άδοξο τέλος της σχέσης μου

Γεια σας,
θα ήθελα να ρωτήσω όποιος γνωρίζει κάποια πράγματα για την ΙΔΨ, αν και είναι πλέον αργά, τουλάχιστον να απαντηθούν κάποια αναπάντητα ερωτήματα μου.
Πριν από 3 χρόνια σε καποιο μέρος της επαρχίας περίπου τα είχα φτιάξει με μια κοπέλα η οποία είχε έρθει λόγω δουλειάς στο μέρος μου και η οποία είχε ΙΔΨ. Όλα ήταν καλά στην αρχή, το μόνο που με παραξένεψε ήταν ότι κάποια ΣΚ έκλεινε το τηλ. της. Την ρώταγα τι έγινε και μου έλεγε ότι χάλασε το κινητό της..Μετά από 1,5 μήνα περίπου μου εκμηστυρεύτηκε ότι είχε αυτή την ψυχική πάθηση, την οποία προφανώς δεν είχα ακούσει ποτέ και έτσι νόμισα ότι ήταν μια απλή κατάθλιψη, ήταν η πρώτη φορά που την είδα κλαμμένη..δυστυχώς από τότε η σχέση μας είχε πολλά σκαμπανεβάσματα και πολλές φορές την έπαιρνα στην αγκαλιά μου, γιατί η διάθεση της δεν ήταν καλη..μετά από λίγο καιρό μου είπε επίσης ότι οι γονείς της ήταν κάθετα εναντίον αυτής της σχέσης και ότι ήθελαν να τις βρουν οι ίδιοι ένα σύζυγο με πολλά λεφτά (2000-3000 ευρώ). Το καλό με την κοπέλα μου ήταν ότι δεν είχε ενστερνιστεί η ίδια την αντίληψη τους αλλά κατάλαβα ότι την επηρέαζαν σε τέτοιο σημείο ώστε όταν γύρισε στην Αθήνα να τα χαλάσουμε ..Μετά από λίγο τα ξαναβρήκαμε και ήταν καλύτερα τα πράγματα μιας και είχε φύγει από τους δικούς της και έμενε σε δικό της σπίτι..Δυστυχώς όμως δεν είχαμε ποτέ την επικοινωνια που θα ήθελα η ίσως θα ήθελε και εκείνη..τις το είχα επισημάνει, αλλά ίσως θα έπρεπε να κάνω πράξεις κι όχι λόγια..Μερικά από αυτά που είχα παρατηρήσει σε αυτήν ήταν:

• είχε χαμηλή αυτοπεποίθηση
• πήγαινε στην εκκλησία., είχε πνευματικό και μεταλάβαινε κάθε Κυριακή στην επαρχία
• δεν είχε βασικές δεξιότητες όπως π.χ. να μαγειρέψει
• μερικές φορές ήταν ψυχρή απέναντι μου ενώ κι η όψη της ήταν χλωμή
• άλλη μια φορά όταν ήταν στο οικογενειακό της σπίτι μου μίλησε απότομα και η ροή των λέξεων της ήταν ασταμάτητη και με έντονο ύφος
• την έπερνε κάποιος τηλ. και δεν το σήκωνε ενώ έλεγε ότι ήταν μια φίλη της
• έτρωγε πολλές σοκολάτες και έπινε πολλούς καφέδες μιας και είχε υπνηλία
• αγόραζε πολλά αλλά φθηνά πράγματα (π.χ. κοσμήματα, ρούχα, παπούτσια κ.λπ)
• μου είπε ότι ήταν τελειομανής

Το άλλο σημαντικό ήταν ότι δεν ήθελε να ολοκληρώσουμε την σχεση μας και το επιχείρημα της ήταν ότι δεν ήθελε να το κάνει πριν να παντρευτεί. Όταν γύρισε Αθήνα πήγε σε ψυχίατρο ειδικο σε θέματα σεξουαλικών διαταραχών ο οποίος έκτοτε την παρακολουθούσε και της έγραψε και δυο σκευάσματα, το ένα θυμάμαι μόνο (zoloft). Μετά απ'αυτό καλυτερέψαμε την σχέση μας χωρίς όμως να ολοκληρώσουμε αφού ήθελα να σεβαστώ την επιθυμία της. Η αλήθεια είναι ότι είμουν σε τρομερό δίλλημα αν έπρεπε να ολοκληρωσω έχοντας στο νου την επιθυμία της. Αυτό μπορώ να πω ότι μου έκανε κακό γιατί ενώ ήθελα την κοπέλα ήθελα και να ολοκληρώσω την σχέση μας. Μου είχε πει όταν ήταν στο μέρος μου ότι <<αυτό που λένε ότι πρέπει να το κάνεις για να μην σε ξεχάσει ο άλλος-η δεν ισχύει>>

Στο τέλος της σχέσης μας (περ. 2,5 χρόνια μετά) καταλάβαινα ότι δεν ήθελε να προχωρήσουμε μαζί και αν και την ρώτησα εαν θέλει να συνεχίσουμε ούτε σε αυτήν την ερώτηση δεν μου έδωσε απάντηση. Μετά μου εκμηστυρεύτηκε ότι είχε γράψει στον κειμενογράφο ένα μήνυμα (το οποίο ήθελε να μου το στείλει στο email) στο οποίο μου έγραφε ότι δεν ταιριάζαμε και ήθελε να σταματήσουμε αλλά ούτε κι αυτό δεν κατάφερε να κάνει..
Το ερώτημα μου είναι ένα άτομο με αυτά τα χαρακτηριστικά μπορεί να βοηθηθεί και να κάνει μιας υγιειή σχέση η οποία μπορεί να οδηγήσει και σε γάμο, ή τα προβλήμα που θα παρουσιαστούν ειδικά στην οικογένεια θα είναι καταλυτικά για να καταστρέψουν την σχέση. Μπορούν τα άτομα με ΙΔΨ να ερωτευτούν και να αγαπήσουν πραγματικά, έχουν δηλ. πραγματικά συναισθήματα;
Ποια από τα παραπάνω χαρακτηριστικά μπορούν να αλλάξουν και εν τέλει αν συνεργαζόμουν με τον ψυχίατρο της και άλλαζα κάποια πράγματα από την συμπεριφορά μου θα μπορούσα να σώσω αυτήν την σχέση; Μήπως έπρεπε να ολοκληρώσω την σχέση μου για να την κάνω να έρθει περισσότερο κοντά μου ή θα ήταν ένας λόγος για να χωρίσουμε; Τελικά ρίχνω ευθύνες και στον εαυτό μου μιας κι εγώ είμουν αυτός που θα έπρεπε να ήξερα πως θα έπρατα για να την βοηθήσω και να είμαι το στήριγμα της.

Σας ευχαριστώ.

Το Β'μέρος..

Μετά από 4 μήνες που χωρίσαμε και ενώ επικοινωνούσαμε φιλικά μου είπε ότι γνώρισε έναν άντρα ονόματι Χ, 15 χρόνια μεγαλύτερο της. Εγώ πριν να μου πει αυτό αισθανόμουν πολλά γι'αυτήν και είχα ξεχάσει τις αρχικές αιτίες του χωρισμού μας. Απλώς η γνωριμία της με τον άλλο με έκανε να σπεύσω να την πολιορκήσω ξανά μιας και μου είπε ότι δεν είχαν συνάψει σχέση. Εν τέλει μου είπε ότι θα τα ξαναβρούμε αλλά αν κάτι δεν παέι καλά στο μέλλον να υποσχεθώ ότι δεν θα την βρίσω..(πράγμα που δεν είχα κάνει ποτέ στο παρελθόν)..Έτσι κι εγώ χαρούμενος ότι τα ξαναβρήκαμε ξαναέβγαλα εισιτήρια για Αθήνα...Έκατσα 5 ημέρες σπίτι της και μου είπε ότι θα έλεγε στον Χ να μην συνεχίσουν να βλέπονται μιας και δεν του το είχε κόψει μέχρι τότε..Παρ'ολο που ήθελα να του το πει μπροστά μου αυτή αρνήθηκε λέγοντας μου ότι θα έβαζε τα κλάμματα..Το δέχθηκα και της έδειξα εμπιστοσύνη...την επομένη μου είπε ότι δεν του μίλησε..Μετά από 2 ημέρες την ρώτησα ξανά και μου είπε ότι του μίλησε και δεν θα ξαναβλεπόταν..το αποτέλεσμα πιο ήταν..έλεγε στο τηλ. ό,τι μια ήταν με μια φίλη της, μια με τον αδερφό της και μια με τους γονείς της ενώ ήταν με τον Χ...εκμεταλλέυτηκε το οτι είμουν σε απόστα ση και λόγω δουλειάς και υποχρεώσεων δεν θα μπορούσα να την ελέγξω..τελικά μετά από ένα τηλ. που έκανα και δεν απάντησε μου έστειλε πμ και μου είπε να μην την ξαναπάρω τηλ.(αυτό το έκανε γιατί το κατάλαβε ο Χ και την ανάγκασε να μου στείλει αυτό το μην)..πάγωσα αν και είχα διαισθανθεί ότι κάτι δεν πήγαινε καλά, απλώς ήθελα να της δείξω ότι την εμπιστεύομαι..Τελικά επικοινωνήσαμε αργά το βράδυ και μέσα σε λυγμούς μου είπε την αλήθεια και ότι μου έλεγε ψέματα, ό,τι δεν ήθελε να με χάσει και ότι ήθελε να πεθάνει...
Εγώ την συγχώρεσα και της είπα ότι θα πηγαινα στην αθήνα να την συναντήσω για να δούμε τι θα κάνουμε. Ενώ είχα βγάλει εισιτήρια τελικά αποφάσισα να μην πάω σκεφτόμενος την κοροϊδία αλλά της είπα να σκεφτεί τελικα΄ποιον ήθελε από τους 2 μας. Αυτή μου έδινε ελπίδες μέχρι να καταφέρει τον Χ να τον κάνει να ζηλέψει λέγοντας του ότι υπάρχω και γω και να δεχτεί να παντρευτούνε..Τελικά μου ανακοίνωσε ότι θα παντρευτούν κι έτσι τελείωσε αυτή η ιστορία..

Εύχομαι κανείς από εσάς που διαβάζετε αυτήν την πραγματική ιστορία να μην περάσετε αυτά που έζησα εγώ...

Πες μου ότι αντέχεισ να σ πω τη μαλακία που σκέφτομαι;

Quote:

---

Originally Posted by elis

Πες μου ότι αντέχεισ να σ πω τη μαλακία που σκέφτομαι;

---

πες μου τι σκέφτεσαι;

Συνήθως εμείς που έχουμε ιδψ, είμαστε πιο συγκρατημένοι σαν άνθρωποι γιατί σκεφτόμαστε και αναλύουμε πιο πολύ τα πάντα, τα αν και τα πρέπει, ο καθένας έχει διαφορετική μορφή ιδψ και αντιδράει διαφορετικά, δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να αγαπήσουμε ή να ερωτευθούμε, απλά βάζουμε τους δικούς μας όρους, σαν ενήλικη δεν έχουμε αυτό της άνευ όρου αγάπης που έχουν τα παιδιά όπως είπε ένας φίλος από δω μέσα, τώρα για την κοπέλα σου πιστεύεις ότι εσύ θα είχες κάνει το βήμα να την πάρεις από τους γονείς της και να την παντρευτείς, όπως το είχε βάλει αυτή στο μυαλό της ή δεν είχες την οικονομική άνεση, γιατί η κοπέλα σου ξεκαθάρισε ότι ήθελε γάμο, όποτε αυτό ήταν το πρωτεύον στο μυαλό της, τώρα δεν ξέρω κατά πόσο η ιδψ την επηρέασε ή ήταν θέμα των γωνιών της και ότι μεγάλωσε στην επαρχεία.

Quote:

---

Originally Posted by ΜΑΡΙΑΝΝΑ3

Συνήθως εμείς που έχουμε ιδψ, είμαστε πιο συγκρατημένοι σαν άνθρωποι γιατί σκεφτόμαστε και αναλύουμε πιο πολύ τα πάντα, τα αν και τα πρέπει, ο καθένας έχει διαφορετική μορφή ιδψ και αντιδράει διαφορετικά, δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να αγαπήσουμε ή να ερωτευθούμε, απλά βάζουμε τους δικούς μας όρους, σαν ενήλικη δεν έχουμε αυτό της άνευ όρου αγάπης που έχουν τα παιδιά όπως είπε ένας φίλος από δω μέσα, τώρα για την κοπέλα σου πιστεύεις ότι εσύ θα είχες κάνει το βήμα να την πάρεις από τους γονείς της και να την παντρευτείς, όπως το είχε βάλει αυτή στο μυαλό της ή δεν είχες την οικονομική άνεση, γιατί η κοπέλα σου ξεκαθάρισε ότι ήθελε γάμο, όποτε αυτό ήταν το πρωτεύον στο μυαλό της, τώρα δεν ξέρω κατά πόσο η ιδψ την επηρέασε ή ήταν θέμα των γωνιών της και ότι μεγάλωσε στην επαρχεία.

---

Η πρωην κοπέλα μου μεγάλωσε στην Αθήνα σ'ενα αυταρχικό πατριαρχικό περιβάλλον όπου δεν την άφησαν να μεγαλώσει φυσιολογικά αλλά μια ζωή την πίεζαν να διαβάζει για να γίνει γιατρός..είμαι δημόσιος υπάλληλος με καλή οικονομική κατάσταση..απλώς για να πήγαινα στην αθήνα έπρεπε να παντρευτούμε πρώτα αλλιώς θα ήταν δύσκολη η απόσπαση ή μετάθεση μου..την πίεσαν πάρα πολύ και οι γονεις της...
παρεμπιπτόντως ο Χ κάνει 2 δουλειές και έχει δικό του σπίτι..

ο πατέρας της σε μια τετ α τετ συνάντηση μου είπε να βρω μια της κλάσης μου..και οτι δεν ξέρω με ποιο έχω να κάνω, σήκω φύγε, θα σε σκοτώσω κλπ ενώ στην ουσία αυτός ηταν ένας έμπορας..
ΥΓ είμαι πτυχιούχος τριτοβάθμιας εκπαίδευσης

Quote:

---

Originally Posted by ΜΑΡΙΑΝΝΑ3

Συνήθως εμείς που έχουμε ιδψ, είμαστε πιο συγκρατημένοι σαν άνθρωποι γιατί σκεφτόμαστε και αναλύουμε πιο πολύ τα πάντα, τα αν και τα πρέπει, ο καθένας έχει διαφορετική μορφή ιδψ και αντιδράει διαφορετικά, δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να αγαπήσουμε ή να ερωτευθούμε, απλά βάζουμε τους δικούς μας όρους, σαν ενήλικη δεν έχουμε αυτό της άνευ όρου αγάπης που έχουν τα παιδιά όπως είπε ένας φίλος από δω μέσα, τώρα για την κοπέλα σου πιστεύεις ότι εσύ θα είχες κάνει το βήμα να την πάρεις από τους γονείς της και να την παντρευτείς, όπως το είχε βάλει αυτή στο μυαλό της ή δεν είχες την οικονομική άνεση, γιατί η κοπέλα σου ξεκαθάρισε ότι ήθελε γάμο, όποτε αυτό ήταν το πρωτεύον στο μυαλό της, τώρα δεν ξέρω κατά πόσο η ιδψ την επηρέασε ή ήταν θέμα των γωνιών της και ότι μεγάλωσε στην επαρχεία.

---

E ναι δεν οριζει η ασθενεια τον χαρακτηρα μας. Καποια κοινα χαρακτηριστικα υπαρχουν πχ τελειομανια και ταση να κριτικαρουμε αλλα η συμπεριφορα μας δεν καθοριζεται μονο απο την ασθενεια , ειμαστε και κατι παραπανω περα απο ασθενεις. Και ασε που απο καποια ηλικια και μετα συνειδητοποιεις ποιες συμπεριφορες σου οφειλονται στην ασθενεια και μπορεις να τις κοντρολαρεις αν το θελησεις.
Και μιας και εχω γνωρισει και αλλα ατομα με την ιδια νοσο δεν μπορω να πω οτι εχω δει να υπαρχει ενα συγκεκριμενο μοτιβο που ακολουθουν ολοι στις σχεσεις τους με το αλλο φυλο.
Εγω για παραδειγμα προτιμουσα παντα τις free σχεσεις και δεν εχω καμμια επαφη με την θρησκεια και την εκκλησια , ο γαμος δε ειναι κατι που δεν με απασχολει καθολου και επιπλεον δεν αφηνω τον αλλον να βλεπει οτι εχω προβλημα , ουτε χρησιμοποιω την ιψδ σαν δικαιολογια για τις πραξεις μου. . .

Αρα φιλε μανιος μαλλον επεσες σε περιπτωση . Κριμα που σου πηρε 2,5 χρονια για να απομακρυνθεις.
Τουλαχιστον φροντισε να μην την ξαναπατησεις . . .

Quote:

---

Originally Posted by betelgeuse

E ναι δεν οριζει η ασθενεια τον χαρακτηρα μας. Καποια κοινα χαρακτηριστικα υπαρχουν πχ τελειομανια και ταση να κριτικαρουμε αλλα η συμπεριφορα μας δεν καθοριζεται μονο απο την ασθενεια , ειμαστε και κατι παραπανω περα απο ασθενεις. Και ασε που απο καποια ηλικια και μετα συνειδητοποιεις ποιες συμπεριφορες σου οφειλονται στην ασθενεια και μπορεις να τις κοντρολαρεις αν το θελησεις.
Και μιας και εχω γνωρισει και αλλα ατομα με την ιδια νοσο δεν μπορω να πω οτι εχω δει να υπαρχει ενα συγκεκριμενο μοτιβο που ακολουθουν ολοι στις σχεσεις τους με το αλλο φυλο.
Εγω για παραδειγμα προτιμουσα παντα τις free σχεσεις και δεν εχω καμμια επαφη με την θρησκεια και την εκκλησια , ο γαμος δε ειναι κατι που δεν με απασχολει καθολου και επιπλεον δεν αφηνω τον αλλον να βλεπει οτι εχω προβλημα , ουτε χρησιμοποιω την ιψδ σαν δικαιολογια για τις πραξεις μου. . .

Αρα φιλε μανιος μαλλον επεσες σε περιπτωση . Κριμα που σου πηρε 2,5 χρονια για να απομακρυνθεις.
Τουλαχιστον φροντισε να μην την ξαναπατησεις . . .

---

σ'ευχαριστώ! εγώ πραγματικά δεν είχα πρόβλημα που είχε ΙΔΨ ...αρκει να μ'αγαπούσε και να είχαμε καλή επικοινωνία..

Το θέμα είναι εσύ γιατί περίμενες δύο μισή χρόνια και δεν την πείρες να φήγετε και να παντρευτείτε όπως το είχε αυτή στο μυαλό της, δεν ήθελε χωρίς την συγκατάθεση των γωνιών της; γιατί η κοπέλα σου έδειχνε ότι αυτό ήθελε και στο έλεγε και με τις θρησκευτικές τις απόψεις, πριν το γάμο δεν έχει σεξ κτλ. δυστυχώς αυτή έτσι μεγάλωσε εσύ τι έκανες; Δεν μπόρεσες να αντιδράσεις γιατί δεν το έκανες αφού την αγαπούσες;

Quote:

---

Originally Posted by ΜΑΡΙΑΝΝΑ3

Το θέμα είναι εσύ γιατί περίμενες δύο μισή χρόνια και δεν την πείρες να φήγετε και να παντρευτείτε όπως το είχε αυτή στο μυαλό της, δεν ήθελε χωρίς την συγκατάθεση των γωνιών της; γιατί η κοπέλα σου έδειχνε ότι αυτό ήθελε και στο έλεγε και με τις θρησκευτικές τις απόψεις, πριν το γάμο δεν έχει σεξ κτλ. δυστυχώς αυτή έτσι μεγάλωσε εσύ τι έκανες; Δεν μπόρεσες να αντιδράσεις γιατί δεν το έκανες αφού την αγαπούσες;

---

Θα το έκανα αν το ήθελε κι εκείνη πραγματικά, της το είχα προτείνει να παντρευτούμε στα κρυφα (μου το πέταξε κι εκείνη μια στιγμή αλλά δεν το ξαναανέφερε) αλλά είχα καταλάβει ότι την είχαν τρομοκρατήσει οι δικοί της και με τόση πίεση της είχαν περάσει την ιδέα να βρει έναν πλούσιο γαμπρό και τελικά την επηρρέασαν... εκτός αυτού αν δεν πέρναμε την ευχή τους και αντίθετα με καταριόντουσαν τι μέλλον θα είχαμε;

έπρεπε να το είχες κάνει και θα είχατε την ευχή του θεού και κάποια στιγμή θα το είχαν συνειδητοποιήσει και οι γονείς της.
Τώρα δεν πρέπει να αναρωτιέσαι που την έχασες και βρήκε κάποιον μεγαλύτερο με περισσότερη σιγουριά γιατί μάλλον αυτό θα ήθελε και αυτή μέσα από τις ανασφάλειες της να φύγει επιτέλους από το σπίτι της, να βρει κάποιον που θα την κάνει να αισθανθεί ασφάλεια.
Κάνε της μία συζήτηση δεν έχεις να χάσεις τίποτα αν αισθάνεσαι έτσι, ούτως ή άλλος δεν θα έχει ολοκληρώσει και με τον άλλο, μπορεί να σε αγαπάει ακόμα ποτέ δεν ξέρεις, σου είπε ότι τον βλέπει συνθηματικά; Για να ήταν δύο μίση χρόνια μαζί σου ενώ είναι τόσο εξαρτημένη από τους γονείς τις σημαίνει ότι έχει αισθήματα για σένα. Πάντως μπορεί να κάνει οικογένεια αν την παρακολουθεί γιατρός για την ιδψ διαταραχή.
Δεν θέλω να σε αποθαρρύνω, αλλά ούτε και να σε αποθαρρύνω και να την πατήσεις αλλά εδώ που έφτασες δεν έχεις να χάσεις τίποτα, θα πεις έκανα ότι μπορούσα και θα τα έχεις καλά με τον εαυτό γιατί ακόμα ψάχνεσαι, αν σε αγαπάει και αν έκανες σωστά.

Quote:

---

Originally Posted by ΜΑΡΙΑΝΝΑ3

έπρεπε να το είχες κάνει και θα είχατε την ευχή του θεού και κάποια στιγμή θα το είχαν συνειδητοποιήσει και οι γονείς της.
Τώρα δεν πρέπει να αναρωτιέσαι που την έχασες και βρήκε κάποιον μεγαλύτερο με περισσότερη σιγουριά γιατί μάλλον αυτό θα ήθελε και αυτή μέσα από τις ανασφάλειες της να φύγει επιτέλους από το σπίτι της, να βρει κάποιον που θα την κάνει να αισθανθεί ασφάλεια.
Κάνε της μία συζήτηση δεν έχεις να χάσεις τίποτα αν αισθάνεσαι έτσι, ούτως ή άλλος δεν θα έχει ολοκληρώσει και με τον άλλο, μπορεί να σε αγαπάει ακόμα ποτέ δεν ξέρεις, σου είπε ότι τον βλέπει συνθηματικά; Για να ήταν δύο μίση χρόνια μαζί σου ενώ είναι τόσο εξαρτημένη από τους γονείς τις σημαίνει ότι έχει αισθήματα για σένα. Πάντως μπορεί να κάνει οικογένεια αν την παρακολουθεί γιατρός για την ιδψ διαταραχή.
Δεν θέλω να σε αποθαρρύνω, αλλά ούτε και να σε αποθαρρύνω και να την πατήσεις αλλά εδώ που έφτασες δεν έχεις να χάσεις τίποτα, θα πεις έκανα ότι μπορούσα και θα τα έχεις καλά με τον εαυτό γιατί ακόμα ψάχνεσαι, αν σε αγαπάει και αν έκανες σωστά.

---

έχω μετανιώσει που τα χαλάσαμε αλλά τώρα είναι αργά..

Φιλαρακι πριν σου γραψω τη γνωμη μου, 2 πραγματακια να σε ρωτησω.
Πριν ποσο καιρο χωρισατε και ως τοτε εχετε καποια επικοινωνια? Επισης με τον αλλο εμαθες τι εγινε? Ειναι ακομα παντρεμενοι? Μενουν μαζι?
Η ιδψ αυτη σε τι αφορουσε? Με τι εχει να κανει? Στον ψυχιατρο ειδικευμενο στη σεξολογια, για ποιο προβλημα πηγε?

Αδερφέ σας τρώει τα λεφτά κ δεν τη γαματε κ συ κ ο άλλος αποκλείεται να έχει ιψδ κ αν έχει είναι πολύ λάιτ κ δεν έχει πρόβλημα εγώ πιστεύω ότι εσυ έχεις πρόβλημα που δύο χρόνια δεν τη γάμησεσ

Καλα για τον αλλον μη παιρνεις και ορκο...