Γεια σας παιδιά καλημέρα. Είναι η πρώτη φορά που γράφω σε ένα τέτοιο forum. Είμαι 25 ετών και όλη η ιστορία άρχισε πριν 5 χρόνια. Τα είχα με μια κοπέλα και ήμασταν πολύ ερωτευμένοι όπως κάθε ζευγάρι στην αρχή μια σχέσης. Μετά από 3 χρόνια σχέσης κάτι άλλαξε και ξαφνικά η κοπέλα μετά από διακοπές με φίλες της που πήγε γύρισε διαφορετική. Δεν ήθελε να συνεχίσουμε και χωρίσαμε(Προφανώς ευθύνομαι και εγώ γιατί έκανα αρκετά λάθη και δεν μπόρεσα να σταθώ ώριμα ώστε να την κρατήσω). Στεναχωρήθηκα, γιατί την αγαπούσα πολύ αλλά στάθηκα δυνατός και συνέχισα χωρίς να με πάρει από κάτω. Μετά από έναν μήνα χωρισμού μαθαίνω ότι είχε "σχέση" 20 μέρες δηλαδή 1 εβδομάδα μετά τον χωρισμό μας. Εκεί πραγματικά λύγισα. Δεν μπορούσα να το πιστέψω. Ήμουν χάλια για 3 μήνες αλλά με την συμπαράσταση φίλων συνήλθα και συνέχισα τις δραστηριότητες μου που είχα αφήσει και γενικά άρχισα να ξαναζώ. Όλο αυτό το διάστημα δεν είχα καμία επικοινωνία με κανέναν κοινό γνωστό άλλα ούτε με εκείνη. Ούτε γεια δεν λέμε πλέον. Αυτό ήταν δική μου επιλογή. Δεν με ενδιέφερε αν θα με πουν βλάκα η οτιδήποτε άλλο το μόνο που με ένοιαζε ήταν να ξεφύγω από αυτή και να σβήσω το παρελθόν με οποιοδήποτε κόστος. Όλα αυτά τα χρόνια που περάσαν έχει κάνει αρκετές σχέσεις και την έβλεπα έξω με το αγόρι της αλλά δεν με ένοιαζε. Την είχα ξεπεράσει δεν με ενδιέφερε τίποτα για εκείνη ούτε ζήλευα, ούτε εγωισμός που την έβλεπα με άλλον ούτε τίποτα. Πριν 3 μέρες την είδα έξω με τον νέο της αγόρι. Κάτι με έπιασε, είχα πολλά νεύρα, οι φίλοι μου έλεγαν ζηλεύεις ρε? και εγώ τσατίστηκα πολύ. Ήθελα να πάω και να τον δείρω. Με την αύριο συνειδητοποίησα ότι η αντίδραση μου δεν ήταν normal και 3 μέρες τώρα είμαι πολύ πεσμένος ψυχολογικά. Δεν έχω όρεξη για τίποτα. Ρε παίδια τι μου συμβαίνει. Γιατί ένιωσα κάτι τέτοιο μετά από τόσο καιρό? Τι μπορεί να είναι? Υπάρχει περίπτωση να την θέλω ακόμα η να είναι κάποιος εγωισμός? Αλλά τι εγωισμός όταν τι έχω δει τόσες φορές αυτά τα χρονιά με άλλα αγόρια και δεν με ενδιέφερε? Δεν ξέρω ίσως η απάντηση σας με βοηθούσε.
