Γιατί όχι?

Καλημέρα σας,
θα ήθελα να ρωτήσω για ποιους λόγους δεν θα έπρεπε κάποιος να αυτοκτονήσει. Και δεν εννοώ αυτά τα ελαφριά του στυλ "σκέψου τους δικούς σου", "έχεις τη ζωή μπροστά σου" και άλλα τέτοια ανούσια και κενά επιχειρήματα.
Θα ήθελα να μου πείτε εάν υπάρχει κάποιος πραγματικός λόγος που θα εξυπηρετηθεί με το να μην αυτοκτονήσει κάποιος. Από την στιγμή που η ίδια η ζωή έχει ως τελικό προορισμό τον θάνατο γιατί να μην την βοηθήσει κάποιος πηγαίνοντας πιο γρήγορα στο τελικό στάδιο της ανθρώπινης εξέλιξης? Τι θα κερδίσει κάποιος με το να μείνει ζωντανός και να βασανίζεται με τις απαιτήσεις της ζωής έως έρθει η ώρα να πεθάνει από φυσικά αίτια? Αφού όλα οδηγούν στον θάνατο, γιατί να μην εκμεταλλευτεί κανείς την ζωή του ώστε να οργανώσει έναν τρόπο θανάτου που τον ευχαριστεί? Μία κατάληξη σύμφωνα με το τι θεωρεί αυτός ωραίο τρόπο εξόδου?

Με αλλα λογια ρωτας ποιο ειναι το νοημα της ζωης.

Να ζεις ξερω γω... παντως προσωπικα δεν ειμαι διαθετειμενος να τα παρατησω και να παω καπου αλλου ή πουθενα , καλα ειμαι εδω και θα παλευω οσο μπορω.

Δεν ρωτάω ποιο είναι το νόημα της ζωής. Ρωτάω εάν υπάρχει έστω και ένας λόγος για να μην αυτοκτονήσει κάποιος. Ρωτάω για πιο λόγο όταν κάποιος θέλει να δώσει τέλος στην ζωή του, πέφτουν όλοι να του αλλάξουν γνώμη.

Γιατι ειμαστε μια κοινωνια ζωντανων , εαν ειμασταν βασισμενοι σε μια κοινωνια πεθαμενων δεν θα υπηρχαμε τωρα και δεν θα ειχαμε αυτη την συζητηση.

Είμαστε μια κοινωνία ζωντανών που οδηγούνται στον θάνατο. Άρα είμαστε βασισμένοι σε μία κοινωνία μελλοθάνατων.

Ο λογο που ρωτας καρτουν ποιος ειναι?

Εαν δεν υπηρχε ζωη , δεν θα υπηρχε θανατος. Δεν θα υπηρχαν και τα δυο. Εαν λες γιατι να μην πας κατευθειαν στο σταδιο του θανατου ειναι η ιδια ερωτηση με το νοημα της ζωης. Και εαν επιλεγαμε ως κοινωνια το θανατο , τελος και η ζωη και ο θανατος.

Βασικα εκει βασιζεται ολοκληρο φιλοσοφικο οικοδομημα και κανεις δεν εχει δωσει απαντησεις , μονο αποψεις, οποτε κανω και εγω αυτο.

Quote:

---

Originally Posted by cartoon

Ρωτάω εάν υπάρχει έστω και ένας λόγος για να μην αυτοκτονήσει κάποιος.

---

οταν βρισκεται σε εκεινη τη φαση της αυτοκτονιας, νιωθει πως μαλλον δεν υπαρχει τιποτα, γιατι δε μπορει να δει καθαρα. υπαρχουν ομως τοσα πραγματα να δοκιμασει και να κανει στη ζωη, που δεν αξιζει να φυγει χωρις αυτα. γκομενες, ******α, ποτα, ναρκωτικα, οικογενεια, παιδια, τεχνες, μουσικη, κινηματογραφος, εξοχη, θαλασσα, τεχνολογια, εξελιξη κι οτι αλλο μπορεις να χαρεις σαν ανθρωπος. τωρα βεβαια εδω που ζουμε δεν εχουμε ουτε τα βασικα, αλλα ας πουμε οτι αυτο ειναι αλλο θεμα.

Να διαβάσεις το Μύθο του Σίσυφου, του Albert Camus. Πραγματεύεται αυτό ακριβώς που ρωτάς. Ξεκινά δε ως εξής:

Δεν υπάρχει παρά ένα μονάχα φιλοσοφικό πρόβλημα πραγματικά σοβαρό: το πρόβλημα της αυτοκτονίας.
Τη στιγμή που αποφασίζεις πως η ζωή αξίζει ή δεν αξίζει τον κόπο να τη ζήσεις, απαντάς στο βασικό πρόβλημα της φιλοσοφίας.
Τα υπόλοιπα (...) ακολουθούν.

Το μόνο που μπορώ να σου πω είναι ότι η προσέγγιση είναι υπαρξιακή και άθεη, αλλά εν τέλει αισιόδοξα ρεαλιστική. :)

cartoon,η ζωη ειναι θεμα τυχης,ενας διαττοντας αστερας. Η αυτοκτονια ειναι σαν να πατας το κουμπι fast-forward .Aν το εργο ειναι μιζερο ,πας κατευθειαν στο πεσιμο των τιτλων.Μπορει και οχι .Η επιλογη ειναι δικη σου.

