Μακρια του αδειασε η ζωη μου!!

Ηθελα να μειραστω αυτο που νοιωθω γιατι δεν ειναι ευκολο να το παλεψω μονη μου..
Πριν δυο χρονια γνωρισα εναν ανθρωπο που μου αλλαξε τη ζωη. Ειχαμε χωρισει και οι δυο απο τους γαμους μας (εκεινος εχει και ενα παιδι 6 χρονων) και οταν αποφασισε να μετακομισει τον ακολουθησα και απο τοτε ειμασταν συνεχεια μαζι.Ολα ηταν τελεια ονειρεμενα μαγικα περνουσαμε τοσο ωραια που ουτε μπορουσα να το φανταστω οτι θα μου συμβει κατι τετοιο ποτε στη ζωη μου.
Ταιριαζαμε σε ολα οσα μας αρεσαν και στη συμβιωση απο την πρωτη μερα δεν αντιμετωπισαμε ουτε μια δυσκολια ολα ηταν βολικα. Καποια στιγμη με πηρε ενας πρων μου τηλεφωνο χωρις να το περιμενω μετα απο χρονια που ειχαμε χωρισει και απο εκει και υστερα αρχισαν τα προβληματα με την εκδηλωση της ζηλειας του.Με πηραν και μερικα τηλεφωνα με αποκρυψη χωρις να μιλαει αυτος-η που με πηρε και δε μπορω να περιγραψω τις στιγμες ζηλειας που εζησα μετα.Ειχαμε συνεχεια καβγαδες για αυτα τα τηλεφωνα μου ελεγε συνεχεια οτι εγω φταιω που δινω δικαιωματα, δε με αφηνε να χαμογελαω στην παρεα φιλων του και γενικα σε αντρες επρεπε να ειμαι τυπως και υπογραμμως με κατεβασμενο το κεφαλι να μην τους κειταω καν. Εγω ειμαι ενας ανθρωπος που δεν δινω δικαιωματα ουτε αισθανομαι οτι φταιω σε κατι για τα τηλεφωνα που γινανε γιατι δεν τα προκαλεσα σε καμια περιπτωση.
Το αλλο θεμα που ειχα να αντιμετωπισω ηταν το παιδι του που ερχοταν σπιτι μας καθε δυο σ/κ οπως γινετε σε αυτες τιςπεριπτωσεις και εκει η ζωη μας επρεπε να αλλαζει. Δεν ειχα κανενα προβλημα να παιζω μαζι της να φτιαχνουμε κατασκευες και γενικα να περναμε ωρες μαζι οσο πιο ομορφα γινετε. Αλλα δεν ειχα τη συμπαρασταση του και δεν ενοιωθα την αγαπη του δλδ μου μιλουσε αποτομα δεν με υπολογιζε ηταν σαν να μην υπηρχα..
Πληγωνομουν εκλειγα κλεινομουν στον εαυτο μου και δεν ειχα τροπο ουτε σε μια φιλη μου να παω γιατι ομυ τα ειχα απαγορευσει και αυτα απο την αρχη σχεδον. Και οσες φορες του μιλουσα για αυτα που νοιωθω μου ελεγε οτι θελει ηρεμια και σταματουσα καθε συζητηση..
Πολλες φορες εφτασα στο σημειο να μαζεψω τα πραγματα μου και να φυγω αλλα τον αγαπουσα τοσο πολυ που δεν το τολμουσα..
Εγω αρχισα να αισθανομαι την αναγκη να θελω να μαθω αν θα εχει προοπτικη η σχεση μας αν θα κανουμε δικη μας οικογενεια και η απαντηση που πηρα ηταν οτι δεν ειναι καλα και δεν μπορει να μου προσφερει αυτο που θελω γιατι μωλις ειχε βγει απο ενα γαμο 10 χρονων και μπηκε ξανα σε σχεση που ειναι σαν γαμος εννοουσε τη δικη μας, οτι δεν εχει ζησει καθολου μονος του και οτι δεν θελει αλλες υποχρεωσεις στη ζωη του..
Απογοητευτηκα και μου ειπε οτι ηθελε να μεινει μονος του για να ηρεμισει και να σκεφτει πολλα αλλα και αυτο το θεμα της οικογενειας δλδ!!
Χωρισαμε για ενα μηνα πηγα στους γονεις μου.. μεχρι που μιλησαμε στο τηλεφωνο και απο τοτε ξαναειμασταν μαζι για δυο μηνες ακομα μεχρι σημερα... φυγαμε για δουλεια καπου μακρια, ειμασταν καλα αλλα πριν λιγο καιρο που τον ρωτησα αν σκεφτηκε το μελλον μας μου ειπε παλι πως δεν σκεφτετε αμεσα να κανουμε οικογενεια, ειπε οχι τωρα με τιποτα, αλλα ισως σε πεντε χρονια να ειμαι ετοιμος ναι.. Εγω του ειπα πως αφου εχει ενα παιδι δεν ειναι δικαιο να σκεφτετε ετσι γιατι και εγω εχω το δικιαωμα να κανω ενα παιδακι με τον ανθρωπο που αγαπαω και λατρευω!! αλλα δεν μου απαντουσε σε τιποτα απο ολα αυτα που του ελεγα!! μου ελεγε συνεχεια οτι θελει την ηρεμια του!!

