia)...tlsp...makari na ginei perastiko kai gia mena kai gia olous mas edo mesa

p.s. ksero oti ayto pou exo den exei sxesi me tin trela, apo mono tou omos einai trelo gia opoindipote \"fisiologiko\"

geia sou :) exw kegw to idio alla 2 mhnes twra ma eimai 17 xronwn akoma..Egw to 3epernaw skeftwntas oti einai ena kako pnevma pou mpainei mesa mou kai prospa8ei na me eleg3ei kai ka8e fora pou me pianoun zalades klp skeftomai apo mesa mou\'\'Siga to pragma,mia zalada einai 8a perasei kai kanw sunexeia kati gia na mhn to skeftomai,masaw tsixla akouw mousiki(ta agaphmena m tragoudia mono),otan eimai se kosmo kai to pa8enw skeftomai 8etika oso mporw,3erw oti dn 8a lipo8umisw kai perimenw na fygei,fovame omws.Alla dn ginete alliws,palevw mes stis skepseis mou,Pistevw pws olo auto einai mes sto mualo mas re gamwto alla einai polu dunato,ma an pistepseis ston eauto sou 8a to 3eperaseis,tora esy pws lupo8imas,auto dn to katalavainw,sunh8ws den lupo8imas,sxedon pote..k gw opote niw8w oti 8a lipo8umisw dn lipo8umaw,na skeftese mesa sou oti dn 8a loipo8imiseis,prospa8hse na gelaseis mesa sou,skepsou ena asteio kai as gelaseis monos sou k gineis rezili,den uparxei provlima alla min to afhneis na se kuriarxei,mhn to afhneis.

φιλε serotonin καλως ηρθες.. η λυποθυμια και οχι μονο οι τασεις λυποθυμιας, ειναι κομματι της αγχωδους διαταραχης και δεν πρεπει να σε ανησυχει για κατι αλλο.. τις συγκεκριμενες λυποθυμιες της βιωνει και μια φιλη μου και μαλιστα χωρις προειδοποιηση και αποδειχθηκε καθαρα ψυχολογικο..
εγω απο την αλλη εχω συχνα τασεις λυποθυμιας χωρις ομως να εχω καταληξει σε μια απο αυτες. στην αρχη με αγχωνε περισσοτερο, τωρα πια το αναγνωριζω και αυτο σαν συμπτωμα τους αγχους, το αφηνω να κανει τη δουλεια του και φευγει γρηγορα χωρις συνεπειες.. ειναι απιστευτο τι μπορει να προκαλεσει το μυαλο αλλα ειναι απιστευτο και τι μπορει να νικησει.. τη δυναμη την εχεις και εσυ μεσα σου και το κολπο ειναι σταδιακα να αρχιζεις να αγχωνεσαι ολο και λιγοτερο για αυτα που αισθανεσαι και την καταληξη τους, και θα δεις οτι σταδιακα θα υποχωρησουν.. εγω ολα αυτα να ξερεις οτι τα καταπολεμησα και πολεμω εδω και 11 μηνες χωρις κανενα χαπι αλλα με λιγο ψυχοθεραπεια, για να συνειδητοποιησω οτι δεν κουβαλαω κανενα απωθημενο, και με τη δικη μου δυναμη.. εισαι πρωην πυγμαχος, ξερεις να παλευεις σωματικα, παλεψε και πνευματικα που υπαρχει πολυ περισσοτερη δυναμη να αξιοποιησεις, εχε υπομονη και ασε το καθε συμπτωμα να κανει τη δουλεια του αφου πραγματικα κακο δεν σου προκαλει, και θα δεις οτι με τον καιρο τα πραγματα θα καλυτερεψουν και θα συνειδητοποιησεις την αξια αυτης της συντομης ζωης και την αχαριστια μας να μην την ζουμε στο επακρο.. και οτι θες φιλε μου, μη διστασεις, εδω υπαρχει πολυ αγαπη και θεληση για ζωη....

ti na po re paidia? mas exei katastrepsei tin zoi auti i astheneia. elpizo pragmatika kapoia mera na einai apla mia kaki anaminisi.
edo kai arketo kairo apo to proi mexri to vradi exo mikri i megali zali, adinamia, akefia, variemara kai analoga me to poso entona einai ayta ta aisthimata i krisi erxetai pio grigora kai dinata. ipospiazome oti olo ayto to pragma exei kai kapoia katathlipsi mesa tou (apo ayta pou diavasa peri katathlipsis) alla den mporo na bro aitia. den niotho kati na mou leipei. opote kataligo oti o monos logos einai i idies oi kriseis panikou pou proothoyn arnitikes skepseis kai me odigoun se katathlipsi. ta farmaka ta fovamai (mia dio fores pou arxisa, tis protes meres eixa nista kai moudiasma sto siagona opote ta paratousa). einai panta etsi stin arxi kai meta veltionete i katastasi? voithoun telika ta farmaka? eseis pou pirate - pairnete ti lete? na papso na ta fovamai?
eyxaristo.

Quote:

---

Originally posted by serotonin
Γειά σε όλους. Πριν αρχίσω θα ήθελα να σας πω οτι σας αισθάνομαι σαν αδέρφια όλους και όλες σας γιατί \"ΔΥΣΤΥΧΩΣ\" σας καταλαβαίνω.
Θα προσπαθήσω να είμαι σύντομος γιατί την ιστορία μου την διάβασα σε πολλούς απο σας. Παιδεύομαι καμιά πενταετία με κρίσεις πανικού, αγοραφοβία και τα συμτωματά τους, ιδρώτας, ζάλη, τάση λιποθυμίας, αλλά η τάση ΓΙΝΕΤΑΙ λιποθυμία και εκεί ακριβώς είναι ο μεγάλος φόβος μου. Ξυπνώ το πρωϊ έχοντας μικρή ζάλη, ατονία και αν βρεθώ σε οποιδήποτε κατάσταση που έχει λίγη ή πολύ ένταση με παίρνει η \"κάτω βόλτα\", πανικός και αν δεν \"κρυφτώ\" κάπου το επόμενο είναι να ξυπνήσω και να έχω απο πάνω μου καμιά δεκαριά κεφάλια να ρωτούν τι έπαθα, αν είμαι καλά κτλπ.
Έχω αναπτύξει μια υπερευαισθησία σχεδόν σε όλα τα θέματα, μου λέει κάποιος οτι δεν νοιωθεί καλά και γίνομαι χειρότερα απο τον λαλήσαντα, βλέπω δυο να μαλώνουν (και παρότι ο ίδιος υπήρξα αθλητής πυγμάχος) χάνω τον κόσμο, έρχεται κάποιο παιδάκι και μου λέει ααααχ χτύπησα κύριε, και παγώνω και όλα αυτά επειδή αν δεν την αποφύγω εκείνη την στιγμή λιποθυμάω ρε παιδιά. Νομίζω οτι αν δεν είχα λιποθυμίσει ποτέ στην ζωή μου, τις ζαλάδες, ούτε καν θα τις έδινα σημασία.

1η ερώτηση Πέρασε-περνάει κανείς απο σας τα ίδια με μένα (λιποθυμίες);

Πήγα σε κάποιους ψυχιάτρους μου προτείνανε κάποια απο τα γνωστά σας φάρμακα (seroxat o ένας, efexol o άλλος, zoloft ένας τρίτος) αλλά όταν δοκίμαζα να τα πάρω μου ερχότανε ένα μούδιασμα στο σαγόνι και την γλώσσα κ νύστα πολύ και μετά απο μια βδομάδα τα παρατούσα. δηλ θεραπεία δεν έκανα στην ουσία ποτέ.

2η ερώτηση Για όσους κάνατε θεραπεία με φάρμακα, αυτές οι παρενέργειες περνάν μετα απο κάποιο καιρό ή θα είμαι σαν \"κοτόπουλο\" όση περίοδο χρειαστεί να τα παίρνω;

Χαίρομαι για σας που βγήκατε απο το λούκι.
Οι υπόλοιποι πρέπει να φερθούμε σαν τους 300:) παλικαρίσια.
Καλή δύναμη

---

Καλέ μου με συγκίνησες...Λοιπόν εγώ τσακώνομαι με τους ψυχιάτρους αλλά θα το πω,δεν μπορώ..Ποτέ δεν βγήκα από το μαστούρωμα των χαπιών...Ακόμα και να τα κόψεις λένε πως οι παρενέργειες παραμένουν γαι αρκετό χρονικό διάστημα στη ζωή σου.Η ψυχοθεραπεία θα σε βοηθήσει νομίζω...Ναι ο πανικός λόγω του ότι ανεβάζεις νομίζω πίεση φέρνει και συμπτώματα λιποθυμίας...Εγώ ευτυχώς δεν τα βίωσα.Αλλά επειδή δεν είμαι ειδική και έχω αμφιβολίες για το αν αυτό που έζησες είναι κρίση πανικού ή κάτι άλλο δεν μπορώ να εκφέρω περαιτέρω γνώμη.Μόνο να πω πως τις λιποθυμίες τις βίωσαν σίγουρα και άλλοι...Περαστικά.
Το περίεργο που άκουσα είναι ότι παρ\'ότι ήσουν πυγμάχος έχεις πλέον άκρατη ευαισθησία στο να βλέπεις άλλους να μάχονται....
Υ.Γ Ως παθούσα θα έλεγα ΑΝ ΜΠΟΡΕΙΣ να αποφύγεις το οποιοδήποτε χάπι..

Εγω σε συγκίνησα και συ με μπέρδεψες. Πάνω που πήρα απόφαση να τα πάρω τα κ...χάπια μου γράφεις (ξέρω ξέρω την προσωπική σου εμπειρία) και με βάζεις και πάλι σε σκέψεις. Θα μου πείς να μην ρωτούσα:). Όσο για την πυγμαχία μην φανταστείς τίποτα επαγγελματικά και τέτοια, καναδυό χρόνια σε ενα σύλλογο, απλά ήθελα να επισημάνω το πως γίνεται να έχω γίνει τόσο ευαίσθητος και φοβικός. Άλλοι μαλώνουν, άλλοι παθαίνουν ατύχημα και αν είμαι παρόν εκεί κοντα το νευρικό μου σύστημα με ταλανίζει.
Ευχαριστώ πάντως γιατί η αλήθεις πρέπει να λέγονται.

serotonin καταρχην τα λες πολυ κωμικα και μου εφτιαξες το κέφι. για μένα που ειχα το ίδιο ακριβώς πρόβλημα με εσένα πιστεύω οτι ξεπερνιέται χωρίς χάπια. Λυποθυμούσα και εγώ συνέχεια και ένιωθα ακριβώς όλα αυτα που είπες.. μετά απο 13 χρόνια έχω καταφέρει να ξεπεράσω τις περισσότερες κρίσεις. Τα πάντα είναι στο μυαλό καταρχην. Δεύτερον οταν θα νιώθεις κρύο ιδρώτα (πλησιάζει η λυποθυμία) κάτσε κάτω όπου βρείς και βαλε το κεφάλι σου όσο πιό χαμηλά μπορείς ανάμεσα στα πόδια σου για να πάει το αίμα στο κεφάλι και να συνέλθεις.θα μπορούσες να ξαπλώσεις κι όλας με τα πόδια ψηλά αλλα μέσα στον κόσμο λίγο δύσκολο.. (μπορεις με την πρώτη μέθοδο να κάνεις οτι ψάχνεις κάτι η οτι πονάει η κοιλιά σου) λολ. Χωρίς πλάκα όμως είναι σωτήριο σε τέτοιες κρίσεις.
αν το κάνεις μερικές φορές μετά γνωρίζοντας οτι αν κατσεις έτσι θα συνέλθεις θα δεις οτι με το που θα βρίσκεις με το βλέμμα σου το μέρος που μπορείς να κάτσεις θα φεύγει μόνο του χωρις να φτάνει στη φάση λυποθυμίας..(μάλλον επειδή νιώθεις σιγουριά οτι δεν θα πέσεις)
Μπορώ να σου αφηγηθώ άπειρες στιγμές κάλους με τα κεφάλια να με κοιτάνε απο ψηλά και ξέρω πόσο άσχημο είναι.. Εχω να λυποθυμίσω 3 χρόνια (και αυτο ήταν γιατι βρεθηκα σε πολυ δυσκολη κατάσταση) και πριν απο αυτη πρεπει να ειχα τουλάχιστον άλλα 3-4 χρόνια να λυποθυμίσω. Για μένα είναι κατόρθωμα γιατι απο τα 17 μου λυποθυμούσα μόνο με την σκέψη οπως λές και έφτασα μέχρι το ωνάσειο για να βεβαιωθώ οτι δεν έχω κάτι παθολογικό μετά απο άπειρες εξετάσεις. Σου μιλάω καθαρά και μόνο εμπειρικά. Ελπίζω να βρεις την δύναμη μέσα σου να το στείλεις στον καιάδα.

μια φορα στη ζωη μου, στο σχολειο, φετος, πηγα να λιποθυμησω, ετρεμα κτλ..Μου ειπαν οτι απο αγχος..Δεν λυποθυμησα καταλαβαινα τι γινοταν αλλα δεν μπορουσα να συμμετεχω...ετρεμα ολοκληρη...Μια φορα και τελευταια...Και το επαθα οταν ακουσα ενα πραγματικα δυσαρεστο νεο...Και το ακουσα πολυ αποτομα...Και παιρνουσα και λιγο δυσκολουτσικη φαση ε και δεν ξερω εγινε...Δεν μου ξανασυνεβη γιατι ολα μου πηγαινουν συνηθως παρα πολυ καλα....και οταν γινεται κατι εχω ανθρωπους συνεχεια διπλα μου, ασε που προσπαθωντας να κριβω οτι ενοχληθηκα, στεναχωρηθηκα κτλ, καταπιεζοντας δηλ τι νιωθω το ξεχναω, το ξεπερναω, αρκετα ευκολα μπορω να πω...

α και ουτε φαρμακα ουτε τιποτα ουτε το ξαναεπαθα......να εβλεπες τους γονεις μου οταν τους ειπε ο γιατρος απο αγχος...Με το στομα ανοιχτο

\"μα γιατρε ειστε σιγουρος????γιατι δεν ειναι παιδι που αγχωνεται μα ειστε σιγουρος?μηπως επεσε ο αιματοκριτης?δεν τρωι καθολου κρεας δεν της αρεσει\"

Μετα ειχα και εγω τη γνωστη ανακριση......

\"Γιατι αγχωθηκες?αν δεν θες να το πεις σε εμενα πες το στη μανα σου?\"

κτλ...Μια βλακεια και μιση ηταν τωρα που το θυμαμαι...Αν εχεις την υγεια σου και τους ανθρωπους σου τα αλλα ολα ειναι τριχες!!!!!!!!!!!!!!Ας λειπει και μια φιλη απο την παρεα...Ας σου φερθει σκαρτα....Υπαρχουν αλλοι 1500000000 φιλοι μαζι σου, εχεις και τον εαυτο σου, κανεναν δεν εχεις αναγκη!Αυτη θα φυγει εξαλλου απο την παρεα οχι εσυ!

Θελω να ανφερω και εγω αυτο που περναω και οποιος μπορει και ξερει ας μου απαντησει τι σκατα εχω. Λοιπον απο τα 19 μου, τωρα ειμαι 35, λιποθυμαω. Αυτο μου συμβαινει 2 με 3 φορες το χρονο. Εχω κανει αρκετες εξετασεις αξονική, μαγνητική αιματος κλπ και δεν μου βρηκαν τιποτα. Το παραξενο ειναι οτι το παθαινω αρκετα σπανια και χωρις να εχει προηγηθει κατι δηλ. να στεναχωρηθω ή κατι αλλο. Να επισημανω οτι τρωω καλα δηλ. δεν ειναι οτι δεν εφαγα γι αυτο λιποθυμισα. Πιστευετε οτι ειναι ψυχολογικο ή κατι μπορει να εχω που δεν μου το εχουν βρει ακομα? Α, παντα το παθαινω βραδυ οταν ειμαι εξω σε καποιο μπαρ. Νιωθω μια ζεστη να αρχιζει απο τα ποδια μου και σε δευτερολεπτα ανεβαινει προς τα πανω και οταν φτασει στο κεφαλι πεφτω κατω. Πολλες φορες συνοδευεται και με διαροια! δηλ. τα κανω πανω μου! καταλαβαινεται ποσο πολυ με κανει να ντρεπομαι αυτο και οταν το νιωσω πανικοβαλομαι οτι θα γινω ρεζιλι. Ειναι ο μονικος φοβος μου οταν βγω εξω....

Gramle σινομήλικε. Κάτι ανάλογο περνάω και γω απο οτι διάβασες. Η διάγνωση σε μένα είναι κρίση πανικού-άγχους. Δεν ξέρω πως και γιατί και απο που προέρχεται αλλά κάτι με το παρασυμπαθητικό δεν πάει καλά. Οι γνώμες πολλές και διάφορες. ψυχοθεραπείες, ομοιπαθητικές, φάρμακα, χωρίς φάρμακα. Καθένας μπορεί να σοθ πει μια διαφορετική γνώμη. Δεν μπορώ να σε συμβουλεύσω. Αν έχεις κάνει όλα τα παθολογικά (υπόταση, υπερταση, ιστιόφυτα) κι όλα τα άλλα που είπες, παρατήρησε μήπως κάποια αρνητική στιγμιαία σκέψη σε \"ξαπλώνει κάτω\". Μπορεί να έχεις κάποια φοβία και να χτυπάει συναγερμό το σύστημα. Σε μένα βρήκα κάποια πράγματα αν και δεν έκανα κάποια θεραπεία ακόμη, αλλά θα κάνω γιατί δεν λέει να μην μπορώ να πιω χαλαρός ενα καφεδάκι έξω. Ψάξτο όμως (για επιληψία έκανες εξετάσεις?)