διαπιστωσα απο φιλους μου και γνωστους παρατηρωντας καπιους που επαιζαν θεατρο παντου σε σημειο να μην υπαρχει τιποτα αληθινο γυρω τους και στη συνεχεια η ζωη τους φαινοταν βαρετη και αχρηστη... δε ψαχνεις λεω εγω να βρεις αληθηνους φιλους στη ζωη το νοημα το δινεις εσυ με τις πραξεις σου αν βαλεις γυρω σου μια ντουζινα γνωστους αγνωστους μετα δε θα βρισκεις νοημα σε τιποτα ακομα και η λεξη cartoon αν το καλοσκεφτεις παραπεμπει σε κατι φανταστικο δε νομιζω να ειναι τυχαιο τιποτα δεν ειναι τυχαιο... αρα δωσε νοημα στη ζωη σου βρισκοντας τους καταληλους φιλους απλα............7 απλο ειναι νομιζω εμεις το μπερδευουμε.

θα γράψω και γώ τη γνώμη μου......πιστεύω πώς αξίζει να ζεις.Κάπως ήρθες εδώ,σωστά;; κάποιος σε έφερε,κάτι έγινε και 'δημιουργήθηκες'.
από τη στιγμή που είσαι εδώ μαζί με άλλους και ακολουθείς τους κανόνες της ζωής,γιατί να πας κάπου αλλού που θα είναι άγνωστα για σένα.;;
εννοώ ότι,όλοι εδώ πέρα κάνουμε τα ίδια πράγματα.ζούμε με τον ίδιο τρόπο,έχουμε τα ίδια προβλήματα και κάνουμε τα ίδια πράγματα.
εκεί που πιστεύεις ότι θα πας; και πες ότι το κάνεις,και εν τέλει αυτοκτονείς,γιατί θέλεις να δοκιμάσεις κάτι που δεν είναι ακόμη η ώρα σου να έρθει;
εννοώ ότι κάποιος μας χάρισε τη ζωή,κι αν όχι κάποιος,κάτι τέλος πάντων.έχουμε ημερομηνία λήξης.γιατί να πατήσεις quit και να μην περιμένεις μέχρι το game over?
αφού όλοι είμαστε μέλη ενός παιχνιδιού.στο ταξίδι σου κάτι θα πάρεις,κάτι θα χάσεις και θα καταλήξουμε όλοι μετά κάπου αλλού.
πιστεύω ότι και μόνο αυτό να σκεφτείς,ότι δηλαδή αυτό ορίστηκε για σένα τώρα,γιατί να το παρατήσεις; δείχνει δειλία και αδιαφορία και έχει μια δόση ύβρεως.
και ξέχνα όλα τα άλλα.......δε μιλώ για θεούς ούτε για κάτι ανώτερο-ξέχνα όλα αυτά.απλά είσαι εδώ και πρέπει να κάτσεις να το ζήσεις επειδή σου χαρίστηκε.

Quote:

---

Originally Posted by Marianna30

Να διαβάσεις το Μύθο του Σίσυφου, του Albert Camus. Πραγματεύεται αυτό ακριβώς που ρωτάς. Ξεκινά δε ως εξής:

Δεν υπάρχει παρά ένα μονάχα φιλοσοφικό πρόβλημα πραγματικά σοβαρό: το πρόβλημα της αυτοκτονίας.
Τη στιγμή που αποφασίζεις πως η ζωή αξίζει ή δεν αξίζει τον κόπο να τη ζήσεις, απαντάς στο βασικό πρόβλημα της φιλοσοφίας.
Τα υπόλοιπα (...) ακολουθούν.

Το μόνο που μπορώ να σου πω είναι ότι η προσέγγιση είναι υπαρξιακή και άθεη, αλλά εν τέλει αισιόδοξα ρεαλιστική. :)

---

Ορίστε και το δοκίμιο του Camus
http://www.hersotels.gr/images/uploa...ou_Sisufou.pdf

Στο τμήμα που μιλάει για το Σίσυφο (αν κατάλαβα) θέτει ώς νόημα της ζωής την αποδοχή του παραλόγου της ΚΑΙ μέσω αυτής της αποδοχής την εύρεση της ευτυχίας.
Ενας λόγος λοιπόν είναι η εύρεση της ευτυχίας. Και αυτή η εύρεση δεν υπάρχει στον θάνατο παρά μόνο στην ζωή.

Για ν' ανοιγεις τετοιο θέμα κάτι σε βασανίζει κι απ κεί θα πρεπει να ξεκινησει η συζητηση μας. Δεν πιστευω πως ανοιξες τετοιο θεμα σε ενα φορουμ υποστηριξης χωρις να τρεχει τιποτα, αυτοι που νιωθουν πληροτητα με τη ζωη τους δε βασανιζονται με τετοια ερωτηματα. Εκτος κι αν εισαι ηδη καποιας ηλικίας και ο απολογισμος σου γι αυτα που μεχρι τωρα εζησες σου προκαλει αυτη την σκεψη.