αυτο το (αν)!!!!

ιδεοψυχαναγκασμοι.ενα διαρκες αν.αν το ενα ,αν το αλλο, αν το τριτο.μοιαζει τοσο απλο και ομως τοσο δυσκολο.το μυαλο μας παιζει περιεργα παιχνιδια.ναι πρεπει να το παραδεχτω να ριξω τον εγωισμο μου εχω καποιο προβλημα.ακομα και αν δεν τι καταλαβαινει κανενας.ειναι αυτο που λεει το τραγουδι(φοβαμαι εμενα εμενα και μονο).πριν λιγα χρονια ολα ηταν αισιοδοξα ημουν δυνατος τα ειχα ολα.τωρα ειμαι στα κατω μου και αναρωτιεμαι ΑΝ θα κανω πραγματικοτητα τα ονειρα μου.ακομα ενα ΑΝ.σιγουρα θα ξανακλαψω καποια στιγμη το μονο πραγμα για το οποιο κλαιω(αντε και με την ταινια hatchiko με τον σκυλο).το παραπονο γιατι απολογουμε για πραγματα που δεν φταιω!
ενα ξερω να κανω και θα το κανω.θα αγωνιστο σκληρα.και ας υπαρχει το ΑΝ της ιδεοληψιας.

Συγχωρεστε με για τον μονολογο ηθελα καπου να τα πω να τα βγαλω απο μεσα μου μια και δεν μπορουσα να τα πω πουθενα αλλου.
καλο πασχα σε ολους!

καλό κουράγιο σε όλους μας!! Χριστός Ανέστη!

Καλημερα, Χριστός Ανέστη!Διαβάζοντας το κείμενο σου το μυαλό μου πήγε στον αντρα μου που αντιμετωπίζει παρόμοιο πρόβλημα.πραγματικά αν δεν έλεγες αυτό για την ταινία θα πίστευα πως εκείνος το έγραψε.Εχω γνωρίσει την ιδεολήψία για πάνω από 15 χρόνια ,θα προσπαθήσω να σου στείλω μηνυμα να σου πω περισσότερα.Καλή δύναμη και αισιοδοξία!

Η ζωή σου αν, αν αν
Όλο αν, αν, αν
Κι αν χάσουμε
Κι αν πέσουμε
Και τι θα γίνει μετά
Όλο αν, αν, αν
Και αν, αν, αν
Κι όταν κάποτε φύγουμε
Πες μου τι ζει τελικά
Καρδιά μου δεν είναι, δεν είναι, δεν είναι η ζωή σου
δεν είναι, δεν είναι, δεν είναι δική σου
Δεν είναι, δεν είναι, δεν είναι, τώρα όμως γίνε
και ξέσπα
και φύγε
μαζί μου γίνε
ό,τι δεν τόλμησες
Στίχοι: Νίκος Μωραΐτης
Μουσική: Soumka
Ελεωνόρα Ζουγανέλη
http://www.youtube.com/watch?v=VxUoVHhgiUY

Εμενα παλι μ κανε στοχαστικο συνειρμο με την ταινια "Αν" του Χριστοφορου Παπακαλιατη.. Την ειδατε, εντυπωσεις?
(Ξερω ειμαι οφτοπικ)

Quote:

---

Originally Posted by Lacrymosa

Εμενα παλι μ κανε στοχαστικο συνειρμο με την ταινια "Αν" του Χριστοφορου Παπακαλιατη.. Την ειδατε, εντυπωσεις?
(Ξερω ειμαι οφτοπικ)

---

όχι δεν την ειδα... έχει σχεση με ψυχαναγκασμούς? :)

Quote:

---

Originally Posted by vmn28

ιδεοψυχαναγκασμοι.ενα διαρκες αν.αν το ενα ,αν το αλλο, αν το τριτο.μοιαζει τοσο απλο και ομως τοσο δυσκολο.το μυαλο μας παιζει περιεργα παιχνιδια.ναι πρεπει να το παραδεχτω να ριξω τον εγωισμο μου εχω καποιο προβλημα.ακομα και αν δεν τι καταλαβαινει κανενας.ειναι αυτο που λεει το τραγουδι(φοβαμαι εμενα εμενα και μονο).πριν λιγα χρονια ολα ηταν αισιοδοξα ημουν δυνατος τα ειχα ολα.τωρα ειμαι στα κατω μου και αναρωτιεμαι ΑΝ θα κανω πραγματικοτητα τα ονειρα μου.ακομα ενα ΑΝ.σιγουρα θα ξανακλαψω καποια στιγμη το μονο πραγμα για το οποιο κλαιω(αντε και με την ταινια hatchiko με τον σκυλο).το παραπονο γιατι απολογουμε για πραγματα που δεν φταιω!
ενα ξερω να κανω και θα το κανω.θα αγωνιστο σκληρα.και ας υπαρχει το ΑΝ της ιδεοληψιας.

Συγχωρεστε με για τον μονολογο ηθελα καπου να τα πω να τα βγαλω απο μεσα μου μια και δεν μπορουσα να τα πω πουθενα αλλου.
καλο πασχα σε ολους!

---

Αν σημαινει αναβολή ή/και τελειομανία. Εκτος κι αν μεσα στο μυαλο σου υπάρχει το τελειο για σενα, δλδ αυτο ή αυτα που πραγματικά θα θελες στη ζωη σου. Αν στο βαθος του "αν" υπάρχει αυτο το τέλειο τότε ειναι θεμα έλλειψης τόλμης. Εφαρμοσε τη μέθοδο του "γρήγορα από τη σκέψη στην πράξη", διοτι οσο δεν προχωρας στην πραξη αλλα το καθυστερεις το μυαλο όλο φτιαχνει σεναρια κι αμφιβολίες (τα αν) και τελικα δεν το κανεις ποτέ.
Τι άλλαξε δλδ τα τελευταια χρονια ενω πριν ησουν δυνατος και αισιοδοξος?

Καλα πρεπει να προσπαθησεις να βρεις τι ειναι αυτο που σου δημιουργει τετοιο αγχος κ να το καταπολεμησεις

Quote:

---

Originally Posted by ioannis2

όχι δεν την ειδα... έχει σχεση με ψυχαναγκασμούς? :)

---

Οχι καμια σχεση... τεσπα σορρυ για το οφτοπικ αλλα εκανα συνειρμο κ ηθελα να το πω θα εσκαγα :p

Α και να προσθεσω 2 παροιμιες-εκφρασεις σχετικες με τον τιτλο που δειχνουν γιατι ΔΕΝ πρεπει να σκεφτομαστε υποθετικα κ οτι μονο κακο μας κανει

"Το ''αν'' το σπειραν αλλα δν φυτρωσε''

''Αν η γιαγια μου ειχε αρχιδια θα ηταν ο παππους μου" . Αφου δν εχει κ ουτε προκειται τι νοημα εχει να το συζηταμε? κ εγω αν γεννιομουν στην Αφρικη πιθανον να ημουν στα ορια του θανατου τωρα.. δν εχει λογικη αυτη η συλλογιστικη..

Quote:

---

Originally Posted by vmn28

ιδεοψυχαναγκασμοι.ενα διαρκες αν.αν το ενα ,αν το αλλο, αν το τριτο.μοιαζει τοσο απλο και ομως τοσο δυσκολο.το μυαλο μας παιζει περιεργα παιχνιδια.ναι πρεπει να το παραδεχτω να ριξω τον εγωισμο μου εχω καποιο προβλημα.ακομα και αν δεν τι καταλαβαινει κανενας.ειναι αυτο που λεει το τραγουδι(φοβαμαι εμενα εμενα και μονο).πριν λιγα χρονια ολα ηταν αισιοδοξα ημουν δυνατος τα ειχα ολα.τωρα ειμαι στα κατω μου και αναρωτιεμαι ΑΝ θα κανω πραγματικοτητα τα ονειρα μου.ακομα ενα ΑΝ.σιγουρα θα ξανακλαψω καποια στιγμη το μονο πραγμα για το οποιο κλαιω(αντε και με την ταινια hatchiko με τον σκυλο).το παραπονο γιατι απολογουμε για πραγματα που δεν φταιω!
ενα ξερω να κανω και θα το κανω.θα αγωνιστο σκληρα.και ας υπαρχει το ΑΝ της ιδεοληψιας.

Συγχωρεστε με για τον μονολογο ηθελα καπου να τα πω να τα βγαλω απο μεσα μου μια και δεν μπορουσα να τα πω πουθενα αλλου.
καλο πασχα σε ολους!

---

Και τα βιβλία αυτοβοήθειας βοηθάνε στην ΙΔΨ
- προτείνω ανεπιφύλακτα το
"Μind over mood" των D. Greenberger & C. Padesky

και το 'The Feeling Good Handbook' του David Burns-

(κάτι λέει κι από κάτω)

http://panacea.med.uoa.gr/topic.aspx?id=749

αυτο το αν και αν απασχολει και εμενα απο την στιγμη που καταλαβα οτι εχω ιδψ. Εγω ηρθα αντιμετωπη για πρωτη φορα με την ιδψ στην ηλικια των 10-12 χρονων. Πριν κανω οτιδηποτε επρεπε να μετρησω μεχρι το 3, αν δεν το εκανα πιστευα οτι θα παθω κατι κακο. Τοτε δεν ηξερα οτι αυτο λεγεται ιδψ και δεν το ειχα πει κ στους γονεις μου καθως φοβομουν οτι θα τρομαξουν. Καιρο με τον καιρο αποφασισα οτι αυτο δεν μπορουσε να συνεχιστει και οτι κατι επρεπε να κανω για να σταματησει, ετσι λοιπον σταματησα σταδιακα να μετραω πριν κανω οτιδηποτε παρα το γεγονος οτι φοβομουν οτι θα συμβει κατι ετσι καταφερα να το ξεπαρασω αφου εβλεπα οτι δεν προκειται να γινει κατι αν δεν μετρησω. Τα χρονια περασαν απο τοτε χωρις κανενα προβλημα μεχρι την μερα (πριν απο καποιους μηνες) που με αφορμη μια ταινια μου ηρθαν οι πρωτες ιδεες που ειχε να κανουν με σεξουαλικα απαραδεκτες πραξεις που αφορουν την οικογενεια μου. Νομιζα οτι ειχα τρελαθει και δεν μπορουσα να πιστεψω αυτα που σκεφτομουν. Οι σκεψεις οσο φοβομουν ηταν ολο και περισσοτερες και πιο βασανιστηκες. Εκλαιγα ολη μερα δεν ετρωγα τπτ και ημουν σε κατασταση σοκ. Πλεον προσπαθω να το αντιμετωπισω οσο δυσκολο κι αν ειναι εκανα και καποιες συνεδριες με εναν ψυχιατρο και καταφερνω να μην εχω τα αρχικα συμπτωματα φρικης. Ομως ειναι τοσο δυσκολο και αδικο ολο αυτο.....υπαρχουν περιοδοι που ειμαι καλα και πιστευω οτι τα ξεπερασα ολα αυτα και περιοδοι οπως τωρα που ειμαι χαλια..τρελαινομαι στην ιδεα οτι μπορει να ζησω με αυτο και μια ζωη να βασανιζομαι με ανουσιες σκεψεις....

Αναφερεσαι στις σεξουαλικες σκεψεις, στο μετρημα ή σε κατι αλλο που εξακολουθει να σ απασχολει?

Εγω ηρθα αντιμετωπη για πρωτη φορα με την ιδψ στην ηλικια των 10-12 χρονων. Πριν κανω οτιδηποτε επρεπε να μετρησω μεχρι το 3, αν δεν το εκανα πιστευα οτι θα παθω κατι κακο. Τοτε δεν ηξερα οτι αυτο λεγεται ιδψ και δεν το ειχα πει κ στους γονεις μου καθως φοβομουν οτι θα τρομαξουν. Καιρο με τον καιρο αποφασισα οτι αυτο δεν μπορουσε να συνεχιστει και οτι κατι επρεπε να κανω για να σταματησει, ετσι λοιπον σταματησα σταδιακα να μετραω πριν κανω οτιδηποτε παρα το γεγονος οτι φοβομουν οτι θα συμβει κατι ετσι καταφερα να το ξεπαρασω αφου εβλεπα οτι δεν προκειται να γινει κατι αν δεν μετρησω. Τα χρονια περασαν απο τοτε χωρις κανενα προβλημα μεχρι την μερα (πριν απο καποιους μηνες) που με αφορμη μια ταινια μου ηρθαν οι πρωτες ιδεες που ειχε να κανουν με σεξουαλικα απαραδεκτες πραξεις που αφορουν την οικογενεια μου. Νομιζα οτι ειχα τρελαθει και δεν μπορουσα να πιστεψω αυτα που σκεφτομουν. Οι σκεψεις οσο φοβομουν ηταν ολο και περισσοτερες και πιο βασανιστηκες. Εκλαιγα ολη μερα δεν ετρωγα τπτ και ημουν σε κατασταση σοκ. Πλεον προσπαθω να το αντιμετωπισω οσο δυσκολο κι αν ειναι εκανα και καποιες συνεδριες με εναν ψυχιατρο και καταφερνω να μην εχω τα αρχικα συμπτωματα φρικης. Ομως ειναι τοσο δυσκολο και αδικο ολο αυτο.....υπαρχουν περιοδοι που ειμαι καλα και πιστευω οτι τα ξεπερασα ολα αυτα και περιοδοι οπως τωρα που ειμαι χαλια..τρελαινομαι στην ιδεα οτι μπορει να ζησω με αυτο και μια ζωη να βασανιζομαι με ανουσιες σκεψεις....

καθε φορα ερχονται και διαφορετικες σκεψεις!! Αυτο που με απασχολει τωρα ειναι ομοφυλοφιλικου περιεχομενου..