Σχεση με ενα ανθρωπο που πασχει απο διπολικη διαταραχη

Καλη σας ημερα
Παλαιο μελος του φορουμ αλλα εχω καιρο να σας γραψω. Εδω και καποιο καιρο (οχι λιγο) διατηρω μια ερωτικη σχεση με εναν ανθρωπο το οποιο γνωρισα και ερωτευτηκα το χαμογελο του και τον ομορφο τροπο που ζουσαμε την καθε μας στιγμη. Μετα απο καποιο καιρο αρχισαμε να συζουμε και ο συγεκριμενος ανθρωπος αρχισε να συμπεριφερετε διαφορετικα κυριως απεναντι στη δουλεια του. Δεν ενδιαφεροταν για τιποτα το μονο που την ενδιεφερε ηταν να βριζει σε εμενα τους πελατες και τα αφεντικα της εκλαιγε καθε ημερα γιατι δεν της αρεσε εκει μεσα οπως πολλες φορες ελεγε και γενικοτερα οταν κατι δεν πηγαινε ακριβως οπως το ηθελε εχανε τον κοσμο κατω απο τα ποδια της και συμπεριφεροταν οπως το μικρο παιδι που του παιρνεις το παιχνιδακι του. Μετα απο αρκετο καιρο εγω αρχισα να το συνηθηζω και να μη δινω μεγαλη σημασια ομως καποια στιγμη το προβλημα αρχισε να μεταφερετε μεσα στο σπιτι με αποτελεσμα να φταιω εγω που της ελεγα ηρεμισε δεν βγαινει ετσι η ζωη. Σαν παλιος καταθλιπτικος ξερω πολυ καλα πως ολα ειναι θεμα διαχειρησης και υγειους λειτουργιας. Εκεινη ομως θεωρει πως παντα φταινει ολοι οι αλλοι εκτος απο εκεινη.
Αυτη την περιοδο λειπω στο εξωτερικο για μια εκπαιδευση στο αντικειμενο μου και εκεινη εχει παραμεινει στη χωρα μας. Σχεδον καθε ημερα ο ανθρωπος αυτος μου κανει σκηνικα μανιακης ζηλιας γιατι μιλησα με την μια γιατι μιλησα με την αλλη. Και οταν γυριζω και την βλεπω μεσω διαδυκτιου βλεπω εναν θλιμενο ανθρωπο που παραδεχεται οτι κανει εμμετους ζαλιζετε εχει μονιμα πονοκεφαλους και ολα αυτα τα κλασσικα συμπτωματα καταθλιψης. Οταν την ροταω τι εχεις μου αραδιαζει ενα πακο απο αρνητικες σκεψεις και θεωριες που ουτε σε μυθιστορηματα της πιο σχοιζοφρενους συγγραφεως δεν παρουσιαζονται. Και στο τελος παντα καταληγουμε να μου ζηταει συγνωμη αλλα δεν μπορει να ελεγξει τις σκεψεις της και το μονο που κανει ειναι να καθετε σπιτι και να σκεφτεται λεει το μελλον της.

Το δια ταυτα ειναι οτι γνοριζω πολυ καλα οτι πασχει απο αυτη την ασθενεια . Την παρακαλω εδω και μηνες αναλαμβανωντας το κοστος εγω εξ ολοκληρου να επισκευτει εναν ειδικο να βοηθηει και εκεινη μου λεει δεν εχω τιποτα αυτα ειναι σωστα που σου λεω ενψ την προηγουμενη μου εχει παραδεχτει οτι εχει αδικο. Το ξερω πως πολλοι θα μου πειτε και τι κανεις σε αυτη τη σχεση και δεν φευγεις??? Οταν αγαπας ομως καποιον πραγματικα θελεις να τον βοηθησεις. Δεν ξερω το τι να κανω θελω να βοηθησω αλλα εκεινη αρνειτε χαρακτηριστικα. Σας παρακαλω βρειτε μου μια λυση να την βοηθησω και να βοηθησω και τη σχεση μας.

Σας ευχαριστω ολους εκ των προτερων.

Φιλικα. _Π






Σχετικά άρθρα στο E-Psychology.gr: Διπολική Διαταραχή - Μανιοκατάθλιψη

θες ειλικρινά να σου πω, η απάντηση είναι μία, βοήθεια από ψυχίατρο. Ανεξάρτητα από τη σχέση σας, αυτή η γυναίκα αν μείνει έτσι θα υποφέρει και θα κάνει και τους άλλους να υποφέρουν, αν την βοηθήσεις μακροπρόθεσμα θα σε ευγνωμονεί πιστεύω, όσο και αν τώρα αρνείται να παραδεχτεί το πρόβλημα της. Διαφορετικά καταδικάζεις και τους δυο σας,
αν δεν θέλει καλύτερα τουλάχιστον να σώσεις τον εαυτό σου και να απομακρυνθείς, άποψη μου. Δεν υπάρχει περίπτωση να μπορέσεις μόνος σου να διαχειριστείς διπολικές κρίσεις. Καλό κουράγιο σου εύχομαι, αλλά δεν αξίζει να κάνεις μία προσπάθεια, χωρίς ψυχιατρική βοήθεια, γιατί η περίπτωση της μου ακούγεται βαριά και οτι και αν κάνεις από μόνος σου θα στο ακυρώνει η ασθένεια της. Χρειάζεται να πάρει φάρμακα, να αρχίσεις να επικοινωνείς με την ίδια, όχι με την ασθένεια της.

