ψύχωση....

Καλημερα σε ολους/ες.

Δεν ξερω αν αυτο το προβλημα μου ανηκει στην κατηγορια που γραφω, αν οχι συγνωμη προκαταβολικα.

Λοιπον, ειμαι εδω και 1 περιπου χρονο με καποιον. Η συσχετιση μας ειναι ιδιαιτερη για πολλους λογους. Κατ\' αρχας, είχαμε γνωριστει χρονια πριν, ημαστε για καποιο διαστημα μαζι, αλλα μετα χωρισαμε, απο δικο μου σφαλμα.Οταν ξαναβρεθηκαμε ημαστε τελειως διαφορετικοι ανθρωποι, ειχαμε κ οι 2 εμφανισει διαφορες διαταραχες, με αρκετα παρομοια στοιχεια....ως προς την ψυχοπαθολογια.

Η επαναπροσεγγιση ηταν πολυ δυσκολη κ ψυχοφθορα, κυριως για μενα, που εφερα κ το βαρος του λαθους που ειχα κανει, αρα δεν μπορουσε να με εμπιστευτει, αφου τον ειχα πληγωσει ηδη μια φορα.

Ο χρονος περασε κ περναει με διαφορες \"τραγικες\" σκηνες, οπου προσπαθει ο καθενας να βγαλει οσο περισσοτερο φαρμακι εχει για τον αλλον...
(Υπαρχουν σαφως κ καλα πραγματα- στιγμες...απλες, καθημερινες...)


Το κακο ομως δεν ειναι αυτο...εχω παθει ψυχωση με την κοπελα, με την εμφανιση της, με τα πραγματα που κανει στη ζωη της, με τον τροπο που μου την παρουσιαζει (σε αντιδιαστολη με εμενα, που ειμαι κακος ανθρωπος, πληγωνω τον κοσμο, ειμαι υπερφιαλη, κλπ)...
κ κατ\' επεκταση εχω το ιδιο (παρομοιο) προβλημα κ με αλλους ανθρωπους με τους οποιους μιλαει-βγαινει.
Νιωθω οτι μπορει να επικοινωνει με ολο τον υπολοιπο κοσμο εκτος απο μενα. Εγω κανω μονο για τα ρουτινιαρικα, να τρωμε, να παμε σινεμα, η για ποτο.
Τον τελευταιο καιρο εχω κ πολυ συχνους εφιαλτες, με αυτην και αυτον. Απ\'τη μια λεω πως θα ηθελα να την γνωρισω (δεν θα μπορουσε να γινει ποτε), μηπως κ καταφερω να την απομυθοποιησω, απ\'την αλλη το ξερω πως ολο αυτο ειναι τοσο ανουσιο.

Για ολα αυτα του εχω μιλησει...οι αντιδρασεις του κυμαινονται απο απλη ανοχη των οσων λεω εως κ απολυτο εκνευρισμο, φωνες, βρισιες: \"Βαρεθηκα να δικαιολογουμαι συνεχως για αυτα που κανω, ολο γκρινιαζεις, δεν ικανοποιεισαι με τιποτα, δεν καταλαβαινεις\"..κλπ

Απ\'ολη αυτη τη διαδικασια καταρρακωνεται ακομα περισσοτερο η ηδη χαμηλη αυτοεκτιμηση μου...

Σκεφτομαι πως λυση αποτελει το να τελειωσει το ολο θεμα. Δεν εχω πως να το αντιμετωπισω....κανεναν τροπο.

Ευχαριστω για τον χρονο σας...

Γεια σου neve,
Ειναι λιγο μπερδεμενα ολα αυτα. Δεν καταλαβα αν τον αγαπας ή εισαι μαζι του απο συνηθεια ή ανασφαλεια. Ποιο ειναι το λαθος που εκανες την πρωτη φορα που ησασταν μαζι?
Η επαφη που εχει με την πρωην σου λεει οτι ειναι φιλική?

