Όταν είσαι η "άλλη"κοπέλα"
Είναι η πρώτη φορά που γενικά κάνω μια ανάρτηση με σκοπό να ζητήσω απόψεις από αγνώστους ή και συμβουλές.Η κατάσταση που θα περιγράψω,γνωρίζω ότι είναι λίγο πολύ κοινή.
Είχα 3 χρόνια σχέση,εκ των οποίων τα 2 συζούσαμε,με ένα φανταστικό παιδί,το οποίο αγαπούσα πολύ αλλά δεν ήμουν ερωτευμένη μαζί του.Αυτό σημαίνει ότι στον σεξουαλικό τομέα λειτουργούσα τελείως μηχανικά,σχεδόν έκανα σεξ με το ζόρι, αλλά όταν είχε να κάνει με τρυφερότητα του έδινα τα πάντα.Τον έβλεπα σαν τον καλύτερο μου φίλο που μέναμε μαζί.Ενώ έβλεπα την κατάσταση,δεν χώριζα καθώς έλεγα στον εαυτό μου ότι το σημαντικότερο σε μια σχέση δεν είναι το πάθος,καθώς αυτό έρχεται και φεύγει,ενώ η συντροφικότητα,η επικοινωνία και η αγάπη είναι πολύ πιο σημαντικά.Κοινώς εθελοτυφλούσα,καθώς σαφώς η υγιής σεξουαλική ζωή είναι από τα πιο σημαντικά επίσης.
Στα 3 χρόνια σχέσης μου λοιπόν,μια μέρα εντελώς ξαφνικά,φιλήθηκα σε μια έξοδο με έναν συνάδελφό μου,τον οποίο μέχρι πρότινος δεν τον συμπαθούσα καν!
Αυτός έχει 5 χρόνια σχέση και γνώριζα από πριν ότι έχει προβλήματα με την κοπέλα του. Ότι τον ζηλεύει πολύ, ότι τον πιέζει, ότι είναι κρεμασμένη πάνω του και πολλά άλλα τέτοια.Αυτά να σημειώσω ότι τα γνώριζα, πριν κάνω κάτι μαζί του.
Από την ημέρα λοιπόν εκείνη που φιληθήκαμε,ξεκινήσαμε να βλεπόμαστε μέρα παρά μέρα στα κρυφά,προσπαθώντας και οι 2 να βρούμε δικαιολογίες για να φλομώσουμε ο καθένας το ταίρι του και να βγούμε μαζί.
Εκείνος μου είπε για την κοπέλα του ότι την αγαπάει μεν και ότι παρά τα 5 χρόνια σχέσης υπάρχει ακόμα πάθος μεταξύ τους και ότι έχουν ακόμα πολύ καλή σεξουαλική ζωή.Αλλά δεν αντέχει ότι η κοπέλα του είναι τόσο ζηλιάρα και πιεστική και ότι τσακώνονται συνέχεια καθώς αυτή είναι ένα ηφαίστειο,όπως την χαρακτήρισε,κάθε φορά που καυγαδίζουν και αυτό εκείνος λέει πως δεν το αντέχει.
Βγαίναμε λοιπόν μαζί κάποιες καθημερινές,μετά το γραφείο,με πήγαινε για φαγητό,με πρόσεχε,ήταν απίστευτα τρυφερός μαζί μου και κάποια στιγμή συνειδητοποιώντας ότι αρχίζω και την "πατάω" μαζί του,προσπάθησα να βάλω ένα τέλος σε όλο αυτό.Αυτός τρελάθηκε,μου είπε ότι δε με βλέπει σαν παιχνίδι και ότι είμαι κάτι διαφορετικό στη ζωή του και ότι τον χαλαρώνω,τον ηρεμώ και τον κάνω να ξεχνιέται.
Με τα πολλά,η παράνομη σχέση μας συνεχίστηκε,με τη διαφορά ότι κάνοντας έρωτα μαζί του για πρώτη φορά και βιώνοντας όλο αυτό το πάθος που εμένα έλειπε από τη σχέση μου,συνειδητοποίησα τι έχανα τόσα χρόνια και χώρισα τον δικό μου φίλο.
Αυτή ήταν και η πιο σωστή απόφαση που έχω πάρει ποτέ.
Από τότε που χώρισα έχουν περάσει 3 μήνες και έχω κάνει 4-5 απόπειρες να βάλω ένα τέρμα σε αυτή τη κατάσταση λέγοντας του ότι δεν το αξίζω όλο αυτό που συμβαίνει και ότι θέλω να προχωρήσω τη ζωή μου με κάποιον που θα έρχομαι πρώτη στη ζωή του και όχι δεύτερη.Εκείνος κάθε φορά που το ακούει,κάνει τα πάντα για να με κάνει να αλλάξω γνώμη.Μου είπε πως όταν ξεκίνησε η σχέση μας το έβλεπε σαν ενθουσιασμό αλλά τώρα βλέπει πως τελικά δεν είναι έτσι και οτι η κατάσταση έχει σοβαρέψει.
Μου είπε επίσης πώς δεν ξέρει τι να κάνει,γνωρίζει ότι είναι λάθος όλο αυτό αλλά όταν είναι μαζί μου νιώθει καλά.
Πλέον,μένει στο σπίτι μου μια με δύο φορές την εβδομάδα,και εδώ να πω ότι εκείνος δε συζούσε ποτέ με τη κοπέλα του.Πράγμα το οποίο σημαίνει οτι στα 31 του δεν έχει πάρει καν την απόφαση ότι αυτή η κοπέλα είναι η γυναίκα της ζωής του.
Το πρόβλημα μου είναι ότι πλέον είμαι πολύ ερωτευμένη μαζί του,και ενώ στην αρχή ήμουν χαλαρή,πλέον έχω κολλήσει άσχημα.Οι μέρες μου και η διάθεση μου,εξαρτώνται από εκείνον. Παρασκευή,Σάββατο,Κυριακή και κάποιες καθημερινές είμαι συνέχεια μόνη μου γιατί είναι μαζί της.Μια δυο φορές που έτυχε να βγούμε Σάββατο,μου έκανε εντύπωση πώς την άφησε για μένα και μετά κατάλαβα ότι είχαν τσακωθεί άσχημα οπότε βρήκε ευκαιρία να είναι μαζί μου.
Του μίλησα ανοιχτά ότι είμαι ερωτευμένη μαζί του και για άλλη μια φορά έδωσα ένα τέρμα εκείνη τη μέρα.Και για άλλη μια φορά με έπεισε να μην τον αφήσω.Μου είπε "ας το ζήσουμε,ξέρω ότι μπορεί να σε πληγώνω αλλά μπορεί να βγει και σε καλό όλη αυτή η ιστορία
Και κάπου εδώ τελειώνω το θέμα μου,λέγοντας ότι σαφώς ξέρω ότι αυτό που κάνω είναι τραγικό.Να μπαίνω δηλαδή ανάμεσα σε ένα ζευγάρι και να έχω κι όλας την ελπίδα να χωρίσουν.Ξέρω ότι είναι άσχημο αλλά ειλικρινά επειδή δεν είμαι τέτοιος χαρακτήρας,αν ήξερα ότι έχουν μια υγιή σχέση δεν θα έκανα ποτέ τίποτα. Αλλά ξέροντας ότι η σχέση τους είναι κατά τεράστιο βαθμό ελαττωματική και βλέποντας πόσο καλά τα πάμε μαζί,θεώρησα ότι θα μπορούσα να είμαι μαζί του εγώ.
Δεν ξέρω πώς να το χειριστώ,έρχονται Χριστούγεννα και παθαίνω αμόκ ξέροντας ότι θα είμαι μόνη μου και όχι μαζί του..
Επίσης,έχω χάσει κάθε αξιοπρέπεια έχοντας προσπαθήσει τόσες φορές να το τερματίσω και εκείνος να καταφέρνει πάντα να μου αλλάζει γνώμη.
Το κακό είναι ότι δεν μπορώ απλά μια μέρα να εξαφανιστώ καθώς τον βλέπω κάθε μέρα στο γραφείο.
Γι'αυτό και χρειάζομαι μια άποψη-συμβουλή..