Σε ευχαριστω πολυ για την απαντηση.... Πραγματικα την εκλιπαρω λεγοντας της πηγαινε και θα δεις οτι ολα θα πανε καλα και πραγματικα μου λεει καθε φορα την τεταρτη π.χ. θα παω περναει η τεταρτη δεν παει . Μου λεει νιοθω καλα. Δεν θελω να φυγω απο τη σχεση την αγαπαω και θελω να την βοηθησω δεν ειμαι φυγοπονος. Και εκεινη με αγαπαει απλα ειναι τελειως απεδευτο το μυαλο της. Της χαρισα ενα βιβλιο ειδικο για τετοιες περιπτωσεις και ουτε που το εχει ανοιξει. Δεν θελει να δει το προβλημα της καταματα. Δυστηχως ενω το αναγνωριζει κλαιγοντας πολλες φορες και λεγωντας δεν ειμαι καλα ειμαι παραλογη και το ξερω μετα απο λιγο ξεχνιεται και της φταινε ολοι οι αλλοι. Δεν ξερω τον τροπο που θα την παω σε ψυχιατρο. Ειναι μια περιπτωση που θελει βοηθεια πραγματικα. Πως μπορω να αρχισω να επικοινωνω μαζι της και οχι με την ασθενεια θα ηθελα καποιες συμβουλες.

Ευχαριστω και παλι πολυ. Μιλατε μεσα στην καρδια μου.

Αν πηγαίνατε μαζί σε ένα ειδικό και στη παρούσα κατάσταση, σε ένα ψυχίατρο?δεν χρειάζεται να της επισημαίνεις το προβλήμά της,πιστεύω το γνωρίζει.Μπορείς να την παροτρύνεις να πάτε μαζι σε ένα ειδικό ως αρχή για να αντιμετωπίσετε και οι δύο το στρες σας και να σας δώσει καποιοες συμβουλές για καλύτερο τρόπο ζωής, για καλύτερη διαχείριση του στρες και συμβουλές για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει στη δουλειά της.πιστεύω αν είσαι μαζί της στις πρώτες συναντήσεις και δεν νιωσει μόνη θα συνεχίσει...λογικά θα της χωριγηθουν και κάποια φάρμακα μαζί με τις ψυχοθεραπείες.δοκίμασε το έτσι....βέβαια αυτή είναι καθαρά η αποψη μου, αλλά πιστεύω ότι απαξ και κάνει το πρώτο βήμα μετα όλο θα μπουν στη σειρά τους...

ενα μεγαλο μπραβο για αρχη που στεκεσαι διπλα στην κοπελα σου.
ειμαι διπολικη κ γνωριζω καλα πως δεν μενουν ευκολα διπλα μας οι αλλοι....
εγω θα σου προτεινα να μιλησεις με τους γονεις της ή τα αδερφια της.
το χεις δοκιμασει?
αφηνετε το χρονο να χανετε κ αυτο ειναι εις βαρος ολων.

Σας ευχαριστω ολους παρα πολυ. Πραγματικα δεν ξερω που βρισκω τη δυναμη και παραμενω σε αυτη τη σχεση. Οσο για τους γονεις της εχω προσεγγισει την μητερα της με ερασιτεχνικα λογια λεγοντας της διαφορα η οποια μου ειπε οτι παντα ετσι ηταν και η πρεπει να το δεχτω η πρεπει να φυγω δινωντας μου δικιο σχεδον για ολες μου τις πραξεις. Εγω θελω να μου πειτε τι να κανω οταν την πιανει κριση μεχρι να καταφερω να την παω στον γιατρο. Διλαδη οταν τα χανει τι ακριβως πρεπει να κανω. εχω προσπαθησει να την ηρεμισω να της πω 2 ωραιες κουβεντες αλλα εκεινη επιτιθεται με ενταση και παντα κλαιγωντας με λιγμους. Δυστηχως τα πραγματα ειναι αρκετα δυσκολα.

