Κλινομανία!!

Παιδιά δεν ήξερα πού να το γράψω αυτό... Επομένως το γράφω εδώ, μιας που στην ίδια στίλη είχα γράψει πιό παλιά σχετικό θέμα...
Είχα γράψει πρίν λίγο καιρό ένα θέμα, στο οποίο έλεγα πως έχω πρόβλημα γιατί θέλω συνέχεια να είμαι στο κρεβάτι μου και να κοιμάμαι...
Κοίταζα στο google για μανίες, και εντελώς τυχαία διάβασα για κάτι που λέγεται "κλινομανία" και ταιριάζει πολύ με αυτό που έχω!!!
Άρα, είναι όντως μανία;;;;; Και άν είναι μανία, πώς ξεπερνιέται;;;;

Να και το link.. http://www.otherside.gr/2009/09/10-p...axenes-manies/

κοιτα το site που βρηκες δε το κοβω και πολυ σοβαρο.

δηλαδη εγω πρεπει να πασχω απο καναπεμανια αφου μ αρεσει πολυ να χουχουλιαζω στο καναπε μου τα κρυα βραδια...εμ βεβαια ...οι normal ανθρωποι γουσταρουν να βγουν στη βροχη και το χιονια και να κανουν bunjee jumping και αλλα extreme sports....(ευτυχως που δεν ειμαι νορμαλ τοτε)

σοβαρα τωρα...εχεις καποια σοβαρα συμπτωματα?εχεις θλιψη,αρνηση να κανεις πραγματα,νοιωθεις βαρια,κλαις?αν ναι, αυτα πρεπει να σ ανησυχουν οχι το κρεββατι...τι σε φταιει το επιπλο...αν δεν εχεις τετοια συμπτωματα και απλα γουσταρεις το κρεββατι σου δεν εχεις τιποτα βρε κοριτσι μου.αρκει το κρεββατι να μην αντιπροσωπευει ολη σου τη ζωη.

Εεε.... Βασικά όχι, αν και κάποιες φορές νιώθω ψιλο χάλια (όπως όλοι βασικά...)
Απλώς αυτό, το να είμαι ξαπλωμένη συνέχεια... Ε πάει πολύ... :-P
Όταν είμαι σπίτι δε κάνω τίποτα άλλο...

το μονο που διακρινω ειναι ελλειψη ενδιαφεροντων.δε μπορει βρε συ κατι θα σ αρεσει.εγω οταν ειμαι ξαπλωμενη π.χ βλεπω ταινιες...δε μπορει να μη σ αρεσει τιποτ αλλο...μου φαινεται περιεργο...εχεις καποια απασχοληση?δουλευεις,σπουδ αζεις?αν δεν εχεις μηπως να κινητοποιηθεις για να βρεις κατι που θα σε γεμιζει?μπορει να ειναι και στο κρεββατι σου...να διαβαζεις κατι..να βλεπεις μια ταινια,ακομα και να ζωγραφιζεις που λεει ο λογος....για ψαξτο λιγακι...κατι θα βρεις να σ αρεσει δε μπορει....αν παλι μου λες οτι 24 ωρες το 24ωρο εισαι στο κρεββατι για μηνες...δηλαδη δε μπορεις η δε θες να εισαι λειτουργικη(να κανεις κατι δημιουργικο για σενα) θα σου συστηνα να μιλησεις σ ενα ψυχολογο...αν και νομιζω οτι αν δε νοιωθεις βαρια(γιατι οσο περισσοτερο μεσα ειμαστε ξαπλα τοσο πιο βαριοι αισθανομαστε) καλο ειναι να ψαξεις λιγακι να βρεις να κανεις κατι ομορφο που θα σ αρεσει τοσο ωστε να σηκωθεις απ το κρεββατι

Ναντιάκι, η αδράνεια δημιουργεί πολλές... επιπλομανίες! Η καρεκλομανία & η πολυθρονομανία (μπροστά σε τηλεόραση κι υπολογιστή ιδίως) θερίζουν τα ακίνητα πλήθη! :p Ελπίζω να μην έχεις και το λάπτοπ στο κρεβάτι, ε? Εγώ θα έλεγα αυτά που προτείνει η Λία, να προσπαθήσεις να τα κάνεις εκτός κρεβατιού και γενικά να αρχίσεις να κινείσαι λίγο παραπάνω :)

Καλα πλεον βαζεις ενα οποιδηποτε συνθετικο μπροστα απο την καταληξη -μανια κ εχεις ετοιμη νεα λεξουλα κ ετοιμο νεο φαινομενο-ασθενεια! Αθανατη ελληνικη γλωσσα! Κ δεν το λεω με την κακη εννοια!
Λοιπον εγω πασχω απο φραπεδομανια, τσιγαρομανια, τεμπελομανια, δεν-θελω-να-διαβασω-μανια, ιντερνετομανια κ μαλακομανια! Ειμαι εκτος συναγωνισμου εγω χοχοχο!!!

xaxaxaa lacrymosa εχεις πλακα...εγω παλι τωρα που το σκεφτομαι πασχω απο θριλλερομανια...θελω να βλεπω μονο θριλλερ...μπουχαχαχα ...αφου εχω παθει ανοσια την ωρα που ολοι αηδιαζουν εγω τρωω σαντουιτς.....οπως βλεπεις ναντιακι αμα το ψαξουμε ολοι απο μανιες καλα παμε....

Quote:

---

Originally Posted by LIA1975

xaxaxaa lacrymosa εχεις πλακα...εγω παλι τωρα που το σκεφτομαι πασχω απο θριλλερομανια...θελω να βλεπω μονο θριλλερ...μπουχαχαχα ...αφου εχω παθει ανοσια την ωρα που ολοι αηδιαζουν εγω τρωω σαντουιτς.....οπως βλεπεις ναντιακι αμα το ψαξουμε ολοι απο μανιες καλα παμε....

---

Χαχαχα! Να τρως το σαντουιτς με την κετσαπ κ να βλεπεις τα αιματα κ να γουσταρεις! Κ ο γυρος κ η μουσταρδα να μοιαζουν με βγαλμενα εντερα η συκωτια! Σορρυ προς οσους τυχον αηδιασα ε!

XD LoL!!!
Παιδιά όχι, εντάξει, δεν είναι τόσο τραγικό όσο ακούγεται! XD
Μόνο στο σπίτι με πιάνει (προφανώς), με οτιδήποτε κάνω εκτός σπιτιού δεν έχω θέμα (και δουλειά έχω, και αρχίζω και σχολή). Και ναί, υπάρχουν πράγματα που μου αρέσουν, απλώς όταν είμαι σπίτι, δε μπορώ να αντισταθώ!!! Μου τρώει τσάμπα ώρες!!!

Ελπίζω πως κάθεσαι στο κρεββάτι με τις ωρες επειδη απλά βαριέσαι και όχι για να "βυθίζεσαι" στις σκέψεις σου. Κι αμα λεω βυθιζεσαι εννοώ σε οτιδηποτε αρνητική σκεψη περνάει απ το μυαλο σου, επειδη αμα μας διακατεχει θετική σκέψη δεν ξαπλώνουμε ποτέ με τις ωρες στο κρεββατι.

ioanni, βασικά ακριβώς αυτό που είπες κάνω... Βυθίζομαι στις σκέψεις μου... Άν και δεν είναι πάντα αρνητικές. Έχω την τάση να σκέφτομαι πολύ και τα πάντα.

Quote:

---

Originally Posted by Νάντια

ioanni, βασικά ακριβώς αυτό που είπες κάνω... Βυθίζομαι στις σκέψεις μου... Άν και δεν είναι πάντα αρνητικές. Έχω την τάση να σκέφτομαι πολύ και τα πάντα.

---

Καλημέρα Νάντια. Αυτό λέγεται α-ζωο-σκεπτο-μανία. Δε ζεις τη ζωή, απλά τη σκέφτεσαι...:))
Πλάκα κάνω, για τους περισσότερους από μας υπάρχει ένα παράλληλο σύμπαν. Αυτό των σκέψεων. Δεν είν' κακό. Με τις σκέψεις εκτονώνεσαι, οργανώνεις, ονειρεύεσαι, φαντασιώνεσαι, φτιάχνεις σενάρια...
Υπάρχουν τρόποι να μετατρέψεις αυτή τη ροή των σκέψεων σε κάτι δημιουργικό, μέσω του διαλογισμού, του οραματισμού, των ασκήσεων αναπνοών, της τέχνης (π.χ. να κρατάς ημερολόγιο όπου καταγράφεις τις σκέψεις σου). Η απλά να μην κάνεις τίποτα και να θεωρήσεις το χρόνο αυτό σα χρόνο ανάπαυλας. Τον αξίζεις...:)

Εξάσκησε τον εαυτο σου να έχει πράγματα να κάνει, πχ δουλειες, χομπι, βολτες, διαβασμα, ολα αυτα που θα μπορουσες να κανεις δλδ και σ' αρεσουν, που συμβάλλουν στο να μην απορροφασε απο τις σκεψεις. Τοτε απλα θα σε διακατεχει η θετικη σκεψη ότι δημιουργησες κατι.
Οι σκεψεις αυτες, ακομα και αυτες που δεν ειναι αρνητικες, αμα περασουν καποια χρονια και καταλαβεις αυτα που στην πραγματικοτητα εχασες με το που καθοσουν και σκεφτοσουν, τα πόσα δλδ θα μπορουσες να κανες στη ζωη σου ολο εκεινο το χρονο που απορροφοσουν στη σκεψη τοτε ειναι που οι αρνητικες σκεψεις θα θεριέψουν επειδη θα εχει προστεθει σ αυτες η συναισθηση του τι εχασες λόγω της απορροφησης στη σκεψη και τοτε ειναι που θα χεις πιο εντονα αναγκη το κρεββατι!
Μαθε επισης να κανεις γρηγορα την σκεψη πράξη γιατι οσο δεν την κανεις πράξη κινδυνευεις να μην την κανεις πραξη ποτε επειδη η σκεψη εχει την ταση να μολύνεται από τις αμφιβολίες και την αναβολή. Εξασκησου επισης να σηκωνεσαι απο το κρεββατι με το που ξεκινανε οι σκεψεις και γενικα απεφευγε τους χωρους που ευνοουν αυτη την κατασταση.

Ιωάννη, οι σκέψεις δεν είναι κάτι που πρέπει να φοβόμαστε ή να αποφεύγουμε. Μπορεί κάλιστα να είναι μιά επικοινωνία με τον εαυτό μας. Αν μάθουμε να χαλαρώνουμε και να ελέγχουμε τη φλυαρία του νου (την ανεξέλεγκτη ροή από σκέψεις), τότε ίσως μπορέσουμε να αφουγκραστούμε τις βαθύτερες ανάγκες, φόβους και επιθυμίες μας, που μέσα στην τρέλλα της καθημερινότητας τις απωθούμε...

Παιδιά έχω προσπαθήσει πολλές φοερές να το ελέγξω, αλλά στο τέλος πάντα αποτυγχάνω, χωρίς να το πάρω χαμπάρι!