Εφόσον βλέπεις οτι αυτή η σχέση δεν έχει επικοινωνία ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΟΥ ΚΑΝΕΙ ΚΑΛΟ!
Επιλέγουμε ανθρώπους που περνάμε καλά μαζί τους..ποιος ο λόγος να συνεχίσεις με έναν άνθρωπο που
μόνον να σε πονάει ξέρει;
Αν σου μιλάει συνεχώς για την πρώην του, μήπως πρέπει να του πεις άντε γεια;
Ενδεχομένως να το κάνει και επίτηδες για να σε πονέσει, να σε έχει υποχείριο του γιατί σαφώς πέφτει η αυτοπεποίθηση σου.
Μην το επιτρέψεις στον εαυτό σου αυτό!!!
Κύριο μέλημα μας πρώτα απ\'όλα είναι να διαφυλάξουμε την ισορροπία του εαυτού μας.

Αυτά με βάση όσα άκουσα από εσένα στο παραπάνω ποστ.
Φιλικά πάντα.

Quote:

---

Originally posted by gramle
Γεια σου neve,
Ειναι λιγο μπερδεμενα ολα αυτα. Δεν καταλαβα αν τον αγαπας ή εισαι μαζι του απο συνηθεια ή ανασφαλεια. Ποιο ειναι το λαθος που εκανες την πρωτη φορα που ησασταν μαζι?
Η επαφη που εχει με την πρωην σου λεει οτι ειναι φιλική?

---

Ναι, ειναι μπερδεμενα κ συγνωμη, τα εγραψα οπως βγηκαν...
Δεν ξερω αν τον αγαπαω...αλλα νομιζω πως θελω να ειμαι μαζι του..μερικες φορες νιωθω πως του χρωσταω..που τον πληγωσα κ πρεπει να υποστω τις ιδιοτροπιες του, η ν καταβαλλω περισσοτερη προσπαθεια να τον κατανοησω.

Τοτε, ειχα ερωτευτει καποιον αλλον..κ τα παρελκομενα αυτου...

Ημουν μικρη ομως (οχι οτι αυτο αποτελει δικαιολογια), πλεον κανω πιο συνειδητες επιλογες, αυτο δεν το δεχεται κ πιστευει οτι θα κανω το ιδιο πραγμα κ τωρα..η εν καιρω, καποια στιγμη ομως σιγουρα θα τον κερατωσω..λεει.

Οσο για την επαφη με την πρωην λεει οτι ειναι φιλικη, οτι δεν εχω κανενα δικαιωμα να του λεω ποιον πρεπει να βλεπει η να μη βλεπει, με ποιον πρεπει να μιλαει η οχι, οτι αυτος μπορει να ειναι φιλος μαζι της γιατι αυτος εχει κ αλλες γυναικες φιλες, ενω εγω δεν ξερω τι θα πει φιλια μεταξυ αντρων κ γυναικων, κ δεν καταλαβαινω..
Αυτο που με ενοχλει ειναι οτι αυτη δεν ξερει για μενα...κ στα mail που της στελνει, της γραφει λεπτομερειες για την καθημερινοτητα του,μου εχει πει οτι δεν θελει να της πει για μενα γιατι οταν ηταν μαζι κ αυτη ετρωγε παρομοιες φρικες με τις δικες μου, του ελεγε οτι παλι σε μενα θα γυρισει (τρεχα γυρευε....). Για να μην την πληγωσει δηλαδη...δεν εχει σημασια αν πληγωνει εμενα...
Τα mail του εκτοτε δεν τα εχω κοιταξει...κ τρωγομαι για το τι της λεει..

Quote:

---

Originally posted by perpatontas..
Εφόσον βλέπεις οτι αυτή η σχέση δεν έχει επικοινωνία ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΟΥ ΚΑΝΕΙ ΚΑΛΟ!
Επιλέγουμε ανθρώπους που περνάμε καλά μαζί τους..ποιος ο λόγος να συνεχίσεις με έναν άνθρωπο που
μόνον να σε πονάει ξέρει;
Αν σου μιλάει συνεχώς για την πρώην του, μήπως πρέπει να του πεις άντε γεια;
Ενδεχομένως να το κάνει και επίτηδες για να σε πονέσει, να σε έχει υποχείριο του γιατί σαφώς πέφτει η αυτοπεποίθηση σου.
Μην το επιτρέψεις στον εαυτό σου αυτό!!!
Κύριο μέλημα μας πρώτα απ\'όλα είναι να διαφυλάξουμε την ισορροπία του εαυτού μας.

Αυτά με βάση όσα άκουσα από εσένα στο παραπάνω ποστ.
Φιλικά πάντα.

---

Δεν μου μιλαει πια...για την πρωην...αλλα συνεχιζει να εχει φωτογραφιες της σε σημεια που εχω προσβαση, ενω του εχω πει να μην τις εχει εκει...να μην με προκαλει τοσο.
Η ισορροπια μου διαταρασσεται συνεχως, με το καθετι απο πλευρας του..απ\'τη στιγμη που νιωθω οτι δεν εχω ρολο στη ζωη του.
Ευχαριστω παντως...

Τι να πω μωρε? Αρρωστημενη κατασταση. Ποσο χρονων εισαι? Ο τυπος σου παιζει ασχημο παιχνιδι.Σε κανει \"κατινα\". Δεν πρεπει να πεσεις στην λουμπα που θελει να σε βαλει για ενα λαθος που εκανες οταν ησουν μικρη. ΔΙκη του επιλογη ηταν που τα ξαναβρηκε μαζι σου, δεν εγινε με το ζορι. Αυτα με τις φιλιες με τις πρωην δεν τις καταλαβαινω. Εγω πιστευω οτι υπαρχει φιλια μεταξυ αντρων και γυναικων αλλά οχι με πρωην. Αυτο ειναι κοροιδια. Θελει να σε εχει στην τσιτα και το κανει επιτηδες. Μην του κανεις το χατηρι. Οσο καθεσαι σ\' αυτη τη σχεση μ\' αυτα τα δεδομενα θα εισαι μια ζωη απο κατω. Πες αυτα που σε χαλανε και αν δεν αλλαζει η σταση του δωσ\' του τα παπουτσια στο χερι. Ξεκινησατε μια καινουργια αρχη, δεν τρωτε, υποτιθεται, ξαναζεσταμενη σουπα.

Δεν μου αρέσει το ότι δεν της λέει οτι έχει μια σχέση...στο κάτω κάτω να μην φάει φρίκη γιατί; είναι ζευγάρι τώρα και θα φάει φρίκη; Τι σόι φιλία έχουν τότε;
Νομίζω πως καλώς νιώθεις οτι δεν σε έχει μέσα στη ζωή του, είναι καιρός να θέσεις τα όρια σου σε εσένα πρώτα.

Σας ευχαριστω για τις αποψεις σας...

Ειμαι 25. Gramle, για την φιλια με πρωην εχω την ιδια αποψη. Στην τελικη κ εγω εχω πρωην, κ στα πισωγυρισματα που εχει αποπειραθει του εχω πει οτι ειμαι με αυτον, κ εχω ξεκαθαρισει την θεση μου.
Πειθομαι ομως οτι εχει δικιο, γιατι τον εχω καπως μες στο κεφαλι μου...σαν αλανθαστο, σαν ηθικα αψεγαδιαστο...οποτε λεω μια χαρα τα λεει αυτος, εσυ δεν το ξερεις επειδη δεν εισαι ικανη να εισαι φιλη με τους πρωην..η με αντρες στην τελικη...

Εχω ακομη μπει (με δικη του βοηθεια) στην διαδικασια οτι δεν με συμπαθουν οι φιλοι του, επειδη του φερθηκα τοσο ασχημα...κ αν και πλεον μπορει να βρισκομαι μαζι τους, ειμαι σαν να εχω διαπραξει το χειροτερο εγκλημα του κοσμου...προσπαθω να ειμαι υπερβολικα καλη, βολικη, ευγενικη, νιωθω οτι καθε κινηση μου ειναι κατω απο ενα μικροσκοπιο.

Οσο για την καινουργια αρχη, αυτος δεν το πιστευει, λεει οτι οι οι ανθρωποι δεν αλλαζουν...
Πιστευω ομως πως σε τελικη αναλυση, ολο το προβλημα ειναι δικο μου, αυτος ειναι ετσι οπως ειναι (κ γιατι να μην μου κανει τη ζωη δυσκολη αφου του το επιτρεπω??), η αλλη δεν μου φταιει σε κατι, δεν ξερω πως θα αντιδρουσε αν ηξερε οτι πλεον ειμαστε μαζι, αλλα οπως κ να εχει δεν κανει κατι αμεσα για με επηρεαζει...
Το μυαλο μου τα κανει ολα, τα διαστρεβλωνει...κ εντεινονται ολα μου τα συμπτωματα...παθαινω κρισεις πανικου πιο συχνα, κυκλοθυμια ανεξελεγκτη, βουλιμια...εντεινεται η ροπη μου προς το αλκολ....νιωθω οτι πρεπει να ειμαι σε αμυνα συνεχεια...οτι πρεπει να περιμενω το κακο να συμβει...
Κ δεν ασχολουμαι με την ζωη που εχω προσπαθησει να εχω..με τη σχολη μου, με τη δουλεια...με πραγματα που μου αρεσουν...γιατι ολη μου η προσοχη ειναι στραμμενη σε αυτον (κ αυτην σαφως...)

Quote:

---

Originally posted by neve
Πειθομαι ομως οτι εχει δικιο, γιατι τον εχω καπως μες στο κεφαλι μου...σαν αλανθαστο, σαν ηθικα αψεγαδιαστο...οποτε λεω μια χαρα τα λεει αυτος, εσυ δεν το ξερεις επειδη δεν εισαι ικανη να εισαι φιλη με τους πρωην..η με αντρες στην τελικη...

---

Αυτα ειναι μαλακιες, περι αψεγαδιαστου. Και εγω για τον δικο μου εβαζα το χερι μου στη φωτια και μου την εκανε και με φιλη μαλιστα. Αστα μωρε. Το να ριχνουμε το φταιξιμο στους αλλους και να λεμε οτι εμεις ειμαστε οι αψογοι ειναι το πιο ευκολο πραγμα. και εγω ειχα κανει το ιδιο \"λαθος\" πριν παντρευτουμε και ξαναγυρισα σ\'αυτον αλλά απο ανασφαλεια. Το μετανιωσα πικρα μετα. Προσεχε μην κανεις το ιδιο λαθος. Αν τον αγαπας πραγματικα πολεμισε το αν οχι σταματησε το εδω τωρα που εισαι μικρη και να βρεις καποιον αλλον που θα σε σεβεται και δεν θα σε υποτιμα.

Θεωρώ ότι μπορεί να υπάρξει φιλία μεταξύ πρώην αλλά αυτό πραγματικά δε βλέπω να έχει καμία σχέση με αυτά που περιγράφεις.

Δε καταλαβαίνω γιατί να είσαι σε μία σχέση όπου νιώθεις χάλια, άσχημα με τον εαυτό σου. Και που νομίζεις ότι θα σε οδηγήσουν όλα αυτά; Έχει διαμορφωθεί ήδη μία κατάσταση με αυτόν από πάνω σε στυλ αλάνθαστου και σένα από κάτω, η περιπεσούσα γυνή. Πως νομίζεις ότι αλλάζει αυτό; Κατά τη γνώμη μου είναι από πολύ δύσκολο μέχρι αδύνατο. Είμαι της άποψης ότι οι άνθρωποι αλλάζουν οι σχέσεις όμως που έχουν κάνει με συγκεκριμένους ανθρώπους είναι δύσκολο, γιατί έχουν διαμορφώσει μία εικόνα μέσα τους που βασίζεται σε προηγούμενες εμπειρίες, έχουν χτίσει ένα κώδικα συμπεριφοράς και επικοινωνίας μαζί τους και γενικά υπάρχει ένα είδος αμοιβαίας συμφωνίας (έστω και παθητικής) για το είδος της σχέσης. Αν λοιπόν κάποιος σε βλέπει χαμηλά θα χρειαζόταν μεγάλη προσπάθεια και από τους δύο για να διορθωθεί αυτό.
Από τη μεριά του από αυτά που ανέφερες δε βλέπω τέτοια διάθεση, το αντίθετο. Από τη μεριά σου πάλι μου φαίνεται ότι έχεις πέσει στη λούμπα του μαζοχισμού είτε γιατί νιώθεις ότι του χρωστάς κάτι είτε για άλλους λόγους. Και για να αλλάξει κάτι από τη μεριά σου πρέπει να νιώσεις σίγουρη για τον εαυτό σου, να θέλεις να διεκδικήσεις αυτά που αξίζεις. Το νιώθεις όμως μέσα σου αυτή τη στιγμή;

Quote:

---

Originally posted by Aphelia
Και για να αλλάξει κάτι από τη μεριά σου πρέπει να νιώσεις σίγουρη για τον εαυτό σου, να θέλεις να διεκδικήσεις αυτά που αξίζεις. Το νιώθεις όμως μέσα σου αυτή τη στιγμή;

---

Καθολου μα καθολου ομως.....
Σκεφτομαι οτι αξιζω αυτα που τραβαω...μετα λεω καθε σχεση για να υπαρξει χρειαζεται συμβιβασμους...
οταν το συζηταω μαζι του, μου λεει οτι κ αυτος κανει θυσιες, αλματα (για να χρησιμοποιησω την ακριβη διατυπωση του),
οτι ηδη εχει παραχωρησει πολλα (οπως το να με παρουσιαζει σε οικογενειακο κ φιλικο περιβαλλον του),
κ οτι πρεπει ο καθενας να καταλαβει τη θεση του πριν προβαλλει διεκδικησεις...
Οτι δηλαδη δεν μπορω εγω, η \"περιπεσουσα γυνη\", με το βεβαρυμενο παρελθον να λεω οτι θελω να είμαστε ενα κανονικο ζευγαρι, σημαινει οτι δεν αντιλαμβανομαι τη θεση μου...
κ δεν κατανοω αυτον, που με ξαναδεχτηκε παρ\'οτι τον πληγωσα, δεν καταλαβαινω δηλαδη τον βαθμο της υποχωρησης του...
Ο βασικοτερος φοβος μου ειναι οτι αποτελει γεγονος το οτι ειμαι τοσο σκατανθρωπος που δεν θα μπορεσω να υπαρξω ποτε σε μια καλυτερη απο την παρουσα κατασταση...κατι σαν να μου κανει χαρη που ειναι μαζι μου...
Δεν ειναι σωστο ομως να κατηγορω μονο αυτον...εγω φταιω κυριως...τουλαχιστον για ολες τις φρικες που τρωω...

Για ποιες φρίκες μιλάς; Για το ότι τρελαίνεσαι που σε έχει τόσο χαμηλά, που στο λέει και στο δείχνει κιόλας; Γιατί νομίζεις ότι σε πιάνει υστερία για την πρώην του; Μέχρι στιγμής από αυτά που γράφεις δεν έχεις αναφέρει καθόλου τον φόβο να γυρίσει στην πρώην του, δεν είναι αυτό το πρόβλημά σου. Το πρόβλημά σου φαίνεται να είναι ότι την έχει τόσο ψηλά και σένα τόσο χαμηλά. Μα έτσι κι αλλιώς στο δηλώνει, δεν το κρατάει κρυφό.

Και οι φρίκες που τρως είναι απολύτως φυσιολογικές, είναι η άμυνα του οργανισμού σου που αντιδρά σε τέτοια μεταχείριση, που σου λέει \"ε, εμένα κοίτα, εγώ έχω σημασία, δε θέλω να μου φέρονται έτσι, θέλω να με σέβονται για να νιώθω καλά, θέλω να ενδιαφέρονται για μένα, θέλω να είμαι σημαντική στη ζωή του άλλου\".

Για άκου λοιπόν λίγο τον εαυτό σου που στο λέει ξεκάθαρα. Δε θέλει να του φέρονται έτσι, δεν αξίζει σε κανέναν στο κάτω. Αν έχεις κάνει λάθος τα αναλογίζεσαι, τα αποδέχεσαι, ζητάς συγγνώμη και μαθαίνεις από αυτά για μην τα επαναλάβεις. Από τη στιγμή που κάτι έχει γίνει ήδη δεν αλλάζει. Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να προσφέρεις τη λύτρωση της αποδοχής. Δεν έχει κανένα νόημα να γίνεσαι μάρτυρας για τα λάθη σου. Κι αν νομίζεις ότι σε αυτόν κάνεις κάποιο καλό με το να τον αφήνεις να σου φέρεται έτσι κάνεις λάθος. Γιατί κι αυτουνού δηλητηριάζεται η ψυχή με το να ασκεί τέτοια σαδιστική συμπεριφορά σε κάποιον άλλο, κι αυτός θα καταλήξει να σιχαίνεται τον εαυτό του κάποια στιγμή.

[edit]

Μην αυτομαστιγώνεσαι...ό,τι έκανες έγινε πάει και τελείωσε. Πες μας αν θες τι του έκανες και χωρίσατε και πώς ήταν η δική του συμπεριφορά τότε για να μπούμε λίγο στο νόημα.
Εφόσον κιεκείνος ΕΠΙΛΕΓΕΙ να ξεκινήσει κάτι καινούριο μαζί σου δεν επιτρέπεται να σου λέει οτι κάνει υποχώρηση;
Υποχώρηση; Χάρη σου κάνει κούκλα μου;
Κατα την άποψη μου ο τύπος έχει βρει όλα τα αδύνατα σου σημεία και τα πατάει μέχρι αηδίας απλά και μόνον για να ικανοποιήσει τον πληγωμένο του εγωισμό για όταν σε άφησε.
ΜΗΝ ΤΟ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙΣ ΑΥΤΟ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ
Άλλωστε το οτι έχεις καταλάβει τι κακό έκανες - όπως λες- αυτό αρκεί στο να βελτιώσεις την συμπεριφορά σου γενικά με τους ανθρωπους - συντρόφους, αλλά δεν χρειάζεσαι μαστίγωμα από κανέναν γλυκιά μου.
Είμαι βέβαιη οτι και εκείνος έκανε λάθη στην τότε σχέση σας.
ΚΑΝΕ ΚΑΤΙ ΠΙΟ ΧΡΗΣΙΜΟ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙΣ ΝΑ ΣΕ ΠΑΤΑΕΙ ΚΑΤΩ...αστον και ψάξε για κάποιον που θα είναι επιλογή του να είναι μαζί σου απλά και μόνον γιατί τον κάνεις χαρούμενο.

Η αυτοπεποίθηση σου είναι χαμηλά και ίσως γιαυτό πιστεύεις οτι δεν θα υπάρξει άλλος άντρας που να δει κάτι καλό σε σένα... αλλά κιαυτό δεν είναι λύση. Όπως σου είπε ο γιατρός βουλιάζεις ακόμη χειρότερα. Προσπάθησε να το ελέγξεις για το καλό σου, γιατί θα σε πάει ακόμη πιο πίσω αυτή η κατάσταση θα είναι πιο δύσκολο να σηκωθείς μετά.

Σόρυ που μιλάω έτσι αλλά πραγματικά τα παίρνω γιατί έχω αφήσει κι εγώ ανθρώπους να με πατήσουν κάτω...

απ\'οτι καταλαβα πηγε με αλλον. Πως το εμαθε ομως? του το ειπες εσυ?