νιωθω απλα απογοητευση...
γεια σας... στα τοσα χρονια στη ζωη μου γνωρισα διαφορους ανθρωπους.. υπηρξαν καπιοι που τους βοηθησα και με βοηθησαν ενω ειμουν τοσο σημαντικος για αυτους το παραπονο μου απλα ηταν οτι αισθανομουν μια ζωη οτι απλα ειμουν ενας ακομα ανθρωπος που υπηρχε στη ζωη τους... σαν ενας ακομα επιβατης ενος λεοφορειου γεματο κοσμο ετσι ακριβως αισθανομουν που κατεβηκα στη επομενη σταση και τελικα με ξεχασαν... ωρες ωρες κοιτω πισω στο παρελθον και αναρτιεμαι πως γινεται μερικοι ανθρωποι να ξεχνανε τοσο ευκολα....