Σημερα το πρωι την εχω παρει με τον καλο λογο να μπορεσω να της πω οτι αυτο που εχει περναει αρκε να το θελησει και μου λεει οτι νυσταζει συνεχεια και οταν προσπαθω με τον τροπο μου να της πω" κοιτα ρε παιδι μου τι αναταραχες ειναι αυτες περιεργο ε?" μου απανταει οτι φταιει το οτι ειμαι εγω σε αλλη χωρα και μου επιτιθεται. αναγκαστικα ζητησα συγνωμη και εκανα πισω για να μην τη στεναχωρησω. Λυπαμαι για την ολη κατασταση θελω να την βοηθησω και δεν μπορω με τιποτα.... Πως θα το κανω δεν ξερω δε μου εχει ξανα τυχει ενας ανθρωπος να μη θελει να ακουσει τιποτα και να προτασει τοσο πολυ τον εγωισμο του για να αποδειξει στον αλλον οτι ειναι οκ ενω μεσα του ξερει πως δεν ειναι καλα. Προσπαθει να κοροιδεψει τους παντες τον εαυτο της καταφερνει να τον κοροιδεψει η οχι???

Καλησπερα και παλι... απο οτι βλεπω το θεμα μου δεν αγγιζει πολυ κοσμο ομως για μενα ειναι συμαντικο.... εχω φτασει στα ορια μου,..... σημερα παλι τα ιδια εχουμε η κοπελα δεν ειναι καλα μου ελεγε οτι θελει να αυτοκτονησει κλπ και οτι δεν της αρεσει τιποτα και οτι δεν βρισκει νοημα να ζει κλπ κλπ..... Την παρακαλαω να παει σε γιατρο και μου λεει οτι εγω φταιω που ειναι ετσι δεν ξερω τι να κανω? ειμαι χιλιαδες χιλιομετρα μακρια και δεν ξερω πως να βοηθησω την αγαπαω και θελω να γινει καλα αλλα δεν ξερω το πως.....βοηθηστε με!!!! Ευχαριστω

Καλημέρα alfapark. Έτσι όπως τα περιγράφεις, ναι η κοπέλα σου δείχνει να μην νιώθει καλά και να υποφέρει. Πάντως είναι όντως δύσκολο να μην της αρέσει η δουλειά της και ταυτόχρονα να φεύγεις και εσύ για άλλη χώρα. Κι αυτό γίνεται ακόμα πιο δύσκολο, αν έχει την τάση να επιρρίπτει ευθύνες μόνο στους άλλους, να κοιτάει πάντα την αρνητική πλευρά, να απελπίζεται όταν τα πράγματα δεν έρχονται όπως θα ήθελε κλπ. Για όλα αυτά, προφανώς θα ήταν ωφέλιμο να ζητήσει βοήθεια.

Όμως, για να ενθαρρύνουμε κάποιον να απευθυνθεί σε ειδικό, θα ήταν καλό καταρχήν να αποδεχτούμε το πώς νιώθει και να μην το θεωρήσουμε εκ προοοιμίου παράλογο ή αποτέλεσμα ενός δικού του μόνο ‘προβλήματος’ ή ‘διαταραχής’. Ίσως η κοπέλα σου νιώθει πως δεν την καταλαβαίνεις, και ξέρεις, κάποιος που θεωρούμε ότι δεν μας καταλαβαίνει, δεν μας πείθει κιόλας.

Πριν πούμε οτιδήποτε άλλο, να σε ρωτήσω κάτι? Πώς ‘γνωρίζεις πολύ καλά’ ότι πάσχει από διπολική διαταραχή? Της έχει γίνει ποτέ μια τέτοια διάγνωση, έχει πάει παλιότερα σε κάποιον ειδικό? Ρωτάω γιατί παρά τις όποιες καλές προθέσεις, είναι πολύ επίφοβο να βγαίνουν ‘διαγνώσεις’ από τους οικείους μας.

Καλέ μου Alphapark θέλω να σου πω πως η μανιοκατάθλιψη είναι μια πολύ σοβαρή ασθένεια που λίγοι την βγάζουν καθαρή..ο ασθενής υποφέρει μεν αλλά οι γύρω του υποφέρουν περισσότερο που τον βλέπουν να ταλαιπωριέται και δν μπορούν να κάνουν κτ.Θέλει χρόνια ψυχοθεραπεία και φαρμακευτική αγωγή και πάλι ο ασθενής λόγω των σκαμπανεβασμάτων δεν τα παρακολουθεί σταθερά..δηλαδή θα φτάσει να κατηγορήσει και τον ψυχοθεραπευτή και τα φάρμακα κτλ.είναι ένας φαύλος κύκλος που είναι πολύ δύσκολο αν όχι ακατόρθωτο να σταματήσει. Συγνώμη αν σε στεναχώρησα ή σε απέλπισα..αυτήν τη γυναίκα αν την αγαπάς τότε χρειάζεται να πάρεις απόφαση να δεχτείς κάποιες συμπεριφορές και να ξέρεις ότι όταν σε κουράσουν..γιατί άνθρωπος είσαι..θα φύγεις για κτ λιγότερο επίπονο χωρίς το ρόλο της ανοχής!υπομονή προς το παρόν και κοίτα και λίγο εσένα! δεν είναι εγωιστικό!!!

Καλησπερα και παλι. Σας ευχαριστω πολυ για τις απαντησεις σας. Δυστηχως δεν υπαρχει επισημη διαγνωση και ο λογος ειναι οτι αρνειτει να παει σε καποιον γιατρο μου μιλαει ασχημα και με προβαλει λεγοντας μου εισαι τρελλος και εγω ειμαι μια χαρα να πας εσυ! της απαντω οτι ασφαλαως και θα παω. Ειμαι σιγουρος οτι δεν καταλαβαινει τι της γινεται ακομα και πριν απο λιγη ωρα μου ελεγε οτι δεν θελει τιποτα στη ζωη της δεν της αρεσει τιποτα οτι σκεφτεται να αυτοκτονησει και οτι φταινει ολοι γυρω της για αυτο το ΔΡΑΜΑ που ζει που στην πραγματικοτητα ειναι μια χαρα μια πολυ ομορφη κοπελα με δουλεια και εμενα που την αγαπαω παρα πολυ. Δεν εχω πολλες επιλογες θα συμφωνησω με τον καλο μου συνανθρωπο tasakiou οτι μονο υπομονη η αποδραση υπαρχουν. προς το παρον υπομονη. Γιατι σε ψυχοθεραπευτη δεν παει ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ!!!! Λυπαμαι πολυ γιατι την αγαπαω πολυ αλλα δεν εχω τη δυμανη να κανω τιποτα δεν εχω τις γνωσεις και το κουραγιο! δυστηχως....

Φίλε χωρίς να εχω κάνει διάγνωση πρέπει να σκεφτείς κ το ενδεχόμενο θανατηφόρα ανωριμότητας που παίζει πολύ στις μέρες μας

Quote:

---

Originally Posted by elis

Φίλε χωρίς να εχω κάνει διάγνωση πρέπει να σκεφτείς κ το ενδεχόμενο θανατηφόρα ανωριμότητας που παίζει πολύ στις μέρες μας

---

Elis μου, ανωριμότητα λέγεται στην κοινή λογική ο,τι στην κλινική ορολογία λέμε διαταραχή...δυστυχώς!

Quote:

---

Originally Posted by alfapark2001

Καλησπερα και παλι. Σας ευχαριστω πολυ για τις απαντησεις σας. Δυστηχως δεν υπαρχει επισημη διαγνωση και ο λογος ειναι οτι αρνειτει να παει σε καποιον γιατρο μου μιλαει ασχημα και με προβαλει λεγοντας μου εισαι τρελλος και εγω ειμαι μια χαρα να πας εσυ! της απαντω οτι ασφαλαως και θα παω. Ειμαι σιγουρος οτι δεν καταλαβαινει τι της γινεται ακομα και πριν απο λιγη ωρα μου ελεγε οτι δεν θελει τιποτα στη ζωη της δεν της αρεσει τιποτα οτι σκεφτεται να αυτοκτονησει και οτι φταινει ολοι γυρω της για αυτο το ΔΡΑΜΑ που ζει που στην πραγματικοτητα ειναι μια χαρα μια πολυ ομορφη κοπελα με δουλεια και εμενα που την αγαπαω παρα πολυ. Δεν εχω πολλες επιλογες θα συμφωνησω με τον καλο μου συνανθρωπο tasakiou οτι μονο υπομονη η αποδραση υπαρχουν. προς το παρον υπομονη. Γιατι σε ψυχοθεραπευτη δεν παει ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ!!!! Λυπαμαι πολυ γιατι την αγαπαω πολυ αλλα δεν εχω τη δυμανη να κανω τιποτα δεν εχω τις γνωσεις και το κουραγιο! δυστηχως....

---

Καλέ μου συνάνθρωπε (καλό!) Διάβασε το νέο focus..αναφέρεται στους τοξικούς τύπους ανθρώπων.Δν πιστεύω ότι υπάρχουν τοξικοί άνθρωποι αλλά σίγουρα υπάρχουν τοξικές καταστάσεις που καλό είναι να τις δεις και να καταλάβεις αν τις αντέχεις ή αν τις προκαλείς..Εγώ που διάβασα το άρθρο το βρήκα λίγο χοντροκωμένο αλλά σχεδόν πραγματικό και νομίζω ότι η πραγματικότητα είναι δυστυχώς χοντροκωμένη!

Βασικα νομίζω είναι διαταραχή προσωπικότητάς η ανωριμότητα