Το προηγουμενο σ/κ εγω εμεινα σπιτι και εκεινος πηγε να παρει το παιδι του.. μολις ηρθανε καλοσωρισα το παιδι του αλλα δεν μου μιλησε καν ειπε οτι ντρεποτανε. Εκεινος με το που μπηκε μεσα αρχισε να με ρωταει αν περασε απο το σπιτι μας ο φιλος του και αν του μιλησα, αν του χαμογελασα αν μπηκε μεσα και ξαναρωτουσε συνεχεια μεχρι που εσκασα και του ειπα οτι δεν ειναι σωστο να μου φερετε χωρις να μου εχει καμια εμπιστοσυνη..
Μετα απο αυτο πηγα μεσα στο δωματιο μας και ειμουν κλεισμενη τρις μερες εκει μονο για τα απολυτως απαραιτητα εβγαινα, ημουν με πονοκεφαλο χαλια ψυχολογικα και τον παρακαλουσα να μιλησουμε αλλα τιποτα...
Δεν ηρθε να κοιμηθει μαζι μου αυτες τις μερες και εγω δεν αντεξα αλλο την ψυχροτητα του του ειπα οτι θα φυγω δεν παει αλλο....
Με αφησε σε μια φιλη μου γιατι δεν ηθελε να ειμαι σπιτι οσο αυτος και η κορη του θα λειπανε για λιγες ωρες, και οταν θα επεστρεφε ηθελε να ειμαι πισω για να μαζεψω τα πραγματα μου...
Εγω επεστρεψα και οταν χτυπησα το κουδουνι δεν με αφησε να μπω μεσα, μου πεταξε ολα τα πραγματα εξω, με εβριζε... Δεν μπορουσα να καταλαβω τι ειχε παθει γιατι μου συμπεριφεροταν ετσι???
Ηρθε ταξι τα μαζεψα εφυγα και εμεινα ενα βραδυ στο σπιτι της φιλης μου που ελειπε ο αντρας της, και ηταν μαζι με τα παιδια της για να εχω παρεα..
Την επομενη μερα τον πηρα τηλεφωνο γιατι ξεχασε να μου πεταξει μαζι με ολα τα πραγματα μου μια τσαντα με υλικα της δουλειας μου..
Του ειπα να μου τα φερει σε ενα φιλικο μαγαζι που ημουν εκεινη την ωρα στην αρχη μου ειπε ''σιγα μη στα φερω ελα να τα παρεις'' αλλα μετα με πηρε τηλ και αλλαξε τον τροπο που μιλουσε με ρωτουσε αν τον αγαπαω, και οτι δεν θα γινοταν αυτο αν δεν ειχα παει μαζι με τη φιλη μου να παρω τα πραγματα μου, ειπε οτι την ειδε και τρελαθηκε και οτι τον εκανα βουκινο με τη φιλη μου την κουτσομπολα..
Ηρθε στο μαγαζι της φιλης μου, εφερε την τσαντα μου και μια σοκολατα την οποια δεν πηρα μου ειπε να τον συγχωρησω για αυτο που εγινε του ειπα οκ αλλα εμεις τελειωσαμε!!
Μετα με ξαναπηρε το ιδιο βραδυ να μου οτι ξερει ποσο ευαλωτη ειμαι, να προσεχω και οτι ηθελε εστω και λιγο να με δει να του χαμογελασω..
Εγω του το αρνηθηκα αν και πονουσα αλλα του ειπα ηταν επιλογη σου να με πεταξεις εξω και μαλιστα λεγοντας μου να μην ξαναπατησω ποτε στο σπιτι του.
Εγω απο την Κυριακη που εγινε αυτο ειμαι χαλια γυρισα στο πατρικο μου δεν βγαινω απο το σπιτι, τον σκεφτομαι συνεχεια θελω να με παρει τηλεφωνο να νοιωσω οτι με θελει οτι του λειπω πραγματικα οτι ποναει για οτι εγινε!!
Θελω πλεον να μου αποδειξει τι αισθανετε για μενα..
Αλλα δεν με εχει παρει πεντε μερες τωρα ουτε ενα τηλεφωνο
ποναωωω μου λειπει δεν ξερω γιατι δεν με παιρνει ενα τηλεφωνο
πειτε μου τι συμβαινει δεν εχω μυαλο να δω ξεκαθαρα τιποτα!!!

Αννουλα, σημερα που εθεσες το θεμα σου εδω, ειναι της Αγιας μεθωδιας εν καρπαθω και της Αγιας χαριτινης μεγαλη η χαρη της. Πανε αναψε καμμια λαμπαδα που εφυγε ο μακακας και ασε τις κλαψες. Καλα που δεν προχωρησες.

Quote:

---

Originally Posted by kerasi

Αννουλα, σημερα που εθεσες το θεμα σου εδω, ειναι της Αγιας μεθωδιας εν καρπαθω και της Αγιας χαριτινης μεγαλη η χαρη της. Πανε αναψε καμμια λαμπαδα που εφυγε ο μακακας και ασε τις κλαψες. Καλα που δεν προχωρησες.

---

δεν εχεις αδικο μονο στο Θεο πιστευω πλεον και στην οικογενεια μου αλλα δεν ξεπερνιετε αυτο που νοιωθω και δεν ξερω γιατι μου συμβαινει αυτο

Οταν γνωριστηκατε πριν 2 ετη, ποσο διαστημα ειχε περασει απο το δικο σου χωρισμο και ποσο απ το δικο του?
Και γιατι χωρισες εσυ και γιατι εκεινος απο τους γαμους σας?
Και ποσο καιρο μετρουσε η σχεση σας μετα την αρχικη γνωριμια μεχρι να συγκατοικησεις?
Εσυ εχεις παιδια?
Και βασικα ο τυπος στα θελω του ειναι ξεκαθαρος.

ειμασταν και οι δυο παντρεμενοι οταν γνωριστηκαμε και ειχαμε αδιεξοδα προβληματα στους γαμους μας και ειμασταν ολοι αποφασισμενοι οτι θελαμε να χωρισουμε και ηρθε στην ωρα του για ολους..
εγω χωρισα γιατι εισεπρατα μονο αδιαφορια δεν επαιρνε καθολου προτοβουλιες σε τιποτα δεν καναμε τιποτα που να μας ευχαριστει πλεον ειχαμε καταλαβει οτι ειμασταν δυο διαφορετικοι ανθρωποι!
εκεινος χωρισε γιατι η γυναικα του δουλευε πολλες ωρες και στο σπιτι δεν εκανε τιποτα δλδ ουτε φαγητο ουτε δουλειες ολα εκεινος τα εκανα και ερωτικα δεν τον ηθελε απο το παιδι και μετα και ειδικα τα δυο τελευταια χρονια!
ειμασταν ολοι ξεκαθαροι με τους γαμους μας..
συγκατοικησαμε 7 μηνες μετα την αρχικη γνωριμια μας..
εγω δεν εχω παιδι αλλα οπως του ειχα εξηγησει μετα απο δυο χρονια που ειμασταν μαζι και ειδαμε οτι αγαπιωμαστε και αντιμετωπισα με πολυ υπευθηνοτητα το παιδι του σαν να ειναι δικο μου ηθελα να κανω οικογενεια μαζι του!
για μενα αυτο ειναι το νοημα της δικης μου ζωης και αισθανθηκα για πρωτη φορα οτι ηθελα να κανω παιδι με αυτον τον ανθρωπο!!
ειμαι υπερβολικα ευαισθητη και αντιμετωπιζω τα παντα με ευγενεια και προσπαθω να αποφευγω σαν ανθρωπος τους καυγαδες..
αλλα δεν μπορουσα να κανω περα τα ονειρα μου
οσο ξεκαθαρος και αν ηταν εγω πληγωθηκα που δεν συμπηπταν τα ''ονειρα'' μας για οικογενεια και δεν ηθελα να αισθανομαι οτι ειμαι μαζι του σαν γκομενα

αννα μου, ρώτησες στο πρώτο σου μήνυμα 'τι συμβαίνει' και θέλω να σου πω ότι αυτό που συμβαίνει είναι πολύ απλά ότι ενώ έχετε συναισθήματα, έχετε έρθει κοντά, έχετε ζήσει πράγματα μαζί, δεν έχετε κοινούς στόχους. Το λες κι εσύ, δεν συμπίπτουν τα όνειρά σας για οικογένεια. Μην θεωρείς ότι αν θελήσει να κάνει οικογένεια ξανά, αυτό θα αποδείξει πόσο βαθιά συναισθήματα έχει για σένα. Συχνά διαφέρει αυτό που νιώθουμε, από αυτό που θέλουμε και μπορούμε να κάνουμε σε έναν συγκεκριμένο τομέα, όπως το να κάνουμε παιδιά μαζί.

Σε περιπτώσεις λοιπόν σαν τη δική σας, ή ο ένας από τους δυο αλλάζει άποψη (πολύ δύσκολο), ή βρίσκετε μια ενδιάμεση λύση, ή τραβάει ο καθένας το δρόμο του. Το τελευταίο είναι δύσκολο όταν είναι φρέσκος ο χωρισμός και τα όνειρα που κάναμε, αλλά μερικές φορές είναι το μόνο που μπορεί να γίνει.

Mην ρωτας αλλους σε θεματα σχεσεων ειδικα μεσα απο ενα φορουμ,πολλοι θα βγαλουν τα δικα τους απωθημενα,κακες εμπειριες με αποτελεσμα να σε κατευθυνουν σε λαθος αποφαση,ζυγιασετα μονη σου και δες τι θα κανεις.

ηθελα βοηθεια μια γνωμη απο εσας που διαβαζω τοσες μερες να συμβουλευετε καπου σωστα και καπου οχι..
καλο θα μου κανει να δω πως το βλεπει και καποιος αλλος αυτο που ζω

Quote:

---

Originally Posted by marina38

αννα μου, ρώτησες στο πρώτο σου μήνυμα 'τι συμβαίνει' και θέλω να σου πω ότι αυτό που συμβαίνει είναι πολύ απλά ότι ενώ έχετε συναισθήματα, έχετε έρθει κοντά, έχετε ζήσει πράγματα μαζί, δεν έχετε κοινούς στόχους. Το λες κι εσύ, δεν συμπίπτουν τα όνειρά σας για οικογένεια. Μην θεωρείς ότι αν θελήσει να κάνει οικογένεια ξανά, αυτό θα αποδείξει πόσο βαθιά συναισθήματα έχει για σένα. Συχνά διαφέρει αυτό που νιώθουμε, από αυτό που θέλουμε και μπορούμε να κάνουμε σε έναν συγκεκριμένο τομέα, όπως το να κάνουμε παιδιά μαζί.

Σε περιπτώσεις λοιπόν σαν τη δική σας, ή ο ένας από τους δυο αλλάζει άποψη (πολύ δύσκολο), ή βρίσκετε μια ενδιάμεση λύση, ή τραβάει ο καθένας το δρόμο του. Το τελευταίο είναι δύσκολο όταν είναι φρέσκος ο χωρισμός και τα όνειρα που κάναμε, αλλά μερικές φορές είναι το μόνο που μπορεί να γίνει.

---

δεν ξερω πως να το αντιμετωπισω και αυτο που θελω οσο τιποτα για να ηρεμισω ειναι ενα τηλεφωνο του να δει αν ειμαι καλα

πως μπορει να μη με σκεφτεται? εφοσον δεν με ψαχνει ?
εγω εχω τρελαθει εχω διαλυθει αλλα νοιωθω οτι αυτη την φορα πρεπει να καταλαβω τι νοιωθει και πως ειναι και αυτος χωρις εμενα δεν ξερω αν κανω το σωστο
αλλα θελω να μου πειτε τι μπορει να του συμβαινει και δεν με παιρνει ενα τηλεφωνο

καταλαβαίνω... όμως δυστυχώς δεν μπορείς να τον υποχρεώσεις να σου τηλεφωνήσει έτσι δεν είναι?
Ούτε κανένας μπορεί να μπει στη σκέψη του και να σου πει γιατί δεν σε παίρνει τηλ.
Αν λοιπόν θέλεις να μιλήσετε, καλό είναι να τον πάρεις εσύ.
Σκέψου όμως αν έχει κάποιο νόημα να ξαναπείτε τα ίδια.
Αν νομίζεις ότι υπάρχει η καλή διάθεση να τα βάλετε κάτω και να τα συζητήσετε πάλι, πάρε τηλέφωνο. Εγώ να σου πω την αλήθεια, από όσα διάβασα βλέπω ότι κι οι δυο δεν φερθήκατε καλά. Κι η δική του η συμπεριφορά δεν ήταν σωστή (ζήλειες, να πετάξει τα πράγματα σου κλπ), αλλά ούτε κι οι δικές σου οι αντιδράσεις, δηλαδή όλα αυτά τα υπερβολικά έντονα συναισθήματα, οι μεταπτώσεις και η απελπισία επειδή δεν γίνεται αυτό που θέλεις. Αν μπορέσετε να βάλετε λίγο στην άκρη τα συναισθήματα και να το δείτε λογικά, νομίζω θα βοηθήσει.

εχεις δικιο ειδικα σε οτι αφορα στις δικες μου ευαισθησιες το καταλαβαινω..
εκεινος ειναι η τετραγωνη λογικη και εγω η απολυτη ευαισθησια
αλλα πιστευω πως ειναι δικο του λαθος στη συμπεριφορα απεναντι μου και θελω να καταλαβω τι νοιωθει για μενα να κερδισει την εμπιστοσυνη μου εχω τρομαξει με αυτα που γινανε και το ξερει..
ειναι λαθος να περιμενω να με παρει?
υπαρχει περιπτωση ακομα και αν με αγαπαει να μη με παρει ποτε ξανα επειδη του ειπα οταν μιλησαμε τελευταια φορα που ημουν χαλια οτι τελειωσαμε?
δεν ξερω τι να πω ειμαι μπερδεμενη

ειναι πολυ εγωιστης και ορθολογιστης σε καποια πραγματα
αλλα αν τον παρω εγω δεν θα καταλαβω ποτέ οτι του ελειψα οτι νοιωθει το ιδιο κενο με εμενα
γιατι μου ειχε πει καποια στιγμη οτι ηθελε να μεινει μονος του να σκεφτει!
τωρα ειναι που ειναι μονος του θα εχει καταλαβει αν δεν μπορει να ειναι καλα μακρια μου και θα ηθελα να με παρει και να μου το πει
γιατι αλιως δεν μπορω να ξερω

βεβαίως και υπάρχει περίπτωση να μην σε ξαναπάρει ακόμα κι αν σ' αγαπάει, γιατί δεν θέλει άλλους καυγάδες και γιατί βλέπετε διαφορετικά τη μελλοντική σας ζωή.
Ο άνθρωπος σου είπε ξεκάθαρα ότι θέλει την ηρεμία του και δεν συμφωνεί με αυτά που λες εσύ και με τον τρόπο που τα σκέφτεσαι.

Αλλά άσε τι θέλει εκείνος και σκέψου πολύ σοβαρά κι όσο μπορείς πιο λογικά, τι θέλεις εσύ από τη ζωή σου κι αν μπορείς να συμβιώσεις καλά κι όμορφα με αυτόν τον άνθρωπο. Εδώ μίλησες για σοβαρά προβλήματα, για καχυποψία και ζήλεια, ότι ένιωθες πως δεν είχες συμπαράσταση, ότι μιλούσε απότομα κι ένωθες ότι δεν σε υπολογίζει. Επιπλέον δεν θέλει να προχωρήσει με τον τρόπο που εσύ θέλεις. Βάλτα κάτω και σκέψου τα καλά, γιατί τώρα είσαι σοκαρισμένη από όσα συνέβησαν και ίσως δεν τα βλέπεις καθαρά.

Κι αφού σου είπε ότι θέλει να μείνει μόνος να σκεφτεί, άστον να σκεφτεί κι εκείνος. Αν θελήσει να σε πάρει, θα σε πάρει.

λες να περιμενω